-39: PERANGAN KAPISAN -12 PAMEDHAR WANGSIT
YESAYA
BAB 1-39: PERANGAN KAPISAN BAB 1-12 PAMEDHAR WANGSIT
BAB YEHUDA LAN YERUSALEM
Wosing isine 1:1-1
1
1
Wahyu kang tiningalan dening Nabi Yesaya putrane Sang Amos bab Yehuda lan
Yerusalem nalika jamane Sang Prabu Uzia, Yotam, Akhas lan Sang Prabu Hizkia, para ratu
ing Yehuda.
Pangresula bab bangsa kang ora setya iku 1:2-9
2
Rungokna, he langit, lan gatekna, he bumi, sabab Pangeran Yehuwah ngandika:
“Ingsun wus ngagengake putra-putra lan iku wus Sungulawenthah
nanging padha mbalela marang Ingsun.
3
Sapi wanuh marang kang duwe nanging Israel ora;
kuldi sumurup marang pamakanan kang kasedhiyakake dening bendarane,
nanging umatingSun ora mangreti.”
4
Bilai bangsa kang dosa, golongan kang kabotan duraka
turune wong ala, bocah-bocah kang tumindak ora becik
Iku padha ninggal Sang Yehuwah, padha ngala-ala marang kang Mahasuci,
Gusti Allahe Israel, tuwin ngungkurake Panjenengane.
5
Kowe kepengin digitiki maneh ing ngendi, kowe kang padha mbangetake
pamurtadmu? Sirahe wus lara kabeh,
lan atine wus lungkrah lesu kabeh.
6
Wiwit ing tlapakan tumeka ing sirah ora ana kang waras,
abuh lan babak-belur sarta tatu anyar, ora diplothoti lan ora diblebedi,
tuwin ora dilengani.
7
Nagaramu dani sepi mamring, kutha-kuthamu padha kobong nganti
entek; pametuning bumimu diapngan ing bangsa
liya ana ing ngarepmu. Sepi mamring nagara iku kayadene
dibosah-basihake dening bangsa liya.
8
Putri ing Sion kari ijen, kayadene gubug ing pakebonan anggur
kaya cakruk ing kebon timun lan kaya kutha kang kinepung.
9
Saupama Pangeran Yehuwah Gustining sarwa tumitah
ora ngarekake sathithik kanggo kita wong kang padha oncat,
kita wus padha kaya Sodom lan padha kaya Gomora.
Mratobat iku luwih becik katimbang karo caos kurban
1:10-20
10
Rungokna pangandikane Sang Yehuwah, he para panggedhene Sodom
Gatekna piwulange Allah kita, he rakyat Gomora
11
“Kanggo apa kurbanira kang akeh iku?” mangkono pangandikane Sang Yehuwah,
“Ingsun wus jeleh marng kurban obaran kang awujud wedhus gembel lanang lan
marang gajihe pedhet lemon; getihe sapi lanang lan wedhus gembel
sarta wedhus lanang ora Sunrenani.
12
Manawa sira padha sowan marang ing ngarsaningSun
sapa kang ngudokake sira mangkono, dene sira padha ngidak-idak platarane
Padaleman SuciningSun?
13
Sira aja padha nyaosake maneh pisungsungira kang lamis
amarga gandane gawe enegingSun. Manawa sira padha mahargya tanggal
sapisan lan sabat utawa nganakake kumpulan-kumpulan,
Ingsun ora tahan mirsani, awit pahargyanira iku kebak piala.
14
Pahargyan-pahargyanira sasi anyar lan kumpulan-kumpulanira kang ajeg
iku Ingsun sengit mirsani; kabeh iku dadi momotan tumrap Ingsun,
Ingsun wus sayah anggoningSun ngrembat.
15
Manawa sira padha ngegarake tanganira prelu ndedonga,
Ingsun bakal nasabi paningalingSun, malah sanadyan sira ndedonga mawali-wali
Ingsun ora bakal midhangetake awit tanganira kebak getih.
16
Padha wisuha, resikana awakira, edohna panggawenira kang ala
saka ing ngarsane paningalingSun. Marenana anggonira gawe piala,
17
padha sinaua gawe becik ngudia marang kaadilan,
ngendhalenana wong kang ambek siya; mbelanana hake para bocah lola,
ngembanana prakarane para randha
18
Ayo, kita padha prakaran -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah
-- Sanadyan dosanira abang kaya gluga,
bakal dadi putih kaya salju; sanadyan rupane abang kaya jarit sumba
bakal padha dadi putih kaya wulu wedhus gembel.
19
Manawa sira padha mbangun miturut lan gelem ngrungokake,
sira bakal padha mangan wuluwetuning nagara iku kang becik.
20
Nanging manawa sira padha nglawan lan mbalela
sira bakal padha kamangsa ing pedhang.” Sanyata iki pangandikane Sang Yehuwah.
Paukuman tumrap Yerusalem 1:21-31
21
Kapriye iki, dene kutha kang biyen setya saiki dadi wanita tunasusila
Maune kebak kaadilan lan tansah kanggonan kabeneran,
nanging saiki kebak wong gawe pepati.
22
Salakamu wus ora tulen maneh, lan anggurmu wus kecampuran banyu.
23
Para panggedhemu iku padha wong mbalela,
lan padha sekuthon karo maling. Kabeh padha seneng tampa besel
lan mburu sogok. Ora padha mbelani hake para bocah lola
lan prakarane para randha ora lumadi marang wong-wong mau.
24
Mulane mangkene pangandikane Pangeran,
Sang Yehuwah, Gustine sarwa tumitah, kang Maha-santosa, Pangayomaning
Israel: “Lah Ingsun bakal nandukake pamalesingSun
marang para wong kang nglawan marang Ingsun
lan nandukake piwales marang para mungsuhingSun.
25
AstaningSun bakal nglawan marang sira Ingsun bakal damel tulening salakanira
kalawan landha, sarta bakal nyingkirake sakehing timah
saka ing sira.
26
Ingsun bakal mangsulake para hakimira kaya biyen
lan para penasehatira kaya ing sakawit. Sawuse mangkono sira bakal kasebut kutha
kaadilan, kutha kang setya.”
27
Sira bakal Sunluwari kalawan pangadilan lan para wonge kang mratobat bakal
Sunluwari kalawan patrap kang bener.
28
Nanging para wong kang mbalela lan para wong kang nglakoni dosa
bakal kasirnakake bebarengan sarta para wong kang ninggal Sang
Yehuwah bakal padha katumpes.
29
Sanyata, sira bakal padha kawirangan marga saka wit-wit elah
kang padha sira dhemeni, tuwin sira bakal padha kawirangan marga
saka taman-tamaning dewa kang padha sira pilih.
30
Amarga sira bakal padha kaya wit elah kang alum godhonge,
lan kaya pakebonan kang kekurangan banyu.
31
Wong kang rosa banjur dadi kaya kapas lan panggawene dadi kaya geni sapelik;
karo-karone bakal padha kobong bareng sarta ora ana wong kang bisa nyirep.
Sion pusere karajaning katentreman 2:1-5
2
1
Pangandika kang kaparingake marang Yesaya putrane Sang Amos bab Yehuda lan
Yerusalem.
2
Ing wekasane jaman bakal kelakon: gunung papan padalemane Sang Yehuwah
bakal ngadeg jejeg ing sadhuwure gunung-gunung
lan munggul ing sadhuwure tengger- tengger;
sakehing bangsa bakal gumrudug mrana
3
lan para suku bangsa akeh kang bakal padha budhalan kalawan ngucap
mangkene: “Ayo, kita padha munggah ing gununge Sang
Yehuwah, menyang ing padalemane Allahe Rama
Yakub, supaya Panjenengane paring piwulang
marang kita bab margi-margine lan supaya kita padha lumaku ing kono;
amarga saka ing Sion bakal kaparingake piwulang
lan pangandikane Sang Yehuwah saka ing Yerusalem.”
4
Panjenengane bakal dadi hakim ana ing antarane para bangsa
lan bakal ngadili suku bangsa akeh; iku banjur bakal padha nggembleng
pedhang-pedhange kadadekake kejen
sarta tumbak-tumbake kadadekake arit. Bangsa kang siji ora bakal ngangkat
pedhange maneh nglawan bangsa sijine tuwin ora bakal nggladhi perang maneh.
5
He golongan tedhake Rama Yakub ayo kita padha lumaku
ing pepadhange Sang Yehuwah
Paukumane Pangeran Yehuwah tumrap kabeh wong kang kumaluhur-luhur
2:6-22
6
Sanyata Paduka sampun mbucal umat Paduka
inggih punika golongan tedhakipun Rama Yakub
amargi wonten ing pundi-pundi sami nindakaken panenungan kadosdene
ingkang tumindak ing tanah Wetan saha sikir kados tiyang Filisti,
tuwin kekathahen tiyang bangsa sanes ingkang wonten ing satengahipun.
7
Nagarinipun kebak emas tuwin salaka saha raja-brananipun tanpa wicalan;
nagarinipun kebak kapal sarta kretanipun tanpa wicalan.
8
Nagaranipun kebak brahala; tiyang-tiyang wau sami sujud nyembah
dhateng dedamelaning tanganipun piyambak
lan dhateng ingkang dipun garap dening tanganipun.
9
Kados makaten anggenipun manungsa dipun telukaken
saha anggenipun tiyang kaesoraken -- tiyang-tiyang wau mugi sampun
kaapunten
10
Lumebua ing sela-selaning gunung parang lan ndhelika ing rong ing sajroning lemah
marga saka pagirise Sang Yehuwah sarta marga saka cahyaning kamulyane
11
Manungsa kang gumunggung bakal kaesorake
lan wong kang angkuh bakal kadhingklukake,
sarta mung Pangeran Yehuwah kang mahaluhur ing dina iku.
12
Amarga Sang Yehuwah Gustine sarwa tumitah
nemtokake dinane anggone bakal ngukum sakehe wong kang kumalungkung lan
angkuh sarta ngukum marang sakehing wong
kang kumaluhur-luhur, prelu kaesorake;
13
ngukum sakehing wit eres ing Libanon kang tuwuh mandhuwur lan tetep
munggul, tuwin ngukum sakehing wit elah ing
Basan;
14
sarta ngukum gunung kang dhuwur- dhuwur
lan sakehing tengger kang munggul;
15
ngukum sakehe menara kang dhuwur- dhuwur
lan sakehe baluwarti kang disantosani;
16
ngukum sakehe kapal ing Tarsis tuwin sakehe kapal kang endah dhewe.
17
Manungsa kang gumunggung bakal padha kadhingklukake
lan wong kang angkuh bakal padha diesorake;
amung Pangeran Yehuwah kang mahaluhur ing dina iku.
18
Dene brahala-brahala bakal sirna babar pisan.
19
Ing kono wong bakal lumebu ing guwa-guwa ing gunung parang
lan ing rong-rong ing sajroning lemah, marga saka pagirising Yehuwah
tuwin marga saka cahyaning kamulyane, ing nalika Panjenengane tumindak
damel getering bumi.
20
Ing dina iku brahala-brahala salaka lan brahala-brahala emas
gegaweaning manungsa kang disujudi lan disembah
bakal kabuwang kanggo marang tikus lan lawa,
21
lan wong mau bakal lumebu ing growongan-growonganing gunung
parang tuwin ing sela-selaning tetengger watu
marga saka pagirising Sang Yehuwah lan marga saka cahyaning kamulyane;
ing nalika Panjenengane jumeneng damel getering bumi.
22
Aja padha ngandelake marang manungsa, awit iku ora ngluwihi wetuning napas
lan wong iku banjur kena dianggep kayadene apa?
Paukumane Pangeran Yehuwah marang wong kang padha nasarake bangsa iku
3:1-15
3
1
Pangeran, Sang Yehuwah Gustine sarwa tumitah
sanyata bakal ngedohake saka Yerusalem lan Yehuda
saben wong kang padha dadi andel-andele, sakehe tandhon pangan lan omben-
omben:
2
Wong prawira lan prajurit, hakim lan nabi,
juru tenung lan pinituwa,
3
paneket lan panggedhe, penasehat lan ahli sikir,
sarta juru japa-mantra.
4
Ingsun bakal ngangkat para nom-noman Sundadekake pemimpine,
lan bocah-bocah kang bakal padha ngereh.
5
Bangsa iku banjur bakal dhesek-dhesekan wong padha lawan-linawan,
kang siji nglawan marang sijine; wong enom bakal mampang-mampang
marang wong tuwa, wong asor marang wong kang kajen
keringan.
6
Nganti manawa ana wong kang nggujengi sadulure ana ing omahe bapakne
kalawan celathu:
“Panjenengan taksih kagungan jubah, mila karsaa dados pemimpin kula sadaya
saha jugrugan punika lajeng kakuwaosana,”
7
ing nalika iku sadulure nuli bakal mangsuli: “Aku emoh dadi dhokter;
ing omahku ora ana roti lan ora ana jubah; aja ngangkat aku dadi pemimpin bangsa.”
8
Yerusalem sanyata wus ambruk lan Yehuda wus rubuh,
amarga tembung-tembunge lan panggawene nglawan marang Sang Yehuwah
sarta padha nantng marang tingale kang mulya.
9
Pasemoning raine mratelakake pialane lan kayadene wong Sodom, padha
ngeblakake dosane, ora didhelikake maneh.
Bilai wong-wong iku Amarga padha gawe cilakane awake
dhewe.
10
Pratelakna manawa wong bener iku rahayu
Amarga bakal mangan wohing panggawene.
11
Bilai wong duraka iku Bakal katempuh ing bilai,
amarga bakal dietrapi manut panggawene dhewe.
12
Anadene umatingSun, kang nyekel pangwasane bocah-bocah,
lan bakal kaereh ing para wong wadon.
He umatingSun, para pemimpinira iku padha nasarake sira,
lan dalan padha sira ambah iku dikisruhake
13
Pangeran Yehuwah bakal lenggah ngasta pangadilan
lan jumeneng prelu ngadili para bangsa.
14
Pangeran Yehuwah tumindak dadi hakim tumrap para pinituwa lan para pemimpining
umate: “Sira kang padha ngrusak kebon anggur iku,
barang rayahan saka wong kang katindhes ana ing omahira tumpuk-tumpuk.
15
Yagene sira padha niksa umatingSun lan nganiaya para wong kang katindhes?”
mangkono pangandikane Gusti Allah, Gustine sarwa tumitah.
Paukumane Sang Yehuwah tumrap para wanita ing Sion kang kumalungkung
3:16--4:1
16
Pangeran Yehuwah ngandika: Sarehne wanita ing Sion wus padha
gumunggung lan padha lumaku kalawan langak-langak
gulune tuwin kalawan main mata,
sarta lakune digawe-gawe kalawan gelange sikil kang kumrincing,
17
mulane Pangeran bakal ndadosake sirahe wanita Sion padha kebak borok
tuwin Pangeran Yehuwah bakal nyukur rambute ing sisihing bathuke.
18
Ing nalika iku Pangeran bakal nyingkirake sakehing rerenggane: gelang sikil, jamang
lan rembulanan,
19
rerenggan kuping, gelang tangan tuwin kudhung,
20
rerenggan sirah, gelang rante sikil, pending, wadhah wewangen
lan jimat-jimat;
21
ali-ali cap lan anting-anting irung;
22
sandhangan pesta, jubah, slendhang lan tas;
23
pengilon, kotang lena, sreban lan klambi njaba.
24
Ing kono geganda arum bakal disalini kang bacin,
pending bakal disalini tali, rambut klabangan disalini gundhul,
sandhangan pesta disalini bagor rupa ayu disalini cacad.
25
Wong-wongira bakal padha tiwas dening pedhang,
lan para pahlawanira marga perang.
26
Gapura-gapurane Sion bakal sambat- sambat lan prihatin,
sarta kutha iku bakal kaya wong wadon plonthos
kang nglosot ing bumi.
4
1
Ing wektu iku ana wong wadon pitu kang padha nggondheli wong lanang siji, sarta
celathu: “Kula sami badhe nedha tetedhan lan mangangge sandhangan kula piyambak;
nanging keparenga kula namung ngangge asma panjenengan; panjenengan mugi karsa
ngicali kawirangan kula sadaya”
Yerusalem kasucekake lan kaayoman 4:2-6
2
Ing nalika iku trubusan kang dithukulake dening Sang Yehuwah bakal dadi kaendahan
lan kamulyan, lan pametuning bumi dadi kaagungan lan kamulyan tumrap para wong
Israel kang padha bisa oncat.
3
Lan wong kekarene ing Sion tuwin kang isih ana
ing Yerusalem bakal kasebut suci yaiku saben wong ing Yerusalem kang katulisan
bakal oleh urip,
4
samangsa Pangeran wus ngresiki reregede putri Sion lan ngicali
blentong-blentonge Yerusalem saka ing satengeha kalawan roh kang ngadili lan
kang ngobong.
5
Ing kono Sang Yehuwah banjur bakal nganakake mega ing wayah
awan lan mega kalawan sunaring geni kang murub makantar-kantar ing wayah bengi
ing sadhuwure wilayahe gunung Sion kabeh tuwin ing sadhuwure saben kumpulan kang
dianakake ing kono, amarga ing sadhuwure iku kabeh bakal ana kamulyaning Yehuwah
minangka pepayung
6
sarta minangka pamondhokan papaning pangauban ing wayah
awan supaya ora kena ing sumeleting panas sarta dadi papan pangungsen lan pandhelikan
ing mangsa prahara lan udan.
Kekidungan bab pakebonan anggur 5:1-7
5
1
Aku arep ngrepekake kidung bab kekasihku,
kidunge kekasihku bab pakebonane anggur:
Kekasihku iku kagungan pakebonan anggur ana ing ereng-erenging pagunungan kang
subur.
2
Iku dipaculi lan watu-watune dibuwangi, nuli ditanduri wit anggur pilihan;
banjur diadegi panggungan pajagan ana ing tengahe pakebonan mau.
Panjenengane tumuli damel jogangan pameresan anggur;
sarta ngajeng-ajeng supaya pakebonan iku metokake woh anggur kang becik,
nanging jebul metokake woh anggur kang kecut.
3
Mulane saiki, he pendhudhuk Yerusalem, lan para wong Yehuda,
padha ngadilana prakaraningSun kalawan pakebonaningSun anggur iku.
4
Apa maneh ta kang kudu katindakake tumrap pakebonaningSun anggur iku,
kang durung Sunlakoni? Ingsun ngajeng-ajeng supaya metokna woh
anggur kang becik, yuagene dene mung metokake woh anggur
kang kecut?
5
Awit saka iku Ingsun bakal paring sumurup marang sira,
apa kang bakal Suntandukake marang pakebonaningSun anggur iku:
Ingsun bakal mecoki pagere eri, satemah pakebonan iku entek kapangan,
lan temboke bakal Sunjugrugake satemah pakebonan iku kaidak-idak.
6
Bakal Sundamel supaya kathukulan ing rerungkudan,
ora dipaprasi lan ora dibabadi, satemah kathukulan piskucing lan suket;
Ingsun bakal paring dhawuh marang mendhung,
supaya aja nurunake udan marang pakebonan iku.
7
Amarga pakebonane anggur Sang Yehuwah Gustine sarwa tumitah
iku turune Israel, lan para wong Yehuda
iku tetanduran kang diremeni; kang diajeng-ajeng kaadilan,
nanging kang ana mung tindak ambek siya,
kang diantos-antos kabeneran nanging kang ana mung kaonaran.
Pepenget bab piala warna-warna 5:8-24
8
Bilai wong kang ndhaku omah siji lan sijine sarta kang ngebeki pategalan siji lan sijine,
nganti ora ana papan maneh kanggo wong liya
tuwin mung kowe dhewe kang manggon ing nagara kono
9
Kupingku krungu pangandikane Sang Yehuwah Gustine sarwa tumitah:
“Lah bakal akeh omah kang dadi sepi mamring;
omah kang gedhe-gedhe lan kang becik-becik bakal ora ana kang ngenggoni.
10
Sabab pakebonan anggur kang ambane padha karo wlukon sapuluh dina
pametune anggur mung sa-bat; tuwin winih sa-homer
pametune gandum mung sa-efa.”
11
Bilai para wong kang tangi esuk lan banjur golek inuman keras,
sarta lelinggihan nganti ing wayah bengi, kanthi ngangetake awake kalawan anggur
12
Clempung lan slukat, trebang lan suling, apadene anggur tinemu ana ing
pajagongane wong-wong mau, nanging ora padha nggatekake marang apa
kang katindakake Sang Yehuwah, sarta ora mawas marang pakaryane Sang
Yehuwah.
13
Mulane umatingSun bakal kagawa marang ing pambuwangan
awit ora ngreti apa-apa; wong kang mulya bakal padha mati kaliren,
tuwin wong akeh bakal padha kasatan.
14
Awit saka iku jagading wong mati bakal ngangapake gorokane amba banget
lan bakal ngangapake cangkeme tanpa wangenan,
satemah sakehe kamulyan lan karameane Yerusalem,
sakehe swara gumerah tuwin para wog kang suka-suka ana ing kutha kono
bakal padha sirna ambles.
15
Manungsa banjur bakal kadhingklukake, lan wong bakal kaesorake,
para wong gumunggung uga kaesorake.
16
Nanging Sang Yehuwah Gustine sarwa tumitah bakal kacetha anggone
mahaluhur ing sajrone kaadilane, lan gusti Allah Kang Mahasuci
bakal ngatingalake kasucene ing sajroning kabenerane.
17
Wedhus gembel bakal padha nyenggut ing kono kaya ana ing pangonane dhewe
tuwin wedhus-wedhus bakal padha golek pangan ana ing jugrugane
gedhong-gedhonge wong sugih.
18
Bilai para wong kang mancing kaluputan kalawan talining kadursilan
lan dosa kaya nganggo kendharating grobag,
19
kang ngucap: “Gusti Allah dimen age-age lan enggal-enggal nindakake pakaryane,
supaya kita padha sumurup; sarta karampungane Kang Mahasuci,
Gusti Allah Israel, dimen teka nyedhak,
supaya kita padha weruh.”
20
Bilai para wong kang ngarani piala iku becik
lan kabecikan iku ala, kang ngowahi pepeteng dadi pepadhang
lan pepadhang dadi pepeteng, kang ngowahi pait dadi legi,
lan legi dadi pait.
21
Bilai para wong kang nganggep awake dhewe wicaksana,
kang nganggep awake dhewe pinter
22
Bilai para wong kang dadi jago ngombe inuman keras
kang dadi pemenang ing bab nyampur inuman keras;
23
kang mbenerake wong duraka marga dibeseli
lan kang nyelaki wewenange wong bener.
24
Sabab iku kaya ilat geni kang mangsa dami,
lan kaya suket aking kang sirna dening geni,
kaya mangkono oyod-oyode bakal dadi bosok,
tuwin kuncupe bakal mawut kaya awu, amarga wong-wong mau wus padha nampik
piwulange Sang Yehuwah Gustine sarwa tumitah
sarta memada marang pangandikane Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel.
Bangsa manca dadi pirantine dedukaning Yehuwah
5:25-30
25
Mulane bebendune Sang Yehuwah banjur nempuh marang umate,
diagagi astane sarta tumuli kapupuh; gunung-gunung bakal geter, mayit-mayite
wong-wong mau bakal kaya rereged ana ing tengah dalan.
Nanging sanadyan iku kabeh wus kelakon, dedukane durung mendha
lan astane isih diagagake.
26
Panjenengane bakal nglebet-nglebetake gendera marang bangsa kang adoh,
lan bakal singsot nimbali wong-wong iku saka ing tapel-watese bumi;
iku sanyata enggal bakal teka kalawan rerikatan
27
Panunggalane ora ana kang kesel lan ora ana kang kesandhung,
ora padha ngantuk utawa keturon, ora ana kang ucul sabuke,
ora ana kang pedhot talining trumpahe;
28
panahe padha dilandhepake lan sakehe gendhewane padha
kapenthang; tracake jarane atose kaya watu geni
tuwin rodhane kretane kaya lesus.
29
Panggerone kaya singa wadon, padha nggero kaya singa enom;
padha gereng-gereng banjur ndekep mangsane,
nuli kagondhol mlayu lan ora ana kang nguwalake.
30
Ing dina iku wong-wong mau bakal padha linimputan
ing swara kaya gumlegere sagara. Manawa wong ngawasake marang ing bumi,
lah ing kono ana pepeteng kang ngrerupeki,
sarta pepadhang dadi peteng marga saka mendhung
Nabi Yesaya katimbalan dening Gusti Allah
6:1-13
6
1
Ing sajroning taun sedane Sang Prabu Uzia aku sumurup Pangeran lenggah
ing dhampar kang dhuwur lan munggul, tuwin poncoting jubahe ngebeki Padaleman
Suci.
2
Para Serafim padha ngadeg ngubengi Panjenengane, siji-sijine padha aswiwi nenem;
swiwine loro kanggo nutupi raine, loro kanggo nutupi sikile lan loro kanggo mabur.
3
Iku padha nguwuh sasauran, tembunge:
“Suci, suci, suci Pangeran Yehuwah Gustining sarwa tumitah,
saindenging bumi kebak ing kamulyane”
4
Dhasaring dhempele lawang padha gonjing marga saka swara panguwuh iku, tuwin
padaleman mau banjur kebekan ing kukus.
5
Aku nuli ngucap:
“Bilai aku Aku tiwas Amarga aku iki wong kang alambe najis,
sarta manggon ing satengahing bangsa kang najis lambene,
nanging mripatku wus ndelengl Sang Prabu, yaiku Sang Yehuwah, Gustine sarwa
tumitah.”
6
Nanging para Serafim mau ana siji kang banjur mabur marani aku; tangane nyekel
mawa, kang kajupuk nganggo sapit saka ing sahuwure misbyah.
7
Mawa iku kasenggolake ing cangkemku kalawan pratela mangkene:
“Delengen, lah iki wus nggepok lambemu, dadine kaluputanmu wus sirna
lan dosamu wus kaapura.”
8
Aku nuli krungu swaraning Pangeran kang ngandika:
“Sapa kang bakal Sunutus, lan sapa kang gelem mangkat minangka
utusaningSun?” Aku banjur munjuk: “Sumangga, mugi
karsaa ngutus kawula”
9
Sawuse mangkono Panjenengane ngandika: “Sira mangkata lan bangsa iki warahana
mangkene: Rungokna kang temenan, nanging aja
mangreti Delengen kang temenan, nanging aja
nyumurupi
10
Atine bangsa iki gawenen ndableg lan kupinge sira dadekna jampeng
sarta mripate gawenen merem kraket,
supaya aja padha bisa ndeleng kalawan mripate
lan krungu kalawan kupinge tuwin mangreteni kalawan atine,
satemah banjur mratobat lan dadi waras.”
11
Aku nuli munjuk pitakon: “Ngantos pinten dangunipun punika, dhuh Pangeran?” Paring
wangsulane: “Nganti kutha-kutha wus sepi mamring,
ora ana kang ngenggoni maneh, lan ing omah-omah wus ora ana manungsane
maneh sarta tanahe dadi sepen lan sepi.
12
Pangeran Yehuwah bakal nyingkirake manungsa nganti adoh banget,
nganti meh dadi suwung babar pisan nagara iku.
13
Lan manawa ing kono isih ana kekarene saprasapuluh,
iku kudu tinempuh ing bilai sapisan engkas nanging kaanane bakal kaya wit waringin
lan wit elon kang tunggake isih
sawuse kategor. Lan tunggak iku bakal metokake trubus kang
suci”
Yesaya lan Sang Prabu Akhas 7:1-9
7
1
Ing nalika jamane Sang Prabu Akhas, putrane Sang Prabu Yotam, putrane Sang
Prabu Uzia, nata ing nagara Yehuda, Sang
Prabu Rezin, ratu ing nagara Aram, kalawan Sang Prabu Pekah putrane Sang Remalya, ratu
ing Israel, padha nglurug perang menyang ing Yerusalem, nglawan kutha iku, nanging
ora padha bisa ngalahake.
2
Banjur ana kang ngaturi pawarta marang tedhake Sang
Prabu Dawud mangkene: “Aram sampun kekemah wonten ing wilayah Efraim,” ing kono
panggalihe Sang Prabu Akhas lan atine para kawulane padha gumeter kaya hiyad-hiyuding
wit-witan ing alas kang katempuh ing angin.
3
Sang Yehuwah banjur ngandika marang Nabi Yesaya: “Sira mangkata nemonana
Akhas, sira lan Syear Yasyub, anakira lanang, menyang ing wekasane ilen-ilening blumbang
ndhuwur, menyang ing dalan gedhe ing ara-ara Tukang Penatu,
4
lan matura mangkene: Panggalih dalem ingkang teteg tuwin ingkang
tetep ayem, sampun ajrih, sarta panggalih dalem sampun ngantos gumeter awit saking
tegesan kajeng bong kalih ingkang kumelun punika, punika mulad-mulading nepsunipun
Rezin tuwin Aram saha anakipun Remalya.
5
Ing sarehne Aram lan Efraim kaliyan anakipun Remalya sampun sami ngrancang badhe
nandukaken piawon dhumateng panjenengan dalem, kalayan tembungipun:
6
Ayo padha nempuh Yehuda lan padha diweden-wedeni
sarta dirayud, anake Tabeel nuli diangkat dadi ratu ana ing satengahe,
7
milanipun pangandikanipun Pangeran Yehuwah makaten:
Iku ora bakal kelakon, lan ora bakal kedadean,
8
sabab Damsyik iku ibu-kotaning Aram, lan Rezin iku sesirahe Damsyik.
Ing sajrone sawidak lima taun Efraim bakal pecah ora dadi bangsa
maneh.
9
Lan Samaria iku ibu-kotane Efraim, sarta anake Remalya iku sesirahe Samaria.
Manawa sira padha ora pracaya, sira ora bakal padha tulus santosa.”
Pawarta bab Sang Imanuel 7:10-25
10
Sang yehuwah nglajengake pangandikane marang Sang Prabu Akhas, mangkene:
11
“Sira nyuwuna sawijining pratandha marang Sang
Yehuwah Gusti Allahira, sanadyan iku saka ing jagading wong mati kang ana ing ngisor dhewe
utawa saka ing panggonan kang dhuwur dhewe, kang ana ing ngaluhur.”
12
Nanging unjuke Sang Prabu Akhas: “Kawula boten
purun nyuwun, kawula boten purun nyobi dhumateng Sang Yehuwah.”
13
Nabi Yesaya nuli matur: “Dhuh tedhakipun Sang Prabu Dawud,
mugi sami karsaa midhangetaken Punapa dereng cekap panjenengan dalem sami damel
sayahipun tiyang, ngantos panjenengan dalem ugi damel sayahipun Gusti Allah kawula?
14
Awit saking punika Pangeran piyambak ingkang badhe paring pratandha dhumateng
panjenengan dalem: Lah Sang Kenya badhe nggarbini saha badhe mbabar putra kakung
sarta badhe ngasmakaken putranipun wau
Imanuel.
15
Panjenenganipun badhe dhahar kaniling susu tuwin maben ngantos saged
nampik ingkang awon saha milih ingkang sae,
16
awit saderengipun putra wau saged nampik ingkang awon tuwin milih ingkang sae, nagari
ingkang ratunipun kekalih panjenengan dalem ajrihi punika badhe katilar suwung.
17
Pangeran Yehuwah badhe ndhatengaken dhumateng
panjenengan dalem lan dhumateng kawula dalem sarta dhumateng kulawarga dalem
dinten-dinten ingkang dereng nate wonten wiwit nalika Efraim nebihi Yehuda -- inggih
punika ratu ing Asyur.”
18
Ing dinten wau badhe kelampahan: Pangeran Yehuwah singsot nimbali laler
ingkang wonten sungapaning pangpangipun benawi Nil,
saha nimbali tawon ing tanah Asyur.
19
Punika sadaya badhe dhateng tuwin mencok ing lembah-lembah ingkang
sungil saha ing lowah-lowahing redi-redi parang,
ing sakathahing pager eri sarta ing sakathahing pangenan.
20
Ing dinten punika Pangeran badhe nyukur sirah tuwin rambuting pupu kalayan lading
panyukuran ingkang dipun sambut saking sabranganing benawi Efrat, inggih punika ratu
ing Asyur; malah lading wau inggih badhe nyukur jenggot pisan ngantos pandhes.
21
Ing dinten wau saben tiyang badhe ngingah lembu estri ingkang enem tuwin
menda gembel kalih,
22
lan margi saking
kathahing wedalipun susu, tiyang-tiyang lajeng badhe nedha kanil; lah kanil kaliyan
maben badhe dipun tedha ing saben tiyang ingkang taksih wonten ing salebeting nagari.
23
Ing dinten punika saben panggenan ingkang limrahipun kathukulan wit anggur
sewu sarta ingkang reginipun sewu sekel salaka, badhe dados panggenaning piskucing
saha rumput.
24
Tiyang ingkang kesah mriku kapeksa mbekta panah lan gendhewa,
amargi namung piskucing saha rumput thok wujudipun nagari wau sadaya.
25
Makaten malih panjenengan dalem boten badhe wantun
rawuh ing sakathahipun ereng-erenging redi ingkang limrahipun dipun paculi, amargi ajrih
dhumateng piskucing saha rumput; namung lembu kaliyan menda ingkang saba wonten
ing ngriku.
Putraning nabi dadi pratandha 8:1-4
8
1
Pangeran Yehuwah ngandika marang aku: “Sira njupuka watu panulisan
gedhe, nuli ing dhuwur sira tulisana nganggo tulisan lumrah: Maher-Syalal Khasy-Bas.”
2
Aku banjur nyeluk seksi loro kang kena dipracaya, yaiku Imam Uri lan Zakharia bin
Yeberekhya.
3
Sawuse mangkono aku tumuli nyedhaki bojoku; dheweke banjur ngandheg
lan nglairake anak lanang. Pangeran Yehuwah nuli ngandika marang aku: “Iki jenengna:
Maher-Syalal Khasy-Bas,
4
awit sadurunge
bocah iku bisa nyeluk: Bapak Ibu kasugihane Damsyik lan jarahane Samaria bakal diusungi
marang ing ngarepe raja Asyur.”
Asyur nempuh Yehuda 8:5-10
5
Pangeran Yehuwah nglajengake pangandikane maneh marang aku mangkene:
6
“Ing sarehne bangsa iki wus nampik banyu Syiloah kang alon iline,
lan wedi banget marang Rezin lan anake Remalya,
7
mulane lah Pangeran ndadekake banyune bengawan Efrat
kang santer lan gedhe, mbanjiri wong-wong mau,
yaiku ratu ing Asyur lan sakehe kamulyane; banyu iki bakal luber ing saurute ilen-ilene
kabeh tuwin bakal mili ngluberi pinggire,
8
sarta nrobos lumebu ing Yehuda, dadi kaya banjir kang gedhe nganti sagulu;
apadene pambebere swiwine bakal ngacaki tanahira kabeh, dhuh
Imanuel”
9
Iku sumurupana, he para bangsa lan padha girisa,
padha nggatekna, he sakehe wilayahing bumi kang adoh-adoh,
padha sabukana, lan padha girisa padha sakana lan padha girisa
10
Padha gawea rancangan, nanging iku uga bakal gagal;
gawea putusan, nanging uga bakal ora tumindak,
awit Gusti Allah nunggil karo aku kabeh.
Nabi Yesaya kepeksa singidan 8:11-22
11
Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah marang aku, nalika aku dicepeng
kalawan astane kang rosa, supaya aja nulad tingkah-polahe bangsa iki:
12
“Sira aja ngarani sekuthon marang samubarang kabeh kang
diarani sekuthon dening bangsa iki, lan apa kang diwedeni, aja padha sira wedeni sarta
aja padha gumeter ndeleng iku.
13
Nanging Pangeran Yehuwah, Gustine sarwa tumitah,
iku kang kudu sira akoni dadi Kang Suci; iya Panjenengane iku kang kudu sira wedeni
lan ana ing ngarsane iku sira gumetera.
14
Panjenengane bakal dadi papan suci, nanging uga dadi watu patanggoran lan watu
sandhungan tumrap kraton Israel sakarone, sarta dadi jiret lan kala tumrap wong ing
Yerusalem.
15
Apadene panunggalane akeh kang bakal padha kesandhung, tiba lan tatu
abot, kacekel lan katawan.”
16
Aku kadhawuhan nyimpen paseksen iki tuwin ngecapi piwulang iki ana ing satengahe
murid-muridku.
17
Lan aku arep nganti-anti marang Sang Yehuwah kang ngaling-alingi
wedanane marang gelengan turune Rama
Yakub; aku arep ngarep-arep marang Panjenegane.
18
Lah aku lan anak-anak kang wus kaparingake dening Sang Yehuwah
marang aku iku padha dadi pratandha lan ngalamat ana ing satengahe wong Israel
kang saka Pangeran Yehuwah, Gustine sarwa tumitah kang akedhaton ana ing gunung Sion.
19
Lan manawa ana wong kang celathu marang sira: “Njaluka pituduh marang
arwah lan roh-rohe para juru meca kang bisik-bisik lan klomat-klamet,” iku wangsulana:
“Sawijining bangsa iku pantese apa ora kudu njaluk pituduh marang allahe? Utawa kudu
jaluk pituduh marang para wong mati kanggo wong urip?”
20
“Ngupayaa piwulang lan paseksen” Sing sapa celathu ora mangkono
iku ora kaplethekan bangbang wetan.
21
Iku bakal padha nglembara ana ing nagara kono,
mlarat lan keluwen, tuwin manawa padha keluwen, banjur padha nepsu lan bakal
padha ngipat-ipati rajane lan allahe; bakal padha tumenga ing langit,
22
sarta bakal ndeleng marang ing bumi, lah kang ana mung
karupekan lan pepeteng, pamilaraning kaanan surem, lan bakal padha kabuwang marang ing
pepeteng kang ndhedhet.
Miyose Ratuning katentreman 9:1-7 8:23--9:6
9
1
8-23 Nanging nagara kang rinupek iku ora bakal katempuh ing kaanan
surem ing salawase. Manawa biyen Sang
Yehuwah ngesorake tanah Zebulon lan tanah Naftali, besuk Panjenengane bakal mulyakake
dalan menyang ing sagara, wilayah ing sabrangane bengawan Yarden, wewengkoning
bangsa-bangsa liya.
2
9-1 Bangsa kang lumaku ing pepeteng wus sumurup pepadhang gedhe;
wong kang padha manggon ing nagara kang peteng ndhedhet
wus padha kaplethekan pepadhang.
3
9-2 Paduka sampun nuwuhaken surak mawurahan,
saha kabingahan ingkang ageng. Tiyang-tiyang sami abingah-bingah wonten
ing ngarsa Paduka, kadosdene bingahipun tiyang ing mangsa
panen, kadosdene surak-surakipun tiyang nalika
mbage rayahan.
4
9-3 Awit pasangan ingkang mlinder saha rembatan ingkang wonten ing
pundhakipun sarta penthungipun tiyang ingkang nindhes
sampun Paduka tugel kados nalika kawonipun Midian.
5
9-4 Sabab saben sepatu prajurit ingkang gedrag-gedrug
tuwin saben jubah ingkang kuthah rah badhe dados mangsaning latu.
6
9-5 Amarga ana Bayi kang wus miyos kanggo kita,
ana Putra kang wus kaparingake marang kita,
lambanging paprentahan ana ing pamidhangane,
lan asmane sinebut: Penasehat Elok, Gusti Allah kang prakosa,
Rama kang Langgeng, Ratuning Katentreman.
7
9-6 Gedhe pangwaose, tuwin tentrem rahayu bakal tanpa wekasan
ana ing dhampare Sang Prabu Dawud lan ana ing karajane,
awit iku kadhasarake lan kasantosakake kalawan kaadilan lan kabeneran
wiwit saiki nganti ing salawas-lawase. Adrenging panggalihe Pangeran Yehuwah
Gustine sarwa tumitah bakal nindakake iki.
Dukane Pangeran Yehuwah marang Efraim
9:8--10:4 9:7--10:4
8
9-7 Pangeran wus paring pangandika marang Rama Yakub,
lan pangandikane iku tumempuh marang Israel.
9
9-8 Sabangsa kabeh cikben sumurup, yaiku Efraim lan kang manggon ing
Samaria, kang celathu kalawan angkuh lan
lumuhur-luhur:
10
9-9 “Pagere bata ambruk, kita arep ngedegake pager watu tatahan;
wit sikmah padha ditegori, bakal kita salini wit eres.”
11
9-10 Sang Yehuwah nuli nglurugake para panggedhening wadya-bala Rezin,
lan ngangkatake para mungsuhe:
12
9-11 Wong Aram saka ing Wetan, tuwin wong Filisti saka ing kulon,
iku padha nguntal Israel kalawan cangkeme kang amba.
Sanadyan iki mau kelakon kabeh, dukane durung mendha,
sarta astane isih kaagagake.
13
9-12 Ewasamono bangsa iku ora bali marang Panjenengane kang ngrangket,
lan ora ngupaya marang Sang Yehuwah Gustine sarwa tumitah.
14
9-13 Mulane Pangeran Yehuwah banjur ngethok endhase lan buntute Israel,
wite lan pange bareng sadina.
15
9-14 Para pinituwa lan para wong kang kajen keringan iku endhase,
dene nabi kang goroh iku buntute.
16
9-15 Amarga wong-wong kang padha ngirid bangsa iki iku juru panasaran,
lan wong-wong sing diirid iku dadi kisruh.
17
9-16 Marga saka iku Pangeran ora rena ing bab para nom-nomane,
lan ora welas marang anak-anake lola lan marang para randhane,
amarga wong iku kabeh padha murtad lan nindakake panggawe ala,
sarta saben cangkem pangucape gemblung.
Sanadyan iki kabeh kelakon, dukane durung mendha,
tuwin astane isih kaagagake.
18
9-17 Amarga duraka iku murub kaya geni
kang mangsa piskucing lan suket nganti entek,
banjur ngobong kekayon ing alas, nganti kukuse kumelun mumbul.
19
9-18 Marga saka dukane Sang Yehuwah Gustine sawra tumitah,
tanah iku kobong, tuwin bangsa iku dadi mangsane geni;
ora ana wong siji-sijia kang melasi sadulure.
20
9-19 Padha ngemplok manengen, nanging isih luwe,
padha ngemplok mangiwa, nanging durung wareg,
saben wong mangan daginge kancane:
21
9-20 Manasye mangsa Efraim, lan Efraim mangsa Manasye,
tuwin bebarengan padha nglawan Yehuda. Sanadyan iki kabeh kelakon, dukane durung
mendha, sarta astane isih kaagagake.
10
1
Bilai para wong kang gawe katetepan-katetepan kang ora adil,
sarta para wong kang gawe pututsan- putusan kang ambek siya,
2
kanggo ngalang-ngalangi para wong sekeng anggone ngupaya kaadilan
lan kanggo ngrebut wewenange para wong sangsara kang ana ing satengahe
umatingSun,
supaya padha bisa ngrampas barang darbeke para randha,
tuwin bisa njejarahi bocah yatim
3
Apa kang bakal padha sira alkoni ing dina paukuman,
lan ing wektu tekane kasangsaran kang adoh sangkane?
Sira bakal padha lumayu njaluk tulung marang sapa,
sarta kasugihanira bakal sira tinggal ana ngendi?
4
Sira ora bisa tumindak apa-apa kejaba mung njingkrung ana ing satengahe
wong-wong kang kinepung, sarta tiwas ana ing satengahe para wong
kang pinatenan Sanadyan iki kelakon kabeh, dukane Sang
Yehuwah durung mendha, lan astane isih kaagagake.
Bab bilai kang bakal nempuh marang Asyur
10:5-19
5
Bilai Asyur, kang dadi cambuking dukaningSun
lan kang dadi gitiking bebenduningSun
6
Iku bakal Sunutus nglawan bangsa kang murtad,
tuwin bakal Sundhawuhi nglawan umat lesaning dukaningSun,
supaya ngrerampas lan njarah-rayah,
sarta supaya ngidak-idak bangsa mau kaya blethok ing lelurung.
7
nanging dheweke dhewe karepe ora mangkono
lan ora mangkono rancanganing atine, anadene niyate atine arep numpes
tuwin nyirnakake bangsa pirang-pirang.
8
Amarga pangucape: “Para panggedhening wadya-balaku rak
raja-raja kabeh?
9
Kaanane Kalno rak padha kaya Karkhemis, utawa Hamat rak padha kaya Arpad,
lan Samaria rak padha kaya Damsyik?
10
Kayadene tanganku wus ngrayud karajan-karajaning para brahala,
mangka reca-recane ngluwihi kang ana ing Yerusalem lan kang ana ing Samaria,
11
apa aku ora bakal tumindak mangkono tumrap Yerusalem lan reca-recane
brahalane, kaya kang wus daktindakake tumrap
Samaria lan brahala-brahalane?”
12
Nanging manawa Pangeran wus ngrampungake sakehing pakaryane ana
ing gunung Sion lan ana ing Yerusalem, Panjenengane bakal ngukum pratingkahe
raja Asyur kang gumunggung lan watake kang angkuh kumalungkung.
13
Amarga wus ngucap:
“Aku tumindak kaya mangkono iku kalawan kakuwataning tanganku
tuwin kalawan kawicaksananku, amarga kau duwe akal budi.
Aku wus ngilangi wates-watese ing antarane para bangsa,
sarta wus ngrampas pasadhiyan- pasadhiyane;
kalawan kakuwatan anggonkeu wus nglorod para wong kang lungguh ing dhampar.
14
Kayadene susuhing manuk, iya mangkono iku anggonku wus ngrayud
kasugihane para bangsa, sarta kaya wong kang ngrakup endhog-
endhog kang ditinggal dening kang ngendhog,
kaya mangkono anggonku ngrayud salumahing bumi,
lan siji bae ora ana kang ngobahake swiwine, tuwin kang ngangapake cucuke utawa
kang cuwit-cuwit.”
15
apa ana wadung kang ngatonake gumunggunge marang wong kang
nganggo, utawa graji kang ngegungake dhiri ana ing
sangarepe kang nganggo? Lah kok kaya gada kang ngobahake wong
kang nyolahake, lan kaya teken kang ngangkat wonge kang
dudu kayu
16
Awit saka iku Pangeran, Sang Yehuwah Gustine sarwa tumitah,
bakal damel wong-wonge kang gothot dadi padha kuru aking,
lan sakehing kasugihane bakal kaobong nganti entek,
kalawan geni kang mulad-mulad.
17
Padhanging Israel banjur bakal dadi geni, lan Gusti Allahe, Kang Mahasuci bakal
mulad-mulad tuwin bakal ngobong lan mangsa piskucing
lan sukete nganti entek ing sajroning sadina uga.
18
Kaendahane alas ing Asyur lan kebone wowohan
bakal kamangsa nganti entek, wiwit delege nganti pang-pange,
satemah bakal dadi kaya wong lara kang nglayung nganti mati;
19
anadene kekarene wit-witan ing alase kehe bakal kena kaetung,
nganti bocah bae bisa nyatheti.
Kekarene Israel ginanjar slamet 10:20-27a
20
Nanging ing wektu iku kekarene wong Israel
lan wong kang bisa oncat ing antarane gelengan tedhake Rama Yakub,
ora bakal sumendhe maneh marang kang ngalahake,
nanging bakal sumendhe marang Sang Yehuwah,
Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel, lan tetep setya.
21
Ana kekarene kang bali; kekarene Rama Yakub bakal mratobat ana
ing ngarsane Gusti Allah kang prakosa.
22
Amarga sanadyan bangsamu, he Israel, kehe kaya wedhining sagara,
nanging mung kekarene kang bakal bali. Pangeran Yehuwah wus nemtokake tekaning
karusakan, lan saka ing kono bakal tuwuh kaadilan
kang nganti luber-luber.
23
Sanyata, karusakan kang wus pinasthi bakal kadhawahake ing salumahing bumi
dening Pangeran, Sang Yehuwah Gustining sarwa tumitah.
24
Mulane mangkene pangandikane Pangeran, Sang Yehuwah, Gustine sarwa tumitah: “He
umatingSun kang manggon ing Sion, aja wedi marang Asyur, manawa iku nggebug
sira kalawan gada lan menthung sira kalawan penthunge, kaya kang ditindakake Mesir
biyen.
25
Amarga sadhela engkas dukaningSun marang sira bakal sirep, lan bebenduningSun
bakal njalari sirnane.
26
Sang Yehuwah Gustining sarwa tumitah bakal ngrangket
bangsa iku kalawan cemethi, kayadene anggone ngrangket Midian ana ing gunung
parang Oreb, lan ngungkulake lantarane ing sadhuwure sagara Teberau lan ngagagake
kaya nalika ana ing Mesir biyen.
27
Ing wektu iku momotan kang ditumpangake
ing pundhakira dening bangsa mau, bakal kabuwang, lan pasangan kang kaetrapake ing
gulunira bakal ilang.”
Wong Asyur nempuh perang 10:27b-34
10-27b Asyur wus jumedhul saka ing Rimon
28
lan wus nempuh Ayat; sarta wus ngliwati Migron,
tuwin nata gegawane ana ing Mikhmas.
29
Wus padha liwat ing jurang panyabrangan, kalawan nguwuh:
“Geba iku papan panginepan kita” Kang manggon ing Rama padha gumeter,
kang manggon ing Gibea-Saul padha mlayu.
30
Jerit-jerita, he putri Galim Gatekna, he Laisya
Wangsulana, he Anatot
31
Kang manggon ing Madmena lumayu adoh, wong Gebim lunga ngungsi.
32
Dina iki uga Asyur bakal leren ing Nob, ngacung-acungake tangane
marang gununge putri Sion, tenggere Yerusalem.
33
Lah Pangeran, Sang Yehuwah Gustine sarwa tumitah
bakal nyembali pang-pang wit kalawan kakuwatan kang nggegirisi;
kang thukule dhuwur-dhuwur bakal ditegor, lan kang munggul mandhuwur bakal padha
dicendhekake.
34
Kayu-kayuning alas bakal dibabadi kalawan wadung,
sarta Libanon dalah wit-witane kang ngedab-edabi bakal rubuh.
Ratu katentreman kang bakal rawuh 11:1-10
11
1
Ana trubusan kang bakal thukul saka ing tunggaking Isai,
lan ana semen kang tuwuh saka ing oyode kang bakal metokake woh.
2
Iku bakal katedhakan Rohe Sang Yehuwah, rohing kawicaksanan lan pambudi,
rohing pitutur lan kasantosan, rohing kawruh lan wedi-asih marang Sang
Yehuwah;
3
malah wedi-asih marang Sang Yehuwah iku kang dadi karemenane.
Panjenengane ora bakal ngadili mung waton pamirsane satleraman bae
utawa ndhawahake putusna manut paturaning wong.
4
Nanging bakal ngakimi para wong sekeng kalawan kaadilan,
sarta bakal ndhawahake putusan tumrap para wong kang katindhes ana ing
nagara kono kalawan kajujuran; anggone ngrangket bumi kalawan
pangandikane kayadene kalawan lantaran,
tuwin kalawan napasing lesane anggone bakal nyirnakake wong duraka.
5
panjenengane ora bakal nyimpang saka ing kabeneran lan kasetyan,
kayadene sabuk kang tetep tumali ing bangkekan.
6
Asu ajag bakal manggon bebarengan karo wedhus gembel
lan macan tutul bakal mlegung ana ing sandhinging wedhus.
Pedhet lan anak singa bakal nyenggut bebarengan,
tuwin bakal kagiring ing bocah cilik.
7
Sapi lan bruwang bakal nyenggut bebarengan
lan anak-anake bakal plegungan tunggal enggon,
dene singa bakal mangan dami kaya sapi.
8
Bocah suson bakal dolanan ing sacedhake rong ula bedhudhak,
tuwin bocah sapihan bakal rogoh-rogoh ing ronging ula mandi.
9
Ora ana kang bakal nglakoni ala ana tumindak ora becik
ana ing sawewengkone gunungingSun kang suci,
amarga saindenging bumi kapenuhan ing kawruh bab Sang Yehuwah,
kayadene banyuning sagara kang nasabi dhasare.
10
Ing wektu iku trubusan ing oyoding Isai bakal jumeneng
dadi gendera tumrap para bangsa; kang bakal kaupaya dening para suku bangsa
sarta padalemane bakal dadi mulya.
Kekarene Israel bakal bali 11:11-16
11
Ing wektu iku Pangeran bakal ngayatake astane maneh
prelu nebus kekarening umate kang isih ana ing Asyur lan ing Mesir,
ing Patros, ing Etiopia lan ing Elam, ing Sinear, ing Hamat lan ing pulo-pulo ing
sagara.
12
Panjenengane bakal ngedegake gendera kanggo bangsa-bangsa,
bakal nglempakake para wong Israel kang kabuwang,
sarta bakal ngempalake para wong Yehuda kang sumebar ing keblat papat.
13
Kumerening Efraim bakal ilang, lan kang ngrupeki Yehuda bakal sirna.
Efraim ora bakal meri maneh marang Yehuda,
sarta Yehuda ora bakal ngrupeki Efraim maneh.
14
Nanging bakal padha mabur mangulon, menyang ing ereng-erenging gunung
Filisti, bakal njarah-rayah bani Timur
bebarengan; bakal padha ngrampas Edom lan Moab,
sarta wong Amon bakal padha teluk.
15
Sang Yehuwah bakal ngesat teluk Mesir kalawan napase kang nggesengake,
tuwin ngayatake astane marang bengawan Efrat,
kang nuli kapupuh temah pecah dadi kali pitu,
njalari wong banjur bisa liwat nganggo trumpah.
16
Banjur bakal ana dalan gedhe kanggo kekarene umate
kang isih ana ing Asyur, kaya kang biyen wis ana kanggo Israel,
nalika padha metu saka ing tanah Mesir.
Kidung panuwun marga wus ginanjar slamet
12:1-6
12
1
Ing wektu iku kowe bakal munjuk: “Kawula badhe ngunjukaken panuwun
dhumateng Paduka, dhuh Yehuwah, awit sanadyan Paduka sampun duka
dhumateng kawula, nanging bebendu Paduka sampun kendel
tuwin Paduka lajeng nglipur kawula.
2
Gusti Allah iku sanyata dadi karaharjanku; aku kumandel ora kalawan gumeter,
amarga Sang Yehuwah Allah iku kakuwatanku lan masmurku,
Panjenengane wus dadi karaharjanku.”
3
Ing kono kowe bakal padha ngangsu kalawan bungah
ing etuking kaslametan.
4
Ing wektu iku kowe bakal padha ngucap: “Ngunjukna panuwun marang Sang Yehuwah,
padha nyebuta marang asmane, pakaryane padha sumurupna ana ing
antarane para bangsa, suwurna, manawa asmane iku luhur
5
Padha ngidungna masmur Pangeran Yehuwah, sabab pakaryane iku mulya;
bab iki prayoga kasumurupan ing saindenging bumi
6
Padha giyak-giyaka lan surak-suraka, he wong kang padha manggon ing Sion,
amarga Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel, iku agung ana ing satengahmu”
PAUKUMAN TUMRAP PARA BANGSA
BAB 13-23
Wangsit kang tumuju marang Babil 13:1-22
13
1
Wangsit kang tumuju marang Babil kang kaparingake marang Nabi Yesaya,
putrane Sang Amos.
2
Masanga gendera ana ing gunung kang gundhul,
nguwuh-uwuha marang para wong iku kalawan swara sora;
ngawe-awea supaya iku padha lumebu ing gapura-gapurane para wong luhur
3
Ingsun iki wus paring dhawuh marang para wong kang Sunsucekake,
wus nimbali para wongingSun kang prakosa
supaya matrapi paukumaning bebenduningSun,
marang para wongingSun, kang padha suka-suka lan gumunggung.
4
Ana swara rame ing gunung-gunung, kaya swaraning kumpulaning wong kang
akeh cacahe Swara gumuruhing karajan-karajan,
lan bangsa-bangsa kang padha nglumpuk Pangeran Yehuwah, Gustine sarwa tumitah
lagi niti-priksa wadya-bala perang.
5
Iku padha teka saka ing nagara kang adoh, malah saka ing poncoting langit,
yaiku Sang Yehuwah lan kang nibakake dedukane
arep padha ngrusak saindenging bumi.
6
Padha ngadhuh-adhuha, sabab dinane Sang Yehuwah wus cedhak,
tekane iku kayadene pangrusak saka Kang Mahakwasa.
7
Awit saka iku sakehing tangan bakal dadi lemes,
lan atine saben manungsa bakal luluh,
8
sarta wong-wong bakal padha kaget. Lara mules lan lara nguwat bakal tumempuh
marang wong-wong mau, padha ngolang-ngaling kaya wong wadon
nglarani. Bakal padha pandeng-pandengan kalawan
kaebatan, raine padha kaya wong kang lara
kadhemen.
9
Dinane Sang Yehuwah pranyata rawuh tanpa welas,
kalawan bebendu lan deduka kang mulad-mulad,
arep damel sepi mamringing bumi arep nyirnakake wong-wong ing kono kang
padha agawe dosa.
10
Sabab lintang-lintang lan golongane ing langit
bakal ora padha nyunarake cahyane; srengenge bakal dadi peteng nalika mlethek,
lan rembulan ora bakal nyorotake sunare.
11
Ingsun bakal males pialane donya, lan kaluputane wong duraka;
gumunggunging wong-wong kang kumawani bakal Sunuwisi,
sarta kumlungkunge para wong ambek siya bakal Sunendhakake.
12
Ingsun bakal damel aranging wong ngungkuli emas tuwa,
lan aranging manungsa ngungkuli emas Ofir.
13
Mulane Ingsun bakal damel gumetering langit,
lan bumi bakal gonjing ngalih saka ing panggonane,
yaiku ing wektu bebendune Sang Yehuwah, Gustine sarwa tumitah,
lan ing dina dedukane kang mulad-mulad.
14
Kayadene kidang kang kaoyak-oyak lan kayadene wedhus kang ora diengon,
kaya mangkono wong-wong bakal padha noleh marang bangsane dhewe-dhewe,
lan padha lumayu marang nagarane dhewe-dhewe.
15
Saben wong kecandhak bakal disuduk, lan saben wong kang kecekel bakal
ambruk mati dening pedhang.
16
Bayi-bayine bakal padha karemuk ana ing ngarepe,
omah-omahe bakal padha karampog lan bojo-bojone bakal padha diwori turu.
17
Lah Ingsun nglurugake wong Madai nglawan marang wong-wong mau,
wong-wong kang ora padha mreduli marang salaka lan ora seneng marang
emas.
18
Panah-panahe bakal nembus para wong enom;
wong-wong mau padha ora bakal welas marang wohing wetengan,
lan ora padha welas marang bocah-bocah.
19
Lan Babil, kang dadi kaendahaning para karajan,
rerengganing wong Kasdim kang linuwih, bakal padha kaya Sodom lan Gomora
yaiku samangsa padha kaobrak-abrik dening Gusti Allah:
20
ing sateruse bakal ora ana wonge, lan ora ana kang ngenggoni nganti
turun-tumurun; wong Arab ora bakal ngedegake tarub ana
ing kono, lan para pangon ora bakal ngolehake
kewane padha mlegung ana ing kono,
21
dene kang bakal mlegung ing kono yaiku kewan ing ara-ara samun,
lan omah-omahe bakal kebak manuk beluk,
manuk-manuk unta kang bakal padha manggon ing kono,
lan jim-jim kang padha lincak-lincak;
22
asu alas bakal padha mbaung ana ing kadhaton-kadhatone,
tuwin asu ajag ana ing kraton-kratoning kasenengan.
Wektune bakal enggal teka, sarta dina-dinane ora bakal diulur.
Pangiwi-iwi bab ratu Babil 14:1-23
14
1
Amarga Pangeran Yehuwah bakal paring sih-kawelasan marang Yakub lan
bakal milih Israel maneh lan bakal marengake padha dedunung ana ing tanahe, banjur wong
bangsa liya bakal padha awor lan manunggal karo tedhake Rama Yakub.
2
Bangsa-bangsa liya bakal padha ngeterake Israel mulih
menyang ing panggonane, turune Israel banjur bakal ndarbeni bangsa-bangsa iku
kadadekake batur lanang lan batur wadon ana ing tanahe Pangeran Yehuwah. Kaya mangkono
dadine bakal padha nawan wong-wong kang maune padha nawan sarta bakal ngwasani
kang maune padha nindhes.
3
Ing dinane Sang Yehuwah mungkasi kasangsaranmu
lan kabingunganmu sarta anggonmu padha
nindakake pagawean kanthi peksan kang abot kang kudu padha koktindakake,
4
ing kono kowe bakal nglairake pamoyok tumrap ratu
ing Babil lan celathu: “Wah, wus tumeka ing wekasane wong kang
nindhes, wus tumeka ing wekasane wong kang
ambek siya iku
5
Pangeran yehuwah wus mutung gitike para wong duraka,
tuwin gadane para wong kang ngereh,
6
kang nggebugi para bangsa kalawan nepsu, tanpa kendhat;
kang ngidak-idak para bangsa kalawan bendu
tanpa leren.
7
Salumahing bumi wus ayem lan tentrem; wong-wong padha bungah-bungah lan
surak-surak.
8
Uga wit beros lan wit eres ing Libanon padha bungah marga kowe wus ambruk,
pangucape: ‘Wiwit titimangsa kowe ambruk gumlinting;
ora ana wong maneh kang munggah negor aku kabeh
9
Jagade wong mati kang ana ing ngisor kalawan gumeter
anggone mapag tekamu; arwah-arwah padha kagugah marga saka
kowe, yaiku sakehe tilas panggedhe ing bumi;
sakehe tilas ratuning para bangsa padha diwungu saka ing dhampare.
10
Iku kabeh wiwit padha aruh-aruh lan ngucap marang kowe:
‘Kowe iya wus dadi apes kaya aku kabeh, wus dadi padha kaya aku kabeh
11
Kaluhuranmu wus kaudhunake marang ing jagade wong mati
karo swarane slukatmu; kowe alemek singgat,
lan akemul eset.’ ”
12
“Adhuh, kowe wus tiba saka ing langit, he lintang Panjer-Esuk, anake bangbang
wetan, kowe wus kapecah lan tiba ing bumi,
he, kowe kang ngalahake para bangsa
13
Kowe kang maune ngunandika: Aku arep munggah menyang ing langit,
aku arep ngedegake dhamparku ana ing sadhuwure lintang-lintange Gusti
Allah, lan aku arep lungguh ing gununging
pasamuwan, ing sisih lor adoh.
14
Aku arep mumbul nganti ngungkuli mega, arep madhani Kang Mahaluhur
15
Nanging kosok baline, kowe kaudhunake menyang ing panggonan
kang jero dhewe ing luwanging kuburan.
16
Wong-wong kang ndeleng kowe bakal padha nggatekake lan mandeng
kowe kalawan ngucap: Apa iki kang wus gawe gumetering bumi,
lan kang nggoncangake karajan-karajan,
17
kang wus ndadekake jagad kaya pasamunan,
lan kang nglebur kutha-kuthane, kang ora ngulihake para wong tawanan?
18
Sakehe tilas ratune para bangsa padha sumare kalawan mulya,
ana ing astanane dhewe-dhewe.
19
Nanging kowe iki wus kabuwang, adoh saka ing pakuburanmu,
kayadene trubusan kang nggegilani, kang katutupan ing mayite para kang
sinuduk ing pedhang lan ambruk tumiba ing watu-watuning
luwangan kuburan, kaya bathang kang kepidak-pidak.
20
Kowe ora bakal ana ing kuburan bebarengan karo para raja,
amarga kowe wus ngrusak nagaramu lan mateni rakyatmu.
Anak-putune wong kang nindakake piala ora bakal kocap ing salawas-lawase.
21
Ngedegna papan panyembelehan kanggo anak-anake,
marga saka kaluputane leluhure, supaya aja padha gumregah lan ndhaku
bumi tuwin ngebaki jagad kalawan kutha-kutha.”
22
“Ingsun bakal jumeneng nglawan wong-wong iku,” mangkono pangandikane
Pangeran Yehuwah, Gustine sarwa tumitah, “Ingsun bakal nyirnakake jenenge Babil lan
kekarene, anak-putune lan buyute,” mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
23
“Ingsun bakal
ndadekake Babil dadi duweke landhak lan dadi rawa sarta kutha iku bakal Sunsaponi
kalawan sapu panggempuran,” mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah, Gustine
sarwa tumitah.
Wangsit tumuju marang Asyur 14:24-27
24
Pangeran Yehuwah, Gustine sarwa tumitah wus supaos, pangandikane:
“Sanyata kaya kang Sunkarsakake, iya mangkono bakal kelakone,
lan kaya kang Sunrancang, iya mangkono bakal tumindake:
25
Ingsun bakal mbengkas wong Asyur ana ing nagaraningSun
padha Sunidak-idak ana ing gunungingSun;
pasangan kang dietrapake ing umatingSun dening wong-wong mau bakal kabuwang
mangkono uga momotan kang ditumpangake ing pundhake.”
26
Yaiku rancangan kang wus kadamel tumrap salumahing bumi,
lan yaiku asta kang kaayatake marang sakehe bangsa.
27
Sang Yehuwah Gustine sarwa tumitah wus ngrancang,
sapa kang bisa murungake? Astane wus kaayatake?
sapa kang bisa ngundurake?
Wangsit tumuju marang Filisti 14:28-32
28
Ing taun sedane Sang Prabu Akhas ana wangsit kang mangkene iki:
29
Aja bungah-bungah, he tanah Filisti kabeh, awit sanadyan gadane wong kang nggebug
kowe wus tugel, nanging ula iku bakal nurunake ula
bedhudhak, lan anake bakal dadi ula naga kang bisa
mabur.
30
Panunggalane umatingSun kang asor dhewe bakal oleh pangan
tuwin para wong miskin bakal manggon kalawan tentrem,
nanging turunira bakal Sunpateni kalawan pailan,
sarta kekaren-kekarenira bakal Suntumpes.
31
Ngadhuh-adhuha, he gapura Jerit-jerita, he kutha
Gumetera, he tanah Filisti sakabehe Amarga ing sisih lor wus ana kukusing
perang kang kumelun, lan barisaning mungsuh maju, ora ana
kang mundur.
32
Lan kapriye wangsulane marang para utusane bangsa iku?
“Pangeran Yehuwah kang masang tetalesing Sion,
lan para wong kang nandhang sangsara panunggale umate bakal padha oleh
pangayoman ana ing kono.”
Wangsit tumrap Moab 15:1--16:14
15
1
Wangsit bab Moab. Lah sajrone sawengi Ar-Moab wus
karusak, kasirnakake; lah sajrone sawengi Kir-Moab wus karusak,
kasirnakake
2
Putri Dibon munggah ing tengger-tengger pangurbanan prelu muwun;
Moab, ngadhuh-adhuh marga saka Nebo lan marga saka Medeba.
Kabeh wong padha nggundhuli sirahe ana ing kono
lan nyukur jenggote minangka tandhaning kasusahan.
3
Wong padha manganggo bagor ana ing dedalan,
ana ing payon lan ana ing ara-ara wong kabeh padha ngadhuh-adhuh, eluhe
dleweran.
4
Hesybon lan Eleale padha nangis gero-gero, swarane nganti keprungu tekan ing Yahas.
Awit saka iku para wong ing Moab kang sikep gegaman padha nguwuh-uwuh,
nyawane gumeter.
5
Aku mbengok marga saka Moab; wong kang ngungsi wus padha tekan ing
Zoar, ing Eglat-Selisia.
Lah wong padha ngunggahi unggah-unggahan Luhit kalawan nangis;
lan ana ing dalan kang menyang Horonaim wong padha njerit marga tinempuh ing
sangsara.
6
Lah kali ing Nimrim dadi sat, dadi pasamunan
sukete wus aking, suket enom wus entek, thethukulan wus ora ana kang ijo.
7
Marga saka iku sakehing bandha kang ditumpuk
lan samubarang kabeh kang disimpen padha digawani menyang ing sabrange
kali Haarabim.
8
Lah panjerite mau bakal keprubu ing sawewengkone Moab kabeh,
pangadhuhe keprungu nganti tekan ing Eglaim,
malah nganti tekan ing Beer-Elim.
9
Lah banyu ing Dibon wus kebak getih, nanging kang tumempuh marang Dibon
iku bakal Sunwuwuhi maneh, yaiku singa bakal ndekep para wong kang
bisa oncat saka ing Moab lan kang isih ana ing tanah kono.
16
1
Wong-wong padha ngirimake cempe marang pamarentahing nagara,
saka ing Sela ngliwati pasamunan menyang ing gununge putri Sion.
2
Kaya manuk kang mabur lunga, lan isining susuh kang kagusah,
kaya mangkono anake wadon Moab
ing pasabrangan-pasabranganing kali Arnon.
3
“Menehana pitutur, nggegegana wewenang,
dadia pangeyuban kang edhum ing wayah tengange;
wong-wong kang kabuwang padha umpetna, aja medharake bab wong kang padha
keplayu
4
Para wong kang kabuwang saka ing Moab cikben padha mondhok ing panggonanmu,
dadia papan pandhelikane wong-wong iku tumrap kang arep nyirnakake
Samangsa pangroda-peksa wus ora ana, pangrusak wus kapungkur
lan wong ambek siya wus sirna saka ing nagara,
5
banjur ana dhampar kang bakal kaadegake marga saka sih-kadarman
lan iku bakal tansah dilenggahi ana ing tarube Sang Prabu Dawud
dening sawijining hakim kang njejegake kaadilan,
lan kang enggal-enggal nindakake kabeneran.”
6
Aku wus padha krungu bab angkuhe Moab, pancen angkuh banget iku,
bab kumlungkunge, angkuhe lan sumengite, sarta anggone ngoceh kang ora bener.
7
Mulane cikbene wong Moab ngadhuh-adhuh, kang siji marga saka sijine, cikben
kabeh padha ngadhuh-adhuh.
Marga kelingan marang kuwih kismis saka ing Kir-Hareset
cikben padha sesambat lan remuk babar pisan
8
Amarga kebon-kebon ing Hesybon lan wit anggur ing Sibma
wus padha nglayung; para kang nyekel pangwasa tumrap
bangsa-bangsa wus padha mbabadi wit-wite anggur kang
becik dhewe, kang biyen ngembyah tekan ing Yaezer
lan mrambat tekan ing pasamunan; pang-pange pating tlolor
tekan ing sabranging sagara.
9
Mulane aku melu nangis kaya Yaezer marga saka wit anggur ing Sibma mau;
kowe arep daktelesi kalawan eluhku, he Hesybon lan Eleale,
amarga ing mangsa ketiga trep ing mangsa panen
mungsuhmu nempuh kalawan alok perang.
10
Wus sirna kabungahan lan surak-surak saka ing kebon wowohan;
wus ilang saka ing kebon-kebon anggur swara giyak-giyak lan surak-surak;
wus ora ana kang ngidak-idak ing papan pameresan,
anggone sumyak-sumyak wus leren.
11
Awit saka iku kaya dene cumengkling ing clempung,
iya kaya mangkono panjeriting atiku ndeleng kaanane Moab,
lan batinku rontog nyumurupi kaanane Kir-Heres.
12
Mulane sanadyan Moab ngibadah lan dilabuhi ngrekasa banget ana ing
tengger pangurbanan lan lumebu ing pasucene prelu ndedonga,
ora bakal oleh apa-apa.
13
Yaiku pangandika kang kalairake dening Sang Yehuwah bab Moab ing wektu kepungkur.
14
Mulane saiki Pangeran Yehuwah ngandika mangkene: “Ing sajroning telung taun, manut
wektu panyambut-gawene prajurit opahan, kamulyane Moab kalawan karameane kang
gedhe, bakal dadi cecamahan, lan wong kang kari bakal sethithik banget lan ora kwasa.”
Wangsit tumrap Damsyik lan Efraim 17:1-11
17
1
Wangsit tumrap Damsyik. Sanyata Damsyik ora bakal lestari dadi
kutha, mengko bakal dadi tumpukan jugrugan;
2
kampung-kampunge bakal disuwungake ing salawase
lan bakal dadi papan kanggo pepanthaning raja kaya,
kang mlegung kalawan ora karidhu ing sapa-sapa.
3
Efraim bakal kelangan beteng-betenge, lan pangwasaning karajan bakal sirna saka
ing Damsyik, uga kekarene Aram bakal sirna kabeh
padha kaya kamulyane wong Israel, mangkono pangandikane Sang Yehuwah,
Gustining sarwa tumitah.
4
Ing wektu iku kamulyane Yakub bakal suda, lan kemakmurane bakal susut;
5
kaanane kaya gandum kang digegem arep dieneni
lan tangane methiki wewulen, utawa kaya wewulen kang dipethik ing wong
ana ing lembahe wong Refaim.
6
Iku bakal ana turahane kanggo asagan kaya nalika wong ngerog woh jaitun,
ana siji loro kang kari ing pucuke, lan ana sawatara ing pang-pange,
mangkono pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allahe Israel.
7
Ing wektu iku manungsa bakal mandeng marang Panjenengane kang nitahake,
lan mripate bakal nyawang marang Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel;
8
ora bakal mandeng marang misblyah-misbyah gaweane
tangane dhewe, lan ora bakal nyawang marang garapaning tangane, yaiku tugu-tugu
brahala lan padupan-padupan.
9
Ing wektu iku kutha-kuthanira bakal kasuwungake kaya kutha-kuthane wong Hewi
lan wong Amori kang padha ditinggal marga saka wong Israel, satemah banjur dadi sepi
mamring.
10
Awit sira wus lali marang Gusti Allah kang wus paring kaslametan marang sira,
lan ora eling marang gunung paranging kakuwatanira.
Mulane sanadyan sira yasa taman kang endah
kang sira tanduri cangkokan saka ing nagara manca,
11
sanadyan nalika sira tandur sira ndadekake suburing thukule,
lan ing wektu esuk anggonira nandur cangkokan ndadekake kembange,
nanging panenane bakal enggal sirna ing dinaning pilara
lan sangsara kang ngedab-edabi.
Wangsit tumrap Asyur 17:12-14
12
Bilai Gumerahe bangsa-bangsa akeh, kang padha gumeder kaya ombaking
sagara kang gumleger Ramening suku-suku bangsa,
kang padha rame kaya gumuruhing banyu kang ngedab-edabi.
13
Para suku bangsa padha gumerah kaya gumuruhing banyu gedhe;
nanging Pangeran Yehuwah paring deduka, satemah banjur padha lumayu adoh,
kalawan kesusu kaya mrambut ing panuton kang kabur ing angin,
lan kaya dhedhak katiyup ing lesus.
14
Bareng ngarepake sore, lah ana pagiris Sadurunge esuk, wus ora ana kabeh
Yaiku pandumane wong-wong kang padha ngrayah kita,
sarta iya iku kang katemtokake tumrap para wong kang ngrampasi kita.
Wangsit tumrap Etiopia 18:1-7
18
1
Bilai Nagara kumrisiking swiwi ing sabranging kali-kali ing tanah
Etiopia,
2
kang ngirimake duta-duta ngliwati sagara kalawan prau-prau pandhan ngliwati
lumahing banyu Mangkata, he para utusan kang cukat,
nemonana bangsa kang dhuwur dedege lan kang klimis pakulitane,
golongan kang diwedeni ana ing ngendi-endi yaiku bangsa kang wulet lan ambek siya,
kang nagarane ketrajang ing kali-kali
3
He sakehing wong kang manggon i ing donya,
he para wong kang manggon ing bumi Samangsa gendera kaedegake ing
gunung-gunung, padha delengen; samangsa kalasangka kaunekake, padha
ngrungokna
4
Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah marang aku:
“Ingsun bakal mirsani saka ing papan padalemaningSun kalawan ora ebah,
kayadene hawa panas kang umob ing wektu panas gumemplang,
kayadene pedhut ing panasing mangsa panen.”
5
Awit sadurunge ungsum wowohan, manawa wektune kembang wus kepungkur,
lan dhompolaning pentil wus dadi woh anggur kang meh mateng,
Pangeran Yehuwah bakal ngethoki pang-pange kalawan arit,
lan carang-carange kakethokan lan kasingkirake.
6
Iku kabeh bakal ditinggal tumpukan kanggo manuk galak ing pagunungan,
lan kanggo kewan-kewan ing alas. Ing mangsa panas manuk-manuk galak
bakal padha manggon ing kono tuwin sakehe kewan ing alas ing mangsa
bedhidhing.
7
Ing wektu iku uga pisungsung bakal dicaosake marang Pangeran Yehuwah, Gustine
sarwa tumitah dening bangsa kang dhuwur dedege lan klimis pakulitane lan dening bangsa
kang ana ing ngendi-endia diwedeni, yaiku bangsa kang kakuwatane wulet lan ambek
siya, kang nagarane ketrajang ing kali-kali, menyang ing padalemane Sang Yehuwah
Gustine sarwa tumitah, yaiku gunung Sion.
Wangsit tumrap Mesir 19:1-25
19
1
Wangsit tumrap Mesir. Lah Sang Yehuwah nitih mega kang
rikat lan tedhak menyang ing tanah Mesir;
para brahala ing Mesir padha gumeter ana ing ngarsane,
lan atine wong Mesir remuk ana ing badane.
2
Ingsun bakal damel wong Mesir nglawan padha wong Mesir,
supaya padha perang, saben wong nglawan sadulure
lan saben wong nglawan mitrane, kutha nglawan kutha,
karajan nglawan karajan;
3
semangate wogn Mesir banjur ilang, rancangane bakal Sunkisruhake;
banjur bakal padha njaluk pituduh marang para brahala lan marang juru
japa-mantra, marang arwah lan marang roh kang
memeca.
4
Ingsun bakal ngulungake wong Mesir marang ing tangane bendara kang ambek
siya, lan ratu kang kereng bakal masesani bangsa
iku; mangkono pangandikane Sang Yehuwah
Gustining sarwa tumitah.
5
Banyune bengawn Nil bakal entek, lan bengawan iku bakal dadi asat
nggereng,
6
satemah susukan-susukan bakal mambu bacin,
lan cawangan-cawanganing bengawan Nil bakal dadi cethek lan asat,
glagah lan rayung bakal padha mati lan rubuh.
7
Suket ing pinggiring bengawan Nil lan apa kang kasebar ing lebaking
bengawan mau bakal dadi aking, katiup ing angin lan wus
ora ana maneh.
8
Para juru amek iwak bakal padha sesambat lan susah,
yaiku sakehe wong kang padha mancing ing bengawanl Nil;
sakehe wong kang njala ana ing kono bakal padha ngenes uga.
9
Wong-wong kang gawe lena bakal padha kawirangan,
mangkono uga para wong nenun mori.
10
Wong kang padha nenun bakal remuk atine,
sakehe buruh bakal sedhih atine.
11
Para panggedhe ing Zoan iku padha bodho-bodho,
para juru pirembage Pringon kang wicaksana dhewe padha nyaosi
pamrayoga kang bodho. Kapriye dene sira padha bisa matur marang
Pringon: “Kawula punika anakipun para tiyang
wicaksana, turunipun para ratu ing jaman kina?”
12
Endi wong-wongira kang wicaksana? Iku cikben padha pratela marang sira lan
aweh weruh apa kang wus kaputus
dening Sang Yehuwah Gustining sarwa tumitah tumrap Mesir.
13
Para panggedhe ing Zoan tumindake gemblung,
para panggedhe ing Memfis wus padha kapusan;
para pangareping suku-sukune wus padha mbingungake Mesir.
14
Pangeran Yehuwah wus ngesokake ana ing tengahe
sawijining roh kang ngisruhake, lan iku padha gawe bingunging Mesir ing bab
pambudidayane kabeh, nganti kaya wong mendem kang mumet
nalika mutah-mutah.
15
Lan ora ana kang kasil satindake Mesir kang dilakoni dening panggedhe lan
panganut, dening pangarep lan wong lumrah.
16
Ing nalika iku para wong Mesir bakal padha kaya wong wadon; bakal padha gumeter
lan kaget marga saka astane Pangeran Yehuwah Gustining sarwa tumitah kang
kaagagake marang wong-wong mau.
17
Tanah Yehuda banjur bakal nukulake pagiris ana ing
satengahe wong Mesir, lan sapa bae kang eling marang wong-wong mau bakal kaget marga
krungu bab pancasaning Yehuwah Gustining sarwa tumitah, kang wus kadamel tumrap
wong-wong iku.
18
Ing wektu iku ing tanah Mesir bakal ana kutha lima kang caturane nganggo basa
Kanaan lan kang sumpah demi Sang Yehuwah
Gustine sarwa tumitah. Panunggalane ana siji kang bakal kasebut Ir-Kheres.
19
Ing wektu iku ing satengahe tanah Mesir bakal ana misbyah kagem Sang Yehuwah
lan tugu pengetan kagem Sang Yehuwah kang dumunung ing tapel-watese.
20
Iku bakal dadi tandha paseksen kagem Sang
Yehuwah Gustining sarwa tumitah ana ing tanah Mesir: manawa padha sesambat marang
Pangeran Yehuwah marga saka kang padha nindhes, Panjenengane banjur bakal paring
sawijining juru-slamet marang wong-wong mau, kang bakal tumandang lan ngluwari.
21
Sang Yehuwah bakal nglairake sarirane marng wong Mesir lan wong Mesir ing nalika
iku bakal wanuh marang Pangeran Yehuwah; bakal padha ngibadah kalawan nyaosi kurban
sembelehan lan kurban dhaharan, sarta bakal nyaosake nadar marang Sang Yehuwah
tuwin iku bakal diluwari.
22
Wong Mesir bakal dirangket dening Sang Yehuwah, bakal
dirangket, banjur diwarasake; nuli bakal padha mratobat marang Sang Yehuwah, tuwin
Panjenengane bakal ngabulake pandongane lan nyarasake wong-wong mau.
23
Ing wektu iku bakal ana dalan gedhe saka ing Mesir menyang ing Asyur, satemah wong
Asyur bisa lumebu ing Mesir lan wong Mesir bisa lumebu ing Asyur, sarta wong Mesir bakal
ngabekti bebarengan karo Asyur.
24
Ing wektu iku Israel bakal dadi kang katelu sawuse Mesir lan Asyur, sawijining berkah ana
ing bumi,
25
kang diberkahi dening Pangeran
Yehuwah, Gustining sarwa tumitah kalawan pangandika: “Binerkahana Mesir, umatingSun,
lan Asyur, pakaryaning astaningSun, sarta Israel warisaningSun.”
Wangsit tumrap Mesir lan Etiopia 20:1-6
20
1
Ing taun nalika panggedhening wadya-bala kang diutus dening Sang
Prabu Sargon, ratu ing Asyur, nglurugi perang lan ngrebut Asdod,
2
ing wektu iku Pangeran Yehuwah paring pangandika lumantar Nabi
Yesaya putrane Sang Amos. Mangkene pangandikane: “Sira lumakua, sandhangan
bagor ing lambungira iku aja sira anggo mangkono uga trumpahing sikilira.” Iku iya
banjur kaestokake, lumampah kalawan lukar lan tanpa trumpah.
3
Pangeran Yehuwah ngangdika: “Kayadene anggone abdiningSun Yesaya lumaku kalawan
wuda lan tanpa trumpah telung taun lawase minangka pratandha lan ngalamat tumrap
Mesir lan Etiopia,
4
mangkono uga raja Asyur bakal nggiring wong Mesir dadi tawanan, lan
wong Etiopia kayadene wong buwangan, tuwa lan enom, kalawan wuda lan tanpa trumpah
tuwin katon bokonge, dadi kawirangane tanah Mesir.
5
Wong-wong banjur bakal padha kaget lan wirang marga saka Etiopia, kang dadi
bakuning pangarep-arepe, lan marga saka Mesir kang dadi kamongkogane.
6
Sarta wong ing pasisir iki bakal celathu ing wektu iku: Lah
mangkene kadadeane para wong kang padha dadi pangarep-arep kita, kang kita ungseni
kita jaluki pitulungan supaya diuwalake saka raja ing Asyur. Kapriye bisane kita oncat?”
Wangsit tumrap Babil 21:1-10
21
1
Wangsit tumrap “pasamunan ing pinggir sagara”.
Kayadene lesus anggone gumrubug ngliwati Tanah Negeb,
kaya mangkono tekane saka ing ara-ara samun,
saka ing nagara kang nggegirisi.
2
Ana wahyu kang bengis kang wus kawangsitake marang aku:
“Si penggarong nggarong, si pengrusak, ngrusak
Majua, he Elam, kepungen, he Madai Sakehing pangesah kang kalirake wus
Sunsirep.”
3
Mulane lambungku lara banget, aku lara mules
kaya mulesing wong wadon kang manak; aku mringkus-mringkus, ora krungu maneh,
aku kaget, ora ndeleng maneh.
4
Atiku ngolang-ngaling, aku kalimputan ing rasa trataban,
wayah bengi kang tansah dakangen-angen iku saiki gawe geterku.
5
Wong padha ribut nata pasugatan,
nata palenggahan, dhaharan, pangunjukan ...
Dumadakan keprungu: “He para panggedhe Samektaa ing perang, lenganana
tamenge”
6
Amarga mangkene pangandikane Pangeran marang aku:
“Sira lungaa, masanga wong jaga, apa kang kadeleng kudu dikandhakake.
7
Samangsa sumurup prajurit jaranan sagelengan, ngloro-ngloro,
wadya-bala nunggang kuldi, wadya-bala nunggang unta,
iku kudu diwaspadakake temenan, kalawan nastiti banget.”
8
Wasana kang ndeleng iku nguwuh-uwuh: “Wonten ing panggung panjagen,
dhuh bendara kula, kula tansah ngadeg sadinten muput,
tuwin wonten ing papan panjagen kula kapanjer
ing saben dalu.”
9
Lah punika sampun wonten prajurit sagelengan ingkang dhateng,
wadya-bala kapalan Wong mau banjur nguwuh-uwuh maneh:
“Sampun rebah, Babil sampun rebah, tuwin sakathahing recanipun brahala sampun
karemukaken saha pating slebar wonten ing siti.”
10
He bangsaku kang wus kaidak-idak lan kainjek-injek
apa kang dakrungu saka Pangeran Yehuwah Gustining sarwa tumitah,
Gusti Allahe Israel, wus daksumurupake marang kowe.
Wngsit tumrap Duma 21:11-12
11
Wangsit tumrap Duma. Ana wong kang nguwuh-uwuh marang aku
saka ing Seir: “He wong jaga, apa wengine isih suwe?
He wong jaga, apa wengine isih suwe?”
12
Wong jaga iku mangsuli: “Bakal esuk, nanging uga bakal bengi.
Manawa kowe padha arep takon, tekaa lan padha takona maneh sapisan
engkas”
Wangsit tumrap tanah Arab 21:13-17
13
Wangsit tumrap tanah Arab. Kowe bakal padha nginep ana ing alas ing
tanah Arab, he kapilah-kapilahe wong Dedan
14
He wong kang manggon ing tanah Tema, padha metua, wong kang ngelak
wenehana banyu, wong kang keplayu pethuken kalawan roti.
15
Amarga wong iku padha lumayu nyingkiri pedhang,
pedhang kang kaunus,
gendhewa kang kapenthang, lan peperangan kang nggegirisi.
16
Awit mangkene pangandikane Pangeran marang aku: “Sanjrone sataun maneh, manut
wektu panyambut-gawene prajurit opahan, sakehing kamulyane Kedar bakal sirna.
17
Lan prajurite panahan bangsa Kedar kang gagah
prakosa bakal mung kari sathithik cacahe, sabab Sang Yehuwah Gusti Allahe Israel wus
ngandika mangkono.”
Sembranane wong kang manggon ing Yerusalem
22:1-14
22
1
Wangsit tumrap “lebaking wahyu”. Ana apa ta, dene sakehe wongmu
padha munggah ing payon-payoning omah,
2
he kutha kang surak-surak rame lan gembira gumuruh,
he nagara kang bungah-bungah? Wongmu kang padha mati iku ora marga
mati dening pedhang, lan ora gugur ana ing peperangan.
3
Panggedhemu padha lumayu kabeh, padha katawan ora sarana kapanah;
wong-wong kang prakosa padha katawan, sanadyan wus padha lumayu adoh banget.
4
Mulane aku celathu: “Aku aja koktolih,
etogna bae anggonku nangis kepati; aja meksa aku supaya kau kelipur
ing bab patine putrining bangsaku.”
5
Sabab Pangeran, Sang Yehuwah Gustining sarwa tumitah wus netepake dinane:
Panjenengane bakal nggegerake, ngidak-idak lan ngisruhake wong,
tembok ing “lebaking wahyu” bakal kajugrugake
sarta panjerit njaluk tulung ngumandhang tekan ing pucaking gunung
6
Elam wus nggendhong endhonge, Aram teka nggawa wadya-bala kretan lan
jaranan, lan Kir nguculi bunteling tameng.
7
Lebak-lebakmu kang endah dhewe bakal kebak kreta,
lan wadya-bala jaranan baris ana ing ngarepe gapura,
8
sarta Yehuda kelangan pangayoman. Ing wektu iku kowe ngawasake
marang praboting perang ing “Gedhong Alas”;
9
kowe padha sumurup, manawa temboke kuthane Sang Prabu
Dawud wus bengkah-bengkah akeh sarta kowe padha nadhahi banyu ing
blumbang ngisor;
10
kowe padha ngetung omah-omah ing Yerusalem,
lan omah-omah banjur padha kokbubrahi kanggo nyantosakake tembok;
11
kowe gawe papan tandhon banyu ana ing antarane tembok loro mau
kanggo ngwadhahi banyu ing blumbang kang lawas;
nanging kowe ora padha tumenga marang Panjenengane kang yasa iku,
lan ora ndeleng marang Panjenengane kang wus mangun iku wiwit biyen mula.
12
Ing nalika iku Pangeran, Sang Yehuwah Gustining sarwa tumitah
dhawuh marang wong supaya nangis lan sesambat kalawan gundhul lan
manganggo bagor;
13
nanging lah, ing satengahe tinemu kabungahan lan suka-suka,
njagal sapi lan nyembeleh wedhus, mangan iwak lan ngombe anggur, kalawan
nguwuh: “Ayo padha mangan lan ngombe,
awit sesuk kita padha mati”
14
Nanging Sang Yehuwah, Gustine sarwa tumitah banjur paring wangsit marang
aku lan ngandika mangkene: “Kaluputanira iki sanyata ora bakal kaapura,
nganti sira padha mati,” mangkono pangandikane Pangeran,
Gustining sarwa tumitah.
Bab Sebna lan Elyakim 22:15-25
15
Mangkene pangandikaning Pangeran, Gustining sarwa tumitah:
“Ayo sira nemonana panggedhene kraton iki,
Sebna kang ngurus kraton lan pratelaa:
16
Sira duwe kapreluan apa, lan duwe gegayutan karo sapa ana ing kene,
dene sira kok ndhudhuk kuburan kanggo kowe ana ing kene,
he kang ndhudhuk kuburane ing panggonan kang dhuwur,
kang natah panggonane ing gunung parang?
17
Lah Pangeran Yehuwah bakal nguncalake sira nganti adoh banget, he manungsa
Sira bakal kacepeng kalawan kenceng,
18
lan bakal kagulung kenceng dadi gulungan sarta kaglundhungake kaya bal,
menyang ing tanah kang amba; ana ing kono sira bakal mati, lan ana ing
kono dununge kreta-kreta kamulyanira, he sira kang gawe wiranging brayate
gustinira
19
Ingsun bakal njongkengake sira saka ing kalungguhanira,
lan sira bakal kalungsur saka ing pangkatira.
20
Ing nalika iku Ingsun bakal nimbali abdiningSun,
Elyakim anake Hilkia:
21
Iku bakal Sunenggoni jubahira lan sabukira bakal Sunubetake ing
lambunge, tuwin pangwasanira bakal Sunparingake
marang ing tangane; dheweke banjur bakal dadi bapa
tumrap wong ing Yerusalem
lan tumrap turune Yehuda.
22
Soroge kadhatone Dawud bakal Sunampilake ing pundhake;
manawa wong iku ngengakake, ora ana kang bisa nginebake;
manawa nginebake, ora ana kang bisa ngengakake.
23
Ingsun bakal maringi kalungguhan kang santosa marang dheweke,
kayadene canthelan kang kapasang kukuh ana ing tembok;
mulane banjur dadi palungguhan kang mulya tumrap kulawargane.
24
Sabanjure bakal mikul sakehe tanggung jawab tumrap
kulawargane, semen lan trubusan
dalasan sakehe piranti kang cilik, wiwit saka bokor nganti grabah pisan.
25
Ing nalika iku, mangkono pangandikane Sang Yehuwah Gustining sarwa tumitah,
canthelan kang kapasang kukuh ana ing panggonan kang kukuh iku bakal ora
kukuh maneh, satemah banjur tugel lan tiba,
lan sakehe tanggungane iku bakal lebur, amarga Pangeran Yehuwah wus ngandika
mangkono.”
Wangsit tumrap Tirus lan Sidon 23:1-18
23
1
Wangsit tumrap Tirus. Ngadhuh-adhuha, he kapal Tarsis,
sabab Tirus wus rusak, omahmu utawa pelabuhanmu wus ora
ana Nalika isih padha ana ing nagarane wong
Kitim bab iku wus disumurupake.
2
Padha dheleg-dhelega, he kang padha manggon ing pasisir,
he sudagar Sidon, kongkonamu padha nyabrang ing sagara,
lan lelayar ing samodra gedhe;
3
barang-barang kang dilebokake marang Sidon yaiku gandum saka ing Sihor,
lan pametune wilayah Nil, satemah kutha iku dadi pasar kanggo para
bangsa.
4
Nandhanga wirang, he Sidon, sabab sagara, betenge sagara, celathu mangkene:
“Aku ora tau uwat lan ora tau manak, aku ora tau nggulawenthah jejaka
lan ora tau ngopeni prawan-prawan.”
5
Samangsa kabar bab Tirus iku tekan ing Mesir,
wong-wong bakal padha gumeter krungu bab iku.
6
Padha ngungsia menyang ing Tarsis,
padha sesambata, he kang padha manggon ing tanah pasisir
7
Iki apa kuthamu kang sumyak-sumyak, kang asale saka ing jaman kuna?
Wonge wus padha lunga menyang ing panggonan kang adoh
lan dadi wong neneka ana ing kana.
8
Sapa kang mutus mangkene iki tumrap Tirus, kutha kang tau ngganjar
makutha, kang sudagar-sudagare para panggedhe
lan wong-wonge kang dagang para wong mulya ing bumi?
9
Pangeran Yehuwah Gustining para tumitah kang wus damel putusan mangkono
kanggo nyirnakake piangkuh, kanggo ngesorake sakehe kang endah
lan sakehe wong mulya ing bumi.
10
Garapen pategalanmu kaya kang ana ing pinggiring bengawan Nil, he putri Tarsis,
panggonan-panggonan kanggo ndandani kapal wus ora ana
11
Pangeran Yehuwah wus ngayatake astane marang ing sagara
lan damel karajan-karajan padha gumeter; Panjenengane wus dhawuh
supaya bettenge Kanaan padha kasirnakake.
12
Sarta wus ngandika: “Sira ora bakal bungah-bungah maneh,
he prawan kang wus karusak, he putri Sidon
Ngadega, ngungsia marang wong Kitim
Ana ing kono uga bakal ora ana panggonan kang nyenengake tumrap sira.”
13
Delengen nagarane wong Kasdim Iya bangsa iku kang nindakake mangkono, dudu
wong Asyur. Iku kang padha ngulungake Tirus marang kewan-kewan ing ara-ara samun;
iku wus padha ngedegake menara-menara pangepungan lan wus nggempur puri-purining
kutha iku sarta ndadekake gempuran kutha iku.
14
Sesambata, he kapal-kapal Tarsis, sabab betengmu wus karusak.
15
Ing nalika iku Tirus bakal ora dielingi pitung puluh taun lawase, padha karo yuswaning
ratu. Sawuse pitung puluh taun, Tirus bakal ngalami apa kang tumanduk marang wanita
tunasusila kang kamot ing kekidungan iki:
16
“Nggawaa clempung, ngubengana kutha,
he wanita tunasusila kang wus ora kaelingan
Unekna kang apik, sesindhena kang warna-warna,
supaya kowe dielingi ing wong.”
17
Lan sawuse kliwat pitung puluh taun, Sang Yehuwah bakal nggalih marang Tirus, satemah
banjur tampa opahing kanisthane maneh, lan banjur bakal tumindak nistha maneh
karo sakehing karajan ing salumahing bumi.
18
Babathene lan opahing kanisthane bakal suci kagem Sang Yehuwah, ora bakal diendheg
utawa disimpen, nanging bebathene iku bakal kanggo nganakake pangan kang cukup
lan sandhangan kang endah kanggo para wong kang padha manggon ing ngarsaning
Yehuwah.
PAMECA BAB WEKASANING JAMAN
BAB 24-27
Bumi kalebur 24:1-23
24
1
Lah bumi bakal didadekake suwung dening Sang Yehuwah
lan bakal kalebur, lemahe bakal kawalik,
sarta kang manggon bakal padha kabuyarake.
2
Nasibing imam bakal kaya rakyat, nasibing lurah bakal kaya batur lanang,
nasibing lurahe wadon bakal kaya batur wadon,
nasibing wong kang adol bakal kaya kang tuku,
nasibe wong kang nyilihake bakal kaya kang nyilih,
nasibe wong potang bakal kaya kang utang.
3
Bumi bakal kadadekake ludhes babar pisan, lan bakal dijarah-rayah entek-entekan,
awit Sang Yehuwah kang ngandika mangkono.
4
Bumi katon susah alum, malah jagad banjur nglayung layu,
langit lan bumi nglayung bebarengan.
5
Bumi dadi najis marga saka kang ngenggoni,
amarga padha nglanggar angger-angger, ngowahi katetepan lan nyelaki prajanjian
kang langgeng.
6
Mulane bumi bakal kamangsa ing ipat-ipat, lan kang ngenggoni bakal oleh paukuman;
awit saka iku kang ngenggoni bumi bakal geseng sirna,
lan manungsa bakal mung kari sathithik.
7
Anggur ora gawe bingar maneh, wite anggur nglayung,
lan sakehe wong kang bungah atine bakal sesambat.
8
Swaraning trebang kang gambira wus leren, ramene wong kang sumyak-sumyak wus
sirep, lan swaraning clempung kang girang wus
leren.
9
Wong kang ngombe anggur ora kalawan kekidungan maneh,
arak dadi pait tumrap wong kang ngombe.
10
Kutha kang kisruh kaanane wus lebur, saben omah wus tutupan ora kena
dileboni.
11
Wong padha njerit ana ing dedalan awit ora ana anggur,
sakehing kasenengan wus sirna, gambiraning bumi wus ilang.
12
Kang tinemu ana ing kutha mung karusakan,
gapurane wus kagempur lan jugrug.
13
Amarga iki bakal kelakon ana ing bumi, ana ing satengahe para bangsa,
yaiku kaya ing nalika wong ngerog woh jaitun,
kaya ing nalika ngasag ing sarampunging panen anggur.
14
Wong-wong padha surak-surak sora, marga saka kaluhurane Sang Yehuwah,
padha nguwuh-uwuh seru saka ing sisih kulon:
15
“Mulane Pangeran Yehuwah kamulyakna ana ing nagara-nagara wetanan,
asmane Sang Yehuwah, Gusti Allahe Israel, ana ing tanah-tanah ing sapinggiring
sagara”
16
Saka ing poncoting bumi aku padha krungu kekidungan:
“Kamulyan kagem Kang Mahaadil” Nanging aku celathu: “Aku kuru nglayung,
kuru nglayung aku. Bilai aku Sabab para panggarong padha nggarong,
malah tanpa leren anggone nggarong”
17
He para kang manggon ing bumi, kowe bakal padha ketaman ing pagiris,
bakal padha kecemplung ing luweng lan kena ing kala jiret.
18
Ing kono sing sapa lumayu marga saka swara kang ngagetake iku
bakal kecemplung ing luweng, lan kang munggah saka ing luweng
bakal kena ing kala jiret. Amarga cendhela-cendhelaning langit bakal
padha kawengakake
lan dhasar-dhasaring bumi bakal padha gonjing.
19
Bumi remuk bubuk, bumi gempur ajur
bumi gonjang-ganjing.
20
Bumi sempoyong-sempoyong kaya wong mendem
lan gonjing kaya gubug katiyup ing angin; dosaning pambalelane tumempuh nggegirisi,
mulane banjur rubuh lan ora bakal ngadeg maneh.
21
Ing nalika iku Pangeran Yehuwah tumuli bakal ngukum
wadya-balaning langit ing langit lan para ratuning bumi ing bumi.
22
Iku bakal padha kaklumpukake bebarengan,
kayadene tahanan kang kalebokake ing luweng;
bakal padha kalebokake ing pakunjaran lan bakal padha kaukum sawuse antara
lawas.
23
Rembulan purnama bakal rumangsa isin, lan srengenge kang panase ngedab-edabi
bakal nandhang wirang, amarga Sang Yehuwah Gustining sarwa
tumitah bakal ngasta paprentahan ana ing gunung Sion lan ing Yerusalem,
sarta bakal ngatingalake kamulyane ana ing ngarepe para pinituwane umate.
Ngunjukake panuwun marga mungsuh wus sirna
25:1-5
25
1
Dhuh Pangeran Yehuwah, Paduka punika ingkang dados Allah kawula;
kawula badhe ngluhuraken Paduka, badhe ngrepekaken kidung panuwun kagem
asma paduka; amargi kalayan setya lan santosa anggen
Paduka sampun nindakaken rancangan paduka ingkang elok
ingkang wontenipun sampun wiwit ing kina mila.
2
Awit kitha punika sampun Paduka dadosaken tumpukan sela,
saha kitha-beteng punika dados jugrugan; purining bangsa manca sampun sanes kitha
malih, lan boten badhe kabangun malih ing
salaminipun.
3
Mila satunggaling bangsa ingkang santosa badhe ngluhuraken Paduka;
kithaning para bangsa ingkang prakosa badhe ajrih-asih dhumateng Paduka.
4
Amargi Paduka dados papan pangungsenipun para tiyang ingkang
sekeng, dados papan pangungsenipun tiyang
miskin ing salebeting karupekanipun, dados pangayoman tumrap wontenipun
prahara,
dados pangeyuban manawi pinuju benter sumelet,
awit kanepsonipun para tiyang ingkang prakosa gumunggung
punika kadosdene prahara ing mangsa asrep,
5
kados benter gumeplang ing papan garing.
Gumederipun para tiyang ngamanca Paduka kendelaken;
kadosdene benter sumelet ingkang kasirnakaken dening aubing mega,
inggih makaten anggening kekidunganipun para tiyang ingkang prakosa
gumunggung sami kasirep.
Kaslametaning para bangsa ing Sion 25:6-12
6
Pangeran Yehuwah Gustining sarwa dumadi ana ing gunung Sion kene bakal nganakake
bujana kanggo sakehing bangsa arupa olah-olahan kang gurih,
bujana kang awujud anggur lawas, olah-olahan kang gurih lan mawa sungsum,
anggur lawas kang kasaring endheg- endhege.
7
Lan ana ing gunung kene Sang Yehuwah bakal nyuwek-nyuwek
sandhangan bagor kang kaenggokake marang sakehing suku bangsa
lan kemul kang dikemulake marang sakehing para bangsa.
8
Panjenengane bakal ngicali pati ing sateruse;
tuwin Pangeran Allah bakal ngusapi eluh saka ing sakehing rai;
sarta kawirangane umate bakal kaedohake saka ing salumahing bumi,
awit Pangeran Yehuwah wus ngandika mangkono.
9
Ing wektu iku bakal ana wong kang celathu: “Iki sanyata Gusti Allah kita,
kang kita anti-anti, supaya kita kaganjar slamet.
Iya iki Sang Yehuwah kang kita anti-anti; ayo kita padha surak-surak lan suka-suka
marga saka pangluwaran kang kaparingake”
10
Marga astane Pangeran Yehuwah bakal ngayomi gunung iki,
nanging Moab bakal kaidak-idak ana ing panggonane dhewe,
kayadene dami kang kaidak-idak ing luwang rereged.
11
Manawa Moab ngegarake tangane ana ing jerone
kaya patrape wong nglangi kang ngegarake tangane supaya bisa nglangi,
Sang Yehuwah banjur bakal ngesorake kumlungkunge
dalasan sakehe pambudi-dayane.
12
Uwat-uwating tembokmu kang dhuwur bakal kaebrukake lan karubuhake,
sarta kaglimpangake ing lemah lan lebu.
Kidung pangalembana marga saka pangluwaran lan pangdilan kang
kaparingake dening Gusti Allah 26:1-21
26
1
Ing wektu iku kekidungan iki bakal karepekake ana ing tanah Yehuda:
“Kita kadunungan kutha kang santosa, kanggo nylametake kita
Pangeran Yehuwah wus masang tembok lan beteng.
2
Gapurane padha wengakna, supaya lumebua bangsa kang bener lan
kang tetep setya
3
Ingkang manahipun santosa Paduka paringi tentrem rahayu,
amargi pitados dhumateng Paduka.
4
Padha kumandela marang Sang Yehuwah ing salawase,
awit Sang Yehuwah Allah iku gunung parang kang langgeng.
5
Amarga Panjenengane kang wus ngesorake kang padha manggon ing papan kang
dhuwur; kutha-beteng wus kaendhekake,
diendhekake nganti tekan ing lemah banjur kaglimpangake ing lebu.
6
Wasana bakal kaidak-idak ing sikile para wong sangsara
lan tlapakaning sikile para wong kang ringkih.”
7
Marginipun tiyang leres punika lurus,
amargi Paduka ingkang miwiti nglencengaken marginipun.
8
Dhuh Yehuwah, kawula ugi sami ngantos-antos
titimangsa anggen Paduka nindakaken pangadilan;
kareman kawula sadaya punika nyebut asma Paduka saha ngenget-enget
Paduka.
9
Kalayan gumolonging nyawa anggen kawula kangen dhumateng Paduka ing wanci
dalu, ugi kalayan gumolonging manah anggen
kawula ngupadosi Paduka ing wanci enjing;
awit manawi Paduka rawuh ngadili bumi, ingkang manggen ing jagad sami badhe
sinau kaleresan.
10
Saupami tiyang duraka kaparingan sih-palimirma,
boten badhe sinau punapa ingkang leres; piyambakipun badhe nindakaken kaculikan
wonten ing nagari ingkang migunakaken angger-angger,
saha boten badhe ningali kamulyanipun Sang Yehuwah.
11
Dhuh Yehuwah, asta Paduka kaayataken, nanging sami boten sumerep.
Kajengipun sami nyumerepi butajengan Paduka margi saking umat Paduka
tuwin kajengipun sami nandhang wirang Kajengipun sami kamangsa ngantos telas
dening latu ingkang nyirnakaken mengsah Paduka
12
Dhuh Yehuwah, kawula sami Paduka cawisi tentrem rahayu,
amargi samubarang ingkang kawula lampahi,
sadaya sami Paduka tindakaken kangge kawula sadaya.
13
Dhuh Yehuwah, Allah kawula sadaya, bendara-bendara sanesipun nate ngwaosi
kawula sadaya, nanging namung asma Paduka kemawon
ingkang sami kawula suwuraken.
14
Tiyang-tiyang wau sampun sami pejah, boten sami badhe gesang malih,
sampun sami dados arwah, boten badhe tangi malih;
saestunipun sampun sami Paduka ukum saha Paduka sirnakaken,
punapadene sadaya pangenget-enget dhateng tiyang-tiyang wau sampun
Paduka icali.
15
Dhuh Yehuwah, bangsa punika sampun Paduka damel saya wewah-wewah,
umating kamulyan Paduka sampun Paduka damel saya kathah;
nagaranipun sampun Paduka wiyaraken sanget.
16
Dhuh Yehuwah, ing salebeting karubedan sami madosi Paduka;
nalika bebendu Paduka tumempuh dhateng tiyang-tiyang wau,
lajeng sami sesambat ing salebeting pandonga.
17
Kadosdene tiyang estri ingkang ngandheg ingkang sampun dumugi ing elekipun,
lajeng ngolang-ngaling sakit, ngadhuh- adhuh margi nyakiti,
inggih makaten punika kawontenan kawula sadaya ing suwaunipun wonten ing
ngarsa Paduka, dhuh Yehuwah:
18
Kawula sami ngandheg,lajeng ngolang-aling sakit,
nanging kados-kados kawula sami nglairaken angin,
kawula sami boten saged ngawontenaken kawilujengan wonten ing bumi,
saha ingkang manggen ing jagad boten lair.
19
Dhuh Yehuwah, para tiyang Paduka ingkang pejah sami badhe gesang malih,
mayitipun sami badhe tangi malih. He wong-wong kang wus padha kakubur ing
lemah, tangia lan surak-suraka
Sabab ebuning Yehuwah iku ebuning pepadhang,
lan bumi bakal nglairake arwah-arwah iku maneh.
20
He bangsaku, lumebua ing kamarmu, sawuse lumebu lawange kancingen
ndhelika sadhela tumeka sapungkure bebendu.
21
Awit sanyata, Pangeran Yehuwah bakal miyos saka ing padalemane
arep ndhawahake paukuman marang para kang manggon ing bumi marga saka
kaluputane, sarta bumi ora bakal ndhelikake maneh getih
kang kawutahake ing kono, ora nutupi maneh wong-wong kang padha
mati pinatenan ana ing kono.
Israel kaluwaran 27:1-13
27
1
Ing nalika iku Pangeran Yehuwah bakal matrapi paukuman kalawan pedhange
kang atos, gedhe lan kuwat marang Lewiatan, naga kang lumayu,
marang Lewiatan, naga kang ngleker, sarta bakal mateni ula naga ing sagara.
2
Ing wektu iku bakal dikandhakake: “Ngrerepia bab kebon anggur kang endah
3
Ingsun, Yehuwah kang ngreksa; Ingsun kang tansah nyirami.
Supaya aja ana wong kang ngrusuhi, rina wengi Sunjaga;
4
Ingsun wus ora duka. Manawa Ingsun nguningani piskucing lan
suket, iku bakal Sunperangi
lan bakal Sunobong bareng,
5
kajaba manawa banjur padha ngupaya pangayoman marang Ingsun
tuwin ngudi rukun kalawan Ingsun, iya ngudi rukun kalawan Ingsun”
6
Ing dina-dina kang bakal kelakon,
Yakub bakal metu oyode, Israel bakal ngrembaka lan metu
trubusane sarta bakal ngebaki bumi kabeh kalawan
pametune.
7
Apa Sang Yehuwah anggone nyirnakake umate
kaya anggone nyirnakake wong kang nyirnakake umat mau?
Utawa apa anggone mateni umate kaya anggone mateni wong kang mateni
umate mau?
8
Paduka sampun nglawan tiyang-tiyang wau, sami Paduka kesahaken saha Paduka
tundhung. Wus padha kasingkirake kalawan angine
kang santer ing wektu angin wetan.
9
Mangkene iki anggone kaluputane Yakub kailangan,
lan iki wohe manawa dosane wus kaedohake:
banjur gawe sakehe watuning misbyah kayadene watu gamping kang kapecah-
pecah, satemah ora ana maneh tugu brahala lan
padupan kang isih ngadeg.
10
Amarga kutha-beteng iku dununge mencil, sawijining papan panggonan kang
disuwungake lan ditinggal kayadene ara-ara samun;
pedhet bakal nyenggut lan mlegung ana ing kono
sarta ngentekake pang-panging wit-witan.
11
Samangsa pang-pange kang cilik-cilik wus garing, bakal padha disempali;
nuli kaobong dening para wong wadon kang pdha teka.
Awit iki sawijinig bangsa kang tanpa budi, yaiku kang njalari ora kaparingan
palimirma dening kang nitahake lan ora kinasihan dening kang mangun.
12
Ing wektu iku Pangeran Yehuwah bakal nindakake
pangrontogan wiwit saka ing bengawan Efrat nganti tekan ing kali Mesir,
sarta kowe kabeh bakal padha dikumpulake siji-siji, he wong Israel
13
Ing nalika iku kasalangka kang gedhe bakal diunekake,
lan kang ilang ana ing tanah Asyur bakal padha teka
mangkono uga kang kabuwang menyang ing tanah Mesir
prelu padha sujud nyembah marang Pangeran Yehuwah
ana ing gunung kang suci, ing Yerusalem.
YERUSALEM KARUPEKAN LAN PETHAL
BAB 28-35
Pamedhar wangsit tumrap Samaria 28:1-6
28
1
Bilai makuthane kamulyane para kang seneng mendem ing Efraim,
kembang kang wis wiwit alum ing rerengganing sirahe kang endah-endah
-- yaiku kutha kang dumunung ana ing dhuwur, ana ing gunung, ing lembah
kang subur kang kebak wong kang seneng ngombe
anggur kang wus padha mumet --
2
Lah Pangeran kagungan sawijining wong kang rosa lan santosa,
wong kang kaya prahara kaworan udan krikil,
yaiku prahara kang ngrerusak wong kang kaya prahara kaworan udan
kang ngedab-edabi lan ngelekake; wong-wong mau bakal kakeplekake ing
bumi kalawan rosa.
3
Makuthane kamulyaning para wong Efraim kang seneng mendem iku bakal
kaidak-idak,
4
lan kembang kang wis wiwit alum ing rerengganing sirahe kang endah-endah
iku -- yaiku kutha kang ana ing dhuwur
gunung, ing lebak kang subur -- iku kaanane bakal kaya woh anjir
kang mateng sadurunge mangsa ketiga: lagi bae kasumurupan ing wong
banjur kapethik lan kaemplok.
5
Ing wektu iku Pangeran Yehwuah Gustining sarwa tumitah
baka jumeneng dadi makuthaning kaendahan,
lan rerengganing sirahkang endah tumrap kakarene umate,
6
bakal jumeneng dadi rohing kaadilan tumrap wong kang lungguh nindakake
pangadilan, lan dadi rohing kaprawiran
tumrap wong kang ngundurake perang nganti tekan ing gapura.
Tumrap panggedhening Yerusalem 28:7-22
7
Nanging sanadyan wong-wong ing kene iya padha mumet marga saka anggur
lan ngelu marga saka arak Imam utawa Nabi
mumet marga saka arak, bingung marga saka anggur;
padha mumet marga saka arak, mumet nalika weruh wahyu,
sempoyongan nalika aweh putusan.
8
Lah mejane kabeh kebak utah-utahan lan rereged,
temahan ora ana kang resik maneh.
9
Wong banjur celathu: “Sapa sing arep diwulang bab kawruhe
lan sapa sing bakal diwenehi katrangan bab wahyu-wahyune?
Kaya-kaya bocah sapihan anyar kang lagi kabethot saka susu
10
Sabab kudu iki kudu iku, kudu mangkene kudu mangkono,
wuwuh iki, wuwuh iku”
11
Lah lumantar para wong kang kedaling celathune aneh
lan lumantar para wong kang migunakake basa manca
Panjenengane bakal paring pangandika marang bangsa mau,
12
Panjenengane kang wus ngandikani mangkene:
“Yaiki papan palerenan, sira menehana papan kanggo ngaso
marang wong kang kesayahen; iku papan kanggo ngaso”
Nanging padha ora gelem ngrungokake.
13
Mulane bakal padha ngrungokake pangandikane Sang Yehuwah
mangkene: “Kudu iki, kudu iku,
kudu mangkene, kudu mangkono, wuwuh iki, wuwuh iku”
supaya sajrone lumaku banjur padha tiba kelumah,
satemah tatu, kecekel lan ketawan.
14
Mulane rungokna pangandikane Sang Yehuwah,
he para wong kang padha seneng nenacad, he para wong kang mrentah rakyat
kang ana ing Yerusalem iki
15
Ing sarehne kowe wus padha ngucap: “Aku wus padha nganakake prajanjian
karo pati, lan karo jagading pati
aku wus padha nganakake pasarujukan; sanadyan cemethi acethar-cether seru,
ora bakal ngenani aku kabeh; amarga si goroh wus padha dakdadekake
pangayomanku, sarta aku padha asingidan ana ing
doracara,”
16
mulane mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah:
“Lah Ingsun mrenahake ana ing Sion sawijining watu, watu kang wus ketitik
becik minangka tetales, watu pepojok kang larang, tetales kang
santosa: sing sapa pracaya, ora bakal goreh
17
Lan kaadilan bakal Sundadosake tali ukuran,
sarta kabeneran Sundadekake tali panyipat;
udan watu bakal nyirnakake pangayoman goroh,
tuwin banyu gedhe bakal nglarudake pandhelikan.”
18
Prajanjianmu kalawan pati bakal kasuwak, lan pasarujukanmu kalawan jagading
wong mati ora bakal terus tumindak; manawa cemethi acethar-cether seru,
kowe bakal padha remuk kaidak-idak.
19
Kaping pira bae anggonira teka, kowe bakal padha kaseret,
sabab iku bakal teka saben esuk, ing wektu awan lan ing wektu bengi;
sarta mangreti marang pangandika kang dirungu iku
ateges mung pagiris thok.
20
Sabab paturon bakal kurang dawa manawa kanggo turu slonjor
lan kemule bakal kurang amba kanggo ngemuli awak.
21
Sabab Pangeran Yehuwah bakal jumeneng kaya ana ing gunung Perasim,
tuwin bakal bendu kaya ana ing lebak ing sacedhake Gibeon,
sarta bakal nindakake pakaryane -- aneh pakaryane iku;
lan bakal nindakake pakaryane -- aneh pakaryane iku
22
Mulane kowe aja padha nenacad, supaya talining bebandanmu aja saya
kenceng, awit aku krungu bab karusakan kang wus
tinamtokake kang pinangkane saka Pangeran Gusti
Allah ing sarwa tumitah kang bakal
tumempuh marang saindenging nagara iku.
Kawicaksanane Sang Yehuwah 28:23-29
23
Tilingna lan rungokna swaraku; gatekna lan rungokna tembungku
24
Apa saben dina wong iku anggone mluku, maculi lan nggaru tanahe kang bakal
disebari wiji?
25
Apa ora sawise tanahe karata, anggone ngratakake jinten ireng lan
nyebar jinten putih, nguluri gandum juwawut lan sair
sarta wiji kusemet ana ing pinggire?
26
Bab adat pakulinan wus kaparingan piwulang,
lan pituduh dening Allahe.
27
Amarga jinten ireng ora karontogake nganggo piranti pangrontogan,
lan rodhaning grobag ora kanggo nggiles jinten putih,
nanging jinten ireng karontogan kanthi patrap digedhig kalawan watang,
lan jinten putih kalawan gebug.
28
Apa wong anggone ngrontogi iku gandume digebugi nganti ajur?
Mesthi ora, ora terus bae digebugi nganti ajur
Lan sanadyan wong nglakokake ing dhuwure gandum mau
jantrane grobag kalawan jarane,
nanging anggone nggiles ora bakal nganti ajur.
29
Sarta iki pinangkane uga saka Sang Yehuwah Gustining sakehe dumadi;
pepesthene iku elok lan gedhe kawicaksanane.
Yerusalem kakepung nanging banjur kaluwaran
29:1-8
29
1
Bilai Ariel, Ariel, kutha papan pakemahane Dawud
Tuan gumanti taun riyaya cikben terus-terusan dianakake.
2
Ingsun bakal damel rupeking Ariel, satemah wong padha sesambat lan
ngadhuh-adhuh, lan kutha iku bakal kaya prapen tumrap
Ingsun.
3
Ingsun bakal kekemah ana ing sakehing keblat ngepung sira,
lan damel panggung-panggung pajagan kanggo mepetake sira,
apadene bakal ngedegake pager-pager kanggo ngepung sira.
4
Ing kono sira bakal ngesorake awakira lan sira banjur nywara saka sajroning bumi,
tembung-tembungira keprungu lamat- lamat saka ing sajroning lebu;
swaranira unine bakal kaya swaraning arwah saka ing sajroning lemah,
tuwin tembung-tembungira bakal keprungu kayadene bisik-bisik saka ing
sajroning lebu.
5
Nanging sakehe wadya-balane mungsuhira bakal sirna ilang kaya awu kang lembut,
lan sakehe wong kang prakosa gumunggung
bakal dadi kaya mrambut kang mawut kabur.
Amarga dumadakan ing sakedhep netra,
6
sira bakal ndeleng rawuhe Sang Yehuwah Gustine sakehing tumitah
kang sinartan ing gludhug, lindhu lan swara kang ngedab-edabi,
sinartan ing lesus lan prahara lan sinartan ing geni kang memangsa
nganti gusis.
7
Sakehing wadya-balane para bangsa kang perang nglawan Ariel,
lan sakehe wong kang merangi kutha iku dalah baluwartine
tuwin para wong kang ngrupeki bakal kaya impen lan kaya wahyu ing
wanci bengi;
8
kayadene wong luwe kang ngimpi lagi mangan,
bareng tangi wetenge isih kothong, utawa kayadene wong ngelak kang ngimpi
lagi ngombe, bareng tangi nyatane isih sayah, gorokane
isih ngelak, kaya mangkono bakal kadadeane sakehe
wadya-balane para bangsa
kang perang nglawan gunung Sion.
Bangsa kang wuta 29:9-16
9
padha gumun kalawan kebak kaeraman, mripatmu cikben merem lan wuta
Padha mendema, nanging ora marga saka anggur,
padha mumeta, nanging ora marga saka arak
10
Awit Pangeran Yehuwah wus ndadekake kowe padha turu kepati;
mripatmu -- yaiku para nabi -- wus kaeremake
lan raimu -- yaiku para wong sidik -- wus dikrudhuki.
11
Tumrap kowe kabeh wangsit iku mau kabeh kayadene isining buku kang disegel, manawa
iku kawenehake marang wong kang bisa maca kalawan dikandhani: “Iku wacanen,” wong
mau bakal mangsuli: “Aku ora bisa maca, awit buku iku kasegel,”
12
lan manawa buku iku kawenehake marang wong kang ora bisa maca
kalawan dikandhani: “Iki wacanen,” wong iku bakal mangsuli: “Aku ora bisa maca.”
13
Sarta Pangeran wus ngandika mangkene: “Ing sarehne bangsa iki sowan kalawan
cangkeme lan ngluhurake Ingsun kalawan lambene,
mangka atine ngedohi Ingsun, tuwin anggone ngabekti marang Ingsun
iku mung marga saka prentahing manungsa kang diapalake,
14
mulane lah Ingsun bakal nandukake bab-bab kang elok marang bangsa iki,
kaelokan kang ngedab-edabi; kawicaksanane para wonge kang wicaksana
bakal ilang, tuwin kapinterane para wonge kang pinter
bakal ndhelik.”
15
Bilai wong kang ndhelikake rancangane kalawan primpen ana ing
ngarsane Sang Yehuwah, kang panggawe-panggawene dilakoni ana
ing pepeteng kalawan ngucap: “Sapa kang sumurup kita
lan sapa kang niteni kita?”
16
Kapriye ta dene kowe kok padha mbolak-mbalikake samubarang kabeh?
Apa lempung iki kena dianggep padha karo kundhi,
satemah kang digawe bisa pratela bab kang gawe:
“Dudu wong iku kang gawe aku,” lan apa kang diwangun bisa ngandhakake
bab kang mangun: “Wong iku ora ngreti apa-apa?”
Kaslametan sawise katindhes 29:17-24
17
Rak mung kurang sadhela, anggone Libanon bakal salin dadi kebon
wowohan,
lan kebn wowohan bakal kaanggep alas?
18
Ing wektu iku para wong budheg bakal padha krungu tetembungan-
tetembungan saka ing sawijining kitab,
lan marga saka wus luwar saka ing kalimengan tuwin pepeteng
mripate para wong wuta bakal ndeleng.
19
Para wong kang nandhang sangsara ana ing Pangeran Yehuwah bakal saya
banget anggone asuka-suka, lan para wong miskin kang ana ing
satengahe para manungsa bakal asurak-surak awit saka Kang Mahasuci,
Gusti Allahe Israel
20
Sabab wong kang santosa-gumunggung bakal ora ana lan tukang memecok
bakal sirna, sarta sakehe wong kang duwe kekarepan
ala bakal kamusnakake,
21
yaiku para wong kang anggere bae ngarani wong liya nindakake kaluputan ana ing
sawijining prakara, kang masangi kala jiret marang wong
kang srengen ana ing gapura, sarta kang ngono-ngono wong bener
awewaton kang ora-ora.
22
Awit saka iku mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah Gusti Allahe para
tedhake Rama Yakub, yaiku kang wus ngluwari Rama Abraham:
“Wiwit saiki Yakub ora bakal kawirangan maneh
lan raine ora bakal pucet maneh.
23
Sabab nalika wong-wong mau, yaiku turune Yakub,
padha ndeleng apa kang katindakake dening astaningSun ana ing satengahe,
banjur bakal padha nucekake asmaningSun;
bakal padha nucekake Kang Suci, Gusti Allahe Yakub,
lan bakal padha gumeter ana ing ngarsane Gusti Allahe Israel;
24
para wong kang pikirane kesasar, bakal padha oleh pangreten,
lan para wong kang grundelan bakal padha tampa piwulang.”
Dudu Mesir nanging Pangeran Yehuwah kang paring pitulungan
30:1-17
30
1
Bilai anak-anak kang mbalela, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah, -- kang padha nindakake rancangan kang ora
saka Ingsun, kang lumebu ing pasarujukan,
kang ora marga saka karsaning RohingSun, satemah dosane saya wuwuh-wuwuh,
2
kang mangkat menyang ing tanah Mesir, ora kalawan nyuwun putusaningSun,
sumedya ngayom marang Pringon lan ngungsi marang ing pangaubaning
Mesir.
3
Nanging pangayomane Pringon bakal gawe wirangira kabeh,
lan ngungsi ing pangaubaning Mesir bakal ndadekake isinira kabeh.
4
Amarga sanadyan para panggedhe Yerusalem wus padha ana ing Zoan,
lan para utusane wus padha tekan ing Hanes,
5
iku kabeh bakal kawirangan amarga bangsa iku ora bisa nguntungake,
lan ora bisa aweh pitulungan sarta ora maedahi;
nanging mung gawe wirang, malah banjur dadi lan kanisthane.
6
Wangsit bab kewan-kewan ing Tanah Negeb.
Ngliwati nagara kang kebak karupekan lan sangsara,
papaning singa wadon lan singa lanang kang padha nggero
papaning ula bedhudhak lan ula naga kang padha mabur,
wong-wong mau anggone padha nggawani raja-branane kamomotake ing gegere
kuldi, lan barang darbeke ign punuking unta,
arep diwenehake marang bangsa kang ora bisa aweh kauntungan,
7
yaiku Mesir kang aweh pitulungan kang ora migunani lan tanpa paedah;
mulane iku Sunjenengake: “Rahab kang dianggurake.”
8
Mulane saiki, sira mangkata, bab iku tulisen ing papan ana ing ngarepe mripate,
lan sira cathetana ing kitab, supaya dadi paseksen
kanggo ing mbesuk, nganti ing salawas-lawase.
9
Awit iku sawijining bangsa kang mbalela, anak kang padha seneng goroh
anak kang padha sungkan ngrungokake marang piwulange Pangeran Yehuwah,
10
kang padha celathu marang para wong sidik: “Aja mawas,”
lan marang para nabi: “Aja medharake wangsit kang nyata,
nanging kandhakna marang aku kabeh bab-bab kang nyenengake,
wedharna wangsit othak-athikan,
11
padha sumingkira saka ing dalan metua ing dalan liyane,
aku aja padha kokridhu kalawan Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel.”
12
Mulane mangkene pangandikane Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel:
“Sarehne sira padha nampik pangandika iki, lan masrahake awakira marang para wong
kang meres lan laku ngiwa sarta sumendhe marang wong-wong iku,
13
mulane dosa iki tumrap sira kabeh bakal kaya gempalan tembok kang arep
tiba, kang mongol metu ing tembok kang dhuwur,
kang bakal ambruk kalawan dadakan ing sakedhep netra,
14
bakal remuk kaya klenthinge kundhi, kang kabanting tanpa dieman,
nganti ing antarane remukane ora ana wingka siji bae
kang kena dianggo golek geni ing bedhiyang utawa kanggo nyidhuk banyu
ing bak.”
15
Awit mangkene pangandikane Pangeran Allah,
Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel: “Sarana mratobat lan sumarah
sira bakal padha kaparingan slamet; kakuwatanira iku dumunung ana ing ayem
lan kumandel.” Nanging sira padha ora gelem,
16
sira padhangucap: “Ora, aku arep padha nunggang jaran kang
dakplayokake rikat,” mulane sira bakal padha lumayu lan sirna.
Sira uga padha celathu: “Aku arep padha nunggang jaran kang cukat,”
mulane kang ngoyak sira bakal ngluwihi cukate.
17
ana wong sewu kang bakal lumayu marga sumurup ancamaning wong siji,
sira kabeh bakal lumayu marga saka ancamaning wong lima,
nganti sira kang padha tininggal kaya pal tetengger ing pucaking gunung
lan kaya gendera ing dhuwur tetengger.
Janji bakal paring kaslametan marang Sion
30:18-26
18
Awit saka iku Pangeran Yehuwah ngantos-antos
marang wektune anggone bakal ngatingalake katresnane marang kowe
kabeh; mulane banjur jumeneng
arep nandukake kawelasan marang kowe kabeh.
Amarga Pangeran Yehuwah iku Gusti Allah kang adil;
rahayu sakehe wong kang nganti-anti marang Panjenengane
19
He bangsa ing Sion kang manggon ing Yerusalem, lah kowe ora bakal terus nangis.
Pangeran mesthi bakal paring kawelasan marang kowe, samangsa kowe sesambat;
ing wektu mireng panjeritmu, Panjenengane bakal paring wangsulan.
20
Lan sanadyan Pangeran maringi roti tuwin banyu sarwa
sathithik, nanging Pamulangmu ora bakal singidan maneh, nanging mripatmu bakal
tansah ndeleng Panjenengane,
21
sarta kupingmu bakal krungu saka ing burimu
pitembungan mangkene: “Iki dalane, lumakua ing kene,” embuh kowe lumaku manengen
apa mangiwa.
22
Kowe bakal nganggep najis marang reca-recamu kang sinelut ing
salaka utawa kang kalapis emas; iku bakal
kokbuwang kayadene lawon kang najis kanthi kokcelathoni: “Sumingkira”
23
Pangeran Yehuwah bakal banjur paring udan marang
wiji kang lagi bae koksebar ing pategalanmu, lan kowe bakal mangan roti kang enak lan
akeh banget saka ing pametune tanah iki. Ing wektu iku raja-kayamu bakal nyenggut
ing ara-ara kang jembar;
24
sapi-sapi lan kuldi-kuldi kang kanggo nggarap tanah
bakal mangan pakan campuran kang enak, kang wus ditapeni lan diayak.
25
Saben gunung kang dhuwur lan saben tengger
kang munggul bakal ana kali-kaline kang mili, yaiku ing dina patumpesan kang gedhe,
samangsa menara-menara padha rubuh.
26
Padhanging rembulan purnama banjur bakal kaya padhanging srengenge kang sumorot
sumelet, tuwin padhanging srengenge kang sumelet iku banjur bakal tikel kaping pitu,
yaiku kaya padhange pitung dina, samangsa Sang Yehuwah mblebed tatune umate sarta
nyarasake tilase kagebugan.
Paukumane Gusti Allah marang Asyur 30:27-33
27
Pangeran Yehuwah rawuh ngatingal saka ing padalemane kang adoh --
bebendune mulad-mulad, rawuhe ana ing sajrone mega peteng kang
gembuleng-gembuleng, lathine kebak deduka,
lan lidhahe kaya geni kang memangsa nganti gusis;
28
wedaling napase kaya kali kang ngelekake, kang banyune nganti sagulu --
Rawuhe arep ngayaki bangsa-bangsa kalawan ayaking karusakan
tuwin arep masang kendhali panasaran ing cangkeme para suku bangsa.
29
Kowe bakal padha ngrepekake kekidungan kaya ing wektu bengi nalika wong sesuci
ngarepake riaya, sarta kowe bakal padha seneng-seneng kaya
manawa wong lumaku digameli ing suling
arep munggah ing gununge Sang Yehuwah, ing Gunung-Parange Israel.
30
Lan Pangeran Yehuwah bakal ngedalake swarane kang mulya,
bakal ngatingalake astane kang nempuh kalawan bebendu kang ngedab-edabi sarta
kalawan geni kang memangsa nganti gusis,
tuwin kalawan udan deres, prahara lan udan krikil.
31
Sabab Asyur bakal kaget krungu swaraning Yehuwah,
yaiku nalika padha kapupuh kalawan gada.
32
Amarga saben gebugan kalawan teken kang kagem ngrangket
kang kagebagake dening Pangeran marang wong-wong mau,
bakal kairing ing swaraning trebang lan clempung,
sarta Panjenengane bakal merangi Asyur, kalawan asta kang kaacungake marang
ing peperangan.
33
Sabab papaning pangobongan wus katata wiwit ing biyen
-- iku rak kanggo raja -- dhasare kagawe jero lan amba,
pancakane kebak geni lan kayu; napasing Yehuwah nggesengake kaya kali
walirang.
Amung Gusti Allah kang paring pitulungan ora ana liyane maneh
31:1-9
31
1
Bilai para wong kang lunga menyang ing tanah Mesir njaluk tulung,
kang ngandelake marang jaran, kang pracaya marang kretane kang akeh
banget, lan marang bala jaranan kang cacahe akeh
banget, nanging ora tumenga marng Kang Mahasuci,
Gusti Allahe Israel, lan ora nggoleki Pangeran Yehuwah.
2
Nanging panjenengane kang wicaksana iku bakal ndhatengake bilai,
tuwin ora nyelet pangandikane; Panjenengane bakal tumandang nglawan
marang jinis duraka, sarta nglawan marang wadya-bala
bantuane para wong kang ambek siya.
3
Amarga wong Mesir iku manungsa, dudu Allah,
lan jaran-jarane iku makhluk kang ringkih, dudu roh kang kadunungan pangwasa.
Manawa Pangeran Yehuwah ngacungake astane,
kang mbiyantu banjur keplesed lan kang dibiyantu nuli tiba,
sarta kabeh tumuli padha tiwas bebarengan.
4
Awit mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah marang aku:
“kayadene singa utawa singa enom kang gereng-gereng ngukuhi memangsane,
lan ora kaget krungu gembar-gembore pangon sagolongan kang dikumpulake
arep nglawan, sarta ora mundur dening ramene,
iya mangkono bakal tumedhake Pangeran Yehuwah Gustining sarwa dumadi
lan banjur perang ngekahi gunung Sion lan tenggere.
5
Kayadene manuk kang mabur kekablak, ngayomi susuhe,
iya mangkono anggone Pangeran Yehuwah Gustining sarwa tumitah bakal ngayomi
Yerusalem, ngayomi lan paring pangluwaran,
rumeksa lan ngedohi bilai.”
6
He wong Israel, padha mratobata marang Panjenengane, kang wus koktinggal nganti
adoh
7
Lah ing dina iku sawiji-wijining panunggalanmu bakal mbuwangi brahala-
brahalane salaka lan brahala-brahalaning emas kang digawe dening tanganmu dhewe
kalawan kebak dosa.
8
Asyur bakal ambruk dening pedhang, nanging dudu pedhanging wong,
lan bakal kamangsa dening pedhang nganti gusis,
nanging dudu pedhanging manungsa, sarta bakal keplayu nyingkiri pedhang,
tuwin wonge nom-noman bakal padha dadi kuli wajib.
9
Kang ngayomi bakal sirna marga saka giris, sarta panggedhening perang bakal kaget
banjur lumayu ninggal genderane, mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah
kang kagungan geni ana ing Sion lan pawon ana ing Yerusalem.
Ratu kang adil 32:1-8
32
1
Lah bakal ana ratu kang ngasta paprentahan kalawan adil,
apadene para pemimpin bakal mimpin kalawan jujur,
2
tuwin sawiji-wijine bakal kayadene papan pangauban samangsa ana angin
sarta papan pangayoman samangsa ana prahara,
kayadene ilen-ilen banyu ing papan kang garing,
kayadene aube watu kang gedhe ing tanah kang ngenthak-enthak.
3
Mripate wong kang padha ndeleng bakal ora diremake maneh,
lan kupinge wong kang padha krungu bakal nggatekake.
4
Atine wong kang kurang pikiran bakal bisa nenimbang,
sarta ilate wong kang groyok bakal bisa celathu cetha.
5
Wong gemblung ora bakal kaaranan maneh wong kang abudi luhur,
lan wong culika ora bakal diarani wong luhur.
6
Sabab wong gemblung bakal mratelakake gemblunge,
tuwin atine ngrancang prakara kang ala, yaiku sumedya murtad
sarta ngandhakake bab kang nasarake tumrap Pangeran Yehuwah,
ora mreduli marang kothonging wetenge wong keluwen
lan marang wong kang ngelak butuh ngombe.
7
Wong culika iku akal-akale ala, kang dirancang panggawe kang nistha
kanggo gawe cilakane wong sangsara kalawan tembung-tembunge kang
goroh, sanadyan wong miskin iku mbelani hake.
8
Nanging wong kang luhur budine iku ngrancang bab-bab kang luhur,
lan tansah tumindak mangkono.
Pepenget marang para wong wadon ing Yerusalem
32:9-20
9
He para wong wadon kang padha urip kanthi tentrem,
padha tangia, rungokna swaraku, he para bocah wadon kang padha urip kanthi
ayem, padha gatekna tembungku
10
Ing sajroning sataun punjul kowe bakal padha gumeter,
he para wong kang padha urip kanthi tentrem,
amarga panene woh anggur wus entek rusak,
lan panen wowohan liyane uga ora ana.
11
Padha gumetera, he para wong wadon kang padha urip kanthi ayem,
padha gumetera, he para wong wadon kang padha urip kanthi tentrem,
selehna lan cucula sandhanganmu, padha manganggoa bagor ing lambungmu
12
Padha tangisana pategalanmu kang endah, tuwin witmu anggur kang tansah mbiyet
wohe,
13
padha tangisana tanahe bangsaku kang kathukulan grumbul eri lan piskucing,
malah uga sakehe omahmu, panggonan kang kanggo bungah-bungah
ing kutha kang kebak kasenengan.
14
Awit purimu wus kasuwungake
lan ramening kuthamu wus malih dadi sepi.
Tenggere lan panggunge wus dadi tanah rata ing salawas-lawase,
dadi papaning kabungahan kuldi alas sarta pangonaning pepanthan kewan.
15
Nganti kita padha kaesokan ing Roh saka ing dhuwur;
pasamunan banjur dadi kebon wowohan, tuwin kebon wowohan iku bakal kaanggep
alas.
16
Ing pasamunan bakal tansah ana kaadilan lan ing kebon wowohan bakal tetep ana
kabeneran.
17
Ing ngendi ana kabeneran ing kono bakal ana tentrem rahayu,
mangka wahananing kabeneran iku kaayeman
lan katentreman kanggo ing salawas- lawase.
18
Bangsaku bakal manggon ing papaning karukunan,
ing papan panggonan kang tentrem ing papan palerenan kang slamet.
19
Alas bakal rusak babar pisan tuwin kutha bakal kaesorake kang banget.
20
Rahayu kowe kang padha bisa nyebar ing sakehing panggonan kang ana banyune,
kang bisa ngeculake sapine lan kuldine menyang ing ngendi-endi
Pangeran Yehuwah iku kang mitulungi Sion lan kang jumeneng dadi ratune
33:1-24
33
1
Bilai kowe, he tukang ngrusak kang ora karusak dhewe,
lan kowe, he tukang nggarong kang ora digarong dhewe
Samangsa wus rampung anggonmu ngrerusak, kowe dhewe bakal karusak;
samangsa wus rampung anggonmu nggarong, kowe dhewe bakal digarong.
2
Dhuh Yehuwah, kawula mugi sami paduka welasi,
Paduka ingkang sami kawula antos-antos Paduka mugi karsaa ngayomi kawula sadaya
ing saben enjing kalayan asta Paduka, malah kawula mugi sami kaparingan
wilujeng ing salebetipun nandhang karupekan
3
Rikala mireng gumuruhing swara nalika Paduka jumeneng,
para bangsa sami lumajeng tuwin para suku bangsa sami buyar.
4
Wong banjur padha nglumpukake jarahan kayadene walang kang srakah kang
mangan pakane; padha ngebyuk kaya panempuhing walang
gegrombolan.
5
Pangeran Yehuwah iku dhuwur aluhur, awit akadhaton ing ngaluhur;
Sion kagawe kebak kaadilan lan kabeneran.
6
Jaman tentrem bakal nekani kowe; kasugihan kang marakake slamet iku
kawicaksanan lan kawruh; wedi-asih marang Sang Yehuwah,
iku kang dadi raja branane Sion.
7
Delengen, wong-wong Ariel padha sesambat ana ing dedalan,
para utusan kang ngupaya karukunan padha nangis kepati.
8
Lurung-lurung dadi sepi tuwin wong ora ana siji bae kang lumaku
ing dalan. Prajanjian wus diselaki,
para seksi wus padha katampik, tuwin manungsa ora digubres.
9
Nagara susah lan aclum; Libanon kisinan lan ambruk mati;
Saron wus kaya ara-ara, Basan lan Karmel padha brindhil.
10
Saiki Ingsun bakal jumeneng -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, --
saiki Ingsun bakal gumregah jumeneng, saiki Ingsun bakal jumeneng jejeg
11
Sira padha ngetengake suket aking, lan bakal manak damen;
kanepsonira kaya geni kang mangsa sira dhewe.
12
Para bangsa bakal padha diobong dadi gamping
tuwin bakal kaobong ing geni kaya rerungkudan eri kang dibabadi.
13
He para wong kang adoh, padha rungokna pawarta bab apa kang wus
Suntindakake, he para wong kang cedhak, padha
nyumurupana prakosaningSun
14
Para wong dosa ing Sion padha kaget, para wong murtad padha kalimputan ing
rasa geter. Iku padha ngucap: “Panunggalan kita sapa
ta kang bisa betah manggon ing jero geni kang ngentek-ngentekake iki?
Panunggalan kita sapa kang betah manggon ana ing jero pawon geni kang
langgeng iki?”
15
Wong kang urip ing sajroning kabeneran, kang tembung-tembunge jujur,
kang nampik kauntungan, wohing pameresan,
kang ngipatake tangane supaya aja nampani besel,
kang nutupi kupinge supaya aja krungu rancangan bab ngwutuhake getih,
kang ngeremake mripate, supaya aja sumurup piala,
16
iku kayadene wong kang manggon kalawan tentrem ana ing papan-papan
kang dhuwur, betenge iku beteng kang ana ing gunung
parang; roti dicawisi, banyu ngombe disadhiyani.
17
Sira bakal ndeleng ratu ing sajroning kamulyane,
bakal sumurup nagara kang amba banget.
18
Ing sajroning atinira sira bakal mikir marang pagiris kang uwis-uwis:
“Apa wus ora ana juru petung, apa wus ora ana juru timbang,
lan apa wus ora ana wong kang ngetung menara?”
19
Sira ora bakal ndeleng maneh bangsa kang ora tata iku,
bangsa kang pacelathone ora cetha, dadi ora mangretekake,
kang wicarane groyok, dadi ora ana wong kang bisa ngreti.
20
Padha mawasa Sion, kuthaning pahargyan kita
Mripatira bakal ndeleng Yerusalem, papan panggonan kang tentrem, tarub
kang ora kaelih-elih, kang pathoke ora bakal kabedhol ing
salawase, lan kang dhadhunge ora bakal pedhot.
21
Ana ing kono kita bakal sumurup sapira gedhening kamulyane Pangeran
Yehuwah Gusti kita: kayadene panggonan kang kebak kali lan
ilen-ilen kang amba; iku ora bakal kaliwatan prau dihayungan,
lan prau kapal gedhe ora bakal nyabrang ing kono.
22
Sabab Pangeran Yehuwah iku Hakim kita, Pangeran Yehuwah iku kang paring
angger-angger marang kita; Pangeran Yehuwah iku kang jumeneng dadi
Ratu kita,
Panjenengane bakal ngluwari kita.
23
Dhadhung-dhadhungira wus padha kendho,
ora kena kanggo naleni tiyanging layar nganti kenceng ana ing papane,
ora kena kanggo menthang layar. Ing wektu iku wong bakal ngedum-edum
jarahan kang akeh banget, tuwin wong lumpuh bakal padha ngrayah
jarahan.
24
Ora ana wong siji-sijia kang bakal celathu ana ing kono: “Aku lara,”
lan sakehe wong kang manggon ing kono bakal kaparingan pangapura tumrap
kaluputane.
Paukuman marang para bangsa, Edom kalebu uga
34:1-17
34
1
He para bangsa, padha nyedhaka lan ngrungokna,
lan padha nggatekna, he para suku bangsa
Bumi dalah saisine kabeh prayoga padha krungu,
uga jagad lan kabeh kang tuwuh saka ing kono.
2
Sabab Sang Yehuwah duka marang sakehing bangsa,
lan benter ing panggalih marga saka wadya-balane;
iku wus padha kadhewekake bakal katumpes
lan kapasrahake supaya padha disembeleh.
3
Wong kang mati dipateni bakal kabuwang, lan bathange bakal padha mambu
blarongan; gunung-gunung bakal padha kabanjiran
getihe.
4
Sakehe wadya-bala ing langit bakal tumpes, tuwin langit bakal kagulung kaya layang
gulungan, kabeh wadya-balane bakal gugur
kaya godhong kang padha gogrog saka ing wit anggur,
lan kaya gogroge godhong anjir.
5
Sabab pedhangingSun kang ana ing langit wus ngamuk,
delengen, iku wus tumurun ngakimi Edom, bangsa kang wus Sunpiyambakake supaya
katumpes.
6
Pangeran Yehuwah kagungan pedhang kang kuthah getih
lan gupak gajih akeh banget, yaiku getihe cempe-cempe lan wedhus-
wedhus lanang tuwin gajihe ginjeling wedhus-wedhus
gembel lanang. Awit Sang Yehuwah nganakake kurban
sembelehan ana ing Bozra lan pasembelehan gedhe ana ing tanah
Edom.
7
Bantheng-bantheng bakal padha ambruk mati bebarengan karo wedhus gembel
lan wedhus liyane mau,
lan sapi-sapi lanang kang enom bebarengan karo sapi-sapi lanang kang
prakosa, nagarane bakal warata karesepan ing getih,
sarta tanahe kebak gajih.
8
Awit Pangeran Yehuwah ndhatengake dina tumibaning piwales
lan taun anggone ndhawahake paukuman marga saka prakarane Sion.
9
Kali-kaline Edom bakal malih dadi kali latung,
tuwin lemahe dadi walirang; nagarane bakal dadi latung kang murub
makantar-kantar.
10
Rina wengi ora bakal mati-mati, kukuse kumelun salawas-lawase.
Nagara iku bakal dadi jugrugan turun- tumurun,
tuwin sabanjure ora bakal ana wong kang liwat ing kono.
11
Banyak gondhok lan landhak kang bakal manggon ing kono.
manuk beluk lan gagak bakal dumunung ana ing kono.
Pangeran Yehuwah bakal ndadosake worsuh nagara iku
sarta kadadosake suwung ngetrepi rancangane.
12
Jim-jim bakal manggon ana ing kono, lan para panggedhe bakal wus ora ana
maneh;
wus ora ana maneh kang bakal kajumenengake dadi ratu ing
kono, tuwin sakehe panggedhene wus padha
sirna.
13
Eri bebondhotan bakal thukul ing puri-purine,
lan suket saarta piskucing ana ing beteng-betenge,
satemah dadi papan padununganing asu ajag,
tuwin dadi panggonaning manuk unta.
14
Kewan pasamunan bakal padha pethukan karo asu alas,
sarta jim bakal tetemonan karo kancane ana ing kono;
memedi bakal ana ing kono tuwin bakal oleh papan panggonan.
15
Ula wit-witan padha nusuh lan ngendhog ana ing kono
tuwin angrem nganti edhoge padha netes; manuk beri padha krompolan ana ing kono,
padha jodhon-jodhon.
16
Golekana ana ing kitabe Sang Yehuwah lan wacanen;
makhluk-makhluk iku mau kabeh siji bae ora ana kang ora ana,
ora ana kang kelangan kancane; amarga mangkono dhawuh kang miyos saka
ing tutuke Pangeran Yehuwah, sarta Rohe Sang Yehuwah piyambak kang
nglempakake iku kabeh.
17
Panjenengane piyambak wus mbucal undhi
lan mbage-mbage nagara iku marang para makhluk mau kalawan tali ukuran;
makhluk-makhluk mau bakal manggon ing kono nganti ing salawas-lawase
lan ana ing kono turun-tumurun.
Karahayon tumrap para umate Pangeran Yehuwah
35:1-10
35
1
Ara-ara samun lan palemahan mati bakal padha bungah,
pasamunan bakal surak-surak lan metokake kembang;
2
bakal metu kembange akeh banget kaya kembang mawar,
bakal surak-surak, bakal surak-surak lan sumyak-sumyak.
Bakal kaparingan kamulyaning Libanon kaluhuraning Karmel lan Saron;
bakal padha ndeleng kamulyaning Yehuwah, kaluhuraning Allah kita.
3
Tangan kang lemes lempe-lempe padha kuwatna
lan dhengkul kang theklok pada santosakna.
4
Kandhaa marang para wong kang kuwatir atine:
“Sing padha tatag, aja padha wedi Lah Allahmu bakal rawuh arep paring piwales
lan ganjaraning Allah. Panjenengane piyambak kang rawuh
arep nguwalake kowe kabeh.”
5
Ing wektu iku mripate para wong wuta bakal padha kaelekake,
lan kupinge para wong budheg bakal padha kabukak.
6
Ing wektu iku wong lumpuh bakal mlumpat-mlumpat kaya menjangan,
tuwin cangkeme wong bisu bakal surak-surak;
amarga ara-ara samun bakal metokake sumber,
sarta pasamunan bakal ana kaline;
7
tanah pawedhen kang anget bakal dadi blumbang,
lan tanah kang ngerak bakal dadi sumber; papan pandhodhotaning asu ajag
bakal kathukulan tebu lan pandhan.
8
Ing kono bakal ana lurunge, kang bakal kaaranan Dalan Suci;
wong kang najis ora bakal liwat ing kono sarta para wong gemblung ora bakal
padha kluyuran mrono.
9
Ing kono bakal ora ana singane, kewan galak ora bakal saba mrono
tuwin ora bakal tinemu ana ing kono; mung para wong kang wus padha kaluwaran
kang bakal padha lumaku ing kono,
10
lan para wong kang wus kauwalan dening Pangeran Yehuwah kang bakal
padha mulih tuwin lumebu ing Sion kalawan surak-surak,
kanthi kapenuhan ing kabungahan kang langgeng;
bakal padha kebak ing kasenengan la sukarena,
kasusahan lan pasambat bakal padha ngedoh.
NABI YESAYA ING SAJRONE JAMANE SANG PRABU HIZKIA
BAB 36-39
Yerusalem kakepung dening Sang Prabu Sanherib
36:1-22
2Ra 18:13-37 2Bb 32:1-19
36
1
Ing taun kang kaping patbelas ing jamane Sang Prabu Hizkia, Sang
Prabu Sanherib, ratu ing nagara Asyur rawuh lan nempuh kutha-kuthane beteng
nagara Yehuda, kang banjur padha kena karebat.
2
Ratu ing Asyur mau nuli ngutus priyagung juru pangunjukan saka ing Lakhis
menyang ing Yerusalem sowan ing ngarsane Sang Prabu Hizkia kinanthenan wadya-bala
gedhe. Priyagung iku nuli kendel ana ing sacedhake ilen-ilening blumbang ndhuwur
ing dalan gedhe ing Ara-ara Tukang Penatu.
3
Ing kono Sang Elyakim, panggedhening kraton, Sang Sebna, sekretaris nagara lan
Sang Yoah bin Asaf, hartaka nagara, padha medali manggihi priyagung juru pangunjukan
mau.
4
Priyagung juru pangunjukan banjur ngandika: “Panjenengan sami kula aturi
munjuk dhateng Sang Prabu Hizkia: Makaten pangandikanipun nata-agung, ratu ing Asyur:
Pangandel apa ta kang sira gondheli iki?
5
Pangiranira mung pangucaping lambe bae wus bisa dadi rancangan lan kakuwataning
perang Saiki, sira mbalela marang ingsun iku, sapa kang sira tenga-tenga?
6
Kang sira tenga-tenga iku sanyatane teken pring kang
wus pepes tumungkul, yaiku Mesir kang bakal nyubles lan nembus tangane wong kang
teteken iku. Kaya mangkono iku kaanane Pringon, ratu ing Mesir, tumrap sakehing wong
kang ngandelake dheweke.
7
Lan manawa sira matur marang ingsun: Ingkang sami
kawula andelaken punika Pangeran Yehuwah, Gusti Allah kawula, apa Panjenengane iku
dudu kang tengger-tenggere pangurbanan lan misbyah-misbyahe wus disingkirake
dening Hizkia kalawan pratela marang Yehuda lan Yerusalem: Sira kabeh kudu sujud lan
nyembah ing ngarepe misbyah iki
8
Milanipun sapunika sumangga sami kula aturi totohan
kaliyan gusti kula, ratu ing Asyur: Kula badhe nyaosi panjenengan kapal kalih ewu, manawi
panjenengan sagah maringi tiyang-tiyangipun ingkang numpaki.
9
Kadospundi anggen panjenengan saged ngawonaken tetindhihipun gusti kula satunggal
kemawon ingkang asor piyambak? Mangka panjenengan ngendelaken Mesir ing bab kreta
tuwin prajuritipun kapalan
10
Lah sapunika, punapa anggen kula majeng nglawan nagari
punika saha anggen kula badhe nyirnakaken
nagari punika, punika boten margi saking karsaning Pangeran Yehuwah? Pangeran
Yehuwah sampun ngandika dhateng kula: Mangkata, tempuhen nagara iku lan sirnakna”
11
Sang Elyakim, Sang Sebna lan Sang Yoah nuli mangsuli marang priyagung juru
pangunjukan iku mangkene: “Sumangga kawula aturi ngandika mawi basa Aram
dhateng ingkang abdi punika, awit kawula sami mangretos; nanging sampun ngandika
dhateng kawula sadaya mawi basa Yehuda, mindhak dipun pirengaken dening rakyat
ingkang wonten ing sanginggiling tembok.”
12
Nanging priyagung juru pangunjukan ngandika: “Punapa gusti kula anggenipun
ngutus kula nglantaraken pangandika punika namung dhateng gusti panjenengan lan
dhateng panjenengan kemawon? Rak inggih dhateng para tiyang ingkang sami linggih ing
nginggil tembok ugi, ingkang sami nedha sesukeripun tuwin ngombe toya turasipun
piyambak sesarengan kaliyan panjenengan sadaya punika?”
13
Sawuse mangkono priyagung juru pangunjukan mau banjur
jumeneng lan nguwuh-uwuh kalawan swara seru ngagem basa Yehuda, pangandikane:
“Padha ngrungokna pangandikane: “Padha ngrungokna pangandikane ratu kang
agung, ratu ing nagara Asyur
14
Mangkene pangandikane Sang Prabu: Kowe aja nganti
padha kena diapusi dening Hizkia, sabab iku ora bisa ngluwari kowe kabeh.
15
aja padha gelem diajak Hizkia ngendelake Pangeran
Yehuwah kalawan tembunge: Pangeran Yehuwah mesthi bakal ngluwari kita: kutha iki
ora bakal kaulungake marang ing tangane ratu ing Asyur.
16
Aja padha ngrungokake tembunge Hizkia, sabab mangkene pangandikane ratu
ing Asyur: Padha nganakna prajanjian kalawan ingsun minangka tandhaning teluk lan padha
metua sowana ing ngarsaningsun, nuli saben wong panunggalanira bakal mangan
wohing wite anggur tuwin wohing wite anjir dhewe sarta ngombe banyuning sumure
dhewe,
17
nganti sarawuhingsun mboyongi sira kabeh menyang ing nagara kang kaya
nagaranira, nagara kang murah gandum lan anggur, nagara kang sugih roti lan pakebonan
anggur.
18
Sira aja padha nganti kena dibujuk dening Hizkia kalawan tembunge: Pangeran
Yehuwah bakal ngluwari kita Apa tau kelakon para allahe bangsa-bangsa padha ngluwari
nagarane dhewe-dhewe saka ing astane ratu ing Asyur?
19
Endi allah-allahe nagara Hamat lan Arpad? Endi para allahe nagara Sefarwaim?
Apa wus padha nguwalake Samaria saka ing astaningsun?
20
Panunggalane para allahe nagara-nagara iki sapa kang wus
ngluwari negarane saka astaningsun, lah kok Sang Yehuwah sagah ngluwari Yerusalem
saka ing astaningsun?”
21
Nanging kabeh padha meneng bae, ora mangsuli sanadyan
mung sakecap bae, amarga dhawuhe Sang Prabu: “Sira aja padha aweh wangsulan
marang dheweke”
22
Sang Elyakim bin Hilkia, panggedhening kraton, lan Sang Sebna,
sekretaris nagara sarta Sang Yoah bin Asaf, hartaka-nagara banjur padha mundur lan
padha sowan ing ngarsane Sang Prabu Hizkia, kalawan ngagem pangageman kang suwek,
nuli ngunjuki uninga marang Sang Prabu bab apa kang dipratelakake dening priyagung juru
pangunjukan.
Yerusalem uwal saka ing astane Sang Prabu Sanherib
37:1-38
2Ra 19:1-37 2Bb 32:20-23
37
1
Bareng Sang Prabu Hizkia mireng kang mangkono iku, sanalika iku uga
banjur nyuwek-nyuwek pangagemane, sarta banjur sesingeb bagor tuwin tumuli lumebet
ing padalemaning Yehuwah.
2
Sang Elyakim, panggedhening kraton, Sang Sebna sekretaris
nagara tuwin para tetuwaning imam uga banjur kautus sowan ing ngarsane Nabi Yesaya
bin Amos, kalawan mangagem bagor.
3
Iku padha matur: “Makaten pangandikanipun Sang
Prabu Hizkia: Dinten punika dinten karupekan, dinten paukuman saha kawirangan; sabab
sampun dumugi ing lekipun badhe nglairaken jabang-bayi, nanging boten wonten kakiyatan
kangge nglairaken.
4
Bokmanawi Pangeran Yehuwah, Gusti Allah panjenengan, sampun
midhanget pangucapipun, sampun midhanget pangucapipun priyagung juru pangunjukan
ingkang kautus dening ratu ing Asyur, gustinipun, supados ngawon-awon Gusti
Allah ingkang gesang, satemah Sang Yehuwah, Gusti Allah panjenengan, lajeng
badhe paring paukuman, margi saking tembung-tembungipun ingkang sampun dipun
pirengaken punika. Milanipun panjenengan kula aturi ndedonga kangge tirahan ingkang
taksih kantun punika”
5
Nalika para priyagung abdine Sang Prabu Hizkia wus sowan
ing ngarsane Nabi Yesaya,
6
banjur padha dipangandikani dening Nabi Yesaya mangkene:
“Sami kula aturi munjuk dhumateng gusti panjenengan: Makaten pangandikanipun Sang
Yehuwah: Sira aja wedi marang tetembungan kang sira rungu kang diucapake dening para
bature raja Asyur kanggo ngala-ala marang Ingsun iku.
7
Lah Ingsun bakal ngutus roh supaya manjingi dheweke, kang njalari banjur
mulih menyang ing nagarane amarga krungu sawijining kabar; Ingsun bakal damel supaya
raja iku ambruk mati dening pedhang ana ing nagarane dhewe.”
8
Bareng priyagung juru pangunjukan mau bali, ratu ing Asyur tinemu lagi perang nglawan
Libna; amarga wus mireng, yen Sang Prabu wus jengkar saka ing Lakhis.
9
Nalika samana Sang Prabu mireng kabar bab Sang Prabu
Tirhaka, ratu nagara Etiopia, mangkene: “Panjenenganipun sampun pangkat badhe
perang nglawan panjenengan dalem,” tumuli ngintunake utusan-utusan marang
ing ngarsane Sang Prabu Hizkia, kanthi kaweling mangkene:
10
“Sira padha matura marang Sang Prabu Hizkia, ratu ing Yehuda
mangkene: Panjenengan sampun ngantos kenging dipun apusi dening Allah panjenengan
ingkang panjenengan ugemi saha ingkang paring janji: Yerusalem ora bakal kaulungake
marang ing tangane ratu ing Asyur.
11
Lah ta panjenengan sampun mireng bab punapa
ingkang katandukaken dening para ratu ing Asyur dhumateng nagari-nagari sadaya, inggih
punika sampun sami katumpes; punapa inggih panjenengan badhe kaluwaran?
12
Punapa para allahipun para bangsa ingkang sampun
kasirnakaken dening leluhur kula, saged ngluwari bangsa-bangsa wau, inggih punika
Gozan, Haran, Rezef tuwin para turunipun Eden ingkang wonten ing Telasar?
13
Wonten ing pundi ta ratu ing nagari Hamat saha Arpad,
ratu ing kitha Sefarwaim, ratu ing nagari Hena sarta Iwa?”
14
Sang Prabu Hizkia tampi layang mau saka ing tangane para utusan, banjur
kawaos; sawuse maos nuli lumebet ing padalemaning Sang Yehuwah sarta mbeber
layang mau ana ing ngarsaning Yehuwah.
15
Sang Prabu Hizkira tumuli ndedonga ana ing ngarsaning Pangeran Yehuwah,
unjuke:
16
“Dhuh Yehuwah, Gustining sarwa tumitah, Gusti Allahipun Israel ingkang
adhedhampar ing sanginggiling kerubim Namung Paduka piyambak ingkang jumeneng
dados Allahipun sakathahing karajan ing bumi; Paduka ingkang nitahaken langit
kaliyan bumi.
17
Dhuh Yehuwah, Paduka mugi karsaa nanggapaken talingan Paduka saha
karsaa miyarsakaken; dhuh Yehuwah, Paduka mugi karsaa ngelekaken paningal paduka
saha karsaa mirsani; Paduka mugi karsaa midhangetaken sakathahing pitembunganipun
Sanherib, ingkang kakintunaken kangge ngawon-awon Gusti Allah ingkang gesang.
18
Dhuh Yehuwah, para ratunipun nagari Asyur pancen sampun nyirnakaken sakathahing
bangsa sanagarinipun,
19
saha allahipun sami kacemplungaken ing latu, amargi punika
sanes Gusti Allah, nanging namung kadamel dening tanganing manungsa, kajeng tuwin
sela, mila saged karisak dening tiyang.
20
Ingkang punika, dhuh Yehuwah, Gusti Allah kawula sadaya, sapunika mugi Paduka
karsaa nguwalaken kawula sadaya saking ing tanganipun, supados sakathahing karajan ing
bumi sami sumerep, bilih namung Paduka piyambak punika ingkang jumeneng Pangeran
Yehuwah.”
21
Nabi Yesaya bin Amos nuli utusan wong sowan marang ing ngarsane Sang Prabu
Hizkia, kadhawuhan munjuk: “Makaten pangandikanipun Pangeran Yehuwah, Gusti
Allahipun Israel: Bab apa kang wus sira unjukake marang Ingsun ana ing pandonga
tumrap Sanherib, ratu ing Asyur,
22
mangkene pangandika kang wus kalairake dening Sang
Yehuwah tumrap ratu iku: Kenya, yaiku putri ing Sion,
wus ngremehake sira, wus moyoki sira; sarta putri ing Yerusalem
wus gedheg-gedheg ana ing burinira.
23
Sapa kang sira cacad lan sira ala-ala iku? Sapa kang sira sumbari lan kang sira
deleng kalawan gumunggung iku? Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel
24
Sira wus nenacad Pangeran lumantar para baturira,
sarta sira wus ngucap: Ingsun wus munggah ing papan-papan
kang dhuwur ing pagunungan, kalawan kretaningsun kang akeh cacahe,
menyang papan kang adoh dhewe ing gunung Libanon;
ingsun wus negori wit-wite eres kang gedhe dhuwur,
wit-wite beros kang pilihan; ingsun wus lumebu ing panggonan
kang dhuwur kang ana ing poncot dhewe, menyang ing alase wit-witan kang ketel.
25
Ingsun iki wus ndhudhuk banyu lan wus ngunjuk banyu;
ingsun wus ngasatake sakehing kali ing tanah Mesir
kalawan tlapaking sampeyaningsun
26
Apa sira durung krungu, manawa wus suwe banget anggoningSun
memtokake iku mau kabeh lan wus wiwit jaman purwa anggoningSun
ngrancang? Saiki iku Sunwujudake,
yaiku anggonira gawe sepi mamringe kutha-kutha beteng
sira dadekake tumpukan watu,
27
dene wong-wong kang padha manggon ing kono kang tanpa daya
banjur padha kaget lan wirang; padha dadi kaya tetuwuhan ing ara-ara
lan kaya suket kang ijo, kaya suket kang ana ing payon,
utawa kaya gandum kang alum sadurunge tuwa.
28
Ingsun mirsa, manawa sira tangi utawa lungguh,
manawa metu utawa lumebu, utawa manawa sira ngamuk marang
Ingsun.
29
Ing sarehne sira wus ngamuk marang Ingsun,
lan tembung-tembungira kang gumunggung
wus sumengka marang ing talinganingSun, mulane Ingsun bakal ngetrapake keluhingSun
ing irungira tuwin kendhaliningSun ing lambenira,
sarta Ingsun bakal ngulihake sira liwat ing dalan,
kang sira liwati nalika teka.
30
Anadene iki kang bakal dadi tandhal tumrap sira, he Hizkia: Ing sajroning taun iki
wong bakal mangan apa kang thukul dhewe, lan ing taun kang kapindho apa kang tuwuh
saka tanduran kang kawitan, nanging ing sajroning taun kang katelu sira bakal nyebar,
banjur panen gawe kebon anggur lan mangan wohe.
31
Panunggalane turune Yehuda kang padha bisa oncat, yaiku para wong kang isih
kari, bakal ngoyod maneh mangisor sarta mandhuwur metokake woh.
32
Awit saka ing Yerusalem bakal metune wong-wong kang kari
lan saka ing gunung Sion wong-wong kang bisa oncat; bentering panggalihe Yehuwah,
Gustine sarwa dumadi kang bakal tumindak mangkono.
33
Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah tumrap ratu ing Asyur: Wong iku
bakal ora lumebu ing kutha kene lan ora bakal nglepasake panahe mrene; uga ora bakal
nekani kalawan tameng lan uga ora bakal ngundhug-undhug lemah kanggo tanggul
pangepungan.
34
Dheweke bakal mulih liwat ing dalan, kang diliwati nalika teka, nanging
ora bakal lumebu ing kutha kene. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
35
Sarta Ingsun bakal mageri kutha iki supaya slamet, iku
marga saka Ingsun lan marga saka Dawud, abdiningSun.”
36
Kacarita Malekate Pangeran Yehuwah nuli miyos lan mejahi wong kang ana ing
tarub-tarube Asyur satus wolung puluh lima ewu. Esuke umun-umun iku kabeh wus
padha dadi jisim.
37
Marga saka iku Sang Prabu Sanherib, ratu ing Asyur, banjur bidhal
kondur sarta lereb ana ing kutha Niniwe.
38
Ing sawijining dina nalika panjenengane lagi sujud sembahyang ana ing kabuyutane
Nisrokh, allahe, banjur kasedanan kalawan pedhang dening para putrane, yaiku Pangeran
Adramelekh lan Pangeran Sareser, kang nuli padha ngungsi menyang ing tanah Ararat,
Pangeran Esarhadon, putrane kang banjur gumanti jumeneng ratu.
Sang Prabu Hizkia gerah nanging banjur kasarasake
38:1-22
2Ra 20:1-11 2Bb 32:24-26
38
1
Ing nalika samana Sang Prabu Hizkia kecandhak gerah nganti meh seda.
Nabi Yesaya putrane Sang Amos nuli sowan marang ing ngarsane sarta munjuk: “Makaten
pangandikanipun Pangeran Yehuwah: Sira menehana piweling-piweling kang wekasan
marang brayatira, awit sira bakal mati, ora bakal waras maneh.”
2
Sang Prabu Hizkia tumuli ngengokake wadanane marang tembok
sarta ndedonga marang Sang Yehuwah,
3
unjuke: “Dhuh Yehuwah, Paduka mugi karsaa ngengeti anggen kawula sampun gesang
wonten ing ngarsa Paduka kalayan setya tuwin tulusing manah sarta anggen kawula sampun
nindakaken punapa ingkang sae tumrap ing paningal Paduka.” Sawuse mangkono Sang
Prabu Hizkia banjur muwun kepati-pati.
4
Pangeran Yehuwah tumuli ngandika marang Nabi Yesaya:
5
“Sira mangkata lan matura marang Hizkia: Makaten pangandikanipun
Pangeran Yehuwah, Gusti Allahipun Sang Prabu Dawud, leluhur dalem: Pandonganira wus
Sunpiyarsakake lan eluhira wus Sunpirsani. Lah Ingsun bakal mewahi umurira limalas
taun,
6
sarta Ingsun bakal ngluwari sira lan
kutha iki saka ing tangane ratu ing Asyur tuwin bakal mageri kutha iki.
7
Iki kang bakal dadi pratandha saka ing Pangeran Yehuwah tumrap
sira, yaiku manawa Sang Yehuwah bakal nindakake apa kang wus kajanjekake.
8
Lah ayang-ayanganing piranti pituduh srengenge
gaweane Akhas bakal Sunundurake sapuluh tapak saka kang wus diliwati.” Ing kono piranti
mau iya nuli nuduhake mundure srengenge sapuluh tapak saka kang wus dilakoni.
9
Anggitane Sang Prabu Hizkia, ratu ing Yehuda, sawuse gerah lan wus senggang
anggone gerah:
10
Aku iki wus kandha: Umurku lagi separo aku kok kepeksa kudu lunga;
ing saluwihe umurku iku aku katimbalan menyang ing gapuraning
jagade wong mati.
11
Aku pratela: aku ora bakal ndeleng Sang Yehuwah maneh ana ing nagarane wong
urip; aku ora bakal ndeleng wong siji-sijia maneh
ana ing satengahe para kang manggon ing donya.
12
Pondhok kang dakenggoni kabubrah lan kabukak
kayadene tarubing pangon; kaya tukang tenun kang nggulung tenunane
anggonku mungkasi uripku; Pangeran Yehuwah ngethok nyawaku saka
ing benanging urip. Wiwit siyang ngantos dalu Paduka
ngendelaken kawula makaten kemawon.
13
Aku sesambat nyuwun tulung nganti esuk;
kayadene singa, iya mangkono iku anggone Sang Yehuwah ngremuk sakehing
balungku; wiwit siyang ngantos dalu Paduka
ngendelaken kawula makaten kemawon.
14
Kayadene manuk sriti, iya mangkono iku anggonku cat-cit,
swaraku kethekur-kethekur kaya swaraning manuk dara.
Mripatku kaya-kaya nganti entek marga saka anggonku tumenga ing ngaluhur,
dhuh Pangeran, kawula sinangsara; Paduka mugi karsaa dados tanggelan
tumrap kawula
15
Apa ta kang bakal dakaturake lan dakucapake ana ing ngarsane Pangeran
Yehuwah; rak Panjenengane ta kang tumindak
mangkono? Aku babar pisan ora bisa turu
marga saka paiting kasusahanku iku.
16
Dhuh Pangeran, inggih margi saking makaten punika manah kawula
ngantos-antos dhumateng Paduka; Paduka mugi karsaa nemtremaken roh
kawula, karsaa nyarasaken kawula, karsaa
maluyakaken kawula
17
Kasisahan ingkang pait punika sanyata dados kawilujengan kawula;
Paduka ingkang njagi nyawa kawula supados boten kacemplung ing
luwenging karisakan. Amargi Paduka sampun mbucal sakathahing
dosa kawula ngantos tebih saking ing ngarsa Paduka.
18
Awit jagading tiyang pejah boten saged ngunjukaken panuwun dhumateng
Paduka, sarta pejah boten saged ngalembana
Paduka; tiyang ingkang sami tumurun ing luwangan
kuburan boten ngantos-antos dhateng ing kasetyan
Paduka.
19
Nanging namung tiyang ingkang gesang, punika ingkang ngunjukaken panuwun
dhumateng Paduka, kados kawula ing dinten punika;
bapa badhe suka sumerep bab kasetyan Paduka
dhateng anak-anakipun.
20
Pangeran Yehuwah wus rawuh paring kaslametan marang aku
Aku arep padha ngunekake clempung, ing salawase urip
ana ing padalemane Sang Yehuwah.
21
Nabi Yesaya tumuli ngandika: “Cikben dipundhutake kuwih woh anjir banjur
kapopokna ing memalane, supaya senggang”
22
Sadurunge iku Sang Prabu Hizkia wus ngandika: “Punapa tandhanipun, manawi kula
badhe lumebet ing padalemanipun Pangeran Yehuwah?”
Sang Prabu Hizkia lan para utusan saka ing nagara Babil
39:1-8
2Ra 20:12-19 2Bb 32:27-31
39
1
Ing nalika iku Sang Prabu Merodakh- Baladan bin Baladan, ratu ing nagara
Babil, utusan wong ngirimake layang lan atur-atur marang Sang Prabu Hizkia, amarga
wus midhanget manawa Sang Prabu Hizkia kang maune gerah, wus senggang.
2
Sang Prabu rena ing panggalih ing bab pisowane
para utusan mau, banjur padha ditedahi gedhong raja brana, anggi-anggi lan lengane
kang adi, gedhong gegamaning perang kabeh lan samubarang kabeh kang ana ing
pasimpenane. Ora ana barang kang ana ing kadhatone lan ing saindenging wewengkone
pangwasane kang ora dikatingalake dening Sang Prabu Hizkia marang para utusan mau.
3
Nabi Yesaya banjur sowan ing ngarsane Sang Prabu Hizkia lan munjuk pitakon:
“Tiyang-tiyang punika sami munjuk punapa kemawon saha dhatengipun saking pundi?”
Paring wangsulane Sang Prabu Hizkia: “Saking nagari ingkang tebih, saking Babil”
4
Nuli munjuk pitakon maneh: “Punapa ingkang sampun dipun tingali wonten ing
kraton dalem?” Sang Prabu Hizkia mangsuli, pangandikane: “Sadaya ingkang wonten ing
kraton kula, sampun sami dipun tingali. Boten wonten barang ingkang boten kula tedahaken
ingkang wonten ing pasimpenan kula.”
5
Nabi Yesaya tumuli munjuk marang Sang Prabu
Hizkia: “Panjenengan dalem kawula aturi midhangetaken pangandikanipun Pangeran
Yehuwah, Gustining sarwa dumadi
6
Bakal tumeka ing wektune, samubarang kabeh kang
ana ing kratonira lan kang kasimpen dening leluhurira nganti saprene iki, bakal padha
diusungi menyang ing Babil. Ora ana barang kang ditinggal. Makaten pangandikanipun
Pangeran Yehuwah.
7
Lan turunira kang bakal mijil saka sira bakal ana kang kajupuk
ing wong didadekake priyagung ana ing kratone ratu ing Babil.”
8
Sang Prabu Hizkia ngandika marang Nabi Yesaya: “Saestu sae
pangandikanipun Pangeran Yehuwah ingkang panjenengan pratelakaken punika” Nanging
kang digalih: “Anggere sajege uripku kaanan rukun lan tentrem”
PERANGAN KAPINDHO
BAB 40-66
KASLAMETANING BANGSA KANG ANA ING PAMBUWANGAN
BAB 40-48
Pawarta bab pangluwaran 40:1-11
40
1
UmatingSun lipuren, iya lipuren, mangkono pangandikaning Allahira,
2
atine Yerusalem ayemna sarta nguwuh-uwuha
yen pangawulane wus rampung, manawa kaluputane wus kaapura,
awit wus kaparingan paukuman dening astane Pangeran Yehuwah
tikel ping loro marga saka sakehing dosane.
3
Ana swara kang nguwuh-uwuh: “Nyawisna margi kagem Sang Yehuwah
ana ing pasamunan, ngencengna dalan gedhe kagem Allah kita
ana ing ara-ara samun
4
Saben ledhokan kaurugana, tuwin saben gunung lan tengger
kawaratakna; tanah kang ana tengger-tenggere kadadekna
tanah warata,
sarta tanah kang mendhak mandhukul kadadekna papan lempar;
5
ing kono kamulyaning Sang Yehuwah bakal kalairake
tuwin umat manungsa kabeh bakal padha ndeleng iku bebarengan;
Pangeran Yehuwah piyambak nyata-nyata wus ngandika mangkono”
6
Ana swara kang dhawuh: “Sira nguwuh- uwuha”
Aku munjuk: “Punapa ingkang kedah kawula ucapaken kalayan sora?”
“Umat manungsa kabeh iku kayadene suket lan sakehing kaendahane kaya kembang
ing ara-ara.
7
Suket dadi aking, kembang dadi alum,
manawa Pangeran Yehuwah ndamoni iku kalawan napase.
Bangsa iku sanyatane kaya suket.
8
Suket dadi aking, kembang dadi alum,
nanging pangandikaning Allah kita tetep ing salawas-lawase.”
9
He Sion, kang nggawa kabar becik, munggaha ing gunung kang dhuwur
He Yerusalem, kang nggawa kabar becik, ulukna swaramu kang sora,
iya ulukna swaramu, aja wedi Wartakna marang kutha-kutha ing Yehuda:
“Delengen, iku Gusti Allahmu”
10
Delengen, iku Pangeran Allah.
Anggone rawuh kalawan kakiyatan sarta ngasta pangwaos.
Lah kabeh kang dadi pituwasing rekaose padha nunggal kalawan Panjenengane;
kabeh kang wus dadi kagungane padha lumaku ana ing ngarsane.
11
Kayadene pangon Panjenengane anggone ngengen pepanthane,
sarta iku padha diklempakake kalawan astane;
cempene padha dipangku, embokne padha katuntun kalawan
ngatos-atos.
Gusti Allah iku ngungkuli sakehing allah 40:12-31
12
Sapa kang naker banyu sagara nganggo epek-epeke
sarta ngukur langit nganggo kilanane, naker lebuning bumi nganggo takeran,
nimbang gunung-gunung nganggo timbangan,
utawa tengger-tengger nganggo traju?
13
Sapa kang bisa mranata Rohing Pangeran Yehuwah
utawa nyaosi pitedah marang Panjenengane kayadene juru
pitutur?
14
Pangeran Yehuwah mundhut pitedah marang sapa supaya kagungan
pangretosan,
lan sapa kang nyaosi piwulang marang Sang Yehuwah
ing bab nindakake pangadilan, utawa sapa kang nyaosi piwulang bab
kawruh marang Panjenengane lan nyaosi pitedah supaya Panjenengane
tumindak kalawan pangretosan?
15
Para bangsa iku sanyatane kayadene banyu satetes kang ana ing timba
tuwin kaanggep kayadene bledug saelas kang ana ing traju.
Pulo-pulo iku sanyatane bobote mung kaya awu alus.
16
Libanon iku ora cukup manawa kanggo kayu dang
lan satokewane ora cukup manawa kanggo kurban obaran.
17
Sakehing bangsa iku kayadene ora ana ing ngarsane
padha kagalih kopong lan tanpa guna.
18
Dadine Gusti Allah iku arep kok padhakake sapa,
lan apa kang kokanggep padha karo Panjenengane?
19
Apa reca? Iku kacithak dening tukang-wesi, lan kalapis emas dening kemasan,
kang uga nggawekake rante-rantene salaka.
20
Wong kang ngedegake reca kayu, iku milih kayu kang ora gelis gapuk,
golek tukang ahli kang ngedegake reca
supaya ora bakal gelis hoyag.
21
Kowe apa padha ora sumurup? Kowe apa padha ora krungu?
Apa wiwit ing sakawit ora diwartakake marang kowe kabeh?
Apa kowe ora mangreti wiwit nalika bumi tinalesan?
22
Panjenengane kang lenggah ing dhampar ana ing sadhuwuring bunderan bumi
kang pendhudhuke kaya walang; iya Panjenengane iku kang mbeber langit
kaya lawon lan masang iku kaya tarub kang dienggoni
23
Iya Panjenengane iku kang ndadosake para panggedhe padha sirna
sarta kang ndadosake para hakim ing donya tanpa guna
24
Lagi bae padha ditandur, lagi bae padha disebar,
lagi bae cangkokane padha metu oyode ana ing lemah,
wus padha didamoni dening Panjenengane, satemah banjur padha garing,
lan kabur dening prahara kaya damen.
25
Ingsun iki arep sira padhakake sapa kang kaya-kaya dadi pepadhaningSun?
Mangkono pangandikane Kang Mahasuci.
26
Mripatmu arahna marang ing langit lan delengen: sapa kang nitahake
sakehing lintang iku tuwin ndhawuhi metu sakehing wadya-balane
kalawan nimbali jenenge iku kabeh? Siji bae ora ana kang ora sowan,
amarga Panjenengane iku Mahakwaos lan Maha-santosa.
27
Yagene kowe ngucap mangkono, he Yakub, sarta celathu mangkene, he Israel:
“Uripku iki samar tumrap Sang Yehuwah, tuwin wewenangku ora digalih dening
Allahku?”
28
Apa kowe ora sumurup, lan kowe apa ora krungu?
Pangeran Yehuwah iku Gusti Allah kang langgeng
kang nitahake bumi wiwit poncot tekan poncot;
Panjenengane ora sayah lan ora lesu, kawicaksanane ora kena jinajagan.
29
Panjenengane paring kakuwatan marang kang sayah
lan paring tambahing karosan marang kang tanpa daya.
30
Para wong nom-noman padha dadi sayah lan lesu
lan para taruna padha kesandhung tiba,
31
nanging wong kang padha nganti-anti marang Pangeran Yehuwah kaparingan
kakuwatan anyar: padha mabur mumbul kaya manuk
garudha kalawan kakuwataning swiwine;
padha lumayu lan ora nganti lesu, padha lumaku nanging ora sayah.
Pangeran Yehuwah nganakake juru pangluwaran
41:1-7
41
1
He pulo-pulo, padha menenga lan ngrungokna marang Ingsun;
para bangsa padha oleha kakuwatan anyar
Cikben padha nyedhak lan banjur munjuk: Ayo padha maju bebarengan lan prakaran
2
Sapa kang ngobahake wong iku saka ing wetan,
kang ngobahake wong kang saben tumindak mesthi unggul,
kang nelukake para bangsa ana ing ngarepe lan nglorod para raja?
Pedhange njalari para raja mau dadi kaya lebu
sarta panahe marakake kaya damen kang didamoni.
3
Banjur mburu para raja mau sarta liwat ing dalan
kang durung tau diambah, kanthi slamet.
4
Sapa kang nglakoni lan nindakake iku kabeh?
Panjenengane, kang wiwit biyen mula nimbali para turuning manungsa,
Ingsun, Yehuwah, kang dhisik dhewe, tuwin tumrap para wong kang keri dhewe,
Ingsun tetep Panjenengane iku uga.
5
Pulo-pulo padha sumurup lan banjur wedi, poncot-poncoting bumi padha gumeter;
padha teka lan saya cedhak.
6
Padha tulung-tinulung lan celathu marang kancane:
“Atimu sing tatag”
7
Si pandhe nyantosakake si kemasan, kang nipisake logam kalawan palu
nyantosakake atine kang nggembleng ing paron;
lan banjur celathu marang si tukang patri: “Iku becik,”
tuwin garapane nuli dikukuhake kalawan paku,
supaya ora gonjang-ganjing.
Israel abdine Pangeran Yehuwah 41:8-20
8
Nanging sira, he Israel, abdiningSun, he Yakub, kang wus Sunpilih,
turune Abraham, mitraningSun;
9
sira kang wus Sunpundhut saka ing poncot-poncoting bumi
sarta kang wus Suntimbali saka ing pojok-pojoke,
Ingsun ngandika marang sira: “Sira iku abdiningSun,
sira wus Sunpilih lan ora Suntampik”;
10
sira aja wedi, sabab Ingsun nganthi marang sira,
sira aja melang-melang, awit Ingsun iki Allahira.
Ingsun bakal nyantosakake, malah bakal mitulungi sira;
Ingsun bakal nganthi sira kalawan astaningSun tengen kang njalari
menang.
11
Lah sakehe wong kang nepsu marang sira bakal kawirangan lan nandhang kanisthan;
para wong kang madoni sira bakal padha kayadene ora ana
tuwin bakal padha nemu karusakan;
12
sira bakal nggoleki wong-wong kang padha nglawan marang sira,
nanging ora bakal ketemu; para wong kang merangi sira bakal kayadene
ora ana lan tanpa guna.
13
Sabab Ingsun iki, Pangeran Yehuwah, Allahira,
nyepeng tanganira tengen, tuwin ngandika marang sira: “Sira aja wedi,
iya Ingsun iki kang mitulungi sira.”
14
Sira aja wedi, he si cacing Yakub, he si uler Israel
Iya Ingsun iki kang mitulungi sira, mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah,
lan nebus sira iku Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel.
15
Lah sira Sundadekake piranti pangrontogan kang landhep lan anyar, kang ana untune
rong larik; sira bakal ngrontogi gunung-gunung sarta
iku bakal padha sira remuk, sarta tengger-tengger iya bakal sira
dadekake kaya mrambut,
16
bakal padha sira tapeni, lan banjur padha kabur ing angin,
tuwin bakal mawut dening prahara. Nanging sira iki bakal surak-surak
awit saka Pangeran Yehuwah tuwin nggunggung-nggunggung marga
saka Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel.
17
Para wong kang sangsara lan kang miskin lagi padha golek banyu, nanging ora oleh,
ilate padha garing marga kasatan; nanging Ingsun Yehuwah, bakal minangkani
kabutuhane wong-wong mau, sarta sarehne jumeneng dadi Allahe Israel
Ingsun ora bakal negakake wong-wong mau.
18
Ingsun bakal ndadekake tengger-tengger kang gundhul, padha ana kaline
sarta tanah warata banjur ana sumber- sumbere;
Ingsun bakal ndadekake ara-ara samun dadi telaga
tuwin tanah mati banjur metu banyune.
19
Ingsun bakal nanem wit eres ana ing ara-ara samun,
wit sirah, wit jambu keling lan wit jaitun alas;
Ingsun bakal damel thukule wit beros ana ing pasamunan
sarta wit berangan lan wit cemara ing sandhinge,
20
supaya kabeh wong padha ndeleng lan sumurup,
nggatekake lan ngreti,
manawa astane Sang Yehuwah kang karya iki kabeh
sarta Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel kang nitahake.
Pangeran Yehuwah nantang para brahala 41:21-29
21
padha ngajokna prakaranira, mangkono Pangandikane Sang Yehuwah,
mratelakna alasan-alasanira, mangkono pangandikane Sang Prabu, Gusti Allahe
Rama Yakub.
22
Cikben padha maju lan martakake marang aku kabeh
apa kang bakal kelakon Pameca kang biyen iku terangna apa tegese,
supaya aku padha mikir-mikir, utawa bab-bab kang bakal kelakon, iku aku
padha kandhanana, supaya aku padha nyumurupi kawusanane
23
Mratelakna bab-bab kang bakal kelakon sawuse iku,
supaya aku padha sumurup, manawa kowe kabeh iki nyata allah;
padha tumindaka bae, becik apa ala, supaya aku padha ndeleng bebarengan
kalawan gumun
24
Kowe kabeh iku sanyatane kaya ora ana ing panggawe-panggawemu iku tanpa isi;
wong kang milih kowe iku nistha.
25
Ingsun wus ngobahake wong saka ing lor lan iku wus teka,
Ingsun wus nimbali wong iku saka ing sisih pletheking srengenge kalawan nyebut
jenenge. Kayadene kundhi ngiles-iles lempung,
kaya mangkono anggone wong iku bakal ngidak-idak para kang nyekel pangwasa
kaya endhut.
26
Sapa kang aweh sumurup bab iku wiwit ing sakawit, satemah aku banjur padha
sumurup, lan wiwit biyen, satemah aku nuli padha
mratelakake: “Apa bener wong iku?”
Sanyatane ora ana knag aweh sumurup, ora ana wong kang ngabari
ora ana wong kang krungu tembung sakecap bae saka kowe.
27
Ingsun kang dhisik dhewe paring sumurup marang Sion,
sarta Ingsun banjur ngintunake wong menyang Yerusalem kang nggawa kabar
becik.
28
Manawa Ingsun mirsani mubeng, ora ana wong siji-sijia,
lan panunggalaning wong kabeh iku ora ana kang bisa ngunjukake pituduh,
utawa kang bisa ngaturake wangsulan manawa Ingsun ndangu marang
wong-wong iku.
29
Wong iku nyata-nyata kaya-kaya padha ora ana,
panggawe-panggawene tanpa isi,
reca-recane cithakan iku angin lan tanpa guna.
Abdine Pangeran Yehuwah 42:1-9
42
1
Delengen iku abdiningSun kang Sunasta,
pilihaningSun kang ndadekake renaningSun.
Kang wus Sunparingi RohingSun, supaya banjur ngundhangake kabeneran
marang para bangsa.
2
Iku ora bakal alok-alok utawa nyerokake swarane
lan ora bakal ngumbar swara ana ing dedalan.
3
Rayung kang pepes tumelung ora bakal kakethok,
tuwin uceng-uceng kang melik-melik ora bakal dipateni,
nanging iku bakal ngundhangake kabeneran kalawan setya.
4
Awake dhewe ora bakal lesah lan ora bakal pepes tumungkul,
nganti wus rampung anggone njejegake kabeneran ana ing bumi;
sakehing pulo-pulo ngarep-arep marang piwulange.
5
mangkene pangandikane Gusti Allah, Sang Yehuwah,
kang nitahake lan njereng langit,
kang mbeber bumi dalah kabeh kang thukul ing kono,
kang paring ambegan marang umat manungsa kang manggon ing kono
sarta kang maringi nyawa marang kang padha urip ing kono:
6
“Ingsun iki, Yehuwah, wus nimbali sira supaya ngundhangake kaslametan,
wus ngasta tanganira; Ingsun wus ndhapuk sira lan maringake sira
dadi prajanjian tumrap umat manungsa, dadi pepadhang tumrap para bangsa,
7
supaya ngelekke mripat kang wuta, ngwetokake wong ukuman saka ing
tahanan sarta para wong kang dumunung ing
pepeteng saka ing pakunjaran.
8
Ingsun iki Yehuwah, yaiku asmaningSun; Ingsun ora bakal maringake
kamulyaningSun marang wong liyane
utawa kasuwuringSun marang reca.
9
Pameca-pameca biyen saiki wus padha kelakon,
bab-bab kang anyar bakal Sunsumurupake.
Sadurunge bab-bab iku kelakon, Sunsumurupake marang sira.”
Kekidungan bab kaslametan 42:10-17
10
padha ngunjukna kekidungan anyar marang Sang Yehuwah
lan ngluhurna Panjenengane saka ing poncoting bumi
Sagara cikben gumuruh dalasan isine kabeh, tuwin pulo-pulo dalasan kang ngenggoni
kabeh.
11
Ara-ara samun kareben nywara seru dalasan kutha-kuthane lan desa-desa kang
dienggoni Kedar Kang ngenggoni gunung parang cikben
padha surak-surak, kareben padha nguwuh-nguwuh saka ing
pucaking gunung-gunung
12
Cikben padha nyaosi kaurmatan marang Pangeran Yehuwah,
tuwin padha martakna bab anggone ngluhurake Panjenengane ana ing
pulo-pulo.
13
Pangeran Yehuwah majeng perang kayadene gegedhug,
kayadene prajurit anggone nggigah semangate perang;
Panjenengane surak-surak, malah nguwuh-uwuh,
marang para mungsuhe, Panjenengane nedahake kaprawirane.
14
Ingsun kendel wiwit ing biyen mula, Ingsun kendel lan ngampet,
saiki Ingsun njerit kaya wong wadon kang nglarani,
Ingsun menggah-menggah lan menggeh- menggeh.
15
Ingsun bakal ndadosake gundhuling gunung-gunung lan tengger-tengger,
sarta damel aluming sakehhe tetuwuhane; Ingsun bakal ndadosake kali-kali padha dadi
lemah garing tuwin damel asat-nggerenging telaga-
telaga.
16
Ingsun bakal nuntun para wong wuta ana ing dalan kang durung tau padha
diambah, tuwin iku padha Sunlakokake
ing dalan-dalan kang durung disumurupi. Pepeteng kang ana ing ngarepe bakal
Sundadekake padhang, sarta tanah kang mendhak-mendhukul
bakal Sundadosake tanah warata. Yaiku bab-bab kang bakal Suntandukake
marang wong-wong mau, lan kang mesthi bakal Suntindakake.
17
Wong kang padha kumandel marang reca tatahan
bakal padha mundur lan kawirangan, yaiku para wong kang celathu marang reca
cithakan: “Paduka punika allah kawula”
Bab gagal lan wutane Israel 42:18-25
18
Padha rungokna, he para wong budheg padha mandenga lan ndelenga, he para
wong wuta
19
Sapa kang wuta yen dudu panunggalane abdiningSun,
tuwin kang budheg kaya utusaningSun? Sapa kang wuta kaya utusaningSun
lan kang budheg kaya abdining Yehuwah?
20
Sira ndeleng prakara akeh, nanging ora nggatekake,
sira ngengklengake kuping, nanging ora krungu.
21
Pangeran Yehuwah demi karsane nylametake
kepareng maringake piwulange kang agung lan mulya;
22
nanging iku bangsa kang dijarah lan dirampog,
kabeh padha katangkep ana ing guwa-guwa
lan didhelikake ana ing omah-omah pakunjaran;
wus padha dadi jarahan lan ora ana kang ngluwari,
dadi rampasan lan ora ana kang celathu: “Balekna”
23
Sapa panunggalanmu kang gelem nilingake kupinge marang prakara iki,
kang gelem nggatekake lan ngrungokake kanggo ing sateruse?
24
Sapa kang ngulungake Yakub supaya karampas,
lan Israel marang kang padha ngrayah? Apa iku dudu Pangeran Yehuwah?
Amarga kita wus dosa marang Panjenengane, lan lumuh lumaku ing dalan pitedahe,
tuwin ora gelem ngrungokake marang piwulange.
25
Mulane Panjenengane banjur ndawahi bentering bebendune
lan peperangan kang ngedab-edabi kan nggesengake saka ing sakubenge,
ewasamono iku ora dimangreteni, tuwin kang ngobong dheweke, nanging iku
ora digatekake.
Amung Gusti allah kang jumeneng dadi penebus, ora ana liyane
43:1-7
43
1
Nanging saiki mangkene pangandikane Sang Yehuwah
kang nitahake kowe, he Yakub, kang mangun kowe, he Israel:
“Sira aja wedi, awit Ingsun wus nebus sira, Ingsun wus nimbali sira kanthi nyebut
jenengira, sira iki kagunganingSun.
2
Manawa sira nyabrang ing banyu, Ingsun bakal nganthi marang sira,
utawa ngliwati kali-kali, sira ora bakal keli;
manawa sira lumaku liwat ing geni, sira ora bakal geseng,
lan urubing geni ora bakal ngobong sira.
3
Amarga Ingsun iki Yehuwah, Allahira, Kang Mahasuci, Allahe Israel, Juru-
slametira. Mesir Sunagem nebus sira,
lan Etiopia sarta Syeba Sunparingake minangka gegentinira.
4
Ing sarehne sira iku aji ana ing paningalingSun
tuwin mulya, sarta Ingsun asih marang sira,
mulane Ingsun maringake manungsa minangka gegentinira,
tuwin bangsa-bangsa minangka gegentining nyawanira.
5
Sira aja wedi, awit Ingsun nganthi marang sira,
Ingsun bakal ndhatengake anak-putunira saka ing wetan,
sarta Ingsun bakal nglempakake sira saka ing kulon.
6
Ingsun bakal ngandika marang lor: ‘Wenehna’
lan marang kidul: ‘Aja sira gondheli’ Para putraningSun kakung sira gawanana
saka ing adoh, tuwin para putraningSun putri saka ing
poncot-poncoting bumi,
7
yaiku sakehing wong kang jenenge nganggo asmaningSun,
kang Suntitahake kagem kamulyaningSun,
kang Sunwangun lan kang uga Sundadosake”
Israel dadi seksine Pangeran Yehuwah 43:8-21
8
Kareben wong ngajokake bangsa kang wuta sanadyan ana mripate,
kang budheg sanadyan duwe kuping
9
Cikben padha nglumpuk bebarengan sakehing bangsa iku,
lan cikben padha nglumpuk sakehing suku bangsa iku
Panunggalane iku sapa kang bisa aweh pawarta bab-bab iki,
kang bisa mratelakake marang kita bab-bab kang kelakon dhek biyen?
Cikben padha nggawa seksi-seksine, supaya kacihna yen ora luput;
wong kareben krungu lan banjur celathu: “Bener mangkono”
10
“Sira iki padha dadi seksiningSun,” mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah,
“tuwin abdiningSun kang wus Sunpilih, supaya sira padha sumurup lan kumandel
marang Ingsun lan mangreti, manawa Ingsun iki tetep
Panjenengane. Sadurunge Ingsun ora ana Allah kang
jumeneng, sarta sawuse Ingsun bakal ora ana liyane
maneh.
11
Ingsun, iya Ingsun iki Yehuwah
lan ora ana Juru-slamet kejaba Ingsun.
12
Ingsun iki kang paring sumurup, kang paring karahayon lan pawarta,
tuwin dudu allah ngamanca kang ana ing tengahira.
Sira iku padha dadi seksiningSun,” mangkono pangandikane Sang Yehuwah,
“lan Ingsun iki Allah.
13
Uga sabanjure Ingsun iki tetep Panjenengane,
tuwin ora ana kang bisa luwar saka ing astaningSun;
Ingsun kang nindakake, sapa kang bisa malangi?”
14
Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah,
Juru Panebusmu, Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel:
“Marga saka sira Ingsun karsa utusan wong menyang ing Babil
lan karsa nyingkirake slarak-slarake lawanging pakunjaran kabeh,
tuwin surak-surake wong Kasdim banjur dadi pasambat.
15
Ingsun iki Yehuwah, Kang Mahasuci, Allahira,
Ratunira kang nitahake Israel.”
16
Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah,
kang wus karya dalan ngliwati sagara lan ngliwati banyu kang ngedab-edabi,
17
kang wus dhawuh marang kreta lan jaran supaya padha ngetoni perang,
uga wadya-bala lan wong prakosa -- iku padha gumlethak, ora bisa tangi,
wus padha mati, wus mati kaya uceng-uceng --.
18
Mangkene pangandikane: “Aja padha ngeling-eling bab-bab kang wus
kepungkur, lan aja mikir marang bab-bab kang wus
kelakon dhek jaman kuna
19
Lah Ingsun karsa damel kang anyar, kang saiki wus tuwuh, apa sira durung
sumurup? Malah Ingsun bakal karya dalan ana ing
ara-ara samun lan kali-kali ana ing pasamunan.
20
Kewan ing alas bakal ngluhurake Ingsun, asu ajag lan manuk unta,
awit Ingsun wus karya banyu kang muncar-muncar ing ara-ara samun
lan kali kang padha mili ing pasamunan, kanggo ngombeni umat pepilihaningSun;
21
umat kang wus Ingsun dhapuk kagem Ingsun
iku bakal martakake misuwuringSun.”
Dosane Israel kaapura 43:22-28
22
“Sanyata, sira ora nyebut marang Ingsun, he Yakub,
sarta sira ora mreduli marang Ingsun, he Israel.
23
Sira ora nyaosi kurban obaranira wedhus gembel marang Ingsun,
tuwin ora ngluhurake Ingsun kalawan kurban sembelehanira.
Ingsun ora ngebot-eboti sira kanthi mundhut kurban dhaharan,
sarta nyusahake sira kanthi mundhut menyan.
24
Sira ora mundhutake Ingsun tebu wangi sarana dhuwit,
utawa gawe tuwukingSun kalawan gajihe kurban sembelehanira.
Nanging sira ngebot-eboti Ingsun kalawan dosanira,
sira gawe sungkawaningSun kalawan kaluputanira.
25
Ingsun, iya Ingsun iku Panjenengane kang ngicali dosaning pambalelanira marga
saka Ingsun piyambak, lan Ingsun ora ngenget-enget marang
dosanira.
26
Sira ngengetana Ingsun, ayo kita padha prakaran,
ajokna samubarang kabehe supaya kacihna anggonira bener
27
Bapa leluhurira kang kawitan wus dosa, lan juru pirembagira wus mbalela marang
Ingsun.
28
Dadine Ingsun kepeksa najisake para pemimpine papan pasucen,
lan kepeksa ngulungake yakub supaya katumpes
sarta Israel supaya dicecamah.”
Pangeran Yehuwah iku kang jumeneng Allah, ora ana liyane
44:1-8
44
1
“Nanging saiki rungokna, he Yakub, abdiningSun,
lan he Israel, kang wus Sunpilih
2
Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah kang nitahake sira,
kang mangun sira wiwit ing wetengan tuwin kang mitulungi sira:
Sira aja wedi, he abdiningSun Yakub, sarta he Yesyurun, kang wus Sunpilih
3
Sabab Ingsun bakal ngesokake banyu ing tanah kang ngelak,
lan udan deres ing panggonan kang garing.
Ingsun bakal ngesokake RohingSun ig sirahe turunira,
lan berkahingSun marang anak-putunira.
4
Iku bakal padha tuwuh kaya suket ing satengahe banyu,
kaya wit gandarusa ing pinggiring kali.
5
Kang siji bakal celathu: Aku iki kagungane Sang Yehuwah,
sijine bakal nyebut awake dhewe klawan jenenge Yakub,
lan sijine maneh bakal nulis ing tangane: Kagungane Pangeran Yehuwah,
sarta bakal nyebut awake dhewe nganggo jenenge Israel.”
6
Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah, Ratu lan Juru Panebuse Israel,
Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi: “Ingsun iki kang kawitan lan iya Ingsun iki
kang wekasan, ora ana Allah liyane kajaba Ingsun.
7
Sapa kang kaya Ingsun? Iku kareben nguwuh-uwuh mangkono,
cikben mratelakake lan ngandhakake bab iku ana ing ngarsaningSun
Sapa kang wiwit ing jaman kuna ngandhakake bab-bab kang bakal
kelakon? Apa kang bakal kadadean kareben padha
diwartakake marang aku kabeh
8
Sira aja gumeter lan aja wedi, awit bab iku pancen wiwit biyen mula
wus Sunwartakake lan Sunsumurupake marang sira.
Sira kabeh iku kang padha dadi seksi- seksiningSun Apa ana Allah liyane
kejaba Ingsun? Ora ana Gunung Parang liyane, Ingsun ora
mirsa liyane”
Memuja marang reca iku bodho banget 44:9-20
9
Wong kang gawe reca iku kabeh tanpa guna, sarta barang-barang kang disenengi
iku ora ana paedahe. Kang nyembah reca iku padha ora ndeleng lan ora sumurup apa-apa,
mulane bakal padha kawirangan.
10
Sapa ta
kang mangun allah lan nyithak reca kang tanpa paedah iku?
11
Sakehe panganute bakal padha kawirangan, lan tukang-tukange iku
manungsa lugu. Iku cikben padha nglumpuk kabeh sarta padha kareben gumregah ngadeg
Mesthi bakal padha gumeter lan padha wirang bebarengan.
12
Tukang besi anggone gawe iku nganggo kalebokake ing geni mawa lan
kagembleng kalawan palu; anggone nindakake iku kanthi migunakake sakehing kakuwatane
tangane. malah kalawan ngampet luwe nganti entek kakuwatane lan ora ngombe banyu
nganti sayah lesu.
13
Tukang kayu menthang tali ukuran lan gawe cengkorongan reca
nganggo kapur abang; anggone nindakake nganggo tatah lan digarisi nganggo jangka,
nuli kawangun wong lanang, manungsa kang bagus sarta kadekek ing omah pamujan.
14
Bisa uga tukang mau negor wit eres utawa milih wit tirzan apa wit elon, kang dietogake
tuwuhe ngangti dadi gedhe ana ing satengahe wit-witan ing alas, utawa nandur wit salam,
kang marga saka kodanan banjur dadi gedhe.
15
Lan kayune kadadekake kayu bong dening manungsa, kanggo api-api, sarta maneh
kanggo gegenen kagawe ngratengi roti. Nanging uga salong kanggo gawe allah, kang
disembah-sembah; digawe reca, kang banjur disujudi.
16
Ana maneh kang diobong kagawe manggang daging. Daging panggangan mau
dipangan nganti wareg; tumuli api-api kambi celathu: “Lah awakku wis anget, aku wis
ngrasakake panasing geni.”
17
Sarta turahane
kayu mau banjur digawe allah, dadi reca sesembahane, iku disujudi, disembah-sembah
kalawan ndedoga: “Muga karsaa mitulungi kawula, awit paduka punika allah kawula.”
18
Wong kang kaya mangkono iku ora sumurup apa-apa lan ora ngreti apa-apa, sabab mripate
kraket merem, satemah ora bisa ndeleng; tuwin atine uga buntet, mulane ora bisa
mangreti.
19
Ora ana kang nimbang-nimbang, ora ana kang kawruhe utawa pangretene
cukup temah bisa kandha: “Ana kang wus dakobong ing geni lan arenge wus dakanggo
ngratengi roti, dakanggo manggang daging kang banjur dakpangan. Apa iya turahane nuli
dakanggo gawe dewaning kanisthan?”
20
Wong kang tansah ribut bab awu, iku kasasarake
dening atine kang kapusan; ora bisa gawe slameting nyawane utawa kandha: “Apa dudu
bab kang cidra kang dadi gondhelanku iki?”
Pangeran Yehuwah iku Juru Penebuse Israel
44:21-28
21
Ngelingana bab iki kabeh, he Yekub, sabab sira iku abdiningSun, he Israel.
Ingsun kang wus mangun sira, sira iku abdiningSun;
he Israel, sira ora Sunsupekake.
22
Ingsun wus ngicali sakehe dosaning pambalelanira kayadene pedhut kang
kabur ing angin,
lan sakehe dosanira kaya mendhung kang kanginan.
Sira balia marang Ingsun, amarga sira wus Suntebus
23
Surak-suraka, he langit, awit Pangeran Yehuwah wus tumandang,
sumyak-sumyaka, he telenging bumi Padha gambiraa kalawan surak-surak, he
gunung-gunung, he alas dalasan sakehe wit-witane kang
ana ing kono Sabab Sang Yehuwah wus nebus Yakub,
sarta Panjenengane wus ngatingalake kamulyane ing bab Israel.
24
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Juru Panebusmu,
kang mangun kowe wiwit saka ing wetengan:
“Ingsun iki Yehuwah, kang nitahake samubarang kabeh,
kang njereng langit piyambakan, kang nggelar bumi -- sapa kang mbiyantu
Ingsun? --
25
Ingsun iki kang ngwurungake tandha- tandhane juru pameca goroh
lan kang ngagem dolanan para tukang tenung;
kang damel mundure para wong wicaksana, lan nyantuni kawruhe dadi kabodhoan;
26
Ingsun kang nyantosakake tembung- tembunge para abdiningSun
lan nindakake putusan-putusan kang diundhangake dening para
utusaningSun; kang ngandika bab Yerusalem: Prayoga
dienggoni, lan tumrap kutha-kutha ing Yehuda:
Prayoga dibangun, Ingsun karsa ngedegake maneh
jugrugane
27
Ingsun kang ngandika marang telenging sagara: Dadia asat,
Ingsun karsa ngasatake kali-kalinira
28
Ingsun kang ngandika bab Koresy: Iku abdi pangoningSun
sakehing karsaningSun bakal dilakoni iku bakal celathu bab Yerusalem: Iku prayoga
dibangun tuwin bab Padaleman Suci: Tetalese
prayoga kapasang”
Pangeran yehuwah ngagem Sang Prabu Koresy, kadadosake pirantose
45:1-8
45
1
Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah: “Iki pangandikaningSun
marang wong kang Sunjebadi, marang Koresy kang Sunkanthi tangane
tengen, Sunagen nelukake bangsa-bangsa kang ana
ing ngarepe lan mblejedi para raja,
Sunagem ngengakake lawang-lawang ing ngarepe
lan supaya gapura-gapura aja terus mineb.
2
Ingsun piyambak bakal lumampah ana ing ngarepira
sarta bakal ngrata gunung-gunung, bakal mbejadi lawang-lawang tembaga
lan bakal nugeli slarak-slarak wesi.
3
Ingsun bakal maringi sira raja-brana kang kapendhem
tuwin raja-darbe kang siningidake, supaya sira sumurup, manawa Ingsun iki
Yehuwah, Allahe Israel, kang nimbali sira kalawan nyebut
jenengira.
4
Marga saka abdiningSun Yakub lan Israel, pilihaningSun,
Ingsun banjur nimbali sira kalawan nyebut jenengira,
paring sesebutan marang sira, sanadyan sira ora wanuh marang Ingsun.
5
Iya Ingsun iki Yehuwah ora ana liyane; kajaba Ingsun ora ana allah maneh.
Ingsun wus paring gegamaning perang marang sira,
sanadyan sira ora wanuh marang Ingsun,
6
supaya wiwit ing papan pletheking srengenge
nganti tekan papan surupe, wong sumurup, manawa ing sajabaningSun
ora ana liyane maneh. Ingsun iki Yehuwah la ora ana liyane,
7
kang ndadekake padhang lan nitahake peteng,
kang damel begja lan cilaka; Ingsun Yehuwah kang nindakake iki kabeh.
8
He langit, netesna kaadilan saka ing dhuwur,
tuwin cikben disokake dening mendhung Bumi kareben ngengakake badane
lan metokake trubusaning kaslametan, apamaneh cikben nuwuhake kaadilan
Iya Ingsun iki Yehuwah kang nitahake iki kabeh.”
Pangeran Yehuwah iku kang nitahake samubarang kabeh
45:9-19
9
Bilai wong kang padu kalawan Kang Nitahake;
ora liya iku mung wingka pecahan kendhil Apa lempung bakal celathu marang kundhi:
“Apa kang kokgawe?” utawa marang apa kang wus digawe:
“Kowe iku ora duwe tangan”
10
Bilai wong kang celathu marang bapakne: “Apa kang kokanakake?”
lan marang ibune: “Apa kang koklairake?”
11
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Kang Mahasuci, Gusti Allah kang nitahake
Israel: “Apa sira kang matur pitakon marang Ingsun
bab putra-putraningSun,
utawa kang prentah marang Ingsun bab apa kang kadamel dening astaningSun?
12
Iya Ingsun iki kang yasa bumi lan kang nitahake manungsa ana ing kono;
iya astaningSun iki kang nggelar langit, lan iya Ingsun kang ngereh sakehing
balane.
13
Iya Ingsun iki kang ngobahake Koresy kalawan karsaningSun arep paring
kaslametan, tuwin Ingsun bakal ngrata dalane kabeh;
iya dheweke iku kang bakal mbangun kuthaningSun,
sarta kang bakal ngluwari para wongingSun kang padha ana ing pambuwangan,
tanpa bayaran lan tanpa besel,” mangkono pangandikane Pangeran
Yehuwah Gustining sarwa tumitah.
14
Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah:
“Pametuning tanah Mesir lan sakehing kauntungane Etiopia
lan para wong ing Syeba, para wong kang pawakane dhuwur,
bakal padha ngalih marang tanahira tuwin dadi duwekira,
iku bakal padha lumaku ana ing burinira kalawan dirante;
bakal padha sujud marang sira sarta bakal ngempek-empek marang sira kalawan
tembunge:
Namung wonten ing tengah-tengah paduka Gusti Allah punika, tuwin
sanesipun boten wonten; kajawi Panjenenganipun boten wonten
allah sanesipun
15
Sanyata, Paduka punika Gusti allah ingkang sesingidan,
Gusti Allahipun Israel, Sang Juruwilujeng.
16
Nanging para tukang brahala kudu mundur kalawan wirang,
kabeh bakal kawirangan lan pancen kalepetan ing wirang.
17
Dene Israel kaparingan karahayon dening Sang Yehuwah
karahayon kang langgeng; sira ora bakal padha kawirangan tuwin ora
bakal kalepetan wirang nganti ing salawase lan ing sateruse.”
18
Sabab mangkene pangandikane Sang Yehuwah,
kang nitahake langit, -- iya Panjenengane iku Gusti Allah --
kang karya bumi lan kang yasa sarta kang nyantosakake iku,
-- apadene anggone nitahake iku ora banjur disuwungake,
nanging iku katitahake supaya dienggoni --:
“Iya Ingsun iki Yehuwah lan ora ana liyane.
19
Ora tau Ingsun ngandika kalawan asingidan
tuwin ana ing panggonan ing bumi kang peteng.
Ora tau Ingsun dhawuh marang turuning Yakub
supaya ngupaya Ingsun kalawan nglaha Ingsun, Yehuwah, manawa ngandika mesthi
bener, sarta tansah martakake apa kang sanyata.”
Bangsa-bangsa padha katimbalan supaya padha bali marang Pangeran Yehuwah
45:20-25
20
“Sira padha nglumpuka lan padha mrenea, padha majua bebarengan,
he sira kabeh kang padha oncat saka ing antarane para bangsa
Iku padha ora duwe kawruh wong kang padha ngarak recane kayu
lan kang padha ndedonga marang allah kang ora bisa aweh karahayon.
21
Sira padha nerangna lan mratelakna alasanira,
cikben padha rerembugan bebarengan: Sapa kang aweh pawarta bab iki wiwit jaman
kuna mula, tuwin kang mratelakake wiwit biyen?
Apa dudu Ingsun, Yehuwah? Ora ana liyane, ora ana allah liyane kajaba
Ingsun Allah kang adil lan kang jumeneng
Juru-slamet, ora ana liyane kajaba Ingsun
22
Padha sowana marang ing ngarsaningSun supaya sira padha kaparingan slamet,
he poncot-poncoting bumi Sabab iya Ingsun iki Allah lan ora ana
liyane.
23
Demi Ingsun piyambak Ingsun wus supaos,
saka ing tutukingSun wus kalair kabeneran,
pangandika kang ora bakal kaceled; sarta kabeh wong bakal padha sujud
jengkeng ana ing ngarsaningSun sarta padha sumpah manawa bakal setya
marang Ingsun, kanthi migunakake sakehing basa,
24
kalawan celathu: Kaadilan lan kasantosan iku mung tinemu ana ing Pangeran
Yehuwah. Sakehe wong kang wus nepsu marang
Panjenengane bakal padha sowan ing ngarsane lan bakal
nandhang wirang,
25
nanging turune Israel kabeh bakal kacihna manawa bener lan bakal
rumangsa begja ana ing ngarsaning Pangeran Yehuwah.”
Para Dewa ing Babil iku tanpa daya 46:1-13
46
1
Dewa Bel wus katelukake, dewa Nebo wus kaesorake,
reca-recane wus padha kamomotake ing kewan;
kamomotake ing raja-kaya
kang maune padha sira arak, saiki wus padha kaemotake
dadi momotaning kewan kang sayah,
2
kang ora bisa nylametake momotane iku. Dewa-dewa iku kaesorake lan katelukake
bebarengan lan banjur padha dadi tawanan dhewe.
3
“Padha rungokna Ingsun, he para turune Yakub,
he sakehe turune Israel kang isih kari, he para wong kang Sungendhong wiwit ing
wetengan, he para wong kang Sunbopong wiwit ana
ing sajroning guwa-garba.
4
Nganti sira tuwa Ingsun iki tetep Panjenengane
lan nganti rambutira putih anggoningSun nggendhong sira kabeh.
Ingsun wus tumindak mangkono tuwin karsa terus nanggung sira kabeh;
Ingsun karsa ngrembat lan nylametake sira.
5
Sira bakal padha madhakake lan nandhing Ingsun karo sapa
lan sira njejerake sapa, temah banjur padha?
6
Wong ngetokake emas saka ing kanthonge lan mbobot salaka kalawan timbangan,
banjur ngopahi wong dikon nggawekake allah nganggo bakal mau,
nuli disembah-sembah lan uga disujudi
7
Allahe iku tumuli ditumpangake ing pundhak,
dipikul lan diprenahake ing panggonane; allahe iku banjur ngadeg ana ing kono ora
bisa ngalih saka ing panggonane. Sanadyan diuwuh-uwuh ing wong, ora
mangsuli lan ora bisa ngluwari wong saka ing
karupekane.
8
Iku padha elingana lan padha rumangsaa wirang,
padha timbang-timbangen ing sajroning ati,
he para wong kang padha mbalela
9
Sira padha ngelingana lelakon-lelakon biyen kang kadadean dhek jaman kuna,
manawa iya Ingsun iki Allah lan ora ana liyane,
Ingsun iki Allah lan ora ana kang kaya Ingsun,
10
kang paring sumurup wiwit ing sakawit prakara kang ing tembe bakal kelakon
lan wiwit ing jaman kuna apa kang durung kelakon,
kang ngandika: PutusaningSun bakal tumindak,
tuwin sakehe karsaningSun bakal kelakon,
11
kang nimbali manuk galak saka ing wetan, lan wong kang nindakake putusaningSun
kang asale saka nagara kang adoh. Ingsun wus ngandika mangkono lan iku
bakal Suntindakake, Ingsun wus ngrancang mangkono lan iku
bakal Sunwujudake.
12
Padha ngrungokna Ingsun, he para wong gumunggung,
para wong kang adoh saka ing kabeneran:
13
Kaslametan kang saka Ingsun wus cedhak, amarga Ingsun kang nyelakake tuwin
pangluwaran kang Sunparingake ora bakal karandhatake maneh;
Ingsun bakal paring pangentasan ana ing Sion
sarta kamulyaningSun marang Israel.”
Rusake nagara Babil 47:1-15
47
1
Tumuruna lan lungguha ing lebu, he kenya, putri ing Babil
Lungguha ing lemah tanpa dhampar, he putri Kasdim
Amarga sira ora bakal kaaranan maneh manis lan kenes.
2
Sira njupuka watu gulingan lan nggilinga glepung,
bukaken kudhungira; silakna sarungira, liganen pupunira,
nyabranga ing kali
3
Kareben wewadinira katon ngeblak lan cikben kanisthanira katon
Ingsun bakal ndhawahake piwales lan ora bakal ngeman wong siji-sijia,
4
mangkono pangandikane Juru Panebus kita, Pangeran Yehuwah, Gustining sarwa
tumitah asmane, Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel.
5
Lungguha kalawan meneng lan lumebua ing pepeteng,
he putri Kasdim Sabab sira ora bakal dikandhakake maneh
dadi ratu ing sadhuwure para karajan.
6
Ingsun maune duka marang umatingSun, najisake pusaka kagunganingSun,
sarta Sunpasrahake ing tanganira; sira ora welas marang wong-wong iku,
malah banget-banget anggonira ngetrapi pasangan kang abot
marang wong kang wus tuwa.
7
Maune sira ngucap: “Tetep ing salawas- lawase
anggonku jumeneng dadi ratu” Nanging sira ora eling
tuwin ora mikir marang wekasane iku kabeh.
8
Mulane iki sira rungokna, he wong kang urip seneng-seneng,
kang mung lelinggihan kalawan ayem, kang mosik sajroning atimu mangkene:
“Ora ana liyane ing sandhingku Aku ora bakal dadi randha,
lan ora bakal cures turunku”
9
Rong prakara iki bakal nekani sira, ing sakedhap netra, ing sajroning sadina
uga. Sira bakal dadi randha lan turunira
bakal sirna babar pisan iku bakal tumempuh marang sira,
sanadyan ekeh sikirira tuwin mandi banget mantranira.
10
Ing maune sira rumangsa slamet ing sajroning pialanira;
sira ngucap: “Ora ana kang weruh aku” Kawicaksananira lan kawruhira
iku kang nasarake sira, satemah sira mosik ing sajroning atinira:
“Kajaba aku ora ana liyane”
11
Nanging sira bakal tinempuh ing bilai, sira ora bisa nandukake japa-mandtanira
marang kadadean iku; sira bakal nandhang sangsara,
sira ora bakal bisa nulak iku kalawan caos kurban;
sira bakal katempuh ing karusakan kalawan dadakan,
kang ora sira kira babar pisan.
12
Sira dipanggah bae kalawan ngantepi sakehing mantranira
lan sikirira kang akeh iku, kang sira endelake wiwit cilikira;
mbokmanawa sira saguh nekakake pambiyantu,
mbokmanawa sira bisa nuwuhake pagiris.
13
Sira wus sayah marga saka kehe pituduh Cikben padha maju lan ngluwari sira
wong-wong kang padha naliti sakehing pojoke langit,
kang padha niti-priksa lintang-lintang sarta kang saben tanggal enom
aweh pawarta bab apa kang bakal kelakon tumrap sira
14
Sanyata, wong-wong iku kaya dami kang kaobong ing geni;
padha ora bisa ngluwari nyawane saka ign pangwasaning geni;
geni iku dudu mawa geni kanggo manasake awak,
dudu geni kanggo api-api
15
Iya iku paedahe tumrap sira para tukang japa-matra iku,
kang wus sira pindeng wiwit cilikira; padha sempoyongan menyang ing sakehing
keblat, ora ana kang bisa ngluwari sira.
Pangeran Yehuwah nyipta kaanan kang anyar
48:1-11
48
1
Rungokna pangandika iki, he para turune Yakub,
kang ngarani awakira dhewe nganggo jeneng Israel
lan kang padha dadi turune Yehuda, kang sumpah demi asmane Pengeran
Yehuwah tuwin ngandhemi Gusti Allahe Israel
-- nanging ora kalawan temenan lan tulusing ati --
2
malah kang padha nyebut awakira dhewe manut kutha suci
lan sumendhe marang Gusti Allahe Israel, Pangeran Yehuwah Gustining sarwa
tumitah asmane;
3
pangandikane Sang Yehuwah mangkene: “Lelakon-lelakon kang wus kapungkur
wus Sunwartakake wiwit ing jaman kuna,
iku wus Sunngandikakake lan wus Sunpratelakake.
Sawuse mangkono iku banjur dadakan Suntindakake
uga sarta iku kabeh wus padha kelakon.
4
Awit saka iku Ingsun sumurup, manawa sira iku wangkal,
wangkot lan nggugu karepira dhewe,
5
mulane Ingsun martakake bab iku wiwit ing kuna mula;
sadurunge iku kelakon, wus Sunpangandikakake marang sira,
supaya sira aja celathu: Brahalaku kang nindakake iku,
recaku tatahan lan recaku cithakan kang ndhawuhake iku.
6
Sira wus krungu bab iku kabeh lan saiki sira ndelenga;
apa sira ora padha gelem ngakoni dhewe? Ingsun paring pawarta bab prakara-prakara
kang anyar wiwit saiki, tuwin bab-bab kang sumimpen kang
durung sira sumurupi.
7
Lagi saiki bab-bab iku anggone kaanakake ora dhek biyen;
sadurunge sira ora krungu bab iku, iku supaya sira aja celathu: Aku pancen
wus sumurup kok
8
Sira ora krungu utawa sumurup, uga kupingira ora kawengakake wiwit
biyen mula;
nanging Ingsun wus nguningani, manawa sira tumindak kiyanat kang nistha
banget, lan wong ngarani sira: wong kang mbalela
wiwit ana ing sajrone guwa-garba.
9
Marga saka asmaningSun Ingsun ngampet dukaningSun
lan marga saka misuwuringSun, Ingsun paring palimirma marang sira,
satemah sira ora Sunsirnakake.
10
Lah sira wus Sundadekake murni, nanging ora kaya salaka,
nanging sira wus Sunuji ana ing pawoning kasangsaran.
11
AnggoningSun bakal nindakake iku marga saka Ingsun, iya marga saka Ingsun
piyambak, amarga asmaningSun kok arep kanajisake
Ingsun ora bakal maringake kamulyaningSun marang liyane”
Pangeran Yehuwah nebus Israel 48:12-22
12
“Rungokna Ingsun, he Yakub, lan sira Israel kang Suntimbali
Ingsun iki tetep ora owah-owah, Ingsun iki kang kawitan,
lan uga Ingsun kang wekasan
13
AstaningSun kang uga nalesi bumi, tuwin astaningSun tengen kang njereng
langit. Nalika Ingsun nyebut jenenge,
banjur padha muncul jumedhul kabeh.
14
Sira padha nglumpuka kabeh lan ngrungokna
Sapa panunggalane kang mratelakake iki kabeh?
Wong kang kinasihan dening Pangeran Yehuwah
bakal nindakake karsaning Yehuwah tumrap Babil
lan ngatonake kakiyataning astane Sang Yehuwah marang wong Kasdim.
15
Ingsun, iya Ingsun kang ngandika mangkono tuwin kang nimbali uga,
Ingsun kang nekakake wong iku lan sakehing tumindake bakal kasembadan.
16
Padha nyedhaka ing ngarsaningSun, iki rungokna:
Wiwit biyen Ingsun ora tau ngandika kalawan sidheman
lan sajrone bab iku kelakon, Ingsun ana ing kono.”
Tuwin saiki Gusti Allah ngutus aku kalawan Rohe.
17
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Juru Panebusmu,
Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel: “Iya Ingsun iki Yehuwah, Allahira,
kang mulang marang sira bab apa kang maedahi,
kang nuntun sira ana ing dalan kang kudu sira liwati.
18
Manawa sira nggatekake marang dhawuh-dhawuhingSun,
tentrem rahayunira bakal kaya kali kang ora tau asat,
lan kabegjanira bakal terus luber kaya ombaking sagara kang ora tau leren.
19
Turunira bakal kaya wedhi tuwin anak-putunira kehe kaya laslasane;
jenenge ora bakal kasirnakake utawa kasingkirake saka ing
ngarsaningSun.”
20
Padha metua saka ing Babil, padha lumayua saka ing Kasdim
Bab iki wartakna lan kabarna kalawan swaraning surak-surak
Iku giyarna nganti tekan ing poncoting bumi Pratelakna: “Pangerna Yehuwah wus nebus
Yakub abdine”
21
Wong iku padha ora kasatan, nalika katuntun dening Panjenengane
ngliwati ara-ara samun; Panjenengane ngwedalake banyu saka ing
gunung parang. Gununge parang kebengkah banjur metu
banyune.
22
“Para wong duraka padha ora kadunungan tentrem rahayu”
mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.
ABDINING YEHUWAH
BAB 49-55
Abdining Yehuwah iku dadi pepadhang ana ing satengahing para bangsa
49:1-7
49
1
padha ngrungokna marang Ingsun, he pulo-pulo
padha nggatekna, he para bangsa kang adoh
Ingsun wus katimbalan dening Pangeran Yehuwah wiwit isih ana ing bobotan
asmaningSun wus kapangandikakake wiwit isih ana ing guwa-garbaning
ibuningSun.
2
TutukingSun kadamel kaya pedhang kang landhep
lan Ingsun kaayoman ana ing aubing astane.
Ingsun kadadekake panah kang lincip lan kadhelikake ana ing endhonge.
3
Ingsun dipangandikani mangkene: “Sira iku abdiningSun, Israel,
sarta ana ing sira anggoningSun bakal nglairake kamulyaningSun.”
4
Ewadene unjukingSun: “Anggen kawula kangelan punika tanpa damel,
tuwin tanpa wusana saha tanpa gina anggen kawula ngesokaken kakiyatan
kawula;
nanging wewenang kawula punika wonten ing Pangeran Yehuwah
sarta pituwas kawula punika wonten ing Allah kawula.”
5
Lah saiki pangandikane Sang Yehuwah, kang nganakake Ingsun kadadekake
abdine wiwit ana ing bobotan, supaya mbalekake Yakub marang
Panjenengane, tuwin nglumpukake Israel ana ing
ngarsane -- mulane Ingsun kaluhurake ana ing paningale
Pangeran Yehuwah, tuwin Gusti AllahingSun dadi
kakiyataningSun --, mangkene pangandikane:
6
“Nanging anggonira dadi AbdiningSun iku keremehen
manawa mung Sunkarsakake nangekake para talere Yakub
lan mbalekake para wong Israel kang isih padha kareksa bae.
Sira Sundadekake pepadhang tumrap para bangsa
supaya karahayon kang saka Ingsun iku tekana ing pungkasaning bumi.”
7
Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah,
Juru Panebuse Israel, Gusti Allahe Kang Mahasuci,
marang kang diremehake dening wong, marang kang dianggep njijiki dening para
bangsa,
marang abdining para kang nyekel pangwasa:
“Para ratu bakal nyumurupi pandamelingSun, lan banjur padha ngadeg ngunjukake
kurmat, tuwin para panggedhe bakal padha sujud
nyembah, marga saka Pangeran Yehuwah kang setya
marga saka Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel,
kang wus milih sira.”
Sion kapulihake 49:8--50:3
8
Pangandikane Pangeran Yehuwah mangkene:
“Ing nalika Ingsun karenan, Ingsun bakal paring wangsulan marang sira,
lan ing dinane Ingsun paring karahayon, Ingsun bakal mitulungi sira;
sira wus Sundhapuk lan Sundadekake prajanjian
tumrap umat manungsa, Sunkarsakake mbangun bumi maneh
lan mbage-mbage tanah pusaka kang wus sepi mamring,
9
Sundhawuhake wewarta marang para wong kang kinunjara: Padha metua
marang para wong kang ana ing pepeteng: Padha mrenea
Ing sadalan-dalan padha kaya wedhus kang ora tau kekurangan suket,
tuwin sanadyan ana ing sakehing tengger kang gundhul iya padha kasadhiyanan
suket.
10
Mulane ora padha luwe utawa ngelak; ora bakal padha katempuh ing angin panas
lan panasing srengenge kang sumelet, amarga padha katuntun dening Sang Paring
Piwelas padha kagiring menyang ing sumber-
sumber banyu.
11
Sakehing gunungingSun bakal Sundadekake dalan
lan sakehing lurungingSun bakal Sunrata.
12
Lan ana wong kang padha teka saka ing adoh,
saka ing lor lan saka ing kulon, tuwin ana kang saka ing tanah Sinim.”
13
Surak-suraka, he langit, giyak-giyaka, he bumi,
lan padha bungah-bungaha kalawan surak-surak, he gunung-gunung
Amarga Pangeran Yehuwah nglipur umate lan asih marang para wong kang dadi
kagungane kang padha katindhes.
14
Sion celathu: “Pangeran Yehuwah wus nilar aku
tuwin Gustiku wus kesupen marang aku.”
15
Apa wong wadon bisa lali marang bayine, nganti ora tresna marang wohing
wetengane? Sanadyan iku lali marang anake,
nanging Ingsun ora bakal kesupen marang sira.
16
Lah sira wus Sungambar ana ing epek-epeking astaningSun,
tembok-tembokira iku tansah ana ing ngarsaningSun.
17
Para wong kang mbangun sira bakal enggal padha teka,
dene kang padha mbubrah lan ngrusak sira bakal padha lunga.
18
Sira ndengengeka lan ndelenga ing sakubengira,
wong iku padha nglumpuk lan marani sira. Demi Ingsun kang gesang, mangkono
pangandikane Pangeran Yehuwah, lah iku bakal padha sira anggo dadi
rerenggan, bakal sira ubedake,
kaya patrape penganten wadon.
19
Awit papan-papanira kang samun lan sepi mamring
tuwing nagaranira kang kabubrah, saiki wus keciyuten kanggo kang padha
ngenggoni kang samono kehe iku sarta para wong kang arep nyirnakake sira
bakal padha ngedoh.
20
Malah anak-anakira kang sira kira ilang bakal padha celathu marang sira:
“Panggonan iku keciyuten kanggo aku kabeh, mulane sumingkira, supaya aku padha
bisa manggon ana ing kono”
21
Ing kono sira bakal mosik ing sajroning atinira:
“Sapa ta kang nglairake iku kabeh kanggo aku?
Aku iki rak ora duwe anak lan gabug, sarta banjur digawa menyang ing
pambuwangan lan disingkirake? Nanging anak-anak iki sapa kang
nggedhekake? Aku iki rak wus nyata katinggal ijen,
nanging anak-anak iki kabeh, saka ing ngendi pinangkane?”
22
Mangkene pangandikane Pangeran Allah: “Lah Ingsun bakal ngayatake astaningSun
minangka pratandha tmrap para bangsa lan manjer gendera-genderaningSun
kanggo para suku bangsa, iku bakal padha nggendhong anak-anakira
lanang sarta anak-anakira wadon bakal padha
dipanggul.
23
Para raja bakal padha dadi pamomongira lan para garwane padha dadi embanira.
Iku bakal padha nyembah marang sira nganti sumungkem konjem ing bumi
sarta padha ndilati lebuning sikilira. Ing kono sira bakal sumurup, manawa
Ingsun iki Yehuwah, tuwin manawa para wong kang padha
nganti-anti marang Ingsun iku ora bakal padha kawirangan.”
24
Apa wong bisa ngrebut jarahan saka ing tangane wong prawira
utawa wong tawanan apa bisa luwar saka ing tanganing wong prakosa?
25
Lah mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah:
“Tawananing wong prawira iya bisa karebut, lan jarahaning wong prakosa bisa uwal,
sabab Ingsun piyambak kang bakal nglawan wong kang nglawan sira
lan Ingsun piyambak kang bakal ngluwari anak-anakira.
26
Ingsun bakal meksa para wong kang nindhes sira supaya padha mangan
daginge dhewe, tuwin wong iku bakal padha mendem
nalika padha ngombe getihe dhewe, kaya mendeme wong ngombe anggur
anyar, iku supaya umat manungsa kabeh padha
sumurup, manawa Ingsun, Yehuwah, iku
Pamartanira, sarta Juru Panebusira, Kang Mahakwasa,
Allahe Yakub.”
50
1
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah:
“Endi ta layange pegat ibunira tandhane manawa wus Suntundhung?
Utawa panunggalane kang padha ngutangi Ingsun
sapa kang wus tau Sunedoli sira? Lah marga saka kasalahanira dhewe sira wus
padha kaedol lan marga saka panerakira dhewe ibunira
kausir.
2
Yagene nalika Ingsun rawuh kok ora ana wong,
lan nalika Ingsun nimbali kok ora ana kang sumaur?
Apa bokmanawa astaningSun cupet dene ora bisa ngluwari,
utawa apa Ingsun ora kagungan kakuwatan kanggo ngluwari?
Lah marga Ingsun duka, Ingsun ngesatake sagara,
kali-kali Sundadekke ara-ara samun; iwake padha mambu bacin marga ora ana
banyu lan banjur padha mati kasatan.
3
Langit Sunsandhangi panganggon ireng lan Sunkemuli bagor.”
Abdining Yehuwah tansah mbangun miturut
50:4-11
4
Pangeran Allah wus mulang guneman marang Ingsun
kayadene murid, supaya Ingsun bisa nyantosakake wong kang
lemes lesu kalawan tembung.
Saben esuk talinganingSun kapredi ngrungokake kayadene murid.
5
Pangeran Allah wus ngwengakake talinganingSun
lan Ingsun ora mbangkang, ora mengo memburi.
6
Ingsun masrahake gegeringSun marang wong-wong kang padha nggebugi
Ingsun, lan pipiningSun marang wong kang padha
mbubuti jenggotingSun Ingsun ora nutupi wedaningSun
nalika Ingsun diwewirang lan diidoni.
7
Nanging Pangeran Allah banjur mitulungi Ingsun;
mulane Ingsun ora kawirangan. Mulane Ingsun ngiyatake panggalihingSun
kayadene santosaning gunung parang awit Ingsun uninga, manawa ora bakal
kawirangan.
8
Panjenengane kang ngleresake Ingsun wus celak.
Sapa kang wani padudon kalawan Ingsun? Ayo padha maju bebarengan
Sapa kang prakaran kalawan Ingsun? Iku kareben marani Ingsun
9
Pangeran Allah nyata-nyata mitulungi Ingsun;
sapa kang wani ngarani Ingsun luput? Lah iku kabeh bakal padha dadi elek kaya
sandhangan kang wus lungset; bakal padha kapangan ing renget.
10
Sapa panunggalanira kang wedi asih marang Pangeran Yehuwah
lan ngrungokake swaraning Abdine? Manawa dumunung ing pepeteng
lan ora kasorotan ing cahya, cikben pracaya marang asmane Sang
Yehuwah
tuwin sumendhe marang Gusti Allahe
11
Lah sira kabeh kang padha ngurubake geni lan kang padha masang panah murub,
padha lumebu ing urubing geninira, lan ing satengahing panah-panah
murub kang wus padha sira pasang Bab iku bakal tumanduk marang sira
saka ing astaningSun; sira bakal padha ngaleleh ana ing papan
pasiksan.
Pangandika kang dadi panglipur tumrap Sion
51:1-23
51
1
Padha ngrungokna Ingsun, he sira kang padha nggayuh marang
kabeneran, he sira kang padha ngupaya Pangeran
Yehuwah Padha mawasa gunung parang, pinangkanira
katatah, lan luwangan parang pinangkanira
kadhudhuk.
2
Mawasa Abraham, bapa leluhurira, lan Sara kang nglairake sira kabeh;
nalika Abraham ijen, Suntimbali, banjur Sunberkahi lan Sundadekake akeh.
3
Amarga Pangeran Yehuwah nglipur Sion, nglipur sakehing jugrugane;
pasamunane kadadekake kaya patamanan Eden
lan ara-arane samun kadadekake kaya patamananing Yehuwah.
Ing kono tinemu kabungahan lan sukarena, kidung pamuji sokur lan swaraning
rerepen.
4
Padha nggatekna swaranigSun, ha para bangsa,
lan kupingira englengna marang Ingsun, he para suku bangsa
Awit bakal ana piwulang kang metu saka Ingsun
tuwin angger-anggeringSun bakal dadi pepadhang tumrap para bangsa.
5
Ing sajroning sakedhep netra karahayon kang saka Ingsun bakal cedhak,
pangluwaran peparingingSun bakal teka, sarta Ingsun bakal ngereh para bangsa
kalawan astaningSun kang kwaos; pulo-pulo bakal nganti-anti marang Ingsun,
padha ngarep-arep marang pakaryaning astaningSun.
6
Mripatira arahna marang ing langit lan mandenga marang bumi kang ana
ngisor; amarga langit sirna kayadene kukus,
bumi dadi ala kaya sandhangan kang wus lawas
tuwin kang manggon bakal padha mati kaya lemud;
nanging pangluwaran peparingingSun bakal lestari ing salawas-lawase,
sarta karahayon kang saka Ingsun ora bakal ana pungkasane.
7
Padha ngrungokna Ingsun, he sira kang padha sumurup marang ing
kabeneran, he bangsa kang nyimpen piwulangSun ana
ing sajroning atinira Aja padha wedi manawa padha kawewada
dening manungsa lan aja padha kaget manawa kaala-ala.
8
Amarga iku bakal padha kapangan ing renget kaya anggone mangan
sandhangan tuwin bakal padha kamangsa ing singgat
kaya anggone mangsa lawon wulu wedhus gembel,
nanging karahayon kang saka Ingsun bakal lestari ing salawas-lawase
sarta pangluwaran peparingingSun bakal tetep turun-tumurun.
9
Kawula aturi wungu, kawula aturi wungu Kawula aturi ngagem kakiyatan,
dhuh astanipun Pangeran Yehuwah Mugi karsaa wungu kados ing jaman kina,
ing jamanipun para leluhur kala rumiyin Punapa sanes Paduka ingkang ngremuk
Rahab, ingkang nyuduk naga ngantos pejah?
10
Punapa sanes Paduka ingkang ngasataken seganten,
toyaning samodra ageng ingkang ngedab-edabi?
ingkang ndadosaken margi seganten ingkang lebet,
supados para tiyang ingkang kaluwaran sami saged nyabrang?
11
Para tiyang ingkang sami kaluwaran dening Sang Yehuwah sami badhe saged
mantuk tuwin lumebet ing Sion kanthi asurak-
surak, kalayan linimputan ing sukarena ingkang
langgeng; kebak kabingahan lan kagirangan,
tinebihan ing kasisahan saha pangresah.
12
Ingsun, iya Ingsun kang nglipur sira kabeh.
Sapa ta sira iku, dene kok wedi marang manungsa kang pancen bakal mati,
marang anaking manungsa kang kabuwang kaya suket,
13
nganti sira lali marang Pangeran Yehuwah kang nitahake sira,
kang njereng langit lan nalesi bumi, kok nganti sira sadina-dina tansah gumeter
wedi marang bangeting nepsune wong kang nganiaya iku,
kang rumanti arep nyirnakake? Endi ta mulad-mulading nepsune
wong kang nganiaya iku?
14
Wong kang kabelok lan kablenggu bakal enggal kaluwaran;
ora bakal mati lan tumurun ing luwangan pakuburna,
sarta ora bakal kekurangan pangan.
15
Sabab Ingsun iki Yehuwah, Allahira, kang ngocakake sagara,
satemah gumleger rame swaraning alune. -- Pangeran Yehuwah Gustining sarwa
tumitah iku asmane.
16
Ingsun maringake pangandikaningSun ana ing cangkemira
tuwin nyingidake sira ana ing aubing astaningSun,
supaya Ingsun mbeber langit maneh lan masang tetalesing bumi,
sarta ngandika marang Sion: Sira iku umatingSun
17
Tangia, tangia, ngadega, he Yerusalem,
he kowe kang wus ngombe saka ing astane Sang Yehuwah
isining tuwung mulad-mulading bebendhune,
kowe kang wus ngombe nganti entek isining cangkir kang mendemi
18
Sakehing anak kang dilairake ora ana kang nuntun dheweke
lan sakehing anak-anake kang digedhekake ora ana knag nganthi tangane.
19
Rong prakara iki wus tumempuh marang kowe --
sapa kang bela sungkawa marang kowe? Karusakan lan kagempuran, keluwen lan
pedhang -- sapa kang bakal nglipur kowe?
20
Anak-anakmu wus padha pating gluntung tanpa daya
ana ing sakehing pepojoking dalan kaya sapi alasan kang klebu ing jaring;
padha katempuh ing panasing bebendune Pangeran Yehuwah
lan dedukaning Allahmu.
21
Awit saka iku rungokna iki, he kowe kang katindhes,
he kowe kang mendem, nanging ora marga saka anggur
22
Mangkene pangandikane Gustimu, Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu
kang ngembani prakarane umate: “Lah Ingsun mundhut saka ing tanganira
tuwung dalah isine kang mendemi, lan isining cangkir panasing bebenduningSun
ora bakal sira ombe maneh,
23
nanging iku bakal Sunparingake marang wong kang nindhes sira,
wong kang maune celathu marang sira: Tumungkula, supaya aku padha bisa liwat
kalawan ngidak-idak awakmu
Sira banjur mengkureb warata karo lemah lan dadi dalan tumrap wong kang liwat ing
dhuwure.”
Pangeran Yehuwah ngluwari Sion 52:1-12
52
1
Tangia, tangia Anggonen kakuwatanmu kayadene
sandhangan, he Sion Anggonen sandhanganmu kang endah,
he Yerusalem, kutha kang suci
Amarga ora ana wong kang ora tetak utawakang najis,
kang bakal lumebu maneh ing jeromu.
2
Ketabna lebuning sikilmu, tangia, he Yerusalem kang katawan
Uculana tali-tali kang ana ing gulumu, he putri Sion kang katawan
3
Amarga mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah: Sira padha kaedol tanpa bayaran,
mulane bakal katebus tanpa bayaran uga.
4
Awit mangkene pangandikane Pangeran Allah: Biyen umatingSun mangkat menyang
ing tanah Mesir lan dadi wong neneka manggon ana ing kono, wasana banjur
dianiaya dening Asyur tanpa sabab.
5
Nanging saiki apa maneh urusaningSun ana ing kene?,
mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah. UmatingSun nuli katawan mangkono bae.
Para kang ngwasani padha gedhe atine, mangkono pangandikane Sang Yehuwah,
tuwin asmaningSun sadina-dina tansah diala-ala.
6
Awit saka iku umatingSun bakal wanuh marang asmaningSun sarta ing nalika
iku tumuli bakal padha ngreti, manawa Ingsun iki Panjenengane kang ngandika, iya Ingsun
7
Iba anggone ngresepake katone saka ing pucake tengger-tengger
tekane kang nggawa pawarta, kang martakake kabar katentreman
kang ngundhangake pawarta kang becik, kang nggawa kabar karahayon
lan kang celathu marang Sion: “Allahmu iku ratu”
8
Rungokna swarane wong kang padha ngawat-awati kowe:
padha surak-surak bebarengan. Amarga padha nyumurupi dhewe
manawa Sang Yehuwah kondur menyang ing Sion.
9
Padha giyak-giyaka, padha surak-surak bebarengan,
he gapuraning Yerusalem Awit Pangeran Yehuwah wus nglipur umate,
wus nebus Yerusalem.
10
Pangeran Yehuwah wus ngatingalake astane kang suci
ana ing ngarepe mripate sakehing bangsa; poncot-poncoting bumi kabeh banjur
sumurup karahayon kang pinangkane saka ing Allah kita.
11
Ngedoha, ngedoha Metua saka ing kono
Kowe aja nganti kagepok kang najis Padha metua saka ing satengahe, padha
sesucia, he para wong kang padha ngusungi
prabote Padalemaning Yehuwah
12
Lah angognmu padha metu bakal ora kalawan kesusu
tuwin ora bakal kaya keplayu, amarga Pangeran Yehuwah bakal lumampah
ana ing ngarepmu, sarta Gusti Allahe Israel bakal dadi
panutuping barisanmu.
Abdining Yehuwah kang nandhang sangsara
52:13--53:12
13
Lah AbdiningSun bakal oleh gawe, bakal kaluhurake, kaalembana lan
kamulyakake.
14
Kayadene anggone wong akeh bakal padha dheleg-dheleg
nyumurupi Panjenengane -- amarga saka bangeting rusake pasemone,
nganti ora kaya manungsa maneh, lan katon ora kaya anaking manungsa
maneh,--
15
mangkono anggone Panjenengane damel gumuning bangsa akeh,
para raja bakal padha sidhem mirsani Panjenengane;
amarga apa kang durung kawartakake, bakal kasumurupan,
tuwin apa kang durung kapireng, bakal dimangertosi.
53
1
Sapa kang ngandel marang pawarta kang padha dakrungu,
lan sapa kang kawedharan astaning Yehuwah kang kwaos iku?
2
Panjenengane iku thukul kaya trubusan ana ing ngarsaning Yehuwah,
tuwin kaya semen saka ing lembah garing. Ora bagus ing warna lan ora kagungan
kaendahan kang njalari kita banjur padha nyawang,
sarta ora kagungan rupi, kang menginake kita.
3
Panjenengane dianggep asor lan disingkiri ing wong,
sawijining priya kang sugenge kebak kasangsaran
sarta kulina nandhang gerah; banget anggone karemehake,
nganti wong padha nutupi raine ana ing ngarsane
tuwin sanadyan tumrap kita Panjenengane iku iya ora klebu etungan.
4
Mangka sanyatane lelara kita kang disanggi lan kasangsaran kita kang dirembat,
ewasamono kita padha ngira Panjenengae iku kena ing ipat-ipat,
kagebag tuwin katindhes dening Gusti Allah.
5
Mangka Panjenengane iku sinudukan marga saka anggon kita padha mbalela,
Panjenengane karemuk marga saka piala kita;
ganjaran paukuman kang nekakake karahayon tumrap kita iku kadhawahake
ing Panjenengane, sarta marga saka bilur-bilure kita banjur
padha dadi waras.
6
Kita padha nglambrang kayya wedhus, dhewe-dhewe kang kita ener,
ewadene Pangeran Yehuwah nempahake sakehing duraka kita marang
Panjenengane.
7
Panjenengane kinaniaya,
nanging kendel bae sajrone katindhes iku lan ora mbikak tutuke
kaya cempe kang katuntun menyang ing pasembelehan;
kaya wedhus kang ora nywara ana ing ngarepe
para wong kang padha ngguntingi wulune, kaya mangkono anggone ora mbikak
tutuke.
8
Sawuse katahan lan kaukum Panjenengane nuli kaluwaran,
lan sapa kang mikir marang nasibe? Panjenengane sanyata wus kapethal
saka ing nagarane para wong urip, tuwin marga saka pambalelaning
umatingSun Panjenengane kena ing ipat-ipat.
9
Pasareane kapapanake ing satengahe para wong duraka,
lan anggone seda ana ing satengahe para durjana,
sanadyan Panjenengane ora nindakake kekerasan
tuwin tutuke ora kadunungan cidra.
10
Nanging Pangeran Yehuwah karsa ngremuk tuwin damel gerahe Panjenengane.
Samangsa Panjenengane wus masrahake sarirane minangka kurban panebusing
dosa, bakal mirsani tedhak turune,
yuswane bakal panjang, sarta karsaning Yehuwah bakal tumindak
sarana astane.
11
Sawuse nyawane nandhang sungkawa Panjenengane bakal mirsani pepadhang
nganti tuwuk; tuwin AbdiningSun iku, sarehne wong bener,
bakal ngleresake wong akeh kalawan kawicaksanane,
lan ngrembat pialane wong-wong mau.
12
Awit saka iku bakal Sunparingi panduman wong-wong kang luhur minangka
bandhangan, tuwin bakal tampa wong-wong kang
santosa minangka jarahan, yaiku pikolehe anggone wus masrahake
nyawane marang pati lan marga saka anggone kagolongake
wong mbalela, sanadyan Panjenengane nanggel dosane
wong akeh lan ndongakake para wong kang mbalela.
Prajanjian karukunan kalawan Sion 54:1-17
54
1
Surak-suraka, he wong gabug kang ora tau nglairake jabang bayi
Bungaha kalawan sumyak-sumyak lan giyak-giyaka,
he sira kang ora tau nglarani Amarga kang ditinggal dening sing lanang
iku bakal duwe anak kehe ngungkuli anake wong kang padha bebojoan,
mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
2
Ambakna papanig tarubira,
jerengen tendhaning papan padununganira,
sira aja ngeman papan; tali-talining tarubira dawanana
sarta pathok-pathokira kapasanga kang kukuh
3
Amarga sira bakal tangkar-tumangkar ngiwa nengen,
turunira bakal padha ndarbeni papaning para bangsa,
tuwin bakal padha ngenggoni kutha-kutha kang sepi.
4
Sira aja wedi, awit ora bakal kawirangan, lan aja rumangsa isin,
sabab sira ora bakal nandhang wirang. Amarga sira bakal lali marang kawiranganing
nom-nomanira, tuwin ora bakal eling maneh marang
nisthane anggonira dadi randha.
5
Amarga kang dadi somahira iku Panjenengane kang nitahake sira,
kang asma pangeran Yehuwah Gustine sarwa tumitah;
kang jumeneng Panebusira yaiku Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel,
kang sinebut Gusti Allahe salumahing bumi.
6
Awit kayadene wong wadon kang ditinggal lan kang susah atine
anggonira katimbalan maneh dening Sang Yehuwah;
garwa jaka-lara rak ora bakal tetep katampik?
Mangkono pangandikane Gusti Allahira.
7
Mung sadhela anggoningSun nilar sira, nanging marga saka sih-piwelasingSun
kang linuwih sira Sunpundhut maneh.
8
Ing sajroning dukaningSun kang banget Ingsun wus ngaling-alingi wedananingSun
marang sira sadhela, nanging marga saka sih-susetyaningSun
kang langgeng Ingsun wus ngatingalake sih-
piwelasingSun marang sira, mangkono pangandikane Pangeran
Yehuwah, Juru Panebusira.
9
Kaanan iku tumrap Ingsun kaya ing jamane Nuh:
kayadene anggoningSun wus supaos marang dheweke
manawa banyu ora bakal nutupi bumi maneh,
mangkono uga Ingsun iya wus supaos manawa Ingsun ora bakal duka maneh
marang sira lan ora bakal mbendoni sira maneh.
10
Sabab sanadyan gunung-gunung padha ngalih
lan tengger-tengger padha gonjing, nanging sih-susetyaningSun ora bakal ngalih
saka ing sira tuwin prajanjian-karukunan
peparingingSun ora bakal owah gingsir,
mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah, kang paring sih-palimirma
marang sira.
11
He wong kang katindhes, kang katempuh ing prahara, kang ora oleh panglipur
Lah Ingsun bakal masang tetalesira kalawan watu item
tuwin dhasar-dhasarira kalawan sesotya manila.
12
AnggoningSun yasa ndhuwuring tembok-tembokira kalawan sesotya
dlima, gapura-gapuranira kalawan sesotya
manikem abang sarta kabeh tembok-tembok wates
kalawan watu adi.
13
Anakira kabeh bakal padha dadi siswaning Yehuwah,
tuwin bakal kadunungan karahayon gedhe;
14
sira bakal kajejegake ing kabeneran. Sira bakal ingedohake saka ing panganiaya,
mulane sira ora susah wedi maneh, tuwin sira bakal adoh saka ing pagiris,
sabab iku ora bakal nekani sira.
15
Manawa ana wong kang nempuh sira, iku ora saka Ingsun;
sapa bae kang nempuh sira, iku bakal ambruk marga nglawan sira.
16
Lah Ingsun kang nitahake pandhe kang ngububi geni
tuwin ngrampungkae gegaman manut kabisane,
nanging uga Ingsun kang nitahake juru panumpes
kang Sunagem numpes.
17
Saben gegaman kang digembleng arep kanggo nglawan sira ora bakal bisa
tumama, sarta saben wong kang nandukake pandakwa
marang sira ana ing pangadilan bakal sira buktekake
manawa salah. Iya iki kang bakal dadi pandumane
para abdine Pangeran Yehuwah tuwin kabeneran peparingingSun,
mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
Timbalan supaya padha melu nampani karahayon peparinge Pangeran Yehuwah
55:1-13
55
1
He sakehe wong kang ngelak, padha mrenea lan ngombea banyu,
apadene sira kang ora duwe dhuwit, mrenea Nampanana gandum tanpa bayar lan
mangana, uga anggur lan susu tanpa bayar
2
Yagene sira padha ngetokake dhuwit ora kanggo tuku roti,
lan pituwasing rekasanira ora kanggo tuku barang kang maregi?
Padha ngrungokna marang Ingsun, temah sira bakal padha mangan pangan
kang becik sarta sira bakal padha ngrasakake nikmating
cecawisan kang enak dhewe
3
Padha nilingna kupingira lan sowana ing ngarsaningSun;
padha ngrungokna, temah sira bakal padha urip
Ingsun arsa nganakake prajanjian kang langgeng
kalawan sira kabeh, manut sih-susetya kang santosa kang
Sunjanjekake marang Dawud
4
Lah dheweke wus Suntetepake dadi seksi tumrap para bangsa,
dadi ratu lan nyekel paprentahan tumrap para suku bangsa;
5
lah sira bakal ngundang bangsa kang sira durung wanuh,
lan bangsa kang durung wanuh kalawan sira bakal mlayu marani sira,
marga saka Pangeran Yehuwah, Gusti Allahira,
sarta marga saka Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel, kang paring kamulyan
marang sira.
6
Padha ngupayaa Pangeran Yehuwah pupung isih karsa disowani;
padha sesambata marng Panjenengane pupung isih ana ing celakan
7
Wong duraka kareben ninggal dalane, lan wong ala cikben ninggal pangrantame;
kareben mratobat marang Sang Yehuwah, mesthi bakal kaparingan sih-palimirma,
sarta marang Gusti Allah kita,
sabab Panjenengane bakal ngluberake pangaksamane
8
Awit rancanganingSun iku dudu rancanganira,
lan dalanira iku dudu marginingSun, mangkono pangandikane Pangeran
Yehuwah.
9
Amarga sapira dhuwure langit saka ing bumi,
iya samono dhuwure marginingSun saka ing dalanira
sarta rancanganingSun saka ing rancanganira.
10
Sabab kayadene udan lan salju anggone tumurun sakal ing langit
lan ora bali mrono, nanging banjur mbanyoni bumi,
gawe subure lan njalari thukule tetuwuhan, aweh wiji marang kang nyebar
lan roti marang wong kang gelem mangan,
11
iya mangkono pangandikaningSun kang miyos saka ing tutukingSun:
ora bakal bali marang Ingsun kanthi nglaha,
nanging iku bakal nindakake apa kang Sunkarsakake,
sarta bakal oleh gawe tumrap apa bae kang Sundhawuhake.
12
Lah sira bakal padha mangkat kalawan bungah
lan bakal kaeterake kalawan tentrem; gunung-gunung lan tengger-tengger bakal
padha gambira
lan surak-surak ana ing ngarepira, lan sakehing wit-witan ing ara-ara bakal
keplok-keplok.
13
Minangka gantine grumbul eri bakal thukul wit beros,
tuwin minangka gantine kecubung bakal thukul wit jambu keling;
iku bakal kelakon minangka srana kang njalari misuwuring Yehuwah,
minangka tandha langgeng kang ora bakal sirna.
TUMURUNING KARAHAYON LAN SARAT-SARATE
BAB 56-66
Karahayon iku kanggo wong kabeh 56:1-8
56
1
Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah:
Sira padha netepana angger-angger lan njejegna kaadilan,
awit sadhela engkas karahayon kang saka Ingsun wus bakal teka,
sarta kaadilaningSun bakal kalairake.
2
Rahayu wong kang nglakoni, lan anaking manungsa kang nggondheli
iku, kang netepi dina Sabat lan ora dinajisake,
sarta kang mekak awake aja nganti nindakake sadhengaha piala.
3
Aja nganti wong bangsa liyan kang rumaket marang Pangeran Yehuwah iku celathu:
“Pangeran Yehuwah mesthi bakal misah aku saka umate,”
sarta aja nganti wong kebiren muni: “Aku iki satemene wit kang garing.”
4
Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah:
“Para wong kebiren kang padha netepi dina-dina SabatingSun
lan kang padha milih apa kang Sunkarsakake
sarta kang gondhelan marang prajanjianingSun,
5
iku ana ing padalemaningSun lan ana ing wewengkoning tembok-
tembokingSun bakal Sunparingkae tandha pengetan lan
jeneng -- iku luwih becik katimbang karo anak
lanang utawa wadon, -- sawijining jeneng kang langgeng kang ora
bakal sirna bakal Sunparingake marang wong-wong
iku.
6
Anadene para wong bangsa liyan kang rumaket marang Pangeran Yehuwah
prelu ngladosi Panjenengane, lan nresnani asmaning Sang Yehuwah
sarta sumedya ngabdi marang Panjenengane,
kabeh kang netepi dina Sabat lan ora najisake,
tuwin kang gondhelan marang prajanjianingSun,
7
iku bakal Sunbekta menyang ing gunungingSun kang suci
lan bakal Sunparingi kabungahan ana ing dalem-pamujaningSun.
Ingsun bakal karenan marang kurban- kurbane obaran lan sembelehan
kang kacaosake ana ing misbyahingSun, awit padalemaningSun bakal sinebut
dalem-pamujan tumrap sakabehe bangsa.
8
Mangkene pangandikane Pangeran Allah kang nglempakake para wong Israel kang
kabuwang: Ingsun bakal nglempakake wong maneh
Sunwewahake marang para wong kang wus padha tetunggalan.”
Para pemimpin kang duraka 56:9--57:5
9
He sakehe kewan ing ara-ara, he sakehe kewan ing alas,
padha mrenea lan padha mangana
10
Awit para kang ngawat-awati umatingSun iku wong wuta,
kabeh padha ora ngreti apa-apa; kabeh iku asu bisu,
kang ora bisa njegug; padha keklemprakan kalawan ngalamun
sarta mung padha seneng turu bae;
11
asu-asu kang srakah, kang ora tau krasa wareg.
Mangka iya wong-wong iku kang padha dadi pangon,
kang padha ora bisa neniteni Padha lumaku ing dalane dhewe-dhewe
kabeh, siji-sijine padha mburu kauntungan,
ora ana kang ora mangkono.
12
“Mrenea,” mangkono celathune, “aku arep njupuk anggur,
ayo padha ngombe arak kang akeh; sesuk bakal padha karo dina iki,
malah luwih dening ngedab-edabi”
57
1
Wong bener tiwas, lan ora ana wong siji-sijia kang maelu;
wong mursid padha kajabut nyawane, tuwin ora ana wong siji-sijia kang mreduli;
sanyata, marga saka sumrambahe piala, nyawane wong mursid kajabut,
2
nanging banjur lumebu ing papaning katentreman;
wong kang urip kalawan ati kang lurus bakal oleh palereman ana ing paturone.
3
Nanging sira kabeh iku padha nyedhaka mrene,
he para anake wong wadon juru tenung, he turune wong kang laku jina
lan wong wadon tunasusila
4
Sira padha nganggo gegojegan sapa, sapa kang padha sira celathoni kalawan
tetembungan kang ora-ora lan kang sira erang-erang iku?
Apa sira kabeh iku dudu anaking wong mbalela,
turuning wong cidra?,
5
he para wong kang padha kaobong dening hawa-nepsune ana ing sacedhake
wit-wit kang kramat, ana ing sangisoring saben wit kang
nggrembel, he para wong kang nyembeleh bocah ana ing
lebak-lebak, ing sela-selaning tengger parang.
Nyembah brahala ateges laku jina 57:6-13
6
Sira mung kadunungan watu-watu kang klimis kang saka ing kali,
lan iya mung iku kang katemtokake tumrap sira;
iku uga padha sira wenehi kurban unjuk-unjukan,
lan sira ladeni kurban dhaharan. Apa Ingsun bakal nyabari kang mangkono
iku?
7
Sira mrenahake paturonira ana ing gunung kang dhuwur lan munggul
tuwin sira uga banjur munggah ing gunung kono
prelu ngladekake kurban sembelehan.
8
Sira ndekek lambanging brahalanira ana ing dhempeling lawang lumebu ing
omahira, malah sira wus ninggal Ingsun
lan cucul sandhangan babar pisan,
sira wus ngunggahi tuwin ngambakake paturonira;
sira wus nganakake prajanjian karo wong sawatara kang sira karepake
sira ajak sapaturon sarta sira ngawasake palanangane.
9
Sira marani Molokh kalawan nggawa lenga tuwin wewangen akeh;
para kongkonanira padha sira lakokake nganti adoh,
nganti tekan ing ngisoring jagading wong mati.
10
Marga saka anggonira lumaku adoh iku sira banjur wus kesel lan lesu,
nanging sira ora muni: “Ora ana pangarep-arep”
Sira oleh kakuwatan maneh, mulane sira ora dadi sayah.
11
Sapa ta kang marakake sira giris lan wedi, dene sira nganti cidra
lan ora eling marang Ingsun utawa banjur ora mreduli marang Ingsun?
Apa ora marga saka anggoningSun kendel bae
lan ngeremake paningalingSun, sira nuli ora wedi marang Ingsun
12
Ingsun arsa mratelakake kamursidanira lan sakehing panggawenira,
nanging iku kabeh tumrap sira ora ana gunane:
13
samangsa sira sesambat, para brahalanira kareben ngluwari sira
Iku bakal padha kabur ing angin,
sarta padha kasirnakake dening sumentoring abab.
Nanging wong kang ngayom marang Ingsun bakal tampa warisan bumi
lan bakal ndarbeni gunungingSun kang suci.
Tembung-tembung panglipur 57:14-21
14
Ana kang ngandika: “Bukaken, bukaken, nyawisna dalan,
singkirna watu sandhungan kang ana ing dalaning umatingSun”
15
Awit mangkene pangandikane Kang Mahaluhur lan Kang Mahamulya,
kang lenggah ing dhampar ing salawase lan kang asma Kang Mahasuci:
“Ingsun lenggah ing papan kang dhuwur lan suci
nanging uga nunggil karo wong kang rempu lan andhap-asor,
prelu nyantosakake atine para wong kang andhap-asor
sarta nguripake atine para wong kang rempu.
16
Amarga Ingsun ora bakal padudon ing salawase,
lan ora bakal terus duka, supaya semangate wong aja nganti lemes
lesu ana ing ngarsaningSun, mangka iya Ingsun kang nitahake napasing
urip.
17
Ingsun duka marga saka durakaning srakahe,
banjur Sunrangket, Ingsun nyingidake pasuryaningSun lan duka,
nanging dheweke banjur murtad, lumaku ing dalan kang dadi pilihaning
atine.
18
Ingsun wus nguningani sakehe dalane iku, ewasamono bakal Sunmarekake lan bakal
Suntuntun tuwin bakal Sunpulih-pulihake atine kalawan
panglipur; uga ana ing lambene wong-wonge kang
padha prihatin
19
Ingsun bakal karya pepujian. Tentrem, tentrem rahayu marang
wong kang adoh lan kang cedhak -- mangkono pangandikane Pangeran
Yehuwah -- sarta kang bakal Sunwarasake
20
Nanging para wong duraka iku kaya sagara kang ngombak-ombak
amarga ora bisa lestari tentrem, sarta iline ngumbulake rereged lan endhut.
21
Wong duraka iku ora kadunungan katentreman,”
mangkono pangandikane Gusti Allahku.
Kamursidan kang sanyata lan kang ora 58:1-12
58
1
Nguwuh-uwuha kang sora, aja ngampet swara
Ngulukna swaranira kayadene kalasangka, wartakna marang umatingSun panerake
lan marang para turune Yakub dosane
2
Pancen saben dina padha ngupaya Ingsun lan seneng sumurup sakehing
marginingSun. Kayadene bangsa kang nglakoni kang bener
tuwin kang ora ninggal angger-anggering Allahe
padha munjuk pitakon marang Ingsun bab angger-angger kang bener,
padha seneng nyedhak sowan ing ngarsaning Allah,
sarta munjuk pitakon:
3
“Punapa sababipun dene kawula sami siyam Paduka kok ugi boten nggatosaken?
Punapa sababipun dene kawula sami ngesoraken badan
Paduka kok boten karsa nguningani?” Ing nalikane sira pasa nyatane sira isih tetep
ngurus urusanira, tuwin sira padha ngerasi sakehing
buruhira.
4
Sanyatane anggonira padha pasa iku kalawan padu lan regejegan
sarta kalawan ngantemi tanpa reringa. Manawa anggonira pasa kaya saiki iki
swaranira bakal ora kapirengake saka ing ngaluhur.
5
Lah apa pasa kang kaya mangkene iki kang Sunkarsakake,
tuwin nganakake dina kanggo ngesorake badan,
manawa sira ndhingkluk kaya glagah lan njereng bagor sarta awu sira anggo
lemek turu? Apa iku kang sira arani pasa,
nganakake dina kang dadi keparenge Pangeran Yehuwah?
6
Dudu Pasa kang Sunkarsakake iku, yaiku manawa sira nguculi blengguning
ambek siya, lan ngudhari tali-talining pasangan,
manawa sira ngluwari wong kang kinaniaya tuwin mutungi sakehing pasangan,
7
manawa sira nyuwil-nyuwil rotinira kanggo wong keluwen
sarta ngajak menyang ing omahira wong kang tuna wisma,
lan manawa sira sumurup wong kang kawudan, banjur sira wenehi
panganggon tuwin ora nyingkiri sadulurira dhewe
8
Manawa mangkono pepadhangira bakal mlethek kaya bangbang wetan
tuwin tatunira bakal enggal waras; kabeneran bakal dadi baris ana ing ngarepira
lan kamulyaning Yehuwah dadi baris ana ing burinira.
9
Ing kono manawa sira munjuk, Pangeran Yehuwah bakal paring wangsulan
samangsa sira sesambat nyuwun tulung, Panjenengane bakal ngandika:
Lah iki Ingsun ana ing kene Manawa sira ora ngetrapake pasangan
maneh marang pepadhanira
sarta ora nuding-nuding marang wong kalawan driji lan mitenah,
10
manawa sira menehi wong keluwen apa kang sira dhewe arep
lan gawe lejaring atine wong kang katindhes,
pepadhangira bakal sumorot ana ing pepeteng
sarta pepetengira bakal kaya wayah tengange.
11
Pangeran Yehuwah bakal tansah nuntun sira
lan bakal damel mareming atinira ana ing tanah kang garing
sarta bakal nganyarake kakuwatanira; sira bakal kaya patamanan kang kasiraman
kalawan becik tuwin kaya sumber
kang ora tau gawe gela.
12
Sira bakal mbangun gempuran kang wus atusan taun,
lan bakal ndandani tetales kang wus kapasang pirang-pirang turunan.
Sira bakal kasebut “kang ndandani tembok kang jebol”,
“kang ndandani dalan supaya panggonan kono kena dienggoni”.
Ngajeni dina Sabat 58:13-14
13
Manawa sira ora nyawiyah pranataning Sabat
lan ora nindakake pagaweanira ing dinaningSun kang suci;
manawa sira ngarani dina Sabat “dina kanikmatan”,
lan dinaning Pangeran Yehuwah kang suci “dina kang mulya”;
manawa sira ngajeni dina iku sarana ora nindakake sakehing pagaweanira
sarta ora ngurus urusanira utawa ora omong-omong kang tanpa guna,
14
sira bakal seneng-seneng marga saka Pangeran Yehuwah,
tuwin Ingsun bakal damel sira bisa ngliwati pucak-pucaking tengger-tengger ing
bumi kalawan tetungganganing kaunggulan;
sira bakal Sunparingi pangan saka warisane leluhurira Yakub,
sabab mangkono pangandikane lesaning Yehuwah.
Dosa iku ngrerendheti karahayon 59:1-21
59
1
Astaning Yehuwah iku sanyata ora cupet kagem paring karahayon,
lan pamirenge ora kurang landhep kagem miyarsakake;
2
nanging kang dadi sesinggetan ing antarane kowe lan Gusti Allahmu
iku sakehing pialamu, tuwin kang njalari Panjenengane asingidan
ana ing ngarepmu,
satemah banjur ora mireng, iku sakehing dosamu.
3
Sabab tanganmu iku najis marga kuthah getih
sarta drijimu marga saka piala; cangkemmu ngucapake cidra,
ilatmu ngandhakake kaculikan.
4
Ora ana kang nggugat kanthi alasan kang bener,
lan ora ana kang ngadili kanthi alasan kang kuwat;
kang diandelake barang kang tanpa guna lan goroh kang diucapake,
kang dikandhut kasangsaran dene kang dilairake tindak ambek siya.
5
Wong padha netesake endhog ula bedhudhak,
tuwin nenun jaring kemangga; sing sapa mangan endhog mau mesthi bakal
mati, sarta manawa endhog mau dipijet nganti
pecah, banjur metu ulane bedhudhak.
6
Jaring kang ditenun mau ora kena dianggo sandhangan,
lan gegaweane ora kena dianggo kemul; panggawene iku panggawe kang ambek siya,
sarta kang ditindakake dening tangane iku mung awujud kekerasan.
7
Enggal-enggal anggone nglakoni piala, lan enggal-enggal arep ngilekake getihe
wong kang ora luput; rancangane iku pangrantaming ambek siya,
tuwin menyang ngendi bae parane mesthi ninggal karusakan lan gempuran.
8
Padha ora sumurup marang dalaning karukunan,
tuwin ing sajroning tindak-tanduke ora ana kaadilan;
padha milih dalan-dalan kang menggok, lan saben wong kang lumaku ing kono ora
wanuh marang katentreman.
9
Marga saka iku kaadilan tetep adoh saka kita
tuwin kabeneran ora nekani kita, kita padha ngarep-arep pepadhang,
nanging kang ana mung pepeteng, padha ngarep-arep cahya,
nanging kita padha lumaku ana ing pepeteng.
10
Kita padha gagap-gagap ing tembok kaya wong wuta,
tuwin grayah-grayah kaya-kaya ora duwe mripat;
kita padha kesandhung ing wayah tengange, kaya-kaya ing wayah repet-repet
padha lungguh ing papan peteng kaya wong mati.
11
Kita kabeh padha gereng-gereng kaya bruwang,
swara kita lereg-lereg kaya manuk dara; kita ngarep-arep marang kaadilan,
nanging ora ana, nganti-anti marang kaslametan,
nanging iku tetep adoh saka kita.
12
Dosa kawula sadaya punika saestu kathah wonten ing ngarsa Paduka
tuwin dosa kawula punika dados seksi ingkang nglawan dhateng kawula;
kawula sadaya saestu sami ngrumaosi anggen kawula sami mbalela
saha sami nyumerepi ing piawon kawula;
13
kawula sadaya sampun mbalela tuwin nyelaki dhumateng Pangeran Yehuwah,
sarta mundur nilar Gusti Allah kawula, kawula sami ngrancang badhe memeres lan
nyleweng, sami ngandhut cidra ing salebeting manah
saha nglairaken cidra wau kalayan tetembungan.
14
Angger-angger sampun kesuk kawula pengkeraken
tuwin kaadilan tebih dunungipun, sabab kaleresan kesandhung wonten ing
papan umum saha katemenan katampik ing tiyang.
15
Mulane kabeneran wus ilang, lan sing sapa ngedohi piala,
dadi kurbaning wong ngrerayah. Nanging Pangeran Yehuwah nguningani kang
mangkono iku, lan ndadekake rengune ana ing paningale
dene ora ana angger-angger
16
Panjenengane mirsa manawa ora ana wong siji-sijia
kang jumedhul, tuwin ngungun, dene ora ana kang mbiyantu.
Mulane astane piyambak kang mitulungi,
sarta kaadilane kang mbiyantu Panjenengane.
17
Banjur ngagem kaadilan kadadekake kere lan toponging karahayon ana ing
mustakane; ngagem busana piwales
sarta jubahing panggalih benter.
18
Laras karo panggawe-panggawening wong,
mangkene anggone paring piwales: bebendu kang mulad-mulad marang para
kang nglawan, pidana marang para mengsahe;
malah dalasan pulo-pulo kang adoh uga kadhawahan pidana.
19
Ing kono wong banjur bakal wedi marang asmaning Pangeran Yehuwah
ana ing papan suruping srengenge tuwin marang kamulyane ana ing papan
pletheking srengenge, awit Panjenengane bakal rawuh kaya ilining
banyu saka papan kang ciyut, kang kasurung dening napasing Sang
Yehuwah.
20
Sarta bakal rawuh jumeneng dadi Panebusing Sion
tuwin kanggo para wonge Yakub kang padha mratobat nyingkiri pambalelane,
mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.
21
Anadene Ingsun, iki prajanjianingSun marang wong-wong mau, pangandikane
Sang Yehuwah: RohingSun kang dumunung
ana ing sira lan pangandikaningSun kang Sunparingake ana ing cangkemira ora bakal
sumingkir saka ing cangkemira saka ing cangkeme turunira sarta saka ing cangkeme
turune turunira, wiwit ing samengko nganti ing salawas-lawase, mangkono pangandikane
Pangeran Yehuwah.
Kamulyaning Sion kang bakal kaparingake 60:1-22
60
1
Ngadega dadia pepadhang, sabab padhangira teka,
lan kamulyaning Sang Yehuwah mletheki sira.
2
Awit lah pepeteng nglimputi bumi, tuwin palimengan nutupi bangsa-bangsa;
nanging pepadhanging Pangeran Yehuwah mletheki sira,
sarta kamulyane katingal mayungi sira.
3
Para bangsa padha gumrudug marani pepadhangira,
tuwin para raja padha nekani cahya kang mletheki sira.
4
Ndengengeka lan ndelenga sakubengira, wong kabeh padha nglumpuk marani sira;
anak-anakira lanang padha teka saka ing adoh,
dene anak-anakira wadon padha digendhong.
5
Ing nalika iku sira bakal eram ndeleng iku lan bungah banget
sira bakal gumun lan bakal gedhe atinira,
amarga lubering kasugihan ing sabranging sagara bakal ngalih marang sira,
lan kasugihane para bangsa bakal nekani sira.
6
Unta kang akeh cacahe bakal ngebaki wilayahira,
unta-unta enom saka ing Midian lan Efa. Iku bakal padha teka saka ing Syeba,
kalawan momot emas lan menyan, sarta martakake pakaryaning Sang
Yehuwah kang misuwur.
7
Sakehing wedhus ing Kedar bakal nglumpuk ana ing ngarepira,
wedhus lanang saka ing Nebayot bakal cumawis kanggo pangibadahira;
kabeh iku bakal kacaosake ana ing misbyahingSun
minangka kurban kang ndadekake keparengingSun,
sarta Ingsun bakal damel sumoroting padalemaningSun kang agung.
8
Sapa kang padha teka nglayang-nglayang kaya mega iki
lan kaya manuk dara kang marani lawanging pagupone iki?
9
Sanyata Ingsun kang dianti-anti dening pulo-pulo kang adoh;
kapal-kapal ing Tarsis padha lumaku ana ing ngarep,
padha nggawa anak-anakira lanang saka ing adoh,
sarta momot salaka lan emas,
kagem asmaning Pangeran Yehuwah, Gusti Allahira
lan marga saka Kang Mahasuci, Gusti Allnahe Israel,
sabab Panjenengane paring kalulhuran marang sira.
10
para wong ngamanca bakal padha mbangun tembokira,
tuwin para ratune bakal ngladeni sira; amarga sajroning bebenduningSun sira wus
Sunrangket mung bae Ingsun wus kepareng paring
sih-piwelas marang sira.
11
Gapura-gapuranira bakal tansah menga rina lan wengi ora bakal kainebake,
supaya wong bisa marakake kasugihane para bangsa
marang sira, bebarengan karo para ratune kang padha
digiring dadi tawanan
12
Lah bangsa lan karajan kang ora gelem suwita marang sira mesthi bakal sirna;
bangsa-bangsa iku bakal karusak, katumpes.
13
Kamulyaning gunung Libanon yaiku wit beros, wit berangan lan wit cemara,
bakal uga digawa pisan menyang ing ngarepira,
kanggo ngrerengga wewengkone padalemaningSun kang suci,
sabab Ingsun arsa damel mulyaning papan kang kaidak ing sampeyaningSun.
14
anak-anake para wong kang nindhes sira bakal padha marani sira kalawan
tumungkul, lan sakehe wong kang padha ngala-ala sira
bakal sujud nyembah marang tlapakaning sikilira;
sarta baka nyebut sira, “kuthaning Pangeran Yehuwah”,
“Sion, kagungane Kang Mahasuci, Gusti Allahe Israel”.
15
Minangka gegentine kaananira biyen, nalika sira katinggal, disengiti lan ora
ditekani ing wong siji-sijia, saiki sira bakal Sundadekake kaluhuran kang
langgeng, dadi kabungahan turun-tumurun.
16
Sira bakal nesep susuning para bangsa lan bakal ngombe susuning karajan-
karajan; ing kono sira banjur bakal sumurup,
manawa Ingsun iki Yehuwah, Pamartanira, lan Panebusira, Kang Mahasusi,
Gusti Allahe Yakub.
17
Minangka gegentining tembaga Ingsun bakal maringi emas,
wesi Sunlironi salaka, kayu Sunlironi tembaga,
tuwin watu Sunlironi wesi; Ingsun bakal maringi tentrem-rahayu lan
kaadilan kang bakal ngayomi lan nata uripira.
18
Ing nagaranira ora bakal ana maneh kabar bab tumindak kanthi kekerasan,
bab karusakan utawa gempuran ing wewengkonira;
sira bakal ngarani tembokira “Rahayu” lan gapura-gapuranira “Pangalembana”.
19
Srengenge ora bakal dadi kang aweh pepadhang maneh ing wayah awan
tumrap sira lan cahyaning rembulan ora bakal aweh
pepadhang maneh ing wayah bengi, nanging Pangeran Yehuwah bakal dadi
pepadhang langgeng tumrap sira, sarta Gusti Allahira bakal dadi kaluhuranira.
20
Sira bakal kadunungan srengenge kang ora tau surup
lan rembulan kang ora angslup, amarga Pangeran Yehuwah bakal dadi
pepadhang kang langgeng tumrap sira, tuwin dina-dinane anggonira nandhang
susah bakal diuwisi.
21
Kabeh kang ngenggoni sira para wong bener,
anggone padha nduweni nagara iku ing salawas-lawase;
padha kaya cangkokan kang Suntanem piyambak
kanggo ngatonake kaluhuraningSun.
22
Kang cilik dhewe bakal dadi golongan kang gedhe,
tuwin kang ringkih dhewe bakal dadi bangsa kang santosa;
Ingsun, Yehuwah, bakal enggal nindakake iku
ing wektu kang wus Suntemtokake.
Kabar karahayon marang Sion 61:1-11
61
1
Rohe Pangeran Allah ana ing Ingsun, awit Sang Yehuwah wus njebadi
Ingsun; Ingsun kautus martakake kabar kabungahan
marang para wong kang nandhang sangsara,
tuwin rumeksa marang wong-wong kang padha remuk atine,
ngundhangake lepasing para tawanan, sarta pangluwaran saka ing pakunjarang
marang wong kang padha kaukum,
2
ngundhangake taun sih-rahmating Sang Yehuwah
lan dina tumibane piwalesing Allah kita, nglipur sakehing wong kang nandhang
susah,
3
ngganjar marang wong-wong mau rerenggan sirah minangka gegentining
awu, lenga-pesta minangka liruning bagor,
kidung pangalembana minangka gegentining jiwa kang nglentrih,
supaya wong-wong mau padha kaaranan “wit elah ing bab kabeneran”,
“tanemaning Pangeran Yehuwah” kanggo ngatonake kaluhurane.
4
Wong-wong mau bakal padha mbangun gempuran kang wus atusan taun anane,
sarta ngedegake maneh panggonan- panggonan kang wus dadi sepi wiwit
biyen; bakal padha mbangun kutha-kutha
kang wus dadi gempuran, panggonan-panggonan kang wus
turun-tumurun sepi.
5
Para wong ngamanca bakal padha mbiyantu sira kabeh dadi pangoning
wedhus-wedhusira, sarta wong-wong bangsa liyan bakal padha
dadi petaninira lan tukang kebon ana ing pakebonanira
anggur.
6
Nanging sira bakal padha kaaranan imaming Sang Yehuwah
lan bakal kasebut abdining Allah kita. Sira bakal padha ngrasakake nikmating
kasugihane para bangsa tuwin bakal padha rumangsa mbedhedheg
marga saka kehing kasugihane wong-wong mau.
7
Minangka lirune anggonira padha kawirangan tikel ping pindho,
lan minangka gegentine anggonira kacacad lan kaidonan,
sira bakal padha tampa warisan tikel loro ana ing nagaranira
tuwin bakal ngrasakake kabungahan kang langgeng.
8
Sabab Ingsun, Yehuwah, remen marang kaadilan
lan sengit marang tindak ngrayah lan kaculikan;
Ingsun bakal maringi pituwas marang sira kang trep,
sarta bakal nganakake prajanjian kang langgeng kalawan sira kabeh.
9
Turunira bakal misuwur ana ing satengahe para bangsa,
samono uga anak-putunira ana ing antarane para suku bangsa,
satemah sakehing wong kang ndeleng bakal padha ngakoni,
manawa iku turun kang padha kaberkahan dening Pangeran Yehuwah.
10
Ingsun asukarena ana ing Pangeran Yehuwah,
nyawaningSun asurak-surak ana ing AllahingSun,
awit Ingsun ingageman busananing karahayon
sarta diagemi jubahing kabeneran, kayadene penganten lanang kang nganggo
rerenggan sirah tuwin kaya penganten wadon kang
nganggo pepasrene.
11
Sabab kayadene bumi anggone metokake tetuwuhan,
lan kaya kebon kang nukulake winih kang kasebar,
iya mangkono iku anggone Pangeran Allah bakal nuwuhake kabeneran
lan pepujian ana ing ngarepe sakehing bangsa.
Karahayoning Sion bakal enggal kaparingake
62:1-12
62
1
Marga saka Sion aku ora bisa meneng, lan marga saka Yerusalem aku ora
bakal leren, nganti tumeka kabenerane sumunar kaya
cahya lan karahayone murub kaya obor.
2
Para bangsa banjur bakal padha ndeleng kabeneranmu,
lan sakehing ratu bakal padha mirsani kamulyanmu,
tuwin wong bakal ngarani kowe nganggo jeneng anyar
kang bakal katemtokake dening Sang Yehuwah piyambak.
3
Kowe bakal dadi makuthaning kamulyan ana ing astaning Pangeran Yehuwah,
lan serbaning karajan ana ing astaning Allahmu.
4
Kowe ora bakal diarani maneh “kang ditinggal ing bojo”,
tuwin nagaramu ora bakal kasebut maneh “kang sepi”,
nanging kowe bakal diarani “kang ndadekake keparengingSun”
lan nagaramu “kang duwe bojo”, amarga kowe wus ndadekake keparenging
Sang Yehuwah, lan nagaramu bakal duwe bojo.
5
Amarga kayadene jaka duwe bojo prawan, mangkono uga Panjenengane kang
mbangun kowe bakal dadi jodhomu, lan kayadene bungahing atine penganten
lanang ndeleng penganten wadon, mangkono uga Gusti Allahmu bakal rena
ing panggalih marga saka kowe.
6
Ing dhuwure tembok-tembokira, he Yerusalem,
wus Sunpasangi wong jaga. Ing sadina-dina lan ing sawengi-wengine,
iku padha ora tau meneng. He kowe kang kudu ngengetake Pangeran
Yehuwah marang Sion, kowe aja padha mung meneng bae
7
lan aja koketogake bae Panjenengane kendel,
nganti Yerusalem kasantosakake dening Panjenengane
tuwin kadadekake misuwur ana ing bumi.
8
Pangeran Yehuwah wus supaos demi astane kang tengen,
demi astane kang kiyat: “Lah Ingsun ora bakal maringake gandumira
maneh marang mungsuhira minangka pangane,
lan wong-wong bangsa liyan ora bakal ngombe anggurira kang wus sira olah
kanthi rekasa;
9
nanging wong kang ngeneni uga bakal mangan
lan bakal memuji marang Pangeran Yehuwah,
tuwin wong kang nglumpukake uga bakal ngombe
ana ing plataran-plataraning pasuceningSun.”
10
Lumakua, lumakua metu ing gapura, nyawisna dalan kanggo umat,
bukaken, bukaken lurunge gedhe, singkirna watu-watune,
masanga gendera kanggo para bangsa
11
Amarga iki kang wus kaundhangake dening Pangeran Yehuwah
nganti tekan ing poncoting bumi Wartakna marang putri Sion:
Lah karahayonmu teka; lah kabeh kang dadi pituwasing rekaose
padha bareng kalawan Panjenengane, sarta kang wus dadi kagungane iku
padha lumaku ana ing ngarsane.
12
Iku bakal padha diarani ing wong “bangsa kang suci”,
“para tetebusane Pangeran Yehuwah”, dene kowe bakal kasebut “kang digoleki”,
“kutha kang ora ditinggal”.
Paukuman marang Edom minangka piwales
63:1-6
63
1
“Sapa ta kang rawuh saka ing Edom, kang rawuh saka ing Bozra kalawan
ngagem rasukan abang iku, kang katon mawa cahya marga saka
pangagemane kang kaya mangkono iku,
kang lumampah kalawan ngagem kakiyatan kang linuwih iku?”
“Iya Ingsun iki, kang janji bakal paring pangadilan,
lan kang kagungan kwaos paring pangluwaran”
2
“Punapa sababipun, dene pangageman Paduka abritipun kados makaten,
saha agemipun rasukan kok ngnatos kados rasukanipun tiyang ingkang mipit
anggur?”
3
“Ingsun mung piyambakan bae anggoningSun mipit,
lan panunggalane umatingSun ora ana kang ngrewangi Ingsun
Ingsun wus mipit para bangsa ing sajroning bebenduningSun,
wus padha Sunidak-idak ing sajroning mulad-mulading dukaningSun,
getihe muncrat-muncrat marang ing rasukaningSun,
sarta pangagemaningSun kabeh wus gluprut getih.
4
Amarga dinaning piwales wus Sunrancang lan wus tumeka ing taun anggoningSun
pepulih.
5
Ingsun mirsani ngiwa-nengen: ora ana kang tetulung;
Ingsun ngungun: kok ora ana kang mbiyantu.
AstaningSun kang banjur mitulungi Ingsun, lan mulad-mulading bebenduningSun,
iku kang mbiyantu Ingsun.
6
Ing sajroning dukaningSun iku bangsa- bangsa padha Sunidak-idak,
padha Sunremuk ing sajroning mulad- mulading bebenduningSun,
getihe Sundamel blabaran ana ing bumi.”
Pangakune Israel sarta panyuwunane ing sajroning pandonga
63:7--64:12
7
Kawula badhe mratelakaken sih- susetyanipun Pangeran Yehuwah,
pakaryaning Sang Yehuwah ingkang misuwut,
laras kaliyan sadaya ingkang katandukaken dening Pangeran Yehuwah dhumateng
kita, tuwin kamirahanipun ingkang ageng
dhumateng Banisrael ingkang tumandukipun laras kaliyan
sih-piwelasipun tuwin cundhuk kaliyan sih-susetyanipun
ingkang ageng.
8
Panjenenganipun rak sampun ngandika: “Iku sanyata umatingSun,
putra-putra kang ora bakal tumindak culika,” mila Panjenenganipun dados Pamartanipun
9
ing salebeting karupekanipun sadaya. Sanes duta utawi utusan,
nanging Panjenenganipun piyambak ingkang ngluwari;
Panjenenganipun ingkang nebus margi saking tresna tuwin welasipun.
Ing jaman kina sami dipun junjung saha dipun gendhong.
10
Ewadene lajeng sami mbalela sarta damel sungkawaning Rohipun
ingkang suci; mila Panjenenganipun lajeng santun dados
mengsahipun, saha nglawan perang piyambak dhateng
umatipun.
11
Nunten sami kengetan dhateng jaman kina,
jamanipun Nabi Musa, abdinipun punika: Wonten ing pundi ta Panjenenganipun
ingkang ngentas saking seganten sesarengan kaliyan pangening menda-
mendanipun? Wonten ing pundi ta Panjenenganipun
ingkang ngesokaken Rohipun ingkang suci wonten
ing manahipun;
12
ingkang kalayan astanipun ingkang luhur nganthi Nabi Musa wonten ing tengenipun;
ingkang mbelah toya wonten ing ngajenging umatipun
supados langgengnga asmanipun;
13
ingkang nuntun umatipun nglangkungi samodra agung
kadosdene kapal nglangkungi ara-ara samun?
Tiyang-tiyang wau boten nate kesandhung,
14
kadosdene raja-kaya ingkang tumurun ing lebak.
Rohipun Sang Yehuwah nuntun dhateng ing palereman.
Inggih makaten punika anggen Paduka nuntun umat Paduka supados asma
Paduka kaluhuraken.
15
Paduka mugi karsaa mirsani saking swarga saha karsaa nguningani saking padaleman
Paduka ingkang suci saha agung Wonten ing pundi ta bentering panggalih
Paduka saha kasantosan Paduka, panggalih Paduka ingkang trenyuh tuwin
sih-piwelas Paduka? Paduka mugi sampun ngantos ngampah
panggalih Paduka piyambak
16
Paduka punika rak Rama kawula sadaya? Rama Abraham saestu boten uninga
punapa-punapa ing bab kawula sadaya, saha Rama Israel boten tepang kaliyan
kawula sadaya. Dhuh Yehuwah, Paduka piyambak punika
Rama kawula sadaya; asma Paduka punika “Panebus kawula”
wiwit ing jaman kina.
17
Dhuh Yehuwah, punapa sababipun dene Paduka ngetogaken anggen kawula sami
kesasar nyimpang saking ing margi Paduka,
tuwin punapa sababipun dene Paduka mangkotaken manah kawula,
satemah lajeng boten sami ajrih dhumateng Paduka?
Paduka mugi karsaa wangsul margi saking para abdi Paduka,
margi saking taler-talering bangsa kagungan Paduka
18
Punapa sababipun dene tiyang-tiyang dosa sami ngremehaken padaleman Paduka
ingkang suci, mengsah kawula sami ngidak-idak pasucen
Paduka?
19
Kawontenan kawula punika kados-kados saking ing jaman kina
kawula sami dereng nate wonten ing sangandhaping paprentahan Paduka,
kados-kados asma Paduka dereng nate kasebutaken
tumrap kawula sadaya.
64
1
Mugi Paduka karsaa nyuwek langit lan karsaa tumedhak,
satemah redi-redi sami gonjing wonten ing ngarsa Paduka
2
-- kadosdene latu ingkang mbesmi kajeng rencekan
tuwin kadosdene latu ingkang ngumobaken toya --
supados asma Paduka kasumerepana dening para mengsah Paduka,
satemah bangsa-bangsa sami gumeter wonten ing ngarsa Paduka,
3
amargi Paduka nindakaken bab ingkang nggegirisi ingkang boten sami kawula
ajeng-ajeng, ingkang ing wiwit jaman kina dereng nate
kapireng ing tiyang
4
Boten wonten kuping ingkang mireng,
saha boten wonten mripat ingkang sumerep
Allah ingkang nindakaken punapa-punapa kangge tiyang ingkang ngantos-antos
dhateng piyambakipun namung Paduka ingkang tumindak
makaten.
5
Paduka methukaken para tiyang ingkang sami nglampahi punapa ingkang leres
saha sami enget dhateng margi ingkang Paduka tedahaken
Paduka saestu duka punika, jalaran kawula sami nglampahi dosa;
wiwit rumiyin kawula sami mbalela dhumateng Paduka.
6
Margi saking makaten kawula sadaya punika kadosdene tiyang ingkang najis
saha sakathahing kamursidan kawula punika kadosdene lawon ingkang reged;
kawula sadaya sami dados alum kados ron tuwin sami sirna margi saking piawon
kawula kados ron ingkang kasirnakaken ing angin.
7
Boten wonten ingkang nyebut asma Paduka utawi ingkang lajeng gumregah nggondheli
Paduka; amargi Paduka ngaling-alingi wadana Paduka
dhateng kawula sadaya, saha ngulungaken kawula dhateng
pangwaosing dosa kawula.
8
Nanging sapunika, dhuh Yehuwah, Paduka punika Rama kawula sadaya
Kawula sadaya punika lempung dene Paduka ingkang mangun kawula,
sarta kawula sadaya punika yasaning asta Paduka.
9
Dhuh Yehuwah, mugi sampun ngantos sanget-sanget anggen Paduka duka
saha mugi sampun ngantos kalajengaken anggen Paduka ngenget-enget
dhumateng dosa Mugi Paduka karsaa nguningani,
bilih kawula sadaya punika umat Paduka.
10
Kitha-kitha Paduka ingkang suci sampun sami dados ara-ara samun,
Sion sampun dados pasamunan, Yerusalem sepi mamring.
11
Papan pepundhen kawula ingkang suci saha agung,
ingkang kangge memuji dhumateng Paduka dening leluhur kawula sadaya,
sampun dados memangsaning latu, gadhahan kawula ingkang endah piyambak
sampun dados gempuran.
12
Manawi nguningani punika sadaya, dhuh Yehuwah,
punapa inggih Paduka badhe ngampet sarira,
punapa Paduka namung badhe kendel kemawon
saha damel sangsara kawula sadaya ingkang langkung dening sanget?
Paring wangsulane Gusti allah: Paukuman tumrap wong dosa lan
karahayon marang wong mursid 65:1-16
65
1
Wus dadi keparenging panggalihingSun paring pituduh
marang wong kang ora nakokake marang Ingsun;
wus dadi keparenging panggalihingSun, Ingsun ditemu dening wong kang ora
ngupaya marang Ingsun. Ingsun wus ngandika: “Iki Ingsun, iki
Ingsun” marang bangsa kang ora nyebut
asmaningSun.
2
Sadina muput anggoningSun wus ngegarake astaningSun
marang suku bangsa kang mbalela, kang lumaku ing dalan kang ora becik
lan kang ngenut rancangane dhewe;
3
suku bangsa kang gawe gerahing panggalihingSun
tansah ana ing ngarsaning paningalingSun, kalawan caos kurban ana ing patamanan-
patamananing dewa lan ngobong kurban ana ing dhuwur bata;
4
kang lungguh ing kuburan-kuburan lan nginep ana ing guwa-guwa;
kang mangan daging babi sarta kwaline isi duduh daging najis;
5
kang celathu: “Ngedoha kana, aja ndemok aku,
mundhak dadi suci marga saka aku” Kabeh iki kaya pega kang lumebu ing
grananingSun, kaya geni kang murub sadina muput.
6
Lah ing ngarsaningSun wus ana tulisan mangkene:
Ingsun ora bakal kendel bae, Ingsun malah bakal ndhawahake piwales,
piwales marang para wong iku,
7
marga saka kaluputane wong-wong iku dhewe, lan kaluputane para leluhure,
kabeh iku bareng, mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.
Amarga wus padha ngobong kurban ana ing gunung-gunung
lan nenacad Ingsun ana ing tengger- tengger.
Ingsun pancen bakal naker ana ing jubahe pituwasing panggawe-panggawene kang
biyen
8
Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah:
“Kayadene tembunge wong manawa ing dhompolan anggur isih ana banyune:
iku aja dirusak, sabab ing jerone isih ana berkahe
mangkono uga Ingsun bakal tumandang marga saka para abdiningSun,
yaiku wong-wong iku ora kabeh Sunsirnakake.
9
Ingsun bakal nukulake turun saka Yakub,
lan wong saka Yehuda kang bakal maris gunung-gunungingSun;
wong-wong pepilihaningSun kang bakal tampa iku sarta para abdiningSun kang
bakal manggon ing kono.
10
Saron bakal dadi pangonaning wedhus lan lebak Akhor dadi plegunganing sapi,
tumrap umatingSun kang ngupaya Ingsun.
11
Nanging sira kang wus padha ninggal Pangeran Yehuwah,
kang wus padha lali marang gunungingSun kang suci,
kang padha nata sesajen kanggo Dewa Gad, tuwin kang padha nyuguhake anggur kang
dicampuri bumbu marang Dewa Meni:
12
Ingsun bakal nemtokake sira marang pedhang,
tuwin sira bakal padha jengkeng arep disembeleh
Amarga nalika Ingsun nimbali, sira ora ngaturake wangsulan,
nalika Ingsun ngandika, sira ora padha ngrungokake,
nanging sira nglakoni kang ala ana ing paningalingSun
lan luwih dhemen marang apa kang ora ndadekake keparenging
panggalihingSun.”
13
Mulane mangkene pangandikane Pangeran Allah:
“Lah para abdiningSun bakal mangan, nanging sira bakal padha kaliren;
para abdiningSun bakal padha ngombe,
nanging sira bakal padha kasatan; para abdiningSun bakal padha bungah-
bungah, nanging sira bakal padha nandhang
wirang;
14
para abdiningSun bakal surak-surak marga saka senenging atine,
nanging sira bakal padha sambat-sambat marga saka padha prihatin,
sarta sira bakal padha nangis marga pepes semangatira.
15
Para wong pepilihaningSun kudu sira tinggali jenengira
kanggo sumpah ipat-ipat iki: Pangeran Allah muga karsaa ndadekake
kowe kaya wong-wong iki Nanging para abdiningSun bakal kasebut
nganggo jeneng seje,
16
satemah wong kang arep oleh berkah ana ing nagara,
bakal nyuwun berkah demi Allah kang setya,
lan wong kang arep sumpah ana ing nagara bakal sumpah demi Allah kang setya
sabab karupekan-karupekan kang biyen iku wus padha ora dielingi,
sarta wus kaling-kalingan tumrap paningalingSun.”
Janji bab langit kang anyar lan bumi kang anyar
65:17-25
17
“Awitdene lah Ingsun nitahake langit kang anyar
lan bumi kang anyar; bab-bab kang biyen ora bakal dielingi maneh,
lan ora bakal tuwuh maneh ing sajroning ati.
18
Nanging padha bungah-bungaha lan surak-suraka
marga saka apa kang Suntitahake, awit lah Ingsun nitahake Yerusalem kalawan
kebak kabungahan tuwin para kang manggon ing kono
kalawan kebak kasenengan.
19
Ingsun bakal surak-surak marga saka Yerusalem,
sarta girang marga saka umatingSun; ing kono bakal ora keprungu maneh
swaraning tangis lan swaraning pasambat.
20
Ing kono ora bakal ana bayi maneh kang umure mung sawatara dina
utawa wong tuwa kang ora tutug umure, sabab wong kang matine umur satus taun
iku bakal dianggep isih enom, lan sapa kang umure ora nganti satus taun
bakal dianggep kena ing ipat-ipat.
21
Bakal padha ngadegake omah lan iya banjur dienggoni;
bakal padha nandur anggur ana ing kebon lan iya banjur padha mangan wohe.
22
Ora bakal padha ngedegke apa-apa, kang banjur dienggoni ing wong liya,
lan ora bakal padha nenandur, kang wohe banjur dipangan wong liya;
amarga umure umatingSun iku bakal padha karo umuring wit-witan,
tuwin para pepilihaningSun bakal padha ngrasakake nikmating gegaweane
tangane.
23
Anggone padha nglakoni rekasa ora bakal tanpa guna
tuwin ora bakal nglairake anak kang banjur mati dadakan,
amarga padha turune wong kang diberkahi dening Pangeran Yehuwah,
sarta anak-putune padha manggon tetunggalan ana ing kono.
24
Sarta bakal kelakon sadurunge padha sesambat,
Ingsun wus paring wangsulan, nalika lagi padha munjuk,
Ingsun wus midhangetake.
25
Asu ajag lan cempe bakal nyenggut bebarengan,
singa bakal mangan dami kaya sapi sarta ula uripe bakal saka lebu.
Ora ana kang nglakoni piala utawa tumindak ora becik ana ing sawratane
gunungingSun kang suci,” mangkono pangandikane Pangeran
Yehuwah.
Kaslametan sawise paukuman 66:1-24
66
1
Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah:
Langit iku dhamparingSun lan bumi iku ancik-anciking
sampeyaningSun; sira arep padha ngedegake padaleman apa
kagem Ingsun, sarta panggonan apa kang bakal dadi
palerebaningSun?
2
Apa dudu astaningSun kang karya iku kabeh,
satemah kabeh iki banjur ana?, mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.
Nanging kang Sunpirsani iku wong-wong iki:
wong kang katindhes lan kang lemes semangate
lan kang gumeter awit saka pangandikaningSun.
3
Wong nyembeleh sapi lanang, nanging uga mateni manungsa,
wong ngurbanake wedhus, nanaging iya nugel gulune asu,
wong caos kurban dhaharan, nanging iya nyaosake getih babi,
wong nyaosake menyan, nanging uga memuja marang brahala.
Mulane: Kayadene anggone padha luwih seneng marang dalane dhewe,
lan nyawane seneng marang dewaning kaninsthan,
4
mangkono uga Ingsun iya luwih remen tumindak sawenang-wenang marang
para wong iku tuwin nekakake marang wong-wong mau
apa kang ndadekake wedine; amarga manawa Ingsun nimbali,
ora ana kang ngaturake wangsulan, manawa Ingsun ngandika,
ora padha ngrungokake, nanging padha nglakoni kang ala ana ing
paningalingSun sarta luwih seneng marang apa kang ora
dadi karsaningSun.
5
Ngrungokna pangandikaning Sang Yehuwah,
kowe kang padha gumeter marga saka pangandikane
Para sadulurira, kang padha sengit marang sira,
kang padha nyebratake sira, awit sira padha ngajeni asmaningSun,
iku wus padha celathu: “Pangeran Yehuwah kareben ngatingalake kamulyane,
supaya aku padha nyumurupi kabungahanmu”
Nanging wong iku dhewe kang padha kawirangan.
6
Rungokna, ana swara rame saka ing kutha, rungokna, tekane saka ing Padaleman
Suci
Rungokna, Pangeran Yehuwah ndhawahake piwales
marang para satrune
7
Sadurunge nglarani wus nglairake anak, sadurunge krasa, wus nglairake anak
lanang.
8
Sapa kang wus tau krungu bab kang kaya mangkono iku,
sapa kang wus tau sumuurp kang mangkono iku?
Apa bisa sawijining nagara dilairake ing sajroning sadina,
tuwin sawijining bangsa dilairake sapisan? Nanging lagi bae nglarani,
Sion wus nglairake anak-anake.
9
Ingsun kang mbikak guwa-garbaning wong, apa ora banjur damel supaya nglairake
bayi?, mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
Utawa apa iya Ingsun kang damel supaya nglairake bayi,
banjur nutupi guwa-garbane maneh?, mangkono pangandikane Gusti Allahira.
10
Padha bungah-bungaha bebarengan karo Yerusalem, lan surak-suraka marga saka
Yerusalem, he sakehe wong kang padha tresna karo
kutha iki Padha giyak-giyaka bebarengan sakatogira,
he sakehe wong kang padha prihatin marga saka kutha iku,
11
supaya kowe padha nusu nganti wareg marang susu kang nyegerake kowe kabeh,
supaya kowe padha nusu lan ngrasakake nikmate susune kang kebak.
12
Awit mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah:
Lah Ingsun ngilekake menyang ing kutha iku karahayon kayadene kali,
tuwin kasugihane para bangsa kayadene kali kang luber;
sira bakal padha nusu, bakal digendhong, bakal diuthun-uthun ana ing pangkon.
13
Kayadene wong kang dilipur dening biyunge,
iya kaya mangkono anggoningSun iki bakal nglipur sira kabeh;
sira bakal padha dilipur ana ing Yerusalem.
14
Manawa sira padha nyumurupi kang mangkono iku, atinira bakal bungah,
sarta sira bakal padha kaya suket enom kang seger thukule;
astaning Yehuwah banjur bakal kelair marang para abdine,
sarta bebendune marang para satrune.
15
Sabab lah Sang Yehuwah bakal rawuh kalawan geni,
tuwin kreta-kretane bakal kaya lesus, prelu ndhawahake bebendune kang
mulad-mulad lan dedukane kang murub mangalad-alad.
16
Awit Pangeran Yehuwah bakal ngukum kabeh kang urip
kalawan geni lan kalawan pedhange, lan wong-wong kang padha pinatenan dening
Sang Yehuwah
iku bakal akeh cacahe.
17
Wong-wong kang padha sesuci lan reresik awak marga arep lumebu ing
patamanan-patamananing dewa, kalawan ngetutake wong kang ana ing
satengahe, kang mangan daging babi
lan kewan-kewan kang najis lan tikus, iku bakal padha sirna kabeh babar pisan,
mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.
18
Ingsun nguningani sakehing panggawene lan rancangane lan Ingsun rawuh prelu
nglempakake sakehing bangsa saka sakehing basa, tuwin iku bakal padha sowan lan ndeleng
kamulyaningSun.
19
Ingsun bakal maringi tengeran ana ing satengahe lan panunggalane
iku bakal ana kang Sunutus, yaiku para wong kang bisa oncat, marani bangsa-bangsa, yaiku
menyang ing Tarsis, Pul lan Lud, menyang ing Mesekh lan ing Rosy, menyang ing Tubal
lan Yawan, lan menyang ing pulo-pulo kang adoh kang durung tau krugu kabar bab Ingsun
sarta durung tau ndeleng kamulyaningSun, supaya padha martakake kamulyaningSun
ana ing satengahe para bangsa.
20
Iku bakal padha ngirid sakehing sadulurira saka ing
antarane bangsa kabeh kacaosake minangka kurban marang Sang Yehuwah kalawan
katunggangake ing jaran, kreta lan tandhu, bihal sarta unta wadon kang rikat lakune,
kagawa munggah menyang ing gunungingSun kang suci, menyang Yerusalem, mangkono
pangandikane Sang Yehuwah, padha kaya wong Israel kang nggawa kurban ana ing
wadhah kang suci menyang ing padalemaning Pangeran Yehuwah.
21
Panunggalane iku ana kang bakal Sunpundhut Sundadekake imam
lan wong Lewi, mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
22
Sabab padha kaya langit kang anyar lan bumi kang anyar
kang bakal Suntitahake iku, tetep dumunung ana ing ngarsaningSun,
mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah,
mangkono uga turunira lan jenengira bakal lestari.
23
Sasi gumanti sasi, lan Sabat gumanti Sabat,
umat manungsa kabeh bakal padha sowan sujud nyembah ana ing ngarsaningSun,
mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.
24
Iku bakal padha metu lan padha ndeleng jisime wong-wong kang wus padha
mbalela marang Ingsun. Set-sete ora bakal padha mati,
lan genine ora bakal sirep, kabeh iku bakal dadi wewujudan kang
nggegilani tumrap kabeh kang urip.
YEREMIA
Bebuka 1:1-3
1
1
Iki pangandikane Nabi Yeremia bin Hilkia, tedhak turune para imam ing Anatot
ing tanah Benyamin.
2
Nalika jamane Sang Prabu Yosia bin Amon, ratu ing Yehuda,
ing taun kang kaping telulase anggone ngasta paprentahan, ana pangandikane Sang
Yehuwah, kang kadhawuhake marang Nabi Yeremia.
3
Pangandikane iku uga kadhawuhake nalika jamane Sang Prabu Yoyakim bin Yosia
ratu ing Yehuda, nganti tumeka ing wekasane taun kang kaping sawelase jumenenge Sang
Prabu Zedhekia bin Yosia ratu ing Yehuda, nganti tumeka para wong kang manggon ing
Yerusalem padha kaangkatake menyang ing pambuwangan, ing sajroning sasi kalima.
Nabi Yeremia katimbalan lan diutus 1:4-19
4
Pangandikane Pangeran Yehuwah kadhawuhake marang aku, mangkene:
5
“Sadurunge Ingsun nggatra sira ana ing guwa-garbane biyungira, Ingsun wus
nguningani sira,
lan sadurunge sira metu saka ing wetengan, Ingsun wus nyengker sira,
Ingsun wus netepake sira dadi nabine sakehing bangsa.”
6
Dene unjuk wangsulanku: “Dhuh Pangeran Yehuwah Sajatosipun kawula punika boten
saged wicanten, awit kawula taksih nem.”
7
Ewadene Sang Yehuwah ngandika marang aku:
“Sira aja matur: Kawula punika taksih enem, nanging menyanga enggone sapa bae sira
Sunutus, sira kudu mangkat, lan apaa bae kang Sundhawuhake marang
sira, kudu sira tekakake.
8
Aja sira wedi marang wong-wong iku, amarga Ingsun nganthi sira supaya
ngluwari sira, mangkono dhawuh pangandikane Sang
Yehuwah.”
9
Sang Yehuwah tumuli mulung astane lan ndumuk cangkemku; Sang Yehuwah ngandika
marang aku: “Lah Ingsun maringake dhawuhingSun ana
ing cangkemira.
10
Wruhanira, ing dina iki Ingsun njujung sira dadi ana ing sadhuwuring
bangsa-bangsa lan karajan-karajan, supaya mbedhol lan ngrubuhake, ngrusak
lan nggempuri, apadene mbangun lan nandur.”
11
Sawise iku ana pangandikane Sang Yehuwah marang aku mangkene: “He Yeremia,
apa sing sira deleng?” Unjukku: “Kawula ningali wit saked.”
12
Pangandikane Sang Yehuwah marang aku: “Bener pandelengira, amarga Ingsun wus arep
nindakake dhawuh pangandikaningSun.”
13
Dhawuh pangandikane Sang Yehuwah kang kapindhone marang aku: “Apa kang sira
deleng?” Atur wangsulanku: “Kawula ningali kendhil ingkang umob, dhatengipun saking
sisih ler.”
14
Sang Yehuwah nuli ngandika marang aku: “Saka ing sisih lor bakal ana bilai
kang ngamuk nempuh sakehing wong kang manggon ing nagara kene.
15
Awit lah Ingsun nimbali sakehing gotrahing karajan ing sisih lor,
mangkono pangandikane Sang Yehuwah, lan wong-wong iku bakal padha ngedegake
dhamparing kratone dhewe-dhewe ana ing sangareping gapurane Yerusalem,
ing sacedhaking balowarti ing sakubenge lan ing sacedhake sakehing kuthane
Yehuda.
16
Ingsun bakal banjur ndhawahake paukumaningSun marang wong-wong
iku, awit saka sakehing pialane,
amarga wus padha nyingkur Ingsun, klawan aweh kurban marang allah liyane,
lan sujud nyembah marang gaweaning tangane dhewe.
17
Nanging sira iki, becik samektaa,
ngadega lan tekakna marang wong-wong iku,
kabeh kang Sundhawuhake marang sira. Aja wedi ana ing ngarepe wong-wong iku,
supaya Ingsun aja ndadekake wedimu ana ing ngarepe wong-wong iku.
18
Mungguh Ingsun, lah ing dina iki sira Sundadekake beteng kang santosa,
saka guru wesi lan balowarti tembaga, nglawan sawarataning nagara iki,
nglawan para raja ing Yehuda lan para panggedhene,
para imame sarta rakyate nagara iki.
19
Wong-wong iku bakal padha merangi sira, nanging sira ora bakal kalah,
amarga Ingsun nganthi sira, supaya ngluwari sira,
mangkono dhawuh pangandikane Sang Yehuwah.”
Israel ninggal Sang Yehuwah 2:1-37
2
1
Pangandikane Sang Yehuwah marang aku mangkene:
2
“Mangkata ngandhanana wong saisining Yerusalem: Mangkene
pangandikane Sang Yehuwah: Ingsun kengetan marang katresnanira ing
wektu nom-nomanira, marang katresnanira nalika sira dadi
temanten, anggonira ngetutwuri Ingsun ana ing ara-ara
samun,
ing tanah kang ora ana tetuwuhane.
3
Ing nalika samana Israel dadi sesengkerane Sang Yehuwah,
minangka woh kawitan saka panenane. Sakehe wong kang mangan mesthi
kaluputan, tinempuh ing bilai,
mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
4
He tedhak turune Yakub, rungokna pangandikane Sang Yehuwah,
he sakehe kulawargane tedhak turune Israel.
5
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Para leluhurira ngalami kaculikan apa saka
Ingsun dene padha ngedohi Ingsun,
lan banjur ngetutwuri dewa kang tanpa paedah
temah padha ora oleh apa-apa?
6
Sarta kok padha ora takon maneh: Ana ing ngendi Sang Yehuwah,
kang ngirid kita metu saka ing tanah Mesir;
kang nganthi kita ana ing ara-ara samun, ing tanah kang cengkar lan legak-legok,
ing tanah kang luwih dening garing lan peteng,
ing tanah kang ora diambah ing wong lan ora didunungi ing manungsa?
7
Sira wus Sunirid menyang ing tanah kang loh,
supaya ngrasakna wohe lan sapametune kabeh
kang becik saka ing kono. Nanging bareng sira wus lumebu ing
tanahingSun, iku sira najisake,
tanah kagunganingSun sira dadekake jejember.
8
Para imam ora takon maneh: Sang Yehuwah ana ing ngendi?
Para wong kang nyekel angger-angger wus ora wanuh marang Ingsun maneh,
lan para pangon padha nyingkur Ingsun. Para nabi padha memeca demi Baal,
padha ngetutwuri marang kang tanpa guna.
9
Mulane Ingsun bakal prakaran maneh kalawan sira kabeh,
lan karo anak putunira Ingsun bakal prakaran,
mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
10
Nyabranga bae menyang ing tanah pesisire wong Kitim lan sawangen;
kongkonana wong menyang ing Kedar lan gatekna temenan
Setitekna apa ana kang kelakon kaya mangkene iki
11
Apa ana bangsa kang ngijolake allahe, sanadyan iku satemene dudu allah?
Nanging umatingSun padha ngijolake Kaluhurane
karo kang ora ana gunane.
12
He langit, kaebatana marga saka kang kaya mangkono iku,
ndhredhega lan gumetera kang luwih banget,
mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
13
Amarga umatingSun nglakoni dosa kaping pindho:
padha nyingkur Ingsun, kang dadi tuking banyu urip,
nedya ndhudhuk blumbang kanggo awake dhewe,
yaiku blumbang kang borot, kang ora bisa madhahi banyu.
14
Israel iku batur tukon, apa anaking batur? Geneya kok dadi jarahan?
15
Singa nom padha nggero marang bangsa iku,
kalawan swara kang dumeling, tanahe didadekake cengkar,
kutha-kuthane diobongi, ora dienggoni maneh.
16
Dalasan para wong ing Memfis lan Takhpanhes
padha nggundhuli pathaking sirahira.
17
Rak sira dhewe kang njalari sira ketaman kang kaya mangkono iku,
amarga sira nyingkur Sang Yehuwah, Gusti Allahira,
nalika Panjenengane ngirid sira ana ing dedalan?
18
Lah saiki, apa oleh-olehanira anggonira lunga menyang ing Mesir,
apa arep ngombe banyune bengawan Nil? Lan apa bathinira anggonira lunga menyang
ing Asyur,
apa arep ngombe banyune bengawan Efrat?
19
Pialanira bakal ngrangket sira, lan pamurtadira bakal nyiksa sira
Wruhanira lan waspadakna, sapira ala lan perihe
sira nyingkur Sang Yehuwah, Gusti Allahira iku;
sarta ora gumeter wedi marang Ingsun, mangkono pangandikane Pangeran
Yehuwah, Gustining sarwa dumadi.
20
Amarga wiwit biyen mula anggonira mutungi pasanganira
lan medhoti talining cancanganira, sarta kandha: Aku emoh ngawula maneh.
Malah ana ing saben tetengger kang munggul,
lan ana ing sangisoring wit kang ngrembuyung,
sira teturon lan laku jina.
21
Ewadene sira Suntuwuhake dadi wit anggur pilihan,
lan dadi wiji kang murni satuhu. Yagene ta, dene sira kok malih dadi wit kang
mambu penguk, dadi wit anggur alasan
22
Malah, sanadyan sira adusa ing banyu landha
lan nganggo sabun akeh, ewadene blentonging kaluputanira ora
ilang ana ing paningalingSun,
mangkono pangandikane Gusti Allah.
23
Kapriye dene sira kok wani ngucap: Aku ora tau najisake awakku,
aku ora tau ngetutwuri para Baal? Delengen tindak-tandukira ana ing lebak,
kawruhana apa kang wus sira lakoni; he, unta wadon kang cancingan lan
mloya-mlayu mrana-mrene,
24
kang mbedhal mlayu menyang ing ara-ara samun,
amarga kepengin ngisis Sapa kang bisa ngampah anggone kasmaran?
Kabeh kang nggoleki dheweke, ora prelu rekasa,
bakal padha ketemu ing mangsa jejodhoan.
25
Jaganen, supaya sikilira aja nganti ora nganggo trumpah,
lan gorokanira aja nganti kasatan Nanging sira ngucap: Tanpa gina Tanpa
gina Amargi kawula remen dhateng tiyang-
tiyang ngamanca, mila kawula badhe ngetutwingking
tiyang-tiyang punika.
26
Kayadene wiranging maling kang konangan,
mangkono anggone turune Israel kawirangan,
yaiku para ratune, panggedhene, para imame lan nabine,
27
kang celathu marang kayu satengkel: Panjenengan punika bapak kula
lan marang watu: Panjenengan punika ingkang nglairaken kula
Sanyata, padha nyingkur marang Ingsun temenan
lan ora ngadhepake raine marang Ingsun, nanging baereng katempuh ing bebaya,
nuli matur: Paduka mugi karsaa mitulungi kawula
28
Ana ngendi para allahira, kang sira gawe kanggo awakira dhewe iku?
Cikben padha tangi, yen bisa mitulungi sira,
ing wektu sira nemu bilai. He Yehuda, marga kayadene kehing
kuthanira, iya samono iku uga kehing allahira
29
Apa prelune sira arep bebantahan kalawan Ingsun?
Sira kabeh wus padha nyidrani Ingsun, mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
30
Tanpa guna anggoningSun nggebagi anak-anakira,
pamerdi ora digape pedhangira dhewe wus mangsa para nabinira
nganti entek, kaya singa nom kang nyenyempal.
31
Sira iku tedhak turune sapa? Gatekna dhawuh pangandikane Sang
Yehuwah Apa Ingsun wus dadi ara-ara samun tumrap
Israel utawa tanah kang peteng ndhedhet?
Yagene umatingSun kok ngucap: Kawula sampun mardika,
kawula sami boten purun sowan malih dhateng ing ngarsa Paduka?
32
Prawan apa bisa lali marang rerenggane, utawa penganten wadon marang udhete?
Nanging umatingSun lali marang Ingsun wiwit ing wektu kang ora kena kaetung
lawase.
33
Apik temen anggonira nata dalanira kanggo ngupaya katresnan
Mulane sira wus kepatuh nglakoni piala.
34
Nganti getihe para wong miskin kang ora salah tinemu
ana ing jubahira ora nalika padha mbabah arep maling
anggone padha sira konangi Sanadyan kabeh iku mangkono,
35
ewadene sira ngucap: Aku ora gawe dosa Pancen bebendune wus sumingkir saka
aku Lah, Ingsun arep ngajokake sira menyang
ing pangadilan, awitdene sira ngucap: Aku ora gawe dosa
36
Entheng temen panganggepira ing bab ngowahi tindak-tandukira iku
Sira bakal kisinan uga marga saka Mesir, kayadene sira nandhang wirang marga
saka Asyur.
37
Saka ing kana uga sira bakal metu karo ngangkat tanganira,
amarga Sang Yehuwah wus nampik para kang sira andelake,
lan sira ora bakal oleh gawe karo para wong iku.”
Pamratobat marang Sang Yehuwah 3:1-5
3
1
Pangandikane: “Manawa ana wong megat rabine,
wong wadon mau banjur lunga ninggal dheweke
lan dadi rabine wong liya, apa iya bojone kang dhisik
mau mbaleni wong wadon iku? Nagara iku rak wus tetep najis?
Sira wus laku jina karo bedhangan akeh lan nedya ngulihi Ingsun? -- mangkono
pangandikane Sang Yehuwah. --
2
Tumengaa marang tengger-tengger kang mblindhis lan sawangen
Ana ing ngendi sira ora tau diajak sapaturon?
Ana ing pinggir ratan-ratan sira lungguh ngadhang bedhangan,
kaya wong Arab ana ing ara-ara samun. Sira wus najisake nagara kalawan anggonira
laku jina lan kalawan pialanira.
3
Mulane deresing udan cinegah lan udan kiriman ora tumiba.
Nanging bathukira iku bathuke wong wadon tuna-susila,
sira ora idhep isin.
4
Lagi bae sira rak nyebut Ingsun: Rama kawula
Paduka punika mitra kawula wiwit alit mila
5
Panjenengane rak ora bakal duka salawase utawa ngincim-incim aku ing salawase?
Mangkono ucapira, ewadene ing sabisa-bisa sira
nindakake piala.”
Israel lan Yehuda diajak bali marang Sang Yehuwah
3:6-13
6
Sang Yehuwah ngandika marang aku, nalika jumenenge Sang Prabu Yosia: “Apa sira wus
nyipati apa kang dilakoni Israel, wong wadon murtad iku, kang munggah menyang ing
angger gunung kang munggul lan menyang ing sangisore saben wit kang nggrembel, nuli
laku jina ana ing kono?
7
PanggalihingSun: Sawise nglakoni iku mau kabeh, bakal
ngulihi Ingsun, nanging ora bali. Prakara iku disumurupi Yehuda, sadulure wadon kang
ora setya.
8
Disumurupi, manawa marga saka anggone laku jina Ingsun wus megat Israel,
kang murtad iku lan Sunparingi layang pegat; sanadyan mangkono Yehuda, sadulure wadon
kang ora setya iku, ora wedi, nanging malah uga banjur laku jina.
9
Anggone laku jina kang marga saka sembranane iku njalari
nagara dadi najis, malah banjur bebedhangan kalawan nyembah watu lan kayu.
10
Uga
kalawan tumindake kabeh kang mangkono iku Yehuda, sadulure wadon kang ora setya
iku, ora mbaleni Ingsun kanthi gumolonging atine, nanging mung lelamisan, -- mangkono
pangandikane Sang Yehuwah.”
11
Lan Sang Yehuwah ngandika marang aku: “Israel, wong wadon murtad iku satemene
luwih jujur tinimbang Yehuda, wong wadon kang ora setya iku.
12
Sira lungaa mangalor lan nguwuh-uwuha mangkene:
He Israel, wong wadon kang murtad, muliha -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah. -- WedananingSun ora bakal rengu marang
sira, amarga Ingsun iki ambek sihmirma
-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, ora bakal mbendoni ing salawase.
13
Mung bae sira ngakonana dosanira, manawa sira wus cidra marang Sang
Yehuwah, Gusti Allahira, lan wus ngesokake katresnanira
marang para wong ngamanca ana ing sangisoring saben wit kang nggrembel,
lan ora nilingake suwaraningSun, mangkono pangandikane Sang Yehuwah.”
Umat kang bakal teka ing Sion 3:14--4:4
14
He bocah-bocah kang padha murtad, muliha, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah, -- amarga Ingsun iku gustinira
Ingsun bakal mundhut sira saka angger kutha wong siji, saka saben kulawarga wong loro lan
bakal ngirid sira menyang ing Sion.
15
Ingsun bakal milih pangon-pangon kang cocog karo
panggalihingSun kang bakal ngengon sira kabeh kanthi kawruh lan pangreten.
16
Manawa ing nalika iku sira tangkar-tumangkar dadi
akeh lan padha bebranahan ana ing tanah kene, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah, -- pethining prajanjiane Sang Yehuwah ora bakal diucapake maneh. Prakara
iku ora bakal tuwuh ana ing sajroning ati maneh lan wus ora bakal dieling-eling dening
wong maneh; wong wus ora ngupaya lan yasa maneh.
17
Ing wektu iku Yerusalem bakal sinebut dhampare Sang Yehuwah, lan
sakehing bangsa bakal padha nglumpuk ana ing kono, demi asmane Sang Yehuwah, ana
ing Yerusalem, lan bakal padha ora tumindak manut atine kang ala.
18
Ing wektu iku tedhak turune Yehuda bakal marani turune Israel, lan
bakal padha teka bebarengan saka ing nagara lor menyang ing tanah kang wus Sunparingake
marang para leluhurira minangka tanah pusakane.
19
Maune Ingsun kagungan panggalih: “Satemene Ingsun arsa mrenahake sira ana
ing tengah-tengahing para putraningSun lan maringi sira tanah kang endah,
tanah pusaka kang endah dhewe saka para bangsa.
PanggalihingSun: sira bakal nyebut Ingsun: Rama kawula,
lan ora bakal ninggal marang Ingsun.
20
Nanging sajatine sira padha ora setya marang Ingsun
kaya wong wadon kang ora setya marang rowange,
mangkono uga sira padha ora setya marang Ingsun,
he turune Israel, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
--
21
Rungokna Ing tengger-tengger kang gundhul
keprungu tangis pasambate anak-anake Israel,
amarga padha milih dalan kang nasar, lan wus padha lali marang Sang Yehuwah,
Gusti Allahe.
22
He bocah-bocah kang murtad, padha balia, Ingsun bakal marekake pamurtadira.”
“Lah punika kawula, kawula sami sowan ing ngarsa Paduka,
amargi Paduka punika Pangeran Yehuwah, Gusti Allah kawula.
23
Sanyatane tengger-tengger pangurbanan iku mung apus-apus,
yaiku kramean ing tengger-tengger iku Sanyatane, mung Sang Yehuwah, Gusti Allah
kita, kang ngasta kaslametane Israel.
24
Nanging brahala kang mirangake iku nguntal
sakehing rekasane para leluhur kita wiwit nom-noman kita;
wedhuse lan wedhus-gembele, sarta sapi-sapine,
para anak-anake lanang lan wadon.
25
Mulane cikben aku padha ungkeb-ungkeb klawan rasa wirang,
lan kanisthan kita cikben nasabi kita, amarga aku wus padha gawe dosa marang
Sang Yehuwah, Gusti Allah kita, yaiku kita lan leluhur kita
wiwit nom-noman kita tumeka saprene, lan kita ora ngrungokake pangandikane
Sang Yehuwah, Gusti Allah kita.”
4
1
Pangandikane Sang Yehuwah: “He Israel Manawa sira gelem bali, sira balia marang
Ingsun, lan manawa sira gelem ngedohake para
dewanira kang najisake, sira ora susah sumingkir saka ing
ngarsaningSun.
2
Lan manawa sira nglairake supata klawan kasetyan, kaadilan lan kabeneran:
Demi Sang Yehuwah kang gesang, para bangsa bakal padha berkah-binerkahan
ana ing Panjenengane lan bakal padha gedhe atine marga saka
Panjenengane.”
3
Ujer Sang Yehuwah ngandika marang wong ing Yehuda
lan wong kang manggon ing Yerusalem mangkene:
“Sira mbukaka palemahan anyar kanggo sira lan aja nyebar ing tengahing eren.
4
Padha tetaka lumadi marang Sang Yehuwah,
lan ikuting atinira buwangen, he wong Yehuda lan wong kang manggon ing
Yerusalem, supaya bebenduningSun aja mulad-mulad
kaya geni, lan murub makantar-kantar,
lan ora ana wong kang nyirep, marga saka panggawe-panggawenira kang
ala”
Yehuda diancam saka ing lor 4:5-31
5
Wartakna ing tanah Yehuda, lan kabarna ing kutha Yerusalem:
Ngunekna kalasangka ana ing jero nagara, nguwuh-uwuha kang seru:
“Padha ngumpula, payo padha ngungsi menyang ing kutha-kutha kang santosa”
6
Banderane adegna ngener marang kutha Sion,
ngungsia dienggal, aja mung padha meneng bae
Amarga Ingsun ndhatengake bilai saka lor lan karusakan kang gedhe.
7
Singa wus jumedhul saka ing grumbulan. Kang ngrusak para umat wus mangkat,
wus metu saka ing panggonane, arep gawe cengkaring nagaranira;
kutha-kuthanira bakal padha didadekake jugrugan,
ora ana kang ngenggoni.
8
Mulane manganggoa sandhangan bagor, nangisa lan sesambata,
amarga bebendune Sang Yehuwah kang mulad-mulad ora bakal mendha saka
ing kita.
9
Pangandikane Sang Yehuwah mangkene: “Ing wektu iku para raja lan para
panggedhe bakal kelangan krekat, para imam bakal padha kagawokan lan
para nabi padha kaeraman,
10
sarta padha ngucap: Dhuh Pangeran Yehuwah,
sayektos, Paduka sampun damel kacelikipun bangsa punika,
lan para ingkang manggen ing Yerusalem klayan pangandika Paduka ingkang makaten:
Sira padha oleha tentrem rahayu, mangka jebul pedhang ingkang ngancam
nyawa kawula sadaya”
11
Ing wektu iku bakal dikandhakake marang bangsa iki lan wong kang manggon
ing Yerusalem: “Angin panas saka ing tengger-tengger
gundhul ing sagara wedhi midid marang ing putrining umatingSun,
dudu angin kang napeni lan ngresiki,
12
nanging angin kang banter kang tekane marga saka dhawuhingSun.
Saiki Ingsun piyambak bakal ndhawahake paukuman marang wong-wong iku.”
13
Delengen anggone munggah kaya lakuning mendhung,
karetane perang rikate kaya prahara, jarane cukate ngluwihi manuk garudha.
Adhuh cilaka aku, awit aku padha disirnakake
14
He Yerusalem, atinira resikana pialane, supaya sira oleh kaslametan
Isih pira suwene pangrantamira kang ala anggone andhok ana ing atinira?
15
Rungokna Wong alok-alok saka ing Dhan, martakake bilai saka ing pagunungan
Efraim.
16
Para bangsa padha elingna: Iku teka temenan
Wartakna ing Yerusalem: “Wong kang ngepung teka saka ing tanah
kang adoh, padha ngulukake swarane marang
kutha-kuthane Yehuda.
17
Patrape kaya wong kang tunggu pategalan, ngubengi saka ing keblat papat;
amarga Yehuda wus mbalela marang Ingsun, --
mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
18
Tindak-tandukira lan panggawenira kang njalari iku kabeh nempuh marang
sira. Iku nasibira kang ala, sapira paite,
nganti njojoh atinira.”
19
Adhuh, dhadhaku, dhadhaku Aku lara kaya rinemet-remet
Adhuh, pagering jantungku
Jantungku dheg-dhegan, aku ora bisa lerem,
amarga aku krungu swaraning kalasangka, gumuruhing perang.
20
Gempuran-gempuran kawartakake, saindenging nagara dirusak,
kemahku dirusak dadakan samono uga tendhaku mung sakedhap
netra.
21
Isih pira suwene maneh aku ndeleng bandera iku,
lan krungu swaraning kalasangka iku?
22
“UmatingSun iku nyata-nyata bodho, padha ora wanuh marang Ingsun.
Bocah-bocah kang goblog, lan ora ngreti apa-apa,
pintere yen nindakake piala, nanging panggawe becik ora
dimangreteni.”
23
Aku ndeleng bumi, lah wus worsuh lan suwung,
lan aku tumenga marang ing langit, padhange wus sirna.
24
Aku ndeleng gunung-gunung, lah padha gonjang-ganjing,
lan sakehing tengger-tengger padha horeg.
25
Aku ndeleng, jebul wus ora ana manungsa, lan sakehing manuk ing awang-awang
padha mabur ngilang.
26
Lah aku ndeleng tanah kang maune subur jebul wus dadi pasamunan,
lan sakehing kuthane wus padha jugrug
ana ing ngarsane Sang Yehuwah, marga saka bebendune kang mulad-mulad
27
Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah:
“Saindenging nagara iki bakal dadi sepi mamring,
nanging Ingsun ora bakal nyirnakake iku babar pisan.
28
Marga saka bab iki bumi bakal nandhang susah,
lan langit ing dhuwur bakal dadi peteng amarga Ingsun wus ngandika lan wus
ngrancang bab iku, Ingsun ora bakal keduwung lan ora bakal
murungake iku.”
29
Marga saka gumredeging bala jaranan lan prajurit panahan,
wong sanagara bakal padha ngungsi kabeh.
Padha lumebu ing grumbulan lan munggah ing tengger parang-parang;
saben kutha wus padha suwung, lan ora ana wong siji-sijia kang manggon
ana ing kono.
30
Lan kowe kang padha kasirnakake apa kang arep koklakoni,
geneya kowe padha manganggo jarit jingga, lan pepasren emas,
apadene mripatmu celakan? Tanpa guna anggonmu ngadi sarira,
bedhanganmu padha nampik kowe, malah padha ngarah nyawamu.
31
Amarga aku krungu swara kaya sambate wong wadon nglarani,
swarane sesek kaya swaraning biyung kang nglairake anake tembean,
swaraning putri ing Sion kang krenggosan, kang ngegarake tangane:
“Adhuh, cilaka aku, amarga aku sirna ana ing ngarepe wong kang padha gawe
pepati”
Paukumane Sang Yehuwah ora kena disingkirake
5:1-31
5
1
Lurung-lurung ing Yerusalem padha liwatana,
tamatna lan titenana temenan Titinen ing ara-arane,
apa ana wong siji-sijia, apa ana kang nindakake kaadilan lan kang
ngupaya kabeneran. Ingsun bakal paring pangapura marang
kutha iku.
2
Sanadyan padha ngucap: “Demi Sang Yehuwah kang gesang,”
ewadene supatane iku palsu.
3
Dhuh Sang Yehuwah, punapa tingal Paduka boten tumuju dhateng ing kaleresan?
Paduka sampun nggebagi tiyang-tiyang punika,
ewadene boten ngraos sakit. Paduka sampun ngremuk tiyang-tiyang
punika,
ewadene sami boten sami purun nampeni pamerdi.
Manahipun sami dipun atosaken nglangkungi sela,
lan sami boten purun mratobat.
4
Aku banjur nggagas: “Iku kabeh mung wong cilik,
iku wong-wong bodho, awit padha ora ngreti marang margining
Sang Yehuwah, angger-anggere Gusti Allahe.
5
Prayogane aku marani para wong gedhe, lan rembugan karo wong-wong iku,
amarga wong iku kang padha ngreti marang margine Sang Yehuwah,
angger-anggere Gusti Allahe.” Nanging kabeh-kabeh wus padha mutungi
pasangan lan medhoti tali-talining panancang.
6
Mulane bakal padha dipateni dening singa kang metu saka ing alas,
lan disempal-sempal dening asu ajag ing ara-ara kang garing.
Macan tutul bakal ngintip ana ing pinggiring kutha-kuthane,
angger wong kang metu, bakal ditubruk. Amarga panerake akeh banget
lan panasare gedhe banget.
7
Kapriye yen mangkono, apa Ingsun bisa ngapura iku?
Anak-anakira wus padha nyingkur marang Ingsun,
lan padha supata demi kang dudu allah.
Sawuse Sunwaregi banjur padha laku bedhang,
lan padha gegembyakan menyang ing pelonthen.
8
Wong-wong iku jaran lanang kang lemu lan dremba,
padha mbeker melik marang bojoning liyan.
9
Wong-wong iku apa ora Sunukum, marga saka iku kabeh?
-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
Apa Ingsun ora males marang bangsa kang kaya mangkono iku?
10
Meneka ing kebon anggure kang mawa andha,
rusaken, nanging aja dientekake babar pisan.
Carang-carange wit anggur buwangana amarga iku kabeh dudu kagungane Sang
Yehuwah
11
Amarga tedhak turune Israel lan Yehuda -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah
-- wus nyidrani Ingsun temenan.
12
Wong iku padha nyelaki Sang Yehuwah, lan ngucap: “Panjenengane ora nindakake
apa-apa Aku padha ora nemahi bilai,
aku ora bakal ngalami perang lan pailan.
13
Para nabi iku bakal dadi angin, padha ora kanggonan pangandikane Sang
Yehuwah.”
14
Mulane pangandikane Sang Yehuwah, Allahing kang sarwa dumadi mangkene:
“Sarehne padha ngucap mangkono, mulane bakal kelakon mangkene tumrap
wong iki: Lah Ingsun bakal ndadosake
pangandikaningSun dadi geni ana ing cangkemira,
lan bangsa iki dadi kayubong, dene geni bakal ngobong dheweke nganti entek.
15
He tedhak turune Israel, lah Ingsun bakal ndhatengake bangsa
saka ing tanah adoh, kang nempun marang sira,
-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, --
bangsa kang kuwat santosa, kang anane wiwit kuna mula,
lan ora koksumurupi basane lan ora kokngreteni kang dikandhakake.
16
Endhonge kaya kubur kang menga, kabeh padha wong prawira.
17
Bakal padha ngentekake panenan lan panganira,
bakal mangan anakira lanang lan wadon nganti entek,
bakal ngentekake wedhus-wedhusira lan sapi-sapinira,
bakal padha ngentekake wit anggurira lan wit anjirira,
lan nggempur kalawan pedhang, kutha- kuthanira kang sentosa,
kang sira andelake.”
18
“Nanging ing wektu iku uga, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, -- Ingsun
ora bakal damel tumpesira babar pisan.
19
Lan manawa sira besuk takon-takon: Apa ta prelune Sang Yehuwah, Gusti Allah kita
nindakake prakara iku mau marang kita?, sira wangsulana mangkene: Kayadene anggonira
wus nyingkur marang Ingsun lan ngawula marang allah liyane ing nagaranira, sira iya
bakal ngawula marang bangsa liya ana ing nagara kang dudu nagaranira.”
20
Iki sira kandhakna marang para turune Yakub
lan iku sira wartakna ana ing tanah Yehuda,
padha sira kandhanana mangkene:
21
“Iki rungokna, he bangsa kang goblog lan kang tanpa budi,
kang duwe mripat nanging ora ndeleng, lan duwe kuping, nanging ora krungu
22
Sira kok dadi ora wedi marang Ingsun, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah, -- lan ora gumeter ana ing ngarsaningSun?
Rak Ingsun kang ndadekake pasisir wedhi minangka watesing sagara,
kang dadi wewates tetep, kang ora kena dilangkahi?
Nadyan sagarane molak-malika iya ora keconggah,
sanadyan alun-alune gumulung-gulung, iya ora bakal ngliwati watese.
23
Nanging bangsa iki atine
tansah nglawan lan mbalela, wis padha nyimpang lan ngilang.
24
Ing sajroning atine ora padha mosik: Prayogane kita padha wedi marang Sang
Yehuwah, Gusti Allah kita, kang paring udan ing kalamangsane,
udan ing wiwitan lan wekasaning mangsa, lan netepake mangsa panen kang mesthi
kanggo kita.
25
Durakanira kang ngalang-alangi iku kabeh, lan dosanira kang ngrendhetake kang
becik tumrap sira.
26
Satemene, umatingSun ana kang duraka lan masang jaringe,
kaya juru mikat manuk kang masang kalajirete,
anggone padha nyekeli manungsa.
27
Kaya kurungan kang kebak manuk, kaya mangkono omahe kebak isi paracidra,
iku kang njalari dadi wong gedhe lan sugih,
28
padha lemu ginuk-ginuk. Kajaba iku uga ngetogake tumindake
sakehing piala, ora mreduli marang angger-angger,
ora menangake prakarane bocah lola, lan ora mbelani wewenange wong mlarat.
29
Apa Ingsun ora bakal matrapi paukuman marang wong kang padha tumindak
mangkono? -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah. -- Apa Ingsun ora males ukum
marang bangsa kang kaya mangkono iku?”
30
Ing nagara iki tinemu bab kang ngebat-ebati lan ngeres-eresi:
31
Para nabi nglairake pameca palsu, para imam mulang sakarep-karepe,
lan umatingSun bakal dhemen kang kaya mangkono iku
Nanging apa kang bakal sira lakoni samangsa wus tekan ing wekasane?
Bilai kang bakal nempuh Yerusalem lan Yehuda
6:1-26
6
1
He para wong Benyamin padha lumayua ngungsi,
saka ing satengahe kutha Yerusalem Ngunekna kalasangka ana ing Tekoa,
ngumbulna kebul kanggo pratandha ana ing Bet-Kerem
Amarga bilai wus ngincer saka ing lor, yaiku karusakan gedhe.
2
Putri ing Sion apa padha karo pangonan kang banget disenengi?
3
Temahan para pangon padha nekani klawan pepanthaning kewane?
Padha masang tarub-tarube ana ing sakubenge.
Siji-sijine padha mangan apa kang tinemu nganti gusis.
4
“Padha samektaa ing perang nglawan dheweke;
payo padha nempuh ing wayah tengange”
“Cilaka aku kabeh, amarga srengengene wus ngglewang,
wayangane ing wayah sore wus dadi dawa”
5
“Payo, padha mangsah perang ing wayah bengi,
lan ngrusak kedhaton-kedhatone”
6
Amarga pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi mangkene:
“Wit-witane padha tegorana lan urugana lemah,
dadia tanggul kanggo nglawan Yerusalem Jer iku kutha kang kudu diukum
Mung panganiaya kang tinemu ana ing kono
7
Kaya sendhang kang ngluberake banyune, iya mangkono Yerusalem anggone
ngwetokake durakane. Ambeksiya lan panganiaya tansah keprungu
ana ing kono, tatu lan gebugan tansah Sunpirsani.
8
He Yerusalem, sira nampanana pamerdi, supaya Ingsun ora nilar sira,
lan ora ndadekake sira sepi mamring, dadi nagara kang suwung”
9
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining kang sarwa dumadi:
“Kekarene wong Israel asagana nganti njlimet,
kaya pangasage wit anggur. Balia dadi kaya tukang ngundhuh anggur,
klawan tanganira kang methiki woh anggur ing carang-carange”
10
Marang sapa anggonku kudu kandha lan nglairake paseksen supaya wong
banjur padha nggatekake? Kupinge wong-wong mau nyata ora tetakan;
wong-wong iku ora bisa ngrungokake Lah, pangandikane Sang Yehuwah dadi
cacadan, ora disenengi.
11
Nanging aku kebak bebendune Sang Yehuwah,
nganti kesel anggonku nahanake, kudu ngesokake iku marang bayi ing
dedalan, lan marang kumpulane para wong
nom-noman. Dadia lanang dadia wadon mesthi padha
dicekel, iya kang tuwa, iya kang wus akeh umure.
12
Omah-omahe bakal dadi duweke wong liya,
dalasan pategalan-pategalane lan bojo-bojone.
“Lah, astaningSun bakal Sunacungake, nglawan wong kang manggon ing nagara
kene, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah. --
13
Lah, wiwit saka kang cilik nganti tumeka kang gedhe,
panunggalane wong-wong iku, kabeh padha ngudi oleh bathi,
dadia nabi dadia imam kabeh padha ngapusi.
14
Padha nambani tatune umatingSun, iku kaangep entheng, celathune:
Tentrem rahayu Tentrem rahayu Nanging ora ana tentrem rahayu.
15
Pancene kudu padha rumangsa wirang, amarga padha nindakake kanisthan,
nanging babar pisan ora rumangsa isin lan padha ora nyumurupi ing kanisthane.
Mulane bakal padha ambruk ana ing satengahe wong kang padha ambruk;
bakal padha kesandhung lan tiba ing nalika Ingsun ngadili wong-wong iku,
-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah.”
16
Pangandikane Sang Yehuwah mangkene: “Sira padha ngadhanga ana ing dedalan
lan ngawasna takokna dalan-dalan kang kuna-kuna,
endi kang becik, liwatana, sarana mangkono nyawanira bakal oleh
katentreman. Nanging wong iku padha ngucap:
Aku padha emoh liwat ing kono
17
Ingsun uga wus ngangkat wong kang padha jaga,
dhawuhingSun: “Pada ngrungokna unining kalasangka
Nanging padha mangsuli: Aku padha emoh ngrungokake
18
Mulane padha rungokna, he para bangsa, lan kawruhana, he pasamuwan,
wong iki bakal padha nemahi apa?
19
He bumi, tilingna
Lah, Ingsun bakal ndhatengake bilai marang bangsa iki,
minangka wohing rancangane wong-wong iku,
amarga padha ora ngrungokake marang dhawuhingSun
lan nampik piwulangingSun.
20
Apa paedahe tumrap Ingsun sira nggawa dupa saka Syeba
lan tebu kang becik saka ing nagara kang adoh?
Ingsun ora karenan marang kurbanira obaran,
lan kurbanira sembelehan ora ndadekake keparenging galihingSun.
21
Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah:
Lah, Ingsun bakal ndekek watu sandhungan
ana ing ngarepe bangsa iki, supaya wong iku padha tiba kesandhung
ing watu iku, para bapa lan anak-anak,
tangga-teparo lan para kancane kabeh bakal padha nemahi tiwas.”
22
Pangandikane Sang Yehuwah mangkene: “Lah, ana sawijining bangsa kang bakal
teka saka ing tanah lor, ana sawijining suku bangsa kang gedhe
kang bakal teka saka ing poncoting bumi.
23
Padha sikep gegaman panah lan tumbak, padha ambeksiya ora duwe rasa welas.
Swarane jumlegur kaya sagara,
padha nunggang jaran, samekta kaya wong mangsah perang,
padha nempuh marang sira, he putri ing Sion”
24
Aku wus padha krungu wartane, tanganku wus padha jimpe,
aku padha ketaman ing sesek, aku padha ngrasakake lara kaya wong
wadon nglarani.
25
“Aja padha metu menyang ing ara-ara, lan aja lumaku ana ing dedalan,
amarga pedhanging mungsuh ngamuk, pagiris teka saka ing keblat papat”
26
He putrining bangsaku, padha manganggoa sandhangan bagor
lan gulunga ana ing lebu Nandhanga sedhih kaya nangisi anak
ontang-anting, nangisa kalawan susah sedhih.
Amarga kang gawe pepati bakal teka kalawan ndadak
lan nempuh marang sira.
Nabi Yeremia dadi panetering umat 6:27-30
27
Ingsun wus ngangkat sira saka ing antaraning para umatingSun dadi
tukang neter, sira kudu ngreti carane niti-priksa,
lan kudu neter tindak-tanduke.
28
Wong-wong iku kabeh padha wong kang seneng tumindak duraka,
mloka-mlaku mrana-mrene mitenah wong; kabeh padha laku ala
29
Ububan wis ngempus-empus nanging kang metu saka geni mung
timbel, tembaga lan wesi.
Ora ana gunane mbesot terus-terusan, nanging para wong duraka ora bisa
kapisah.
30
Wong iku aranana salaka buwangan, amarga Sang Yehuwah wus nampik wong
iku
Kotbahe Nabi Yeremia bab Padaleman Suci
7:1-15
7
1
Pangandikane Sang Yehuwah marang nabi Yeremia mangkene:
2
“Sira ngadega ana ing gapuraning Padalemane Sang
Yehuwah, ana ing kono sira nguwuh-uwuha, mratelakna pangandika iki sarta kandha:
Padha ngrungokna pangandikane Pangeran Yehuwah, he para wong Yehuda kabeh kang
lumebu ngliwati sakehe gapura iki arep nyembah sujud marang Sang Yehuwah
3
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, Gusti Allahe
Israel: Sira mbecikna tindak-tanduk lan panggawenira, Ingsun banjur bakal karsaa
dedalem ana ing kene nunggil karo sira.
4
Aja pracaya marang tembung goroh, kang mangkene: Iki Padalemane Sang Yehuwah,
Padalemane Sang Yehuwah, Padalemane Sang Yehuwah,
5
kejaba manawa sira padha temen-temen mbecikake tindak-tanduk lan
panggawenira sarta temen-temen nindakake kaadilan ana ing satengahira dhewe-dhewe,
6
ora nindhes wong ngamanca, bocah lola lan randha, ora ngwutahake getihe wong kang ora
salah ana ing papan kene sarta ora ngetutwuri allah liyane kang marakake bilainira dhewe.
7
Ingsun banjur bakal dedalem ana ing kene nunggil kalawan sira, ing tanah kang wus
Sunparingake marang leluhurira, wiwit ing jaman kuna nganti ing salawas-lawase.
8
Nanging lah sira mituhu marang tembung goroh, kang ora migunani.
9
Lah kok sira isih nyenyolong, memateni, laku bandrek, lan
nglairake sumpah palsu, kekutug nyembah marang Baal sarta ngetutwuri allah liyane
kang ora sira sumurupi;
10
mangka sira banjur seba marang ing ngarsaningSun,
ing padaleman kang sinebut nganggo asmaningSun, kalawan ngucap: Kita padha
slamet, supaya bisa nindakake panggawe kang nistha iki
11
Padaleman kang sinebut nganggo asmaningSun iki apa sira anggep
pandhodhotaning begal? Lah Ingsun piyambak wus nguningani iku kabeh, -- mangkono
pangandikane Sang Yehuwah. --
12
Nanging becike sira menyanga ing PadalemaningSun
ing Silo dhisik, kang biyen dadi padununganing asmaningSun, padha satitekna apa kang
wus Suntandukake awit saka durakane umatingSun Israel
13
Lah sarehne sira saiki
wus nindakake sakehing panggawe iku uga, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah,
-- lah sira emoh ngrungokake, sanadyan wus Sunngandikani marambah-rambah,
ewadene sira ora ngaturi wangsulan, sanadyan Ingsun wus nguwuh-uwuh marang sira,
14
mulane padaleman, kang sinebut nganggo asmaningSun lan padha sira andelake iku, lan
panggonan, kang Sunparingake marang sira lan leluhurira iku, bakal Sunpatrapi kaya kang
wus Suntandukake marang Silo;
15
Ingsun bakal mbucal sira saka ing ngarsaningSun,
kaya sakehing para sadulurira yaiku kabeh turune bani Efraim kang wus Sunbucal.”
Nglawan pangabekti marang ratuning langit
7:16-20
16
“Nanging sira aja ndongakake bangsa iki; sira aja ngunjukake pesambat lan panyuwun
apadene sira aja ngungset marang Ingsun kanggo wong-wong iku, amarga Ingsun
ora bakal miyarsakake sira.
17
Sira apa ora ndeleng apa kang dadi panggawene ana ing
kutha-kuthane Yehuda lan ing lurung-lurunge Yerusalem?
18
Bocah-bocah padha ripik-ripik kayu, bapakne padha daden geni sarta
kang wadon padha ngulet jladren kanggo olah panganan, sesajen bakal katur marang
ratuning langit, lan wong padha ngecurake sajen omben-omben marang allah liyane,
kanthi sedya gawe gerahing galihingSun.
19
Apa panggalihingSun kang salugune digawe gerah, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah -- apa dudu atine dhewe kang digawe lara temah banjur padha wirang?
20
Mulane mangkene pangandikane Gusti Allah: Lah
bebenduningSun lan dedukaningSun bakal kaesokake ana ing papan kene, marang
manungsa, kewan lan wit-witan ing ara-ara lan marang pametuning bumi: mulad-mulading
bebendu mau bakal ora bakal sirep-sirep.”
Nglawan pangibadah kang tanpa kasetyan 7:21-28
21
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, Gusti Allahe
Israel: “Kurbanira obaran kanthekna kurbanira sembelehan lan panganen daginge
22
Sanyata, ing nalikane Ingsun ngirid leluhurira metu
saka ing tanah Mesir, Ingsun ora ngandika lan ndhawuhake apa-apa bab kurban obaran
lan kurban sembelehan.
23
Mung prakara iki kang Sundhawuhake: Sira padha ngrungokna
dhawuhingSun, temah Ingsun bakal dadi Allahira lan sira dadi umatingSun, apadene
sira tansah lumakua ana ing dalan kang Suntedahake marang sira, supaya sira
padha nemu begja.
24
Ewadene ora padha ngrungokake lan nggatekake, malah padha
nuruti kekarepane lan tekade kang ala, apadene padha mungkur lan ora madhep.
25
Wiwit rikala leluhurira metu saka ing tanah Mesir tumeka saprene, saben dina
ora kendhat-kendhat Ingsun ngutus para abdiningSun, para nabi, marani dheweke,
26
nanging padha emoh ngrungokake dhawuhingSun sarta ora nggatekake, malah
padha ngakokake githoke; tumindake ngluwihi ala banget katimbang para leluhure.
27
Sanadyan sira mratelakake sakehing prakara iki marang wong-wong iku, ewadene
padha ora ngrungokake lan sanadyan sira nguwuh-uwuh ewadene ora padha mangsuli.
28
Mulane padha tuturana mangkene: Iki bangsa kang emoh ngrungokake swaraning
Sang Yehuwah, Gusti Allahe lan emoh nampani pamerdi Kaburusane wus sirna, wus oncat
saka ing cangkeme.”
Panyembah marang brahala lan katemahane
7:29--8:3
29
Rambuting sirahira cukuren lan buwangen Nganakna patangisan ana ing gunung-
gunung kang gundhul, awitdene Sang Yehuwah wus nampik lan
mbucal bangsa kang ketaman ing bebendune
30
Jer wong Yehuda wus padha nglakoni apa kang ala ana ing ngarsaningSun, --
mangkono pangandikane Sang Yehuwah, -- sarta wus padha mapanake dewa-dewane
kang najisake padaleman, kang nganggo asmaningSun ndadekake najise.
31
Wong iku wus padha ngadegake tengger pangurbanan
kang aran Tofet ing Lebak Ben-Hinom kanggo ngobong anak-anake lanang lan wadon,
prakara kang ora tau Sunprantahake lan ora tau tuwuh ana ing panggalihingSun.
32
Dhawuh pangandikane Sang Yehuwah: Mulane lah bakal teka wektune, panggonan iki
wus ora aran “Tofet” lan “Lebak Ben-Hinom” maneh, nanging “Lebak Panyembelehan”;
wong bakal padha ngubur mayit ana ing Tofet, amarga wus kentekan pakuburan,
33
malah mayite bangsa iki bakal padha dadi pakane
manuk ing awang-awang sarta sato kewan ing bumi, ora ana kang munasika.
34
Ing kutha-kutha ing Yehuda lan ing lurung-lurung
ing Yerusalem swaraning kabungahan lan sukarena, swaraning penganten lanang lan
wadon bakal Sunlerenake, amarga kutha iku bakal dadi papan kang sepi suwung.
8
1
Ing wektu iku -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah -- balunge para raja ing
Yehuda, para panggedhene, para imam lan para nabi, apadene balunge para wong ing
saisining Yerusalem bakal padha diwetokake saka ing kuburane,
2
dieler ana ing sangisoring srengenge, rembulan lan sagolonganing
langit, kang biyene ditresnani, dikawulani, dianut, diupadi lan disujudi. Kabeh iku ora
bakal dikumpulake lan dikubur, iku bakal kagawe rabuk ing pategalan.
3
Nanging sakehe kekarene wong kang ala iku bakal
luwih seneng mati katimbang urip ana ing sadhengah panggonan, kang Sunagem
mbuyarake wong-wong iku, mangkono
pangandikane Sang Yehuwah, Gustining kang sarwa dumadi.
Dosa lan paukumane 8:4-17
4
Sira mratelakna marang para wong iku: “Mangkene pangandikane Sang Yehuwah:
Wong kang tiba iku apa ora tangi maneh? Wong kang nyingkur iku apa ora bali
maneh?
5
Yagene bangsa iki mungkur, mungkur terus?
Padha nekad laku cidra, lumuh mratobat.
6
Ingsun wus nggatosake lan midhangetake, kandhane ora jujur
Ora ana kang nggetuni pialane karo ngucap: Apa ta kang wus daklakoni
iki kalawan mbedhal lumayu padha nggeblas
manut parane dhewe-dhewe kaya jaran kang nrejang ing peperangan.
7
Dalah manuk cangak ing awang-awang, ngreti mangsane,
manuk drekuku, sriti lan bango padha kelingan mangsane bali,
nanging umatingSun ora sumurup angger-anggere Sang Yehuwah.
8
Kapriye dene sira wani ngucap: Aku iki wicaksana
lan nduweni Torete Sang Yehuwah? Lah, pene juru tulis kang cidra,
wus ngowahi dadi goroh.
9
Para wong wicaksana bakal padha kawirangan,
kaget lan keblusuk. Lah wis padha nampik pangandikane Sang
Yehuwah, apa isih padha kadunungan kawicaksanan?
10
Mulane rabine bakal padha Sunpasrahake marang wong liya,
lan pategalan-pategalane marang para penjajah.
Lah, wiwit kang cilik nganti kang gedhe, kabeh padha ngupaya kauntungan,
dadia nabi, dadia imam, kabeh padha laku cidra.
11
Wong iku padha nambani tatune putrining umatingSun,
kang dianggep mayar bae, celathune: Tentrem rahayu Tentrem rahayu
Nanging ora ana tentrem rahayu.
12
Pancene kudu rumangsa wirang, amarga padha nglakoni kanisthan,
nanging padha ora rumangsa wirang babar pisan
lan ora ngrumangsani cacade. Mulane bakal padha tiba ana ing satengahe
wong kang padha ambruk, bakal padha kejengklok,
samangsa padha tampa paukuman, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah.
13
Pangandikane Sang Yehuwah mangkene: Ingsun arsa mundhut pametune,
nanging wite anggur ora ana wohe, wite anjir ora ana wohe,
lan godhonge wus padha alum, mulane Ingsun bakal netepake,
para wong kang bakal padha ngidak-idak wong-wong iku.”
14
Yagene kita kok mung padha lungguhan bae?
Payo padha ngumpul lan ngungsi menyang ing kutha kang santosa
lan lebur ana ing kono Awit Sang Yehuwah, Gusti Allah kita, nglebur
kita, maringi omben-omben racun marang kita,
sabab kita wus gawe dosa ana ing ngarsane.
15
Kita ngarep-arep kantentreman, nanging ora ketekan sawiji-wijia kang
becik, ngarep-arep waras, nanging kang ana mung
pagiris.
16
“Bekere jaraning mungsuh keprungu saka ing Dhan,
saindenging nagara padha gumeter dening bengingehing jarane lanang.
Tekane ngentekake nagara saisine, kutha dalah wong saisine padha dipangan.
17
Lah delengen, Ingsun ngeculake ula bedhudhak ana ing satengahira
kang ora bisa dijapani, lan bakal nyakot sira, -- mangkono
pangandikane Sang Yehuwah.” --
Panangis tumrap Yehuda lan Yerusalem 8:18--9:11
18
Ora bisa mari kasusahan kang tumempuh marang aku,
atiku lara banget.
19
Rungokna, panguwuhe putrining bangsaku njaluk tulung saka ing nagara adoh:
“Sang Yehuwah apa ora ana ing Sion? Apa ing kono ora ana Rajane?”
Yagene padha nuwuhake gerahing panggalihingSun kalawan reca-recane
lan dewa-dewa saka tanah liya kang ora ana gunane?
20
Mangsane panen wus kliwat, mangsa katiga wus kepungkur,
ewadene kita meksa durung diluwari
21
Atiku rempu, amarga tatune putrining bangsaku,
aku nandhang susah, aku ketaman ing pagiris.
22
Apa ing Gilead ora ana boreh? Apa ing kana ora ana dhukun?
Geneya tatune putrining bangsaku durung mari?
9
1
Saupama sirahku kebak banyu, lan mripatku dadi sumbering luh,
mesthi rina-wengi anggonku nangisi patine para bocahe wadon bangsaku.
2
Saupama aku duwe pamondhokan ana ing ara-ara samun,
kanggo wong kang lagi lelana,
aku mesthi bakal lunga sumingkir ninggal bangsaku
Awit iku kabeh wong kang laku jina, golonganing wong kang ora setya.
3
Iku padha menthang ilate kaya gandhewa piala lan dudu kabeneran, kang misesani
nagara. Sanyata, kebacut-bacut anggone padha
nglakoni piala, nanging padha ora wanuh marang Sang
Yehuwah.
4
Becike saben wong ngawekanana kancane, lan aja ngandel marang sadhengaha
sadulur, amarga kabeh sadulur dadi juru apus
lan saben kanca mlaku mrana-mrene gawene mitenah.
5
Kang siji ngapusi sijine, lan ora ana wong siji-sijia kang tembunge
bener, padha ngulinakake ilate ngucap goroh,
padha nindakake kaluputan lan emoh mratobat.
6
Panganiaya matumpa-tumpa, para cidra tumpuk-undhung
Padha ora gelem wanuh marang Sang Yehuwah.
7
Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah,
Gustining kang sarwa dumadi: “Lah Ingsun karsa nglebur lan neter bangsa
iki, jer apa maneh ta kang bisa Suntandukake
tumrap anake wadon umatingSun?
8
Ilate iku panah kang memateni, tembung kang kawetu saka ing cangkeme
iku apus, pangucape marang kancane: tentrem,
nanging ing sajroning batine isi pangincim-incim.
9
Apa Ingsun ora bakal ndhawahake paukuman
marang wong-wong iku, marga saka iki kabeh?
Apa Ingsun ora bakal males ukum marang bangsa kang kaya mangkene iki?,
-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
10
Nangisa lan sesambata marga saka gunung-gunung,
lan nangisa marga saka pasuketan ing ara-ara samun,
awitdene wus suwung kabeh, nganti ora ana kang ngambah,
lan ora keprungu maneh swaraning raja-kaya,
dadia manuk ing awang-awang, dadia sato kewan wus padha lumayu
kabeh, wis ora ana.
11
Ingsun bakal damel Yerusalem dadi jugrugan
papan pandhelikaning asu ajag. Ingsun bakal damel kutha-kutha Yehuda dadi
sepi mamring, ora ana kang manggon maneh.”
Diancam klawan karusakan lan pambuwangan
9:12-22
12
Endi wong kang wicaksana, kang nganti bisa ngreti bab iki, wong kang
nampani pangandika saka lesaning Sang Yehuwah, supaya bisa mratelakake iku?
Apa sababe tanah iki rusak, suwung kaya ara-ara samun, nganti ora ana wong kang
ngambah?
13
Pangandikane Sang Yehuwah mangkene: “Sarehne wong iku wus padha
nglirwakake Angger-anggeringSun, kang wus Sunparingake, sarta ora ngrungokake
marang swaraningSun lan ora nurut marang iku,
14
nanging padha nuruti apa sakareping atine, apadene manut marang para Baal kaya
kang diwulangake para leluhure,
15
mulane pangandikane Sang Yehuwah, Gustining kang
sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel mangkene: Lah Ingsun bakal makani butrawali marang
bangsa iki lan Sunombeni racun.
16
Ingsun bakal nyebar wong iki ana ing tengahe para
umat kang ora ditepungi dening wong-wong iku lan para leluhure lan Ingsun bakal
nglepasake pedhang kang ngoyak wong-wong iku, nganti wus padha Sunsirnakake.”
17
Padha gatekna Ngundangana para juru tangis wadon, supaya padha mrene,
lan kongkonana, supaya para wong wadon kang limpad, padha mrene
18
Kareben padha enggal teka
lan padha nangisi kita, supaya mripat kita metokake luh,
lan suluhan kita akembeng banyu
19
Amarga ing Sion keprungu tangis: Adhuh padha mati aku
Aku padha banget diwirangake Amarga aku kudu padha ninggal nagara iki,
dene omah-omahku padha dibrukake.
20
He para wong wadon, rungokna pangandikane Sang Yehuwah,
padha nilingna dhawuhing lesane; anak-anakmu wadon padha wulangen
tangisan lan sadhengah wong wadon mulangna
kidung pasambat marang kancane:
21
“Adhuh, si pati wus nlusup ing cendhela- cendhela kita,
kedhaton kita wus padha dileboni, bocah-bocah ing lurung-lurung padha
disirnakake, samono uga para nom-noman kang ana
ing alun-alun.
22
Mayite wong-wong padha kleleran kaya rabuk ana ing pategalan,
kaya bentelan gandum ing saburining wong kang padha ngeneni,
lan ora ana kang nglumpukake.”
Wanuh marang Gusti Allah iku kabegjaning manungsa
9:23-26
23
Pangandikane Sang Yehuwah mangkene:
“Wong kang wicaksana aja ngendel- endelake kawicaksanane,
wong rosa aja mamerake karosane, wong sugih aja ngegung-egungake
kasugihane;
24
nanging sing sapa arep ngegungake, ngegungna kang mangkene:
manawa dheweke ngreti lan wanuh marang Ingsun,
manawa Ingsun iki Sang Yehuwah, kang nedahake kadarman,
kaadilan lan kabeneran ana ing bumi; sanyata, iku kang ndadekake keparenging
galihingSun,” mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
25
Dhawuh pangandikane Sang Yehuwah mangkene: “Lah bakal tumeka ing wektune
anggoningSun maringi paukuman marang wong kang wus tetak, nanging isih ikutan:
26
wong Mesir, wong Yehuda, wong Edom, bani Amon, wong Moab lan sakehing wong
kang cukur rambute ing ngiringan mubeng lan wong kang manggon ing pasamunan, amarga
sakehing bangsa ora padha tetak lan satedhak turune Israel iya ora tetakan atine.”
Gusti Allah kang gesang lan para brahala 10:1-16
10
1
He para turune Israel Padha ngrungokna pangandikane Sang
Yehuwah, kang kadhawuhake marang kowe:
2
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: “Sira aja nulad tindak-tanduke para
bangsa, aja kaget dening tandha-tandha ing langit,
sanadyan para bangsa padha giris marga saka iku.
3
Kang padha dieringi para bangsa iku tanpa guna.
Brahala iku rak kayu kang ditegor ing wong ana ing alas,
kang digarap klawan tatah dening tangane tukang kayu?
4
Kang direngga-rengga klawan emas lan salaka,
lan dikukuhake sarana paku lan palu, supaya aja moyag-mayig.
5
Brahala iku kayadene wong-wongan ing kebon timun,
ora bisa guneman, kudu dijunjung ing wong,
amarga ora bisa lumaku. Aja kokwedeni,
amarga brahala iku ora bisa manggawe ala lan gawe becik iya ora bisa.”
6
Boten wonten ingkang nyameni Paduka, dhuh Yehuwah
Paduka punika agung lan asma Paduka agung
margi Paduka punika prakosa.
7
Dhuh Rajanipun para bangsa, sinten ingkang boten ajrih dhumateng
Paduka?
Sayektos, sampun samesthinipun tiyang ajrih dhumateng Paduka,
amargi ing antawisipun para wicaksana panunggilanipun para bangsa,
saha ing antawisipun para ratunipun, boten wonten ingkang nyameni Paduka
8
Brahala iku kabeh bodho lan gemblung, piwulange dewa iku tanpa guna,
awit iku mung kayu walaka.
9
Salaka blebekan digawa saka ing Tarsis lan emas saka ing Ufas;
brahala iku gaweane tukang lan gaweaning tangane kemasan.
Sandhangane jarit wungu tuwa lan wungu nom,
kabeh gaweane para ahli.
10
Nanging Pangeran Yehuwah iku Gusti Allah kang sejati,
Panjenengane iku Gusti Allah kang gesang, lan Ratu kang langgeng.
Dedukane nggonjingake bumi lan para bangsa ora bisa lestari urip karana
bebendune.
11
Sira ndhawuhana marang para wong iku mangkene:
“Para allah kang ora nitahake langit lan bumi
iku bakal sirna saka ing bumi lan saka ing sangisoring langit iki.”
12
Sang Yehuwah kang nitahake bumi sarana kakiyatane,
kang njejegake bumi sarana kawicaksanane
lan mbeber langit kanthi kalimpadane.
13
Samangsa Panjenengane ngedalake swantene,
swaraning banyu ing langit gumuruh, Panjenengane ngumbulake mega mendhung
saka poncoting bumi, damel kilat binarung udan
lan ngwedalake angin saka ing perawatane.
14
Saben manungsa iku nyatane bodho ora ngreti apa-apa
lan saben kemasan padha wirang marga saka reca garapane.
Awitdene reca cor-corane iku apus-apus, ora duwe nyawa.
15
Sakabehe iku tanpa guna, garapan kang dadi wohing pamoyok,
lan kang bakal lebur samangsa kasiksa.
16
Panjenengane kang dadi pandumane Yakub ora kaya mangkono kaanane,
amarga Panjenengane kang mangun samubarang kabeh,
lan Israel iku uamt kagungane, asmane yaiku Sang Yehuwah,
Gustining kang sarwa dumadi.
Tanah Yehuda dadi sepi mamring 10:17-25
17
He para wong kang ana ing pangepungan, barang-barangmu gawanana saka ing
nagara kene.
18
Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah:
“Lah sapisan iki Ingsun bakal mbuncang wong isining
kutha iki, lan bakal Sunrupekake, supaya padha
krasa.”
19
Adhuh cilaka aku, marga saka lelaraku, tatuku ora bisa mari
Aku nggagas: “Ah iki kasusahan kang kudu daksandhang”
20
Kemahku wus rusak lan taline wus pedhot kabeh.
Anak-anakku wus padha ninggal aku, wus ora ana maneh,
wus ora ana kang ngadegake kemahku lan kang menthang tendhaku.
21
Sanyata, para pangon wus padha tanpa budi,
padha ora neges marang pitedahe Sang Yehuwah.
Mulane padha ora nemu begja, lan sakehing kewan pepanthane padha
pating blesar.
22
Ana warta kang keprungu, unine: Ana pageger gedhe kang bakal teka saka
ing tanah lor, kang bakal gawe kutha-kutha ing Yehuda
padha dadi sepi mamring, dadi pandhelikane asu ajag.
23
Dhuh Sang Yehuwah, kawula mangretos, bilih manungsa punika boten gadhah
pangwaos netepaken marginipun piyambak,
lan tiyang ingkang andon lampah boten gadhah
pangwaos netepaken jangkahipun.
24
Dhuh Sang Yehuwah, kawula mugi Paduka perdi,
nanging ing samajadipun, sampun klayan bebendu Paduka,
supados kawula sampun ngantos Paduka sirnakaken
25
Bebendu Paduka mugi Paduka esokaken dhateng para bangsa ingkang boten
tepang kaliyan Paduka sarta dhateng para jinis ingkang sami
boten nyebut asma Paduka, amargi sampun sami mangsa Yakub ngantos
telas sarta padununganipun kadadosaken
jugrugan.
Prasetyane Gusti Allah diselaki 11:1-17
11
1
Pangandika kang kadhawuhake Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia
mangkene:
2
“Rungokna surasane prasetyan iki lan iku dhawuhna marang wong Yehuda
lan saisine kutha Yerusalem
3
Dhawuhna marang wong iku: Mangkene pangandikane
Sang Yehuwah, Gusti Allahe Israel: Kenaa ing ipat-ipat wong kang ora ngrungokake
marang surasaning prasetyan iki,
4
kang wus Sundhawuhake marang leluhurira, nalika
Sunluwari saka ing tanah Mesir, saka ing
pawon pangleburan wesi, kanthi pangandika mangkene: Rungokna dhawuhingSun lan
lakonana kabeh kang Sundhawuhake marang sira, temah sira bakal dadi umatingSun lan
Ingsun dadi Allahira,
5
supaya Ingsun bisa netepi ing supaos, kang Sundhawuhake
marang para leluhurira, manawa bakal Sunparingi tanah kang luber powan lan madu,
kaya kang kelakon ing wektu iki.” Nuli unjuk wangsulanku: “Mugi kelampahana makaten,
dhuh Sang Yehuwah”
6
Pangandikane Sang Yehuwah marang aku mangkene: “Undhangna sakehe
pangandika iki ana ing kutha-kuthane Yehuda lan ing lurung-lurunge Yerusalem,
mangkene: Rungokna surasane prasetyan iki sarta lakonana
7
Amarga Ingsun wus mawanti-wanti ngelingake marang para
leluhurira, nalika padha Sunluwari saka ing tanah Mesir, tumeka saprene Ingsun
tansah ngelingake: Rungokna dhawuhingSun
8
Ewadene padha emoh ngrungokake lan nggatekake, nanging siji-sijine malah padha
nekad nuruti atine kang ala; Ingsun wus ndhatengake sakehing surasane prasetyan iki,
kang wus Sundhawuhake murih ditetepana, nanging padha ora ngestokake.”
9
Pangandikane Sang Yehuwah marang aku: “Panunggalane wong Yehuda lan wong
isining kutha Yerusalem tinemu padha sekuthon nglakoni ala.
10
Wong iku wus padha mbaleni pialaning para leluhure, kang wus
padha lumuh ngrungokake dhawuhingSun.
Padha ngetutwuri allah liyane lan dibekteni. Para turune Israel lan Yehuda wus padha
nyelaki prasetyaningSun, kang Sundamel karo para leluhure.
11
Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Lah, Ingsun
bakal ndhawahake bilai marang bangsa iki, kang ora bisa dioncati lan samangsa sesambat
marang Ingsun ora bakal Sunpidhangetake.
12
Lan sanadyan kutha-kuthane Yehuda lan wong isine Yerusalem padha sesambat
marang allahe kang disembah sarana kurban obaran, nanging allah iku babar pisan ora
bisa mitulungi, nalika padha tinempuh ing bilai.
13
Amarga sapira cacahe kuthanira, iya samono cacahe allahira, he Yehuda, lan sapira
cacahe lurung ing Yerusalem, iya samono cacahe misbyah yeyasanira kanggo allah kang
nistha iku, misbyah-misbyah kang kanggo kekutug marang Baal.
14
Dene sira, sira aja ndongakake bangsa iku, amarga Ingsun ora
bakal miyarsakake, manawa ana pasambate marang Ingsun marga saka sangsarane iku.
15
Apa gawene kekasihingSun ana ing padalemaningSun, dheweke rak wus
nindakake rancangan-rancangane kang ala ta?
Nadar-nadar lan daging suci apa bisa nyingkirake bilai saka sira,
temah sira bisa bungah-bungah?
16
Sira tau sinebut dening Sang Yehuwah, wit jaitun kang ngrembuyung, asri dinulu.
Nanging kanthi swara kang nggegirisi
Panjenengane nyuled geni ing godhong- godhonge,
temah pang-pange padha kobong.
17
Sang Yehuwah, Gustining kang sarwa dumadi, kang damel sira tuwuh, wus netepake
bilai tumrap ing sira, jalaran saka duraka kang dilakoni dening tedhak turune Israel lan
Yehuda kanggo gawe gerahing galihingSun sarana anggone kekutug marang Baal.”
Wong ing Anatot padha ngarah nyawane Nabi Yeremia
11:18-23
18
Sang Yehuwah wus paring sumurup marang aku, temah aku ngreti; ing wekdal
punika Paduka, dhuh Yehuwah, lajeng nedahaken pandamelipun tiyang punika
dhumateng kawula.
19
Nanging kawula rumiyin kados cempe ingkang tutut ingkang kagiring
badhe dipun pragat, kawula boten mangretos, manawi sami sekuthon ngarah nyawa kawula,
wicantenipun: “Payo kita padha ngrusak wit iki lan sawoh-wohe pisan Payo iki disirnakake
saka ing tanahe wong urip, temah jenenge ora kocap maneh.”
20
Nanging, dhuh Sang Yehuwah, Gustining kang sarwa dumados, ingkang jumeneng
hakim ingkang adil, ingkang ndadar batos lan manah,
kawula mugi nyumerepana piwales Paduka dhateng tiyang-tiyang punika,
amargi kawula sampun ngaturaken prakawis kawula wonten ing ngarsa
Paduka.
21
Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah tumrap wong-wong ing Anatot,
kang ngarah nyawaku, kanthi celathune: “Aja memeca demi asmane Sang Yehuwah, supaya
kowe aja nganti mati dening tanganku”
22
Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining kang sarwa dumadi:
“Lah, Ingsun bakal ngukum wong-wong iku: para nom-nomane bakal padha mati dening
pedhang, anak-anake lanang lan wadon bakal padha mati kaliren.
23
Ora ana kang lestari urip, amarga Ingsun bakal ndhatengake bilai
marang para wong Anatot, ing taun tumibane paukumane.”
Pasambate Nabi Yeremia lan paring wangsulane Gusti Allah
12:1-17
12
1
Dhuh Sang Yehuwah, Paduka pancen leres, manawi kawula paben kaliyan
Paduka Namung kawula badhe kumedah-kedah
matur dhumateng Paduka bab kaadilan.
Punapaa dene gesangipun tiyang duraka kok begja,
lan sadaya tiyang ingkang boten setya sami manggih kasantosan?
2
Paduka tuwuhaken ngantos sami ngoyod,
gesangipun ngrembaka lan ngedalaken woh ugi.
Asma Paduka dipun ucapaken ing lambenipun,
nanging batosipun tebih saking Paduka.
3
Dhuh Yehuwah, Paduka tepang lan nguningani kawula,
lan Paduka ndadar kadospundi sungkem kawula dhumateng Paduka.
Tiyang punika mugi Paduka gered medal kados menda-menda pragatan,
lan mugi Paduka pijekaken kangge ing dinten pemragatan.
4
Ngantos pinten dangunipun malih nagari punika dados garing,
lan rumput ing ara-ara sadaya sami alum? Margi saking durakanipun ingkang sami
manggen ing ngriku sato kewan saha peksi-peksi sami tumpes
sirna, awit pangintenipun: “Dheweke ora bakal
meruhi tindak-tanduk kita”
5
“Manawa sira wus lumayu mbarengi wong mlaku dharat,
kang marakake sayahira, kapriye bisanira balapan karo jaran?
Manawa ana ing tanah kang tentrem, sira ora rumangsa ayem,
kapriye bakal polahira ana ing grumbulan ing sapinggire bengawan Yarden?
6
Amarga sadulur-sadulurira lan kulawangsanira
iku wus padha nyidrani sira:
iku uga bebarengan ana ing burinira. Aja padha sira andel, sanadyan tembunge
manis marang sira.
7
Ingsun wus nilar padalemaningSun, nagara kagunganingSun wus Sunbucal,
gantilaning galihingSun wus Sunpasrahake marang mungsuhe.
8
Nagara kagunganingSun wus dadi kaya singa ing alas tumrap Ingsun.
Dheweke nyenggrang Ingsun, mulane Sunsengiti.
9
Nagara kagunganingSun wus dadi kaya manuk belang tumrap Ingsun;
manuk galak padha ngrubung. Payo, sakehing kewan ing ara-ara padha
klumpukna, giringen mrene kareben ngentekake iku
10
Akeh pangon kang wus padha ngrusak kebon angguringSun,
ngicak-icak palemahan kang Sunremeni didadekake ara-ara kang sepi samun.
11
Pancen mangkono, tanahe wus kadadekake sepi samun,
sepi sepen nyedhihake ana ing ngarsaningSun.
Saindenging nagara iku sepi mamring, nanging ora ana wong kang nggatekake.
12
Para pangrusak wus padha teka ngliwati tengger gundhul ing ara-ara
samun, amarga pedhange Sang Yehuwah ngamuk
memangsa,
saka poncoting nagara kang siji tekan ing poncot sijine
ora ana katentreman tumrap sabarang kang urip.
13
Wong wus padha nyebar gandum, nanging eri bebondhotan kang dieneni,
anggone nggarap gawe kanthi rekasa, mung bae ora ana pituwase,
padha nandhang wirang marga saka oleh-olehaning penggawene,
wohing bebendune Sang Yehuwah kang mulad-mulad.”
14
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: “Mungguh para tangganingSun kang dursila,
kang wus ngrusuhi nagara, kang wus Sunparingake dadi tanah pusaka marang
umatingSun Israel, lah dheweke bakal padha Sunbethot saka ing tanahe sarta
turune Yehuda bakal Sunbethot saka ing antarane wong-wong mau.
15
Nanging sawuse Sunbethot, bakal Suntresnani maneh, Ingsun
bakal ngulihake siji-sijine menyang ing tanah pusakane lan nagarane dhewe-dhewe.
16
Dene manawa padha sinau carane uripe umatingSun lan banjur ngucapake supata
atas asmaningSun: Demi asmane Sang Yehuwah kang gesang, kaya nalikane padha
mulang umatingSun supata demi Baal, bangsa iku bakal Sunbangun ana ing antaraning
umatingSun.
17
Nanging manawa padha lumuh ngrungokake, Ingsun mesthi bakal mbethot
lan numpes bangsa kang kaya mangkono iku. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.”
Sabuk kang mbebret 13:1-11
13
1
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah marang aku: “Lungaa tuku
sabuk lena, sarta ubedna ing lambungira, nanging aja sira celup ing banyu”
2
Aku tumuli tuku sabuk kaya dhawuhe Sang Yehuwah
sarta dakubedake ing lambungku.
3
Sawuse mangkono Sang Yehuwah ndhawuhake
maneh:
4
“Sabuk anggonira tuku lan kang sira anggo iku uculana Menyanga ing
bengawan Efrat sabuk iku umpetna ana ing lowahaning parang.”
5
Aku tumuli lunga lan ngumpetake sabuk mau kaya dhawuhe
Sang Yehuwah marang aku.
6
Sawuse sawatara mangsa Sang Yehuwah ngandika
marang aku: “Enggal lungaa menyang ing bengawan Efrat, sabuk kang Sundhawuhake
ngumpetake kae jupuken”
7
Aku nuli mangkat menyang bengawan Efrat, banjur
ndhudhuk lan njupuk sabuk iku saka papane anggonku ngumpetake, nanging jebul iku wus
mbebret, ora ana gunane kanggo apa-apa.
8
Ing kono pangandikane Sang Yehuwah marang aku:
9
“Mangkene anggoningSun bakal nyirnakake digang-digunge Yehuda
lan Yerusalem.
10
Bangsa kang ala iki, kang lumuh ngrungokake pangandikaningSun,
kang mung nuruti tekading atine, ngetutwuri allah liyane lan ngabekti sarta sujud marang
iku, bangsa iku bakal kaya sabuk kang
wus ora ana gunane kanggo apa-apa iki.
11
Amarga kayadene sabuk kang rumaket ing lambunge wong, iya kaya mangkono maune
anggoningSun ngraketake turune Yehuda lan Israel kabeh marang Ingsun, supaya bangsa
iki dadia umatingSun kang misuwur, pinuji lan mulya kagem Ingsun. Nanging padha lumuh
ngrungokake dhawuhingSun.” Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
Guci anggur kang dikepruk 13:12-14
12
“Pangandika iki dhawuhna marang wong-wong iku: Pangandikane Sang Yehuwah,
Gusti Allahe Israel mangkene: Saben guci kudu dikebaki anggur Lan yen wong iku
padha mangsuli: Kula rak sampun sami ngretos, yen saben guci kedah dipun kebaki
anggur?
13
Ing kono sira dhawuhana maneh: Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Lah,
sakehing wong ing nagara iki dalah para raja kang lungguh ing dhampare Dawud, para
imam lan para nabi, apadene sakehe wong ing kutha Yerusalem bakal Sunendemi,
14
tuwin bakal Sunadukumba nganti remuk; para bapa
karo anak-anake, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah. -- Ingsun bakal nyirnakake
wong-wong iku, ora Sunwelasi, ora Suneman lan ora Sunapura.”
Pepeling lan pangancam 13:15-27
15
Mara rungokna, nilingna, aja gumunggung, amarga Sang Yehuwah wus ngandika.
16
Sang Yehuwah, Gusti Allahmu iku luhurna, sadurunge Panjenengane ndadosake dina
dadi peteng, sadurunge sikilmu kesandhung ana ing
gunung-gunung, ing wanci repet-repet,
ing sajrone kowe ngarep-arep padhang, nanging Panjenengane ndadosake padhang
dadi peteng banget, dadi peteng ndhedhet.
17
Manawa kowe padha lumuh ngrungokake, aku bakal nangis ana ing pasingidan marga
saka gumunggungmu, luhku bakal kembeng-kembeng,
malah nganti crocosan, jalaran pepanthaning wedhuse Sang
Yehuwah digiring dadi boyongan.
18
Sira matura marang Sang Prabu lan Sang Prameswari Ibu mangkene:
“Kawula aturi lenggah ing papan ingkang andhap piyambak,
amargi makuthaning kaluhuran paduka sampun rentah saking mastaka paduka”
19
Kitha-kitha ing Tanah Negeb sampun dipun inebaken gapuranipun,
lan boten wonten tiyang satunggal- tunggala ingkang ngengakaken.
Yehuda sampun kabucal sadaya kabandhang dhateng pambucalan sadaya.
20
He Yerusalem, awasna lan sawangen ana wong kang padha teka saka lor
Ana ing ngendi pepanthan kewan kang diwenehake marang kowe,
sarta wedhus-wedhus kang dadi kaluhuranmu?
21
Kapriye kandhamu, samangsa wong-wong kang kokanggep dadi dhemenanmu,
dijunjung dadi panggedhemu? Apa kowe ora katrajang lara
kaya pasambate wong wadon kang lagi nglarani?
22
Lan samangsa ana pitakon kang tuwuh ana ing atimu:
“Yagene aku kataman kang kaya mangkene iki kabeh?”
Amarga saka gedhening durakamu, mulane poncoting tapihmu dibiyak lan
kowe dirodapeksa
23
Wong Etiopia apa bisa salin warna. utawa macan tutul apa bisa ngowahi
tutule? He wong kang wus kepatuh gawe dosa,
apa kowe bisa tumindak becik?
24
Ingsun bakal ngabul-abul sira kaya mrambut,
kang kabur ing angin ana ing ara-ara samun.
25
Yaiku kang dadi nasibira, pandumanira,
kang wus Suntimbang tumrap sira, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah, -- amarga sira lali marang Ingsun
lan mituhu marang dora-cara.
26
Dene Ingsun uga bakal nyilakake poncoting tapihira nganti tekan rainira,
temah katon kawiranganira.
27
Anggonira laku jina lan pangringikira, pamblunthahira kang rusuh
ana ing gunung-gunung lan ing ara-ara, Ingsun wus nguningani polah-tingkahira
kang nistha iku. He Yerusalem, cilaka sira iku,
nganti pira suwene maneh anggonira dadi suci?
Bab mangsa ngerak 14:1--15:4
14
1
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia bab mangsa ngerak.
2
Yehuda ngrudatin, gapurane padha ambruk,
lan katon memelas njepaplang ana ing lemah;
pasambate Yerusalem muluk mandhuwur.
3
Para panggedhene padha utusan abdi-abdine golek banyu,
padha tekan ing sumur-sumur, nanging ora oleh banyu,
satemah padha bali kalawan kendhi-kendhi kang isih kothong.
Padha isin, polatane kucem, temah sirahe dikudhungi.
4
Pagawean ing pategalan wus kandheg, amarga ora ana udan ing nagara,
satemah wong tani padha kegelan lan sirahe dikudhungi.
5
Malah ana menjangan ing ara-ara kang ninggal lunga anake kang lagi lair,
awit ora ana suket nom.
6
Kuldi alasan padha ngadeg ana ing tengger-tengger gundhul,
mangap-mangap kaya asu ajag, matane nglentrih, amarga ora ana suket.
7
“Dhuh Sang Yehuwah, sanadyan duraka kawula
sadaya sami nggigat kawula, mugi Paduka karsaa paring pambiyantu
dhumateng kawula, margi saking asma Paduka
Awit kathah panasar kawula, kawula sami damel dosa wonten ing
ngarsa Paduka.
8
Dhuh Andel-andelipun Israel, Juru-pitulung ing wekdal karibedan
Punapaa dene Paduka kados tiyang ngamanca
wonten ing nagari ngriki? kados tiyang lelana ingkang namung mampir
badhe sipeng kemawon?
9
Punapaa dene Paduka kados tiyang bingung,
kadosdene pahlawan ingkang boten sagah mitulungi?
Nanging Paduka rak wonten ing tengah- tengah kawula,
dhuh Sang Yehuwah, lan asma Paduka sinebat ing nginggil kawula.
Kawula mugi sampun ngantos Paduka tegakaken”
10
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah tumrap bangsa iki: “Wong iku padha seneng
nglembara lan ora ngampah sikile. Mulane ora ndadekake keparenge Sang Yehuwah,
nanging samengko Panjenengane karsa ngengeti durakane lan arep ngukum dosane.”
11
Sang Yehuwah ngandika marang aku: “Sira aja ndedonga amrih becike bangsa iki
12
Sanadyan padha puwasa Ingsun ora bakal miyarsakake; sanadyan padha ngaturake
kurban obaran lan kurban dhaharan, Ingsun ora bakal karenan marang bangsa iki, nanging
Ingsun bakal numpes bangsa iki kalawan pedhang, pailan lan pageblug.”
13
Aku banjur munjuk: “Dhuh Pangeran Yehuwah Para nabi rak sampun nyariyosi
dhateng tiyang-tiyang punika: Sira ora bakal padha ngalami perang lan ora bakal katempuh
ing pailan, nanging sira bakal Sunparingi tentrem rahayu, kang santosa ana ing kene”
14
Paring wangsulane Sang Yehuwah marang aku: “Para nabi iku padha meca goroh atas
asmaningSun Ingsun ora ngutus lan paring dhawuh sarta ora paring pangandika marang
para wong iku. Wong iku padha nglairake wangsit goroh, pamecane kang kothong
lan akal culikaning atine dhewe.
15
Mulane
pangandikane Sang Yehuwah tumrap para nabi kang padha meca demi asmaningSun,
-- mangka Ingsun ora ngutus wong-wong iku, lan kang kandha: Ing kene ora bakal
ketekan perang lan pailan -- : Para nabi iku dhewe kang bakal tumpes dening perang lan
pailan
16
Lan bangsa kang padha diwecani iku bakal padha mati gelangsaran ana ing
lurung-lurunge Yerusalem marga saka perang lan pailan, lan ora ana wong kang bakal
mendhem wong-wong iku: iya wong-wong iku dhewe, bojone sarta anak-anake lanang lan
wadon. Kaya mangkono anggoningSun bakal nempuhake pialane marang wong-wong iku.”
17
Kandhakna tembung iki marang wong-wong iku:
“Luhku crocosan rina-wengi tanpa kendhat,
awit kenya, putrining bangsaku, kataton banget,
tatune ora bisa ditambani babar pisan.
18
Manawa aku metu menyang ing ara-ara ing kana ana wong kang padha mati,
marga diprajaya ing pedhang Manawa aku lumebu ing kutha
ing kana ana wong kang padha lara kaliren
Dalah nabi lan imam padha nglambrang ana ing nagara kang
ora disumurupi.”
19
Yehuda punapa Paduka tampik babar pisan?
Panggalih Paduka punapa jeleh dhateng Sion?
Punapaa dene kawula sami Paduka gebagi ngantos boten saged mantun babar pisan?
Kawula sami ngajeng-ajeng tentrem rahayu, nanging boten wonten punapa-punapa
ingkang sae, ngantos-antos kasarasan,
nanging ingkang wonten namung pagiris.
20
Dhuh Sang Yehuwah, kawula sami ngrumaosi kadursilan kawula
lan durakanipun leluhur kawula; sayektos, kawula damel dosa dhumateng
Paduka.
21
Paduka mugi sampun nampik kawula sadaya, amargi saking asma Paduka,
sampun ngantos nyepelekaken kaluhuranipun dhampar Paduka.
Mugi ngengetana dhateng prasetyan Paduka kaliyan kawula sadaya, sampun Paduka
batalaken
22
Saking panunggilanipun para dewaning para bangsa,
ingkang tanpa gina punika, punapa wonten ingkang saged
ndhawahaken jawah? Punapa langit piyambak saged nyukani jawah
deres? Rak namung Paduka piyambak, dhuh Sang
Yehuwah, Allah kawula, Andel-andel kawula ingkang
nindakaken prakawis punika sadaya?
15
1
Sang Yehuwah ngandika marang aku: “Sanadyan Musa lan Samuel
seba ana ing ngarsaningSun, galihingSun ora bakal bali maneh marang bangsa iku.
Tundhungen saka ngarsaningSun kareben lunga
2
Lan saupama padha takon marang sira: Kula sami kadhawuhan kesah dhateng
pundi? wangsulana mangkene: Mangkene pangandikane Sang Yehuwah:
Sing marang pati, maranga ing pati Sing marang pedhang, maranga ing
pedhang Sing marang pailan, maranga ing pailan
Sing menyang tawanan, menyanga ing tawanan
3
Ingsun bakal ndhatengake paukuman patang warna, -- mangkono pangandikane
Sang Yehuwah --: pedhang kang memateni, asu-asu kang ngeret-eret, manuk-manuk
ing awang-awang lan kewan-kewan ing bumi, kang padha mangsa lan ngrusak.
4
Kanthi patrap mangkono wong iku bakal padha Sundamel pangewan-ewan tumrap
sakehing karajan ing donya, jalaran saka panggawene Manasye bin Hizkia, ratu Yehuda,
ing Yerusalem.”
Pagiris kang tuwuh marga dening peperangan
15:5-9
5
“He Yerusalem, sapa kang bakal duwe welas marang sira,
lan sapa kang bakal bela sungkawa marang sira?
Sapa kang bakal ngampiri nakokake mungguh ing kaslametanira?
6
Sira dhewe wus nampik Ingsun, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah
--, sarta wus lunga nyingkur Ingsun.
Mulane Ingsun ngayatake astaningSun lan numpes sira;
Ingsun wus kesel anggoningSun ngraosake piduwung.
7
Ingsun napeni wong-wong iku kalawan tampah
ana ing kutha-kuthaning nagara. Ingsun wus ndadekake umatingSun padha
kelangan anak lan padha Suntumpes, amarga ora padha mratobat saka polah
tingkahe.
8
Randha-randhane wus Sundadekake akeh ngluwihi
cacahe wedhining sagara. Ingsun ndhatengake juru pangrusak tumrap
para biyung lan nom-nomane ing wayah awan.
Kanthi dadakan Sundhawahi pagiris lan horeg.
9
Wong wadon kang wus manak kaping pitu katon nglayung, napase sesek,
tumrap dheweke srengenge wus surup sanadyan ing wayah awan,
sarta nandhang wirang isin.
Kekarene bakal Sunulungake marang pedhang ana ing ngareping mungsuhe.
Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.”
Tarunge Nabi Yeremia 15:10-21
10
Cilaka kula punika, dhuh ibu, dene panjenengan nglairaken kula,
tiyang ingkang dados wijining paben lan garejegan tumrap tiyang sanagari.
Kula sanes tiyang ingkang nyambutaken utawi tiyang ingkang nyambut dhateng
sinten-sintena, nanging sadaya sami nyupaosi kula.
11
Saestu, dhuh Sang Yehuwah, kawula sampun ngladosi Paduka kalayan
tumemen sanget, lan sampun mbelani mengsah wonten ing
ngarsa Paduka ing wekdal nandhang bilai lan karupekan
12
Apa wong bisa mutung wesi, wesi saka ing tanah lor lan tembaga?
13
“Kasugihan lan rajabrananira bakal Sunulungake dadi rayahan,
minangka ganjaran tumrap sakehing dosanira
ana ing saindenging tlatahira.
14
Sira bakal Sundadekake kawulane mungsuhira,
ana ing nagara kang ora sira sumurupi, amarga bebenduningSun wus metokake
geni,
kang mulad-mulad ngenani sira.”
15
Dhuh Sang Yehuwah, Paduka sampun nguningani bab punika,
mugi ngengetana lan nggaliha dhumateng kawula;
Paduka mugi karsaa malesaken kawula tumrap tiyang ingkang sami mbujeng
kawula. Sampun ngantos Paduka kendelaken kawula
dipun pendhet, amargi agenging kasabaran Paduka,
mugi Paduka uningani, bilih anggen kawula cinampahan punika margi saking
Paduka.
16
Samangsa kawula pinanggih kaliyan sabda pangandika Paduka,
lajeng kawula raosaken nikmatipun; pangandika Paduka punika dados kabingahan
kawula saha nyenengaken manah kawula,
amargi asma Paduka sinebut tumrap kawula, dhuh Sang Yehuwah, Gustinipun ingkang
sarwa dumados.
17
Kawula boten nate jejagongan tumut seneng-seneng
kaliyan para tiyang ingkang sami gegujengan,
amargi kawula kapetel dening asta Paduka, kawula lajeng linggih piyambakan
awit Paduka sampun ngebaki nepsu manah kawula.
18
Punapaa dene reribed kawula boten telas-telas
lan tatu kawula awrat sanget, ngantos angel dipun jampeni?
Saestu Paduka punika dados lepen ingkang ngapirani,
toyanipun boten kenging dipun jagekaken.
19
Mulane paring wangsulane Sang Yehuwah mangkene:
“Manawa sira gelem mratobat, Ingsun bakal mbalekake sira ngadhep ana
ing ngarsaningSun maneh, lan manawa sira ngucapake apa kang aji
sarta ora asor, sira bakal dadi lesaningSun.
Sanadyan wong iku padha bali marani sira, nanging sira ora prelu bali marang wong
iku.
20
Ingsun bakal ndadekake sira dadi balowarti tembaga
kang santosa tumrap bangsa iki; wong iku bakal padha merangi sira,
nanging ora bisa menang, amarga Ingsun nganthi sira,
sira Sunslametake lan Sunluwari. -- Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
--
21
Ingsun bakal ngluwari sira saka tangane wong duraka,
lan ngrebat sira saka ing cengkeremane para wong kang ambeksiya.”
Paukumane Gusti Allah marang bangsa iku
16:1-21
16
1
Pangandikane Sang Yehuwah marang aku mangkene:
2
“Sira aja ngepek bojo lan aja duwe anak lanang utawa wadon ana
ing panggonan kene.
3
Amarga, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah tumrap anak
lanang lan wadon kang lair ana ing panggonan kene, lan tumrap biyung-biyunge kang
nglairake bocah-bocah iku lan bapak-bapakne kang nganakake bocah-bocah iku ana ing
nagara kene --:
4
Wong iku bakal padha mati, amarga lelara-lelara kang marakake mati, ora
bakal padha dilayad lan ora bakal dikubur, bakal padha dadi rabuk ana ing pategalan,
bakal padha tumpes dening pedhang lan pailan, mayite bakal padha dadi pakaning
manuk-manuk ing awang-awang lan sato kewan ing bumi.
5
Dene, mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Aja lumebu ing omahe wong
kang kasripahan, lan aja urun tangis sarta belasungkawa, amarga Ingsun wus mundhut
tentrem rahayune bangsa iki, kang wus Sunparingake, -- mangkono pangandikane
Sang Yehuwah -, lan uga sih kadarman lan sih-piwelasingSun.
6
Para wong gedhe lan wong cilik ing tanah kene bakal padha mati;
ora dikubur, ora ana kang nglayad utawa kang mbeleki kulite lan kang nggundhuli
sirahe, marga saka kang mati mau,
7
uga ora ana kang nyuwil-nyuwil roti palayadan
kagawe nglipur wong kang kepaten. Malah ora ana kang ngulungi tuwung panglipur
marang dheweke, marga kepaten bapa utawa biyunge.
8
Aja lumebu ing omahe wong ropyan-ropyan sumedya njagongi,
melu mangan lan ngombe karo wong iku.
9
Awit Sang Yehuwah, Gustining kang sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel, ngandika
mangkene: “Lah ana ing panggonan kene, ana ngareping mripatira lan ing jamanira,
Ingsun bakal ngandhegake sabawaning wong bungah-bungah lan suka-parisuka, apadene
sabawaning penganten lanang lan wadon.
10
Samangsa sira ndhawuhake iki mau kabeh marang bangsa iki lan banjur padha takon
marang sira mangkene: Punapa sababipun dene Sang Yehuwah kok ndhawuhaken bilai
ingkang ageng punika tumrap kula sadaya? Punapa kalepatan kula lan dosa punapa
ingkang kula lampahi wonten ing ngarsanipun Sang Yehuwah, Gusti Allah kula?,
11
ing kono padha sira dhawuhana mangkene:
Amarga para leluhurira wus padha nyingkur Ingsun, lan wus padha ngetutwuri allah
liyane klawan ngibadah lan sujud nyembah marang iku, wus padha nyingkur marang
Ingsun lan ora netepi angger-anggeringSun, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah
--.
12
Lan sira dhewe wus padha nglakoni kang alane ngluwihi leluhurira Lah sira wus
nuruti tekade atinira kang ala, sarta ora
ngrungokake dhawuhingSun.
13
Mulane Ingsun bakal mbuwang sira saka ing nagara iki
menyang ing nagara, kang ora sira sumurupi lan iya durung disumurupi leluhurira. Ana ing
kana sira bakal ngabekti marang allah liyane rina-wengi, amarga Ingsun ora bakal paring
sih-piwelas marang sira maneh.
14
Mulane lah bakal tumeka ing wektune wus ora ana tembung mangkene maneh: Demi
Sang Yehuwah agesang, kang ngentasake wong Israel saka ing tanah Mesir, -- mangkono
pangandikane Sang Yehuwah --,
15
nanging kasalinan: Demi Sang Yehuwah agesang, kang
nganthi bangsa Israel metu saka ing tanah lor lan saka ing sakehing nagara, ing ngendi
tibane anggone Sang Yehuwah mbuyarake, marga bakal Sunulihake menyang ing tanah,
kang Sunparingake marang para leluhure.
16
Lah Ingsun bakal nimbali juru amek iwak akeh, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah --, kang bakal nyekeli wong iku. Sawuse iku Ingsun ndhawuhi grema akeh
kang mbujung wong iku saka ing sakehe gunung-gunung lan tengger-tengger sarta
saka ing lowah-lowahing parang.
17
Amarga Ingsun wus nguningani polah-tingkahe
kabeh; iku kabeh Ingsun ora kesamaran lan dosane ora kaling-kalingan ana ing
paningalingSun.
18
Mulane kaluputan lan dosane bakal Sunukum tikel loro, amarga
padha njemberake nagaraningSun klawan bangke-bangkening para dewa, kang ngregedi
lan ngebaki tanahingSun klawan pokale kang rusuh.”
19
Dhuh Sang Yehuwah, Paduka punika karosan lan beteng kawula,
pangungsen kawula ing dinten karibedan Para bangsa saking poncoting bumi
sami badhe sowan ing ngarsa Paduka lan munjuk makaten:
“Sayektos, leluhur kawula punika namung ndarbeni dewaning para cidra,
dewa ingkang tanpa paedah, ingkang satunggal kemawon boten wonten
ingkang migunani.
20
Punapa manungsa saged damel allah kangge badanipun piyambak?
Ingkang kados makaten punika rak sanes allah”
21
“Mulane kawruhana, Ingsun bakal paring sumurup marang para wong iku,
sapisan iki Ingsun bakal paring sumurup bab panguwaos
lan kasantosaningSun marang para wong iku,
supaya padha ngretia, yen asmaningSun Sang Yehuwah.”
Perange batin Nabi Yeremia marga bangsa kang nglakoni dosa
17:1-18
17
1
“Dosane Yehuda iku wus tinulisan kalawan pen wesi, kang lancipe inten,
ingukir ana ing papaning atine
lan ana ing sungu-sunguning misbyahe
2
minangka pepeling tumrap para wong iku -- Misbyah-misbyahe lan sesakaning
brahalane pancen ana ing sandhinging wit kang
nggrembel, ana ing tengger kang dhuwur,
3
yaiku ing pagunungan ing ara-ara. -- Kasugihan lan sakehing raja-brananira
bakal Sunparingake dadi rayahan minangka piwales tumrap ing dosanira
ana ing saindenging tlatahira.
4
Sira bakal kelangan tanah-pusakanira kang wus Sunparingake marang sira
lan Ingsun bakal ndadekake sira dadi bature mungsuhira
ana ing nagara kang durung sira sumurupi, amarga ing sajroning bebenduningSun
genine wus murub kang bakal mulad-mulad ing salawase.”
5
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: “Kenaa ing ipat-ipat wong kang ngandelake
marang manungsa lan karosane dhewe, sarta kang atine ngadoh saka Sang
Yehuwah
6
Dheweke bakal kaya rerungkudan brindhil ing ara-ara samun,
ora bakal ngrasakake tekaning kaanan kang becik;
bakal manggon ing tanah garing ing pasamunan,
ing tanah asin kang suwung.
7
Binerkahan wong kang kumandel marang Sang Yehuwah,
lan pangarep-arepe marang Sang Yehuwah
8
Dheweke bakal kaya wit kang tinandur ana ing pinggiring banyu,
kang oyod-oyode mrambat ing pinggiring kali,
lan kang ora ngalami tekane panas sumelet,
godhonge ajeg ijo, ora samar ing mangsa ngerak lan tanpa
kendhat metokake woh.
9
Ati iku culika banget, luwih culika katimbang apa bae,
atine wis kaya watu: sapa kang bisa nyumurupi kaanane?
10
Ingsun, Yehuwah, kang niti-priksa ati, kang ndadar batining manungsa,
lan banjur males marang saben wong, kang timbang karo polah-tingkahe, lan
wohing panggawene.”
11
Kayadene ayam-alas kang ngengremi dudu endhoge,
mangkono kaanane wong kang ngeruk bandha,
kanthi patrap kang ora kalal; nalika nedheng-nedhenge umure,
bakal koncatan sakabehe, temah ing wekasaning umure
kesuwur dadi wong gemblung.
12
Dhuh Dhamparing kamulyan, ingkang luhur wiwit kina-makina,
Padaleman Suci kita
13
Dhuh Sang Yehuwah, Pangajapipun Israel, sadaya tiyang ingkang nyingkur Paduka
temtu kawirangan. Para tiyang ingkang sami nyimpang saking
Paduka, badhe kasirnakaken saking nagari,
amargi sami nilar tuking toya gesang, inggih punika Sang Yehuwah.
14
Dhuh Sang Yehuwah, kawula mugi Paduka sarasaken,
temah kawula badhe saras; kawula mugi Paduka wilujengaken,
temah kawula badhe wilujeng, amargi Paduka punika pepujan kawula
15
Lah, tiyang punika sami wicanten dhumateng kawula:
“Ana ing ngendi pangandikane Sang Yehuwah iku?
Cikbene saiki teka”
16
Ewasamanten kawula boten nate ngajap dhumateng Paduka supados ndhatengaken
bilai, kawula boten ngajeng-ajeng dhatengipun
dinten karibedan; inggih Paduka punika ingkang nguningani
punapa ingkang medal saking lambe kawula,
sadaya kabeber wonten ing ngarsa Paduka.
17
Paduka sampun ngantos dados pagiris tumrap kawula,
Paduka punika dados pangauban kawula ing dinten bilai.
18
Para tiyang ingkang sami mbujeng kawula, kajengipun nandhang wirang,
nanging kawula sampun ngantos kawirangan; kajengipun sami giris,
nanging kawula sampun ngantos giris. Dintening bilai nempuha dhateng para tiyang
punika, saha sami Paduka sirnakna ngantos tikel.
Dina Sabat kudu disucekake 17:19-27
19
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah marang aku: “Sira lungaa lan ngadega ana
ing Gapura Anak Rakyat, kang diliwati mlebu metu dening raja-raja ing Yehuda, apadene ing
sakehing gapura ing Yerusalem.
20
Wong-wong iku padha sira dhawuhana mangkene:
Dhuh para raja Yehuda, sakathahing tiyang Yehuda lan sakathahing tiyang Yerusalem
ingkang mlebet medal langkung ing gapura punika Sami mirengna pangandikanipun
Sang Yehuwah
21
Makaten pangandikanipun Sang Yehuwah: Sira padha diprayitna demi
nyawanira Aja memikul ing dina Sabat lan nggegawa iku ngliwati gapura-gapurane
Yerusalem
22
Aja nggawa barang metu saka ing omahira ing dina Sabat lan aja nglakoni
pagawean apa bae, nanging dina Sabat iku sira sucekna kaya kang wus Sundhawuhake
marang leluhurira.
23
Ewadene para leluhurira padha ora ngrungokake, lan ora nggatekake,
nanging padha nekad mbeguguk, temah
ora ngrungokake lan ora gelem nampani pepeling.
24
Samangsa sira ngrungokake dhawuhingSun kalawan temen-temen, --
makaten pangandikanipun Sang Yehuwah --, lan ora nggawa mlebu samubarang liwat
gapura-gapuraning kutha iki ing dina Sabat, nanging nucekake dina Sabat lan ora nglakoni
pagawean ing dina iku,
25
gapura-gapura iku bakal kaliwatan para raja lan para panggedhe,
kang bakal lungguh ing dhampare Dawud, padha nunggang kareta lan jaran: para ratu
iku, para panggedhene, para wong Yehuda lan wong isine kutha Yerusalem. Sarta kutha iki
bakal dienggoni ing wong ing salawase.
26
Para wong saka ing kutha-kuthane Yehuda lan saka
ing panggonan-panggonan ing sakubenge Yerusalem, saka tanahe Benyamin, lan saka
Dhaerah Tengger, saka ing pagunungan sarta saka ing Tanah Negeb, kanthi nggawa kurban
obaran, kurban sembelehan, kurban dhaharan lan menyan, ngaturake kurban pamuji sokur
menyang ing padalemane Sang Yehuwah.
27
Balik samangsa sira padha ora ngrungokake dhawuhingSun lan ora nucekake dina Sabat
lan memikul samubarang mlebu ngliwati gapurane Yerusalem ing dina Sabat, ana ing
gapura-gapura kono Ingsun bakal ngurubake geni, kang bakal mangsa puri-puri Yerusalem
nganti tapis, lan kang ora bisa sinirep.”
Piwulang kang kamot ing pagaweane kundhi
18:1-17
18
1
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia mangkene:
2
“Enggal lungaa menyang omahe kundhi Ana ing kana
sira bakal Sunwedhari pangandikaningSun marang sira.”
3
Aku banjur mangkat menyang omahe kundhi lan kabeneran dheweke pinuju
gawe grabah kalawan pirantine.
4
Samangsa grabah kang saka lempung kang ana ing
tangane iku rusak, kundhi mau banjur mangun grabah iku maneh kadadekake grabah liyane,
kang inganggep becik manut wawasane.
5
Nuli pangandikane Sang Yehuwah marang aku mangkene:
6
“He turune Israel Apa Ingsun ora bisa tumindak tumrap sira kaya
kundhi iku, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --. Lah kayadene lempung kang
ana ing tangane si kundhi iku, mangkono uga sira ana ing astaningSun, he turune
Israel
7
Terkadhang ana dhawuhingSun tumrap ing sawijining bangsa utawa karajan,
manawa Ingsun karsa mbedhol, mbubrah lan mbengkas iku.
8
Nanging manawa bangsa, kang wus Sundhawuhake kaya mangkono mau
mratobat saka ing pialane, Ingsun temah dadi keduwung, dene Ingsun kok bakal ndhawahake
bilai kang wus Sunrancang tumrap bangsa iku.
9
Terkadhang Ingsun ngandika bab sawijining bangsa utawa nagara, menawa Ingsun karsa
mbangun lan nanem iku.
10
Nanging manawa bangsa iku nglakoni apa kang ala ana ing
ngarsaningSun lan ora ngrungokake marang dhawuhingSun, Ingsun dadine keduwung
dene Ingsun bakal ndhatengake kauntungan kang Sunjanjekake marang bangsa iku.
11
Mulane sira ndhawuhana marang bangsa Yehuda lan wong isine kutha Yerusalem:
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Lah Ingsun iki lagi nyepakake bilai tumrap sira
lan nggalih pangrantam nglawan marang sira. Becike sira padha mratobata kabeh, ninggala
solah-tingkahira kang ala, sarta becikna lakunira lan panggawenira
12
Ewadene celathune wong-wong iku: Ora ana gunane
Amarga aku arep padha tumindak manut rancanganku dhewe lan arep nuruti tekading
atiku dhewe-dhewe kang ala.”
13
Marga saka iku pangandikane Sang Yehuwah mangkene:
“Coba takokna ana ing antarane para bangsa:
sapa kang tau krungu prakara kang kaya mangkene iki?
Prawan ing Israel wus nglakoni prakara-prakara kang nistha banget
14
Apa bisa kelakon salju putih arep ngalih saka ing gunung parang Siryon?
Mokal yen banyu ing gunung bakal asat, banyu kang seger lan mili
15
Nanging umatingSun wus lali marang Ingsun,
padha ngobong kurban kanggo
para dewa kang tanpa guna, padha tiba kesandhung ana ing dalane
dhewe-dhewe, yaiku dalan-dalane ing kuna-makuna,
lan menggok ing dalan simpangan, yaiku dalan kang ora diwarata.
16
Padha gawe nagarane dadi nistha lan dadi cacadan ing salawase.
Saben wong kang liwat padha eneg lan gedheg-gedheg.
17
Ingsun bakal mbuyarake bangsa iki ana ing
ngarepe mungsuhe kaya angin saka ing wetan.
PengkeraningSun lan dudu wadananingSun kang Sunkatingalake marang
wong-wong iku ing dina tibaning bilaine.”
Pandongane Nabi Yeremia nyuwun piwales tumrap mungsuhe
18:18-23
18
Celathune para wong iku: “Payo padha nganakake sekuthon nglawan Yeremia, amarga
imam iku ora bakal kentekan piwulang, wong wicaksana ora bakal kentekan pitutur lan nabi
ora bakal kentekan pangandikane. Payo kita ngantem dheweke kalawan basane dhewe, lan
nggatekake marang sadhengah tembunge”
19
Dhuh Sang Yehuwah, mugi karsaa nggatosaken kawula
saha midhangetna pasambat kawula
20
Kasaenan punapa badhe kawales piawon? Ewadene sami ndhudhuk luwangan kangge
kawula Paduka mugi ngengetana, bilih kawula sowan
wonten ing ngarsa Paduka,
saha nyuwunaken punapa ingkang sae tumrap para tiyang punika,
supados kauwalna saking bebendu Paduka.
21
Mila anak-anakipun mugi sami Paduka pasrahaken dhateng paceklik, saha para
tiyang punika mugi Paduka ulungaken dhateng ing landheping pedhang
Ingkang estri kajengipun sami kecalan anak saha semah
Ingkang jaler kajengipun sami pejah dening pageblug
sarta para nem-nemanipun sami pejah dening pedhang wonten ing paprangan.
22
Kajengipun kepireng panjerit saking ing griyanipun
samangsa Paduka dadakan ndhatengaken grombolan rampog,
amargi sami ndhudhuk luwangan kangge nyepeng kawula,
lan sampun masang kalajiret kangge suku kawula.
23
Wondene Paduka, dhuh Sang Yehuwah, Paduka nguningani,
sadaya rancanganipun anggenipun badhe mejahi kawula.
Sampun Paduka apunten kalepatanipun, lan sampun Paduka ruwat dosanipun
saking ngarsa Paduka: Nanging mugi sami kesandhunga wonten ing
ngarsa Paduka. Mugi karsaa tumindak ing dinten bebendu
Paduka
Piwulang kang kamot ing guci kang pecah 19:1-15
19
1
Pangandikane Sang Yehuwah marang aku mangkene: “Sira lungaa
tuku guci lempung, banjur ngajaka para tetuwaning umat lan para imam kang tuwa
dhewe,
2
nuli mangkata menyang ing Lebak Ben-Hinom, kang ana ing ngarepe gapura
Beling Ana ing kana sira warak-warakna tembung-tembung kang bakal Sunlairake
marang sira
3
Kandhakna mengkene: Dhuh, para ratu ing Yehuda lan para tiyang ing
Yerusalem Makaten pangandikanipun Sang Yehuwah, Gustining kang sarwa dumados,
Gusti Allahipun Israel: Lah Ingsun bakal ndhatengake bilai ing panggonan kene, nganti
wong kang krungu bakal sumruweng kupinge
4
Amarga para wong iku wus nyingkur Ingsun, ngwenehi papan marang allah ngamanca lan
wus ngobong dupa kanggo allah liyane, kang ora disumurupi dhewe, apadene para leluhure
lan para raja ing Yehuda. Panggonan iki kebak getihe wong kang ora duwe kaluputan.
5
Para wong iku wus padha ngadegake tengger-tengger pangurbanan kanggo Baal,
kanggo ngobong anak-anake minangka
kurban obaran marang Baal, sawijining prakara kang ora tau Sundhawuhake utawa
Sunngandikakake apadene kang ora tau tuwuh ana ing panggalihingSun.
6
Mulane lah bakal teka wektune -- makaten pangandikanipun
Sang Yehuwah, -- panggonan iki ora karan Tofet utawa Lebak Ben-Hinom maneh,
nanging Lebak Panyembelehan.
7
Ingsun bakal murungake rancangane Yehuda lan
Yerusalem ing panggonan iki, lan Ingsun bakal damel ambruke wong-wong iku dening
pedhang ana ing ngarepe mungsuhe lan para wong kang padha ngarah nyawane. Ingsun
bakal ngetogake bae mayite kamangsa ing manuk-manuk ing awang-awang lan sato
kewan ing bumi.
8
Ingsun bakal damel kutha iki dadi pangewan-ewan lan cacadan. Sadhengah
wong kang liwat ing kene bakal padha kaeraman lan ngeses marga saka sakehe
wewelake.
9
Ingsun bakal damel para wong iku padha mangan daginge anak-anake lanang
lan wadon, lan saben wong mangan daginge kancane ing sajrone nandhang kasusahan lan
karibedan, jalaran saka mungsuh-mungsuhe tuwin para wong kang padha ngarah nyawane.
10
Sira nuli ngepruka guci iku ana ing ngarepe para wong kang padha melu sira.
11
Wong iku nuli padha sira dhawuhana mangkene: Mangkene pangandikane Sang
Yehuwah, Gustining kang sarwa dumadi: “Ingsun bakal ngepruk bangsa lan kutha
iki kayadene pangepruke kundhi marang grabahe, temah ora bisa didandani maneh.
Tofet bakal dadi kuburan, amarga wus ora ana panggonan liyane maneh kanggo
ngubur.
12
Kaya mangkono iku kang bakal Suntandukake marang panggonan lan isine
kutha iki. -- Makaten pangandikanipun Sang Yehuwah -- Ingsun bakal ndadekake kutha
iki kaya Tofet.
13
Omah-omah ing Yerusalem lan omah-omahe para raja ing Yehuda iku
bakal Sundadekake jember kaya Tofet, yaiku sakehe omah kang payone kanggo ngobong
kurban marang sakehe balatantraning langit lan kanggo ngesokake sesajen omben-omben
marang para allah liyane.”
14
Sakondure Nabi Yeremia saka Tofet anggone kautus dening Sang Yehuwah, supaya
memeca, panjenengane banjur jumeneng ana ing plataraning padalemane Sang Yehuwah,
lan ngandika marang wong akeh mangkene:
15
“Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining kang sarwa dumadi, Gusti Allahe
Israel: Lah Ingsun bakal ndhatengake ana ing kutha kene lan kutha-kutha ing sakiwatengene
sakehing bilai kang wus Sungandikakake, yen bakal nempuh wong-wong iki, amarga
padha nekad mbangkang lan ora ngrungokake marang pangandikaningSun.”
Ipat-ipat marang Pasyhur jalaran ngunjara Nabi Yeremia
20:1-6
20
1
Pasyhur bin Imer, imam kang ing wektu iku dadi kepalane padalemane
Sang Yehuwah, krungu Nabi Yeremia memeca mangkono.
2
Nabi Yeremia nuli disapu lan dibelok ana ing gapura Benyamin, kang ana
ing dhuwure padalemane Sang Yehuwah.
3
Nanging esuke bareng Nabi Yeremia diluwari saka ing belokan, banjur ngandika marang
Imam Pasyhur mangkene: “Sang Yehuwah bakal nyebut kowe dudu Pasyhur, nanging
Pagiris saka ing ngendi-endi.
4
Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Lah
Ingsun bakal ndadekake sira dadi pagiris tumrap sira dhewe lan mitra-mitranira
kabeh; mitra-mitranira bakal padha mati ambruk dening pedhanging mungsuh ana ing
ngarepira dhewe. Apadene Yehuda kabeh bakal Sunulungake ing tangane ratu ing
Babil, banjur padha diangkatake menyang ing pambuwangan ing tanah Babil lan dipateni
kalawan pedhang.
5
Uga kasugihane kutha iki, oleh-olehaning rekasane kabeh, samubarang
kang pangaji lan raja-branane para raja ing Yehuda bakal Sunulungake marang tanganing
mungsuhe, kang njarah-rayah, nglumpukake lan mbandhang iku kabeh menyang Babil.
6
Dene mungguh sira dhewe, he Pasyhur dalah saisine omahira, sira bakal diangkat dadi
tawanan, sira bakal teka ing Babil lan bakal mati ana ing kana sarta bakal dikubur ana ing
kana; iya sira lan para mitranira kabeh kang padha kokwedhari pameca kang goroh.”
Pasambate Nabi Yeremia jalaran pameteking kalenggahane
20:7-18
7
Dhuh Sang Yehuwah, Paduka ingkang ngarih-arih kawula
lan kawula sampun purun kaarih-arih; Paduka punika rosa sanget tumrap kawula,
Paduka nunten nelukaken kawula. Kawula dados gegujengan sadinten muput,
sadayanipun sami moyoki kawula.
8
Amargi saben kawula wicanten, kapeksa mbengkok,
kedah alok-alok: “Ambeksiya Paniksa” Amargi pangandikanipun Sang Yehuwah
dados cacadan lan pamoyok tumraping kawula, sadinten
muput.
9
Nanging samangsa kawula mosik: “Aku emoh ngelingi Panjenengane
lan wegah ngucapake pangandikane maneh atas Asmane”,
ing salebeting manah kawula kados wonten latu murub makantar-kantar
ingkang pinepetan wonten ing balung kawula,
kawula ngantos kesel anggen kawula mbetah-mbetahaken,
nanging boten kuwawi.
10
Kawula sampun mireng reraosanipun tiyang kathah:
“Pagiris teka saka ing ngendi-endi
Gugaten dheweke Aku padha arep nggugat dheweke”
Kanca-kanca kenthel kawula piyambak sami ngintip punapa kawula kesandhung
lajeng dhawah: “Bokmanawa dheweke kena diglembuk,
temah bisa kita kalahake, lan kita bisa nandukake pamales marang
dheweke”
11
Nanging Sang Yehuwah nunggil kaliyan kawula
kados sang prawira ingkang prakosa, pramila ingkang mbujeng kawula badhe
kesandhung lan dhawah, lan boten saged nindakaken punapa-punapa.
Sami badhe nandhang wirang sanget, amargi sami boten angsal damel;
punika badhe dados kawirangan, ingkang salaminipun boten saged dipun
supekaken
12
Dhuh Sang Yehuwah, Gustinipun ingkang sarwa dumados,
ingkang ndadar tiyang ingkang leres, sarta nguningani batos lan manah,
keparenga kawula nyipati pamales Paduka dhateng para tiyang punika,
amargi prakawis punika sampun kawula pasrahaken dhumateng Paduka.
13
Ngidunga kagem Sang Yehuwah, ngaturna pamuji marang Sang Yehuwah
Amarga Panjenengane wus ngluwari nyawane wong miskin saka ing tangane
wong kang nandukake piala.
14
Kenaa ing ipat-ipat dina kalairanku Kareben aja diberkahi dina nalika ibuku
nglairake aku
15
Kenaa ing ipat-ipat wong kang nggawa kabar
marang bapakku, mangkene: “Panjenengan kaparingan putra kakung”,
kang njalari panjenengane rena banget.
16
Dina iku dadia kaya kutha-kutha, kang wus kawalik dening Sang Yehuwah
tanpa sih-palimirma Muga keprungua pasambat ing wayah esuk,
lan swara gumeder ing wayah tengange
17
Amarga dina iku ora mateni aku, nalika aku ana ing kandhutan,
temah ibuku dadi kuburanku lan mbobot ing salawase
18
Yagene aku kok lair saka ing kandhutan, nyawang kasusahan lan prihatin,
temah dina-dinaning uripku liwat klawan wirang?
Bab anggone Sang Prabu Zedhekia bakal kabucal didhawuhake
21:1-10
21
1
Pangandika kang kadhawuhake Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia, nalika
Sang Prabu Zedhekia ngutus Imam Pasyhur bin Malkia lan Imam Zefanya bin Maaseya,
kanthi wineling mangkene:
2
“Panjenengan mugi karsaa neges dhumateng Sang Yehuwah,
amargi Sang Prabu Nebukadnezar, raja ing
Babil nempuh perang Bokmanawi Sang Yehuwah karsa nindakaken tumrap kula
sami kadosdene kaelokan ingkang sampun kalampahan, temah Sang Prabu Nebukadnezar
wau mundur nilar kula.”
3
Pangandikane Nabi Yeremia marang para utusan mau: “Munjuka
marang Sang Prabu Zedhekia mangkene:
4
Pangandikanipun Sang Yehuwah, Gusti Allahipun Israel makaten: Lah Ingsun bakal
malik gegamane perang kang sira cekel iku, lan sira anggo nanggulangi perange raja
ing Babil lan para wong ing Kasdim, kang ngepung ing sajabaning balowarti: Ingsun
bakal nglumpukake gegamane iku ana ing jero kutha iki.
5
Ingsun piyambak bakal perang nglawan marang sira kalawan ngayatake
asta, lan bau kang rosa, klawan deduka, sarta bentering bebendu lan bramantya.
6
Ingsun bakal ndhawahake wewelak marang isine kutha iki, iya manungsa iya kewan,
bakal padha mati dening pageblug kang ngebat-ebati.
7
Sawuse iku -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah -- Zedhekia,
raja ing Yehuda, para punggawane tuwin para wong isining kutha, kekarene kang isih
urip, ora tinempuh ing pageblug, pedhang lan paceklik, iku kabeh bakal Sunulungake marang
tangane Nebukadnezar, raja ing Babil, yaiku mungsuhe, kang ngarah nyawane, banjur
padha dipateni kalawan landheping pedhang tanpa pangeman, piwelas lan pangapura.
8
Nanging para kawula ing kene padha sira warahana mangkene: Pangandikane Sang
Yehuwah mangkene: Lah Ingsun nedahake marganing urip lan pati.
9
Sing sapa tetep manggon ana ing kutha kene, bakal mati
dening pedhang, paceklik lan pageblug, nanging sing sapa metu saka ing kene lan
teluk marang ing Kasdim, kang ngepung sira, iku bakal urip; nyawane bakal kanggo rayahan
kanggo para wong iku.
10
Amarga Ingsun wus nglawan kutha iki sarana ndhatengake bilai,
lan ora marakake kabegjane; -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --. Kutha iki
bakal Sunulungake marang ing tangane raja ing Babil, kang bakal ngobong kutha iki nganti
entek.”
Pameca nglawan raja ing Yehuda 21:11--22:9
11
Katur dhumateng brayatipun Sang Nata ing Yehuda. Sami midhangetna pangandikanipun
Sang Yehuwah:
12
“He para tedhak turune Dawud, -- makaten pangandikanipun Sang
Yehuwah --: Saben esuk nindakna putusan kang adil,
lan kang direbut wewenange uwalna saka ing tangane kang nyiya-nyiya,
supaya mulad-mulading bebenduningSun aja nganti nyamber kaya geni,
sarta makantar-kantar, ora ana kang nyirep,
marga saka panggawe-panggawenira kang ala
13
Lah, Ingsun bakal dadi mungsuhira,
he kutha kang ana ing lebak, gunung parang kang ana ing tanah ngare,
-- makaten pangandikanipun Sang Yehuwah
--: He sira kang muni: “Sapa kang wani
ngudhuni aku lan sapa kang bisa lumebu ing
pasingidanku?
14
Ingsun bakal ndhawahake piwales marang sira,
kang timbang karo wohing panggawenira, --
makaten pangandikanipun Sang Yehuwah, --
Ingsun bakal ngurubake geni ana ing alase, kang bakal mangsa samubarang ing
sakiwa-tengene nganti entek.”
22
1
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: “Sira mangkata menyang
ing kadhatone Sang Nata ing Yehuda lan dhawuhna pangandika iki ana ing kono
2
Dhawuhna mangkene: He ratu Yehuda kang lungguh ing dhampare Dawud, sira,
para punggawanira lan kawulanira kang lumebu liwat ing gapura-gapura kene
3
-- Makaten pangandikanipun Sang Yehuwah
--: Tumindaka kang adil lan bener; wong kang dirayah wewenange uwalna saka ing
tangane kang nyiya-nyiya; sira aja nandukake panganiaya marang wong neneka, bocah lola
lan randha, apadene aja ngwutahake getihe wong kang resik ana ing kene
4
Amarga yen
sira padha bisa nindakake iku kabeh kalawan temen-temen, bakal kelakon para raja, kang
bakal lungguh ana ing dhampare Dawud, padha nunggang kareta lan kaarak lumebu
ing gapura-gapuraning kraton: para raja iku, para punggawane lan kawulane.
5
Nanging manawa sira ora ngrungokake pangandika iki,
Ingsun wus supaos demi Ingsun piyambak, -- makaten pangandikanipun Sang Yehuwah,
-- kraton iki bakal dadi jugrugan.
6
Amargi makaten pangandikanipun Sang Yehuwah ing
ngatasipun brayatipun Sang Nata ing Yehuda: Sira Sunanggep kaya Gilead,
lan kaya pucake gunung Libanon Nanging Ingsun mesthi bakal ndadekake sira
dadi ara-ara samun, dadi kutha kang suwung.
7
Ingsun bakal netepake juru pangrusak tumrap sira,
kang padha nggawa gegamane dhewe-dhewe:
Wong iku bakal padha negori wit eres kang dadi pepethinganira
kang banjur dicemplungake ing geni.
8
Lan samangsa akeh wong kang liwat ing kutha kene, iku bakal padha rerasanan:
Yagene Sang Yehuwah nandukake kang kaya mangkene marang kutha kang gedhe iki?
9
Wong bakal mangsuli: Amarga wus padha lali marang prasetyane Sang Yehuwah, Gusti
Allahe, lan wus sujud nyembah marang allah liyane lan ngabekti marang iku.”
Pameca nglawan Sang Prabu Salum 22:10-12
10
Sira aja nangisi wong mati, lan aja belasungkawa marga saka wong
iku. Luwih becik sira nangisana kang wus lunga,
amarga iku ora bakal bali maneh, lan ora bakal ndeleng tanah kelairane maneh.
11
Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah tumrap Sang Prabu Salum bin Yosia,
raja ing Yehuda, kang wus jumeneng raja, nggentosi Sang Prabu Yosia, kang rama, lan
kang wus nilar tanah iki: “Dheweke ora bakal bali mrene maneh;
12
nanging bakal mati ana ing tanah pambuwangan lan ora bakal ndeleng
nagara iki maneh.”
Pameca nglawan Sang Prabu Yoyakim 22:13-19
13
Bilai wong kang mbangun kratone adhedhasar kang ora adil,
lan pandhapane gedhe adhedhasar pratingkah kang daksiya,
lan kang magawekake pepadhane kanthi lelahanan
sarta ora menehi pituwase,
14
kang celathu: “Aku arep ngedegake kraton, kang gedhe amba lan pandhapane kang
jembar bawera”
Temboking kraton banjur dietrapi cendhela- cendhela
blabaging kraton kang kagawe kayu eres, sarta dicet abang.
15
Apa panganggepira sira iku raja, manawa padha rebut unggul bab
migunakake kayu eres? Bapakira rak uga mangan lan ngombe,
lan oleh kanikmatan? Nanging iku nindakake kaadilan lan
kabeneran,
16
sarta mutusi prakarane wong sangsara lan wong miskin kalawan adil.
Rak iku arane nganggep marang Ingsun? Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
17
Nanging mripat lan atinira mung ngarah marang kauntungan,
ngwutahake getihe wong kang ora luput, sarta nindakake pameres lan panganiaya.
18
Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah tumrap Sang Prabu Yoyakim bin
Yosia, raja ing Yehuda: “Wong ora bakal nangisi dheweke:
Adhuh lae kakangku Adhuh lae mbakyuku Wong ora bakal nangisi dheweke:
Adhuh lae gusti Adhuh lae panjenengan dalem
19
Anggone kakubur patrape bakal kaya mendhem kuldi,
dilarak lan dibuwang ing sajabaning gapurane Yerusalem.”
Pameca nglawan Sang Prabu Khonya 22:20-30
20
Sira munggaha ing gunung Libanon lan nguwuh-uwuha
Ulukna swaranira ana ing pagunungan Basan
Nguwuh-uwuha saka ing pagunungan Abarim,
amarga sakehe kang padha sira tresnani wus padha tumpes
21
Ingsun wus ngandika marang sira nalika sira santosa,
nanging sira mangsuli: “Aku emoh ngrungokake”
Kaya mangkono tindak-tandukira wiwit nalika nom-nomanira,
amarga sira emoh ngrungokake dhawuhingSun
22
Sakehe wong kang ngengon sira bakal kabur dening prahara,
lan para kang sira tresnani bakal diangkat dadi wong tawanan.
Ing kono sira bakal nandhang wirang lan camah
amarga saka sakehing pialanira.
23
He sira kang manggon ana ing gunung Libanon,
lan nusuh ana ing wit-wit eres Saiba bakal pasambatira, samangsa sira
nandhang lara,
nandhang lara kang rasane kaya wong wadon kang lagi nglarani.
24
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: “Demi Ingsun agesang, malah sanadyan
Khonya bin Yoyakim, raja ing Yehuda iku dadi sesupe cap ana ing astaningSun tengen,
ewadene sira bakal Suncopot
25
Ingsun bakal masrahake sira marang tangane para
wong kang padha ngarah nyawanira, marang tangane wong kang sira eringi, marang ing
tangane Nebukadnezar, raja ing tanah Babil, sarta marang ing tangane wong Kasdim.
26
Ingsun bakal mbucal sira lan ibunira kang nglairake sira menyang ing nagara liya kang
dudu tanah kalairanira; sira bakal mati ana ing kana.
27
Nanging wong iku ora bakal padha mulih menyang ing nagara kang
diengen-engen supaya bisa bali mrana”
28
Khonya iku rak barang kang remeh kang bakal diremuk dening wong,
utawa grabah kang ora disenengi ing wong? Yagene dheweke kok dibanting lan
dibuwang, menyang ing nagara, kang ora disumurupi?
29
He nagara, nagara, nagara Rungokna pangandikane Sang Yehuwah.
30
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: “Wong iku catheten ora duwe anak,
wong lanang kang ora tau oleh begja ing sajroning uripe,
marga turune ora ana siji-sijia kang bisa nglungguhi dhampare Dawud
lan nyekel paprentahan ing Yehuda maneh”
Prasetya bab Trubusane Sang Prabu Dawud kang adil
23:1-8
23
1
“Bilai para pangon kang ngetogake bae wedhus-wedhus ngonngonaningSun
padha ilang lan buyar” -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
2
Mulane pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allahe
Israel marang para pangon kang ngengon bangsaku, mangkene: “Sira wus ngetogake
bae wedhus-wedhusingSun buyar lan pating slebar, ora sira reksa. Mulane wruhanira,
Ingsun bakal males marang sakehing panggawenira kang ala, -- mangkono
pangandikane Sang Yehuwah --.
3
Lan Ingsun piyambak bakal ngempalake kekarene
wedhus-wedhusingSun saka ing tanah anggoningSun mbuyarake lan bakal nggiring
bali menyang ing pangonane maneh; iku banjur bakal tangkar-tumangkar lan wuwuh
akeh.
4
Ingsun bakal milih pangon-pangon kang bakal ngengon wedhus-wedhus iku,
temah ora padha wedi maneh, ora kaget, sarta ora ana siji-sijia kang ketriwal. Mangkono
pangandikane Sang Yehuwah.
5
Pangandikane Sang Yehuwah mangkene: Lah, bakal tumeka ing wektune, Ingsun bakal
nuwuhake Trubusane Dawud kang adil. Iku bakal jumeneng raja kang wicaksana lan
tumindak adil tuwin bener ana ing nagara.
6
Ing jaman jumenenge raja iku Yehuda bakal linuwaran lan Israel bakal tentrem uripe; dene
jeneng kang diwenehake dening wong marang dheweke: Sang Yehuwah kaadilan kita.
7
Mulane, -- mangkene pangandikane Sang Yehuwah --, lah bakal tumeka ing wektune
wong ora muni mangkene maneh: Demi Sang Yehuwah agesang, kang ngentasake Israel
saka ing tanah Mesir,
8
nanging mangkene: Demi Sang Yehuwah agesang kang ngirid lan
ngulihake tedhak turune Israel metu saka ing tanah lor lan saka sakehing nagara, anggone
Panjenengane mbuyarake wong-wong iku, sarta iku banjur bakal padha manggon ana ing
tanahe dhewe.”
Nglawan para nabi palsu 23:9-40
9
Bab para nabi. Atiku remuk sajroning dhadhaku.
Sakehing balungku gograg. Kaananku kaya wong mendem,
kaya wong lanang kang keladuk anggone ngombe anggur,
awit saka Sang Yehuwah lan pangandikane kang suci.
10
Nagara wus kebak wong laku jina; sanyata marga saka ipat-ipat iki
nagara iki dadi garing, lan suket-suket ing ara-ara padha alum;
kang diburu mung piala,
lan karosane iku anggone padha ora adil.
11
“Sanyata, nabia, imama padha dursila; ana ing padalemaningSun Ingsun uga
nrenjuhi pialane. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
12
Mulane dalan kang diambah para wong iku bakal kaya dalan kang lunyu;
ana ing petengan bakal padha kesandhung lan tiba ana ing kono,
amarga Ingsun bakal ndhatengake bilai tumrap para wong iku
ing sajroning taun nalika padha kaukum. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
13
Ing kalangane para nabi ing Samaria, Ingsun nguningani ana kang ora patut,
padha meca demi Baal lan padha nasarake umatingSun Israel.
14
Nanging ing kalangane para nabi ing Yerusalem
Ingsun nguningani pokal kang rusuh, padha laku jina lan tumindak ora jujur,
padha mangkotake atine wong kang nindakake piala,
temah ora ana wong kang mratobat saka kadursilane.
Kabeh wus padha dadi kaya Sodom tumrap Ingsun,
sarta para kang manggon ing kono kaya Gomora.”
15
Marga saka iku pangandikane Sang Yehuwah,
Gustining kang sarwa dumadi, tumrap para nabi iku mangkene:
“Lah, Ingsun bakal maringi pangan butrawali lan omben-omben racun marang
wong-wong iku, awit marga saka para nabi ing Yerusalem iku,
kadursilan wis ngembrah ana ing saindenging nagara.”
16
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi:
“Aja ngrungokake tembunge para nabi kang memeca marang sira
Wong-wong iku mung aweh pangarep-arep kang kothong marang sira,
lan mung medharake wangsit akal-akalane dhewe,
kang tekane ora saka lesane Sang Yehuwah.
17
Wong iku padha kandha marang wong kang padha nyampahi sabdane Sang
Yehuwah: Kowe bakal padha slamet
lan marang sadhengah wong kang mbeguguk nuruti tekading atine,
kandhane mangkene: Kowe ora bakal nemu bilai”
18
Awitdene sapa ta kang nekseni pirembagane Sang Yehuwah,
temah bisa nggatekake lan krungu pangandikane?
Sapa kang nggatekake lan ngrungokake iku?
19
Mara delengen, praharaning Sang Yehuwah,
yaiku bentering bebendune, wus metu nyamber-nyamber,
-- angin lesus --
lan tumiba nempuh sirahe para wong duraka.
20
Bebendune Sang Yehuwah ora bakal mendha,
nganti Panjenengane wus nindakake lan mujudake apa kang wus rinancang ana
ing panggalihe; ing dina-dina kang wekasan sira bakal
mangreti prakara iku temenan
21
“Ingsun ora ngutus para nabi iku, ewadene padha mempeng,
Ingsun ora paring pangandika marang para wong iku,
ewadene padha memeca.
22
Saupama padha nunggoni anggoningSun pirembagan,
mesthi padha nglairake pangandikaningSun marang para
umatingSun, lan padha ngajak bali umatingSun saka ing
tindak-tanduke kang ala tuwin panggawene kang dursila.
23
Ingsun rak dudu Allah kang mung ana ing cedhakan,
nanging kang ana ing kadohan uga. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
24
Saupama ana wong kang umpetan ana ing pasingidan,
apa Ingsun ora pirsa? -- Mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
Apa dudu Ingsun kang ngebeki
langit lan bumi? Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
25
Ingsun wus miyarsa apa kang dikandhakake para nabi, kang memeca goroh demi
asmaningSun, sarana pangucape: Aku wis ngimpi, aku wis oleh impen
26
Nganti sapira suwene bab iku ana ing batine para
nabi, kang doracara lan medharake saka pangothak-athike dhewe,
27
kang ngrantam supaya umatingSun padha lali marang Ingsun
kalawan impen-impen, kang dikandhakake nabi siji marang sijine, padha kayadene para
leluhurira, kang lali marang asmaningSun marga saka Baal?
28
Nabi kang oleh impen, kareben ngandhakake impene, lan kang tampa
pangandikaningSun iya kareben ngabarake pangandikaningSun ing sabenere
Apa ana gandheng-cenenge dami karo gandum?
Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
29
PangandikaningSun rak prasasat geni, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --
lan kaya palu kang ngremuk gunung parang?
30
Mulane, lah Ingsun bakal nglawan para nabi kang padha nyolong pangandikaningSun
saka kancane. -- Mangkono pangandikane Sang Yehuwah --.
31
Satemene Ingsun bakal nglawan para nabi kang ngempakake
ilate kanthi sawenang-wenang kanggo ngandharake pangandikaning Allah. --
Mangkono pangandikane Sang Yehuwah --.
32
Lah, Ingsun bakal nglawan para nabi,
kang medharake impene kang goroh, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah; --
lan kang padha ngandhakake iku lan nasarake umatingSun kalawan anggone goroh lan
umuk. Ingsun iki ora tau ngutus lan dhawuh marang para wong iku. Wong-wong iku ora
ana gunane babar pisan tumrap bangsa iki. -- Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
33
Samangsa bangsa iki, nabia, imama, pitakon marang sira: Pangandika apa
kang diemotake dening Sang Yehuwah? Nuli wangsulana mangkene: Iya kowe iku
momotane Mulane sira bakal Sunbuwang saka ing nagaraningSun, -- mangkono
pangandikane Sang Yehuwah --.
34
Dene nabi utawa imam utawa rakyat kang isih
ngrembug bab Sabda kang diemotake dening Sang Yehuwah, Ingsun bakal ndhawahake
piwales marang wong iku dalah kulawargane.
35
Kang kudu sira kandhakake, siji-sijine marang kancane utawa sadulure: Kapriye
paring wangsulane Sang Yehuwah?, utawa: Apa pangandikane Sang Yehuwah?
36
Nanging Sabda kang diemotake dening Sang Yehuwah,
aja kokkandhakake maneh, awit kang dadi momotane saben wong yaiku tembunge
dhewe, amarga kowe wus padha ngowahi pangandikane Gusti Allah kang gesang, Sang
Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi, Gusti Allah kita.
37
Sira kandhaa marang para nabi mangkene: Kapriye dhawuh wangsulane
Sang Yehuwah marang kowe utawa: Apa pangandikane Sang Yehuwah?
38
Nanging
manawa sira isih ngucapake bab Sabda, kang diemotake dening Sang Yehuwah,
pangandikane Sang Yehuwah mangkene: Sarehne sira isih ngandhakake isining Sabda,
kang diemotake dening Sang Yehuwah, sanadyan Ingsun ngutus wong marang sira
supaya mratelakna: aja rembugan bab Sabda, kang diemotake dening Sang Yehuwah,
39
mulane, lah Ingsun bakal nyepeng lan mbuwang sira saka ing ngarsaningSun, sira
lan kuthanira kang wus Sunparingake marang sira lan leluhurira iku.
40
Ingsun bakal maringi cacadan lan kawirangan kang langgeng
marang sira kang ora bakal kalalekake.”
Wahyu bab kranjang loro isi woh anjir 24:1-10
24
1
Delengen, Sang Yehuwah nedahake kranjang loro isi woh anjir, ana ing
ngarepe padalemane Sang Yehuwah. Kalakone prakara iku sawuse Sang Prabu Nebukadnezar,
ratu ing Babil ngangkut Sang Prabu Yekhonya bin Yoyakim, ratu ing Yehuda dalah para
panggedhene Yehuda, para tukang lan pandhe saka ing Yerusalem, digawa menyang ing
pambuwangan ing tanah Babil.
2
Kranjang kang siji isi woh anjir kang becik banget,
empere kaya woh anjir kang mateng kawitan; kranjang sijine isi woh anjir kang elek banget,
nganti ora kena dipangan marga saka eleke.
3
Aku banjur dipangandikani dening Sang Yehuwah: “He Yeremia, apa kang sira deleng?”
Unjuk wangsulanku: “Kawula ningali woh anjir Ingkang sae punika sanget saenipun,
saha woh anjir ingkang awon ingkang boten kenging katedha margi saking awonipun.”
4
Ing kono pangandikane Sang Yehuwah marang aku:
5
“Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allahe Israel: Kayadene
woh anjir kang becik iku iya kaya mangkono anggoningSun bakal nggalih marang wong
Yehuda kang Sunbekta saka ing panggonan iki menyang ing tanah pambuwangan, tanahe
para wong Kasdim murih becike.
6
Ingsun bakal mirsani para wong iku murih becike, lan
Sunulihake menyang ing nagara kene maneh: bakal Sunbangun, ora Sunbubrah; Suntanem,
ora Sunbedholi.
7
Bakal Sunparingi ati kang wanuh marang Ingsun, yaiku manawa Ingsun
iku Yehuwah. Wong iku bakal padha dadi umatingSun lan Ingsun dadi Allahe, amarga
bakal padha mratobat marang Ingsun kanthi gumolonging atine.
8
Nanging kayadene woh anjir kang elek kang marga saka eleke nganti ora kena dipangan iku
-- pangandikane Sang Yehuwah mangkene: -- Iya kaya mangkono anggoningSun bakal
tumindak ing ngatase Zedhekia, ratu ing Yehuda, dalah para panggedhene, sarta
kekarene wong ing Yerusalem, kang isih ana ing nagara kene apadene para wong kang
manggon ana ing nagara Mesir.
9
Ingsun bakal damel para wong iku dadi pangewan-ewan
tumrap sakehing krajan ing bumi, dadi cacadan lan pocapan, dadi poyokan lan
ipat-ipat ana ing sakehing panggonan, anggoningSun mbuyarake.
10
Sarta Ingsun bakal ndhatengake perang, pailan lan
pageblug marang wong-wong iku, nganti padha kasirnakake babar pisan saka ing tanah
peparingingSun marang wong-wong iku lan marang para leluhure.”
Yehuda bakal dibuwang menyang ing tanah Babil lawase pitung puluh taun
25:1-14
25
1
Pangandika kang kadhawuhake marang Nabi Yeremia bab sakehe
wong Yehuda, nalika jumenenge Sang Prabu Yoyakim bin Yosia, ratu ing Yehuda
wus nyandhak patang taune, yaiku nalika ing taun kawitan jumenenge Sang Prabu
Nebukadnezar, ratu ing Babil.
2
Pangandika mau kadhawuhake dening Nabi Yeremia
marang sakehe wong ing Yehuda lan sakehe wong ing kutha Yerusalem, mangkene
wirasane:
3
“Wiwit nalika jumenenge Sang Prabu Yosia bin Amon, ratu ing Yehuda wus
nyandhak telulas taune tumeka ing dina iki, dadi wus oleh telulikur taun anggonku
kadhawuhan pangandikane Sang Yehuwah iku, lan ora kendhat-kendhat anggonku
mituturi marang kowe, nanging kowe ora gelem ngrungokake.
4
Mangkono maneh Sang Yehuwah tansah ngutus para abdine,
yaiku para nabi, nanging kowe padha ora manut sarta ora nggatekake.
5
Pangandikane
para nabi mau mangkene: Padha mratobata saka polah-tingkah lan pokal gawemu, kang
ala; kowe bakal padha tetep manggon ana ing tanah kang diparingake dening Sang
Yehuwah marang kowe lan para leluhurmu ing salawas-lawase.
6
Aja ngetut-buri marang allah liyane, aja kokbekteni lan koksujudi. Sira
aja gawe gerahing panggalihingSun sarana gegaweane tanganira, supaya Ingsun aja
nganti nekakake bilai marang sira.
7
Ewadene sira padha ora manut marang dhawuhingSun.
-- Mangkono pangadikane Sang Yehuwah --, temah gawe gerahing panggalihingSun srana
gegaweane tanganira, njalari bilainira dhewe.
8
Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa
dumadi: Sarehne sira ora ngrungokake pangandikaningSun,
9
lah Ingsun bakal nimbali sakehe para umat saka ing tanah lor --
mangkono pangandikane Sang Yehuwah --, lan dhawuh marang Nebukadnezar, raja ing Babil,
abdiningSun iku; Ingsun bakal nekakake para wong iku nglurugi nagara kene, wong-wonge
kang padha manggon lan bangsa-bangsa ing sakubenge, kang bakal padha Suntumpes,
Sundadekake pagiris, dadi lesaning panacad lan dadi ludhesan ing salawase.
10
Ingsun bakal nyingkirake swaraning kasenengan
lan kabungahan, sabawaning penganten lanang lan wadon, kumrusuking gilingan lan
padhanging damar.
11
Saindenging nagara iki banjur bakal dadi jugrugan lan bera
sarta bangsa iki bakal ngawula marang raja
ing Babil pitung puluh taun lawase.
12
Nuli sawuse genep pitung puluh taun, Ingsun
bakal males raja ing Babil lan bangsa iku, apadene nagarane para wong Kasdim, sarana
Sundadekake papan-papan kang cengkar ing salawase, marga saka kaluputane. --
Mangkono pangandikane Sang Yehuwah --.
13
Ingsun bakal ndhawahake marang nagara iki, kabeh kang wus Sundhawuhake tumrap
nagara iki, yaiku: kabeh kang tinulis ana ing kitab iki, kayadene kang wus kawecakake
dening Yeremia ing ngatase bangsa iku kabeh.
14
Amarga wong iku uga bakal padha dadi kawulane bangsa akeh lan para raja kang
agung, tuwin Ingsun bakal matrapi para wong iku kang laras karo polah-tingkahe lan
panggawene.”
Tuwung bebendune Sang Yehuwah tumrap para bangsa
25:15-38
15
Pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allahe Israel marang aku mangkene:
“Tampanana tuwung kang isi anggur bentering bebenduningSun iki saka astaningSun,
nuli ombekna marang sakehe para bangsa kang dadi tujuane anggoningSun ngutus
sira,
16
supaya iku padha ngombea, nganti sempoyongan lan bingung marga saka
pedhang, kang bakal Suntamakake ana ing satengahe.
17
Aku banjur nampani tuwung iku saka ing astane Sang Yehuwah, sarta
ngombekake marang para bangsa kang dadi tujuane anggonku kautus dening Sang
Yehuwah,
18
yaiku marang kutha Yerusalem lan kutha-kuthane Yehuda, dalah para raja
lan panggedhene, supaya iki kabeh dadia jugrugan, padha garing lan dadi lesaning
panacad sarta ipat-ipat, kayadene kang kelakon ing dina iki;
19
marang Pringon, ratu ing tanah Mesir dalah para punggawane,
para panggedhene lan sakehe kawulane.
20
Mangkono uga marang bangsa campurane bangsa warna-warna, para ratu ing tanah Us;
para raja ing tanah Filisti, yaiku ing Askelon, Gaza, Ekron lan para wong kekarene kang ana
ing Asdod;
21
ing Edom, Moab lan bani Amon;
22
marang sakehe raja ing Tirus lan Sidon sarta para raja ing tanah pasisir ing sabrange
segara,
23
marang Dedan, Tema, Bus lan sakehe wong kang cukur rambute ing pinggir
mubeng,
24
marang sakehe raja ing tanah Arab, kang manggon ana ing ara-ara samun;
25
marang sakehe para raja ing Zimri, ing Elam lan ing Madhai;
26
marang sakehe raja saka ing tanah lor, kang cedhak lan kang adoh,
baka siji, apadene marang sakehe karajan donya kang ana ing salumahing bumi, uga raja
ing Sesakh bakal ngombe sawuse wong-wong mau.
27
Para wong mau nuli padha sira kandhanana mangkene: Pangandikane Sang Yehuwah,
Gustine kang sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel mangkene: Sira padha ngombea nganti
mendem lan mutah-mutah. Padha ambruka,
aja nganti tangi maneh Marga saka pedhang kang bakal Suntamakake ana ing tengahira
28
Nanging manawa padha ora gelem nampani tuwung iku saka ing tanganira supaya diombe,
nuli sira kandhanana mangkene: Sabdane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi
mangkene: Sira kudu ngombe
29
Amarga kutha kang sinebut manut asmaningSun iku,
bakal wiwit Sundhawahi wewelak; apa sira bisa oncat saka paukuman? Sira padha ora bakal
bisa oncat saka paukuman, amarga Ingsun wus ngagagake pedhang marang sakehing
wong ing salumahing bumi. -- Mangkono pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang
sarwa dumadi --.
30
Sakehing pangandika iku sira wedharna marang para wong iku, sarta
sira mratelakna mangkene: Sang Yehuwah bakal nggretak saka ing
ngaluhur lan ngulukake swantene saka ing
padalemane kang suci; Panjenengane bakal ngumbar suwanten
marang pangenane, bakal mbengok kaya pambengoke para juru
ngiles anggur, kang tumuju marang wong saisining bumi.
31
Gumuruhing perang bakal tumeka ing poncoting bumi,
amarga Sang Yehuwah kagungan prakara karo para bangsa;
Panjenengane karsa prakaran karo sakehing para titah;
wong duraka bakal padha diulungake marang pedhang.
Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
32
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi:
Lah, wewelak bakal tular-tumular saka bangsa siji
marang bangsa sijine, prahara gedhe bakal ngamuk saka poncoting
bumi.
33
Ing dina iku banjur bakal akeh wong mati glimpangan, kang pinejahan dening Sang
Yehuwah, saka ing poncoting bumi tumeka ing poncoting bumi. Bakal padha ora ditangisi,
ora dikukupi lan dipendhem, bakal padha dadi rabuk ing pategalan.
34
He para pangon, padha sesambata lan jerit-jerita
He para pangiriding wedhus pepanthan, padha gulunga ana ing lebu
Amarga wus tekan ing titi-mangsane anggonira bakal padha disembeleh
lan sira bakal padha tiba kaya wedhus lanang pilihan.
35
Tumrap para pangon bakal ora ana pangluwaran meneh,
lan tumrap pangiride pepanthaning wedhus-wedhus wus ora ana dalan
bisane oncat.
36
Rungokna Para pangon padha sambat- sambat,
para pangiriding pepanthaning wedhus- wedhus
padha ngadhuh-adhuh Amarga Sang Yehuwah wus ngrisak
pangonane.
37
Pangonane kang tentrem dadi sepi mamring,
marga saka mulad-mulading bebendune Sang Yehuwah.
38
Panjenengane wus nilar kaya singa kang ninggal grumbul
pasingidane, amarga nagarane wus dadi tanah mluwa,
jalaran saka pedhang kang nggegirisi lan bebendune Sang Yehuwah kang
mulad-mulad.”
Nabi Yeremia arep disedani, amarga meca rusake Padaleman Suci
Nabi Uria ditibani paukuman pati 26:1-24
26
1
Nalika wiwit jumenenge Sang Prabu Yoyakim putrane Sang Prabu Yosia, ratu
ing Yehuda, ana pangandikane Sang Yehuwah, mangkene:
2
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: “Sira ngadega ana ing plataraning
padalemane Sang Yehuwah, ana ing kono para wong ing sakehe kutha ing Yehuda,
kang arep munggah sembahyang ana ing padalemane Sang Yehuwah, padha sira
pratelanana sakehing pangandikaningSun marang sira, tumrap wong iku. Aja sira kurangi
satembung bae
3
Bokmanawa padha gelem
ngrungokake lan sawiji-wijine padha gelem ninggal panggawene kang ala, satemah Ingsun
getun ing bab kasangsaran, kang Sunrancang tumrap wong-wong mau marga saka sakehing
panggawene kang ala.
4
Dadine padha sira kandhanana mangkene: Pangandikane Sang
Yehuwah mangkene: Manawa sira padha ora ngrungokake marang Ingsun sarta ora
miturut marang angger-anggeringSun, kang wus Sundhawuhake ana ing ngarepira,
5
lan ora gelem ngrungokake tembunge para abdiningSun, para nabi, kang tansah
Sunutus marani sira, -- nanging sira lumuh ngrungokake --
6
temah Ingsun bakal ndadekake omah iki kaya Silo, lan kutha iki
dadi ipat-ipat tumrap sakehing bangsa ing salumahing bumi.”
7
Para imam, para nabi lan sakehe rakyat padha krungu anggone Nabi Yeremia
ndhawuhake pangandika iku ana ing padalemane Sang Yehuwah.
8
Sawuse Nabi Yeremia rampung anggone nglantarake kabeh
kang diprentahake dening Sang Yehuwah kang supaya didhawuhake marang rakyat kabeh
iku, para imam, para nabi lan rakyat kabeh banjur padha nyekel Nabi Yeremia, kalawan
pangucape: “Kowe kudu mati
9
Yagene kowe meca demi asmane Sang Yehuwah, kalawan
kandhamu: Omah iki bakal padha kaya Silo lan kutha iki bakal dadi jugrugan, temah ora ana
kang manggon ing kono maneh?” Lah rakyat kabeh nuli padha nglumpuk ngrubung Nabi
Yeremia ana ing padalemane Sang Yehuwah.
10
Bareng para panggedhene Yehuda padha krungu prakara iku, banjur padha mangkat
saka ing kraton menyang ing padalemane Sang Yehuwah sarta lenggah ana ing gapura
anyar ing padalemane Sang Yehuwah.
11
Para imam lan para nabi nuli padha pratela marang
para panggedhe lan rakyat kabeh, tembunge: “Tiyang punika kedah kapatrapan paukuman
pejah, amargi meca bab kitha ngriki kados ingkang sami panjenengan piyarsakaken
piyambak.”
12
Nanging Nabi Yeremia nuli ngandika marang para panggedhe lan rakyat kabeh:
“Sang Yehuwah ingkang ngutus kula kadhawuhan meca bab padaleman lan kitha
punika, supados ndumugekaken sadaya pangandika ingkang sami panjenengan
piyarsakaken punika.
13
Milanipun sami kula aturi ngewahi tindak-tanduk tuwin pandamel
panjenengan, saha sami midhangetna pangandikanipun Sang Yehuwah, Gusti
Allah panjenengan, temah Sang Yehuwah lajeng keduwung ing bab bilai ingkang dipun
rancang tumrap panjenengan.
14
Nanging menggah kula, kula punika wonten ing
asta panjenengan, inggih sumangga, kula kapatrapana, punapa ingkang panjenengan
galih sae lan leres.
15
Namung kemawon mugi panjenengan uningani sayektos, bilih
panjenengan mejahi kula punika, ateges panjenengan ngwutahaken rahipun tiyang
ingkang resik, punika tumempuh dhateng panjenengan, saha dhateng kitha punika
dalah ingkang manggen ing kitha punika, amargi Sang Yehuwah sayektos ngutus kula
dhateng panjenengan ndumugekaken sadaya pangandika punika.”
16
Para panggedhe lan rakyat kabeh banjur pratela marang para imam lan para
nabi: “Tiyang punika boten samesthinipun kapatrapan paukuman pejah, amargi
piyambakipun wicanten dhateng kita atas asmanipun Sang Yehuwah, Gusti Allah kita.”
17
Para tetuwane nagara pancen ana sawatara kang padha maju lan ngandhani marang rakyat
kang nglumpuk iku, tembunge:
18
“Nalika jamanipun Sang Prabu Hizkia, ratu ing Yehuda
wonten tiyang, namanipun Mikha, tiyang Moresyet, ingkang sampun meca saha cariyos
dhateng bangsa Yehuda sadaya, tembungipun: Pangandikanipun Sang Yehuwah, Gustinipun
ingkang sarwa dumados makaten: Sion bakal diwluku kaya pategalan,
lan Yerusalem bakal dadi jugrugan, sarta gununging Padaleman Suci bakal
dadi gunung kang ana alase.
19
Punapa Sang Prabu Hizkia, raja ing Yehuda lan sakathahipun tiyang Yehuda lajeng mejahi
piyambakipun? Piyambakipun rak ngabekti dhateng Sang Yehuwah, satemah nunten
nyuwun sih-piwelasipun Sang Yehuwah, mugi Sang Yehuwah kaduwunga ing bab bilai
ingkang kaancamaken dhateng para leluhur kita. Lah sapunika kita, punapa kita badhe
ndhatengaken bilai ingkang ageng sanget punika dhateng badan kita piyambak?”
20
Ing kala semana uga ana sawijining wong maneh kang meca atas asmane Sang
Yehuwha, yaiku Nabi Uria bin Semaya, saka ing Kiryat-Yearim. Panjenengane meca
bab kutha lan nagara iki, padha kaya kang dipangandikakake Nabi Yeremia.
21
Nalika Sang Prabu Yoyakim, para prawira lan para
panggedhe miyarsa tembunge nabi iku, Sang Prabu banjur ngangkah nyirnakake
panjenengane. Bareng Nabi Uria mireng prakara iku, panggalihe miris, nuli ngungsi
menyang ing tanah Mesir.
22
Wasana Sang Prabu Yoyakim utusan Elnatan bin Akhbor
kinanthenan wong sawatara menyang tanah Mesir.
23
Nabi Uria digawa saka ing tanah Mesir lan diaturake marang ngarsane Sang
Prabu Yoyakim. Sang Prabu tumuli dhawuh nyedani Nabi Uria kalawan pedhang, lan
layone dibuwang ana ing pakuburaning rakyat lumrah.
24
Nanging Nabi Yeremia diayomi dening Ahikam bin Safan, temah ora
diulungake marang ing tangane rakyat lan ora disedani.
Kadhawuhan mikul pasangane Babil 27:1-22
27
1
Nalika ing wiwitane jumenenge Sang Prabu Zedhekia, putrane Sang Prabu
Yosia, ratu ing Yehuda, ana pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia.
2
Pangandikane Sang Yehuwah marang aku mangkene: “Sira gawea kendharat lan
pasangan, padha etrapna ing gulunira.
3
Nuli ngirimna piweling marang raja ing Edom,
raja ing Moab, rajaning bani Amon, raja ing Tirus lan raja ing Sidon, lumantar para
utusan kang wus padha sowan Sang Prabu Zedhekia, ratu ing Yehuda ana ing Yerusalem.
4
Dhawuhna marang para utusan mau supaya padha matur marang para gustine: Makaten
pangandikanipun Sang Yehuwah, Gustinipun kang sarwa dumados, Gusti Allahipun Israel:
Mangkene kang kudu sira aturake marang gustinira:
5
Ingsun iki kang nitahake bumi, manungsa lan kewan kang padha ana ing
bumi, kalawan kakiyataningSun kang gedhe lan astaningSun kang Sunegarake sarta Ingsun
maringake iku kabeh marang wong, kang Sunanggep sembada ana ing ngarsaningSun.
6
Lan saiki, Ingsun maringake sakehing nagara iki marang tangane abdiningSun
Nebukadnezar, ratu ing Babil, dalah kewan ing ara-ara uga wus Sunparingake marang
tangane supaya padha suyuda.
7
Sakehing bangsa bakal padha ngawula marang dheweke
lan anak putune, nganti tumeka ing wektune uga tumrap nagarane dhewe, nuli akeh bangsa
lan ratu agung kang bakal padha nelukake.
8
Nanging bangsa lan karajan kang ora gelem teluk marang Nebukadnezar, ratu ing Babil
lan lumuh mikul pasangane ana ing gulune, iku bakal Sunukum kalawan pedhang, pailan
lan pageblug, -- makaten pangandikanipun Sang Yehuwah -- temah padha Sunulungake
babar pisan ing tangane.
9
Dene mungguh
sira kabeh, sira aja padha nggugu marang para nabinira, juru tenungira, juru mbatang
impenira, juru bethekira, lan juru sihirira, kang kandha marang sira: Kowe aja padha
gelem teluk marang raja ing Babil
10
Amarga wong iku padha meca goroh marang sira,
karepe ngedohake sira saka ing tanahira, temah sira padha Sunbuyarake lan nemu
karusakan.
11
Nanging bangsa kang gelem kaetrapan pasangane Nebukadnezar ing
gulune sarta kang teluk marang dheweke, iku bakal Suntegakake bae ana ing tanahe --
makaten Pangandikanipun Sang Yehuwah -- lan babal ngolah iku sarta manggon ing kono.”
12
Aku wus matur marang Sang Prabu Zedhekia, ratu ing Yehuda, uga kaya
mangkono, aturku: “Panjenengan dalem mugi karsaa ngrembat pasanganipun Sang Prabu
ing Babil, panjenengan dalem karsaa teluk dhateng panjenenganipun lan rakyatipun,
temah panjenengan dalem temtu lestantun sugeng.
13
Punapaa dene panjenengan dalem dalah rakyat dalem kedah nemahi sirna
dening pedhang, pailan saha pageblug, kados ingkang dipun ngandikakaken Sang Yehuwah
tumrap bangsa ingkang boten purun teluk dhateng raja ing Babil punika?
14
Panjenengan dalem sampun miyarsakaken aturipun para
nabi ingkang munjuk dhateng panjenengan dalem: Panjenengan dalem sampun ngantos
karsa teluk dhateng Sang Prabu ing Babil Amargi pamecanipun dora wonten ing ngarsa
panjenengan dalem.
15
Amarga Ingsun
ora ngutus para wong iku, -- makaten pangandikanipun Sang Yehuwah -- ananging
padha meca goroh atas asmaningSun, temah sira padha Sunbuyarake lan nemu karusakan
bareng karo para nabi kang padha meca marang sira iku.”
16
Marang para imam lan rakyat kabeh aku uga kandha, pangucapku: “Pangandikane
Sang Yehuwah mangkene: Aja padha nggugu marang para nabinira, kang meca marang
sira. Lah piranti-pirantining padalemane Sang Yehuwah ora antara suwe bakal dibalekake
saka tanah Babil. Amarga para wong iku padha meca goroh marang sira.
17
Sira aja padha nggugu marang para wong iku, padha
teluka marang raja ing Babil, temah kowe bakal padha lestari urip. Yagene kutha iki kudu
dadi jugrugan?
18
Manawa wong-wong iku pancen nabi, lan padha mundhi pangandikane
Sang Yehuwah, mesthine rak padha nyuwun kanthi adreng marang Sang Yehuwah, Gustine
kang sarwa dumadi, supaya piranti-piranti kang isih kari ana ing padalemane Sang
Yehuwah, lan kang ana kratone Sang Nata ing Yehuda sarta kang ana ing Yerusalem, aja
nganti diangkati menyang ing Babil.
19
Awit mangkene pangandikane Sang Yehuwah,
Gustine kang sarwa dumadi, bab saka-saka, wadhah “segaran” lan sanggan, kekarene
piranti-piranti kang ana ing kutha kene,
20
kang ora dijupuki dening Prabu Nebukadnezar, raja
ing Babil, nalika panjenengane mboyong Sang Prabu Yekhonya bin Yoyakim, ratu Yehuda
dalah para panggedhene tanah Yehuda lan kutha Yerusalem, saka Yerusalem menyang
ing Babil,
21
sanyata, mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi,
Gusti Allahe Israel, bab piranti-piranti kang isih kari ana ing padalemane Sang Yehuwah,
ing kratone ratu ing Yehuda lan ing Yerusalem:
22
Iku kabeh bakal diusungi menyang ing Babil lan bakal disimpen ana ing kana nganti tumeka
ing titi-mangsane Ingsun nggalih marang iku maneh -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah -- sarta ngasta bali maneh menyang panggonan iki.”
Nabi Yeremia nglawan Nabi Hananya 28:1-17
28
1
Ing sajroning taun iku uga, nalika wiwit jumenenge Sang Prabu Zedhekia,
ratu ing Yehuda, panuju ing sasi kalima, ing taun kang kaping papate, Nabi Hananya
bin Azur, kang asal saka ing Gibeon iku pratela marang aku ana ing padalemane Sang
Yehuwah, ana ing ngarepe para imam lan rakyat kabeh:
2
“Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi,
Gusti Allahe Israel: Ingsun wus mutung pasangane ratu ing Babil iku.
3
Ing sajroning rong taun iki Ingsun bakal ngulihake sakehing
pirantining padalemane Sang Yehuwah, kang dijupuk dening Nebukadnezar, ratu ing Babil,
saka ing panggonane lan diusungi menyang ing Babil.
4
Uga Yekhonya bin Yoyakim, ratu
ing Yehuda tuwin sakehe wong buwangan saka ing Yehuda kang digawa menyang Babil,
bakal Sunulihake menyang padunungane iki, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --.
Lah, Ingsun bakal mutung pasangane ratu ing Babil iku”
5
Nabi Yeremia tumuli ngandika marang Nabi Hananya ana ing ngarepe para imam lan
rakyat kabeh, kang padha ngadeg ana ing padalemane Sang Yehuwah.
6
Pangandikane Nabi Yeremia: “Amin Muga-muga Sang
Yehuwah tumindak mangkono Muga-muga Sang Yehuwah netepi kaya surasane
kang kokwecakake iku mungguh baline piranti-piranti padalemane Sang Yehuwah lan
sakehe wong buwangan iku saka ing tanah Babil.
7
Mung bae, kowe padha ngrungokna tembungku kang bakal daklairake ana ing
ngarepmu lan ing ngarepe rakyat iki kabeh:
8
Para nabi kang ana sadurunge aku lan kowe, wiwit biyen mula wus padha nglairake
pameca marang nagara akeh lan karajan gedhe-gedhe bab perang, bilai lan pageblug.
9
Nanging mungguh sawijining nabi kang meca bab tentrem rahayu, manawa pameca iku
kayektenan, lagi disumurupi, yen nabi iku kautus dening Sang Yehuwah temenan.”
10
Nabi Hananya nuli njupuk pasangan iku saka ing janggane Nabi Yeremia, banjur
diputung.
11
Nabi Hananya ngandika ana ing ngarepe rakyat kabeh: “Mangkene
pangandikane Sang Yehuwah: Iya kaya mangkono anggoningSun bakal mutung
pasangane Nebukadnezar, ratu ing Babil, Sunbuwang saka ing gulune para bangsa
sajroning rong taun iki” Nanging Nabi Yeremia nuli tindak saka kono.
12
Sawise Nabi Hananya mutung pasangan saka ing janggane Nabi Yeremia, ana
pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia mangkene:
13
“Sira nemonana Hananya lan dhawuhana: Mangkene
pangandikane Sang Yehuwah: Sira wus mutung pasangan kayu, nanging Ingsun
bakal damel pasangan wesi minangka lirune.
14
Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi, Allahe
Israel: Pasangan wesi bakal Sunetrapake ana ing gulune sakehing bangsa iku, temah bangsa
iku mau padha teluk marang Nebukadnezar, ratu ing Babil; sanyata, para raja iku mesthi
bakal teluk Dalah sato kewan ing ara-ara wus padha Sunparingake.”
15
Nabi Yeremia banjur ngandika marang Nabi Hananya: “He Hananya,
mara rungokna Kowe ora diutus dening Sang Yehuwah, malah kowe ndadekake bangsa
iki ngandel marang doracara,
16
mulane pangandikane Sang Yehuwah mangkene:
Sanyata, Ingsun bakal nyirnakake sira saka ing bumi; sajrone taun iki uga sira bakal mati,
marga sira wus ngajak murtad saka ngarsane Sang Yehuwah.”
17
Nabi Hananya seda ing taun iku uga, ing nalika sasi kapitu.
Layang kiriman marang para wong buwangan ing tanah Babil
29:1-23
29
1
Iki ijoane layang kang dikirimake dening Nabi Yeremia saka ing
Yerusalem marang para sepuh-sepuh kang padha kabuwang, marang para imam, para
nabi lan sakehing wong kang kabuwang dening Sang Prabu Nebukadnezar saka
ing Yerusalem menyang ing Babil.
2
Iku kelakone sawise Sang Prabu Yekhonya dalah
kang ibu Prameswari tedhak menyang ing sajabaning Yerusalem, kadherekake para
abdi dalem kraton, para panggedhe Yehuda lan Yerusalem, apadene para tukang lan
pandhe.
3
Layang iki dikirimake lumantar Elasa bin Safan lan Gemarya bin Hilkia, kang
diutus dening Sang Prabu Zedhekia, ratu ing Yehuda, menyang Babil, menyang ing
ngarsane Sang Prabu Nebukadnezar, ratu ing Babil. Surasane:
4
“Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi,
Allahe Israel, marang wong buwangan kabeh, kang diangkatake menyang ing pambuwangan
saka Yerusalem menyang Babil.
5
Sira padha ngadegna omah lan sira enggonana, sira
gawea pakebonan, kang kena sira pangan pametune.
6
Padha omah-omaha supaya duwea anak lanang lan wadon; anakira
lanang padha rabekna, anakira wadon, omah-omahna, supaya padha duwe anak
lanang lan wadon, supaya sira ana ing kana tangkar-tumangkara, lan aja nganti suda
7
Padha ngudia marang karaharjaning kutha, ing ngendi parane anggoningSun mbucal sira,
sarta ndongakna kutha-kutha iku marang Sang Yehuwah, amarga tata-tentreming kutha
iku uga dadi karaharjanira dhewe.
8
Sanyata, mangkene pangandikane Sang Yehuwah,
Gustine kang sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel: Sira aja gelem diapusi dening para
nabinira, kang ana ing tengahira, apadene dening para juru petungira, lan aja nggugu
marang impen, kang diimpekake
9
Amarga para wong iku padha meca dora marang sira
atas asmaningSun. Ingsun ora ngutus para wong iku. Mangkono pangandikane Sang
Yehuwah.
10
Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Samangsa wus ganep pitung
puluh taun tumrap Babil, Ingsun lagi nggalih marang sira. Ingsun bakal nuhoni
prasetyaningSun marang sira, ngulihake sira marang panggonan kene.
11
Awit Ingsun iki nguningani rancanganingSun tumrap
sira, yaiku: rancangan tentrem rahayu lan dudu rancangan bilai, yaiku supaya sira
kebak pangarep-arep kang becik tumrap ing besuke, -- mangkono pangandikane
Sang Yehuwah --.
12
Lan samangsa sira sesambat lan sowan kanthi panyuwun
marang Ingsun, Ingsun iya bakal nyembadani panyuwunira iku.
13
Samangsa sira ngupaya marang Ingsun, bakal ketemu lawan Ingsun;
manawa sira nakokake marang Ingsun kalawan gumolonging atinira,
14
Ingsun bakal marengake sira ketemu kalawan Ingsun, --
mangkono pangandikane Sang Yehuwah --, lan Ingsun bakal mulihake kaananira lan
ngempalake sira saka ing antarane para bangsa lan saka sadhengaha panggonan
anggoningSun mbuyarake sira, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah -- lan Ingsun
bakal ngulihake sira menyang ing panggonan, saka nggoningSun mbucal sira.
15
Pancen pangucapira: Sang Yehuwah wus ngangkat para nabi kanggo aku kabeh ana ing
Babil.
16
Lah mangkene pangandikane Sang Yehuwah bab ratu kang lenggah ing dhampare
Sang Prabu Dawud lan sakehing rakyat kang manggon ana ing kutha iki, yaiku
para sadulurmu kang ora katut digawa metu menyang pambuwangan.
17
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang
sarwa dumadi: Lah Ingsun bakal ngintunake pedhang, pailan lan pageblug ana ing tengahe
lan Ingsun bakal ndadekake wong iku kaya woh anjir kang bosok, kang marga saka eleke
nganti ora kena dipangan.
18
Ingsun bakal mbujeng wong-wong iku kalawan pedhang,
pailan lan pageblug lan Sundadekake pagiris tumrap sakehing karajan ing bumi, dadi
dununging ipat-ipat lan marganing miris, poyokan lan cecampahan ana ing antarane
para bangsa kang dadi paraning anggoningSun mbuyarake wong-wong iku,
19
minangka
paukuman tumrap anggone padha ora ngrungokake marang dhawuhingSun, --
mangkono pangandikane sang Yehuwah --, kang wus Sunparingake marang para wong
iku tanpa kendhat lumantar para abdiningSun, yaiku para nabi, nanging sira ora padha
ngrungokake, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --.
20
Nanging padha rungokna pangandikane Sang Yehuwah, heh sira kabeh
wong buwangan, kang wus Sunkintunake saka Yerusalem menyang ing tanah Babil
21
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi, Gusti Allahe
Israel, mungguh Akhab bin Kolaya, lan Zedhekia bin Maaseya, wong kang padha
meca dora marang sira atas asmaningSun: Lah Ingsun bakal ngulungake wong-wong iku
marang tangane Nebukadnezar, ratu ing Babil, bakal padha dipateni ana ing ngarepira dhewe,
22
temah iku bakal didadekake ipat-ipat dening sakehe wong buwangan saka Yehuda kang
padha ana ing Babil, mangkene ujare: Kareben Sang Yehuwah nandukake marang kowe kaya
Zedhekia lan Akhab kang padha dipanggang ing geni dening ratu ing Babil,
23
amarga saka anggone nglakoni duraka ana ing Israel,
laku bandrek karo bojoning pepadhane, lan ngucapake doracara kalawan nyebut
asmaningSun, mangka iku ora Sundhawuhake marang wong-wong iku. Ingsun piyambak
nguningani lan nekseni piyambak prakara iku. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.”
Tanggapane sawijining wong buwangan tumrap layange Nabi Yeremia
29:24-32
24
Marang Semaya, wong Nekhelam iku, sira kandhaa mangkene:
25
“Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustine
kang sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel: Sarehne sira wus kirim layang atas jenengira
dhewe, marang sakehing wong kang ana ing Yerusalem, yaiku marang Imam Zefanya bin
Maaseya lan para imam kabeh, surasane:
26
Sang Yehuwah wus ngangkat sira dadi imam nggenteni Imam Yoyadha, supaya sira
dadi juru ngawat-awati ana ing padalemane Sang Yehuwah, supaya mbelok sadhengah
wong owah kang ngaku nabi lan ngalungi rante wesi wong iku ing gulune,
27
mulane, yagene sira saiki kok ora nyaruwe Yeremia
wong Anatot iku, kang ngaku nabi ana ing antaramu?
28
Wong iku rak kirim piweling marang aku kabeh kang ana ing Babil, unine:
Anggonmu ana ing pambuwangan iku isih suwe. Ngadegna omah, kang kokenggoni,
gawea pakebonan, kang kena kokpangan pametune”
29
Layang iki diwacakake Imam Zefanya, marang Nabi Yeremia.
30
Nuli ana pangandikane Sang Yehuwah marang
Nabi Yeremia mangkene:
31
“Ngirimna piweling marang sakehing wong buwangan iku:
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah
mungguh Semaya wong ing Nekhelam iku: Sarehne Semaya wis meca marang sira,
sanadyan ora Sunutus, lan marakake sira padha pracaya marang doracara,
32
mulane pangandikane Sang Yehuwah mangkene:
Lah Ingsun bakal ndhawahake paukuman marang Semaya, wong ing Nekhelam iku,
lan saturun-turune; kulawargane siji bae ora ana kang bakal manggon ing tengahe bangsa
iki lan nyumurupi kabecikan, kang bakal Suntandukake marang umatingSun, amarga
wong iku ngajak murtad saka ing ngarsane Sang Yehuwah. Mangkono pangandikane Sang
Yehuwah.”
Janji mulihake Israel 30:1-24
30
1
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia:
2
“Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gusti
Allahe Israel: Sakehe pangandika kang Sundhawuhake marang sira iku tulisen ana
ing buku.
3
Sabab lah, bakal tumeka ing wektune, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah --, Ingsun bakal mulihake kaanane umatingSun Israel lan Yehuda -- pangandikane
Sang Yehuwah -- lan Ingsun bakal mbalekake para wong iku menyang ing tanah kang wus
Sunparingake marang para leluhure lan bakal ndarbeni iku.”
4
Iki pangandikane kang didhawuhake dening Sang Yehuwah bab Israel lan Yehuda:
5
“Lah, Ingsun wus padha miyarsa, panjerit marga saka wedi,
pagiris lan ora ana katentreman, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah
--.
6
Coba takona lan titipriksanen, apa ana wong lanang kang nglairake anak?
Geneya Sunpirsani sadhengah wong lanang numpangake tangane ing lambunge kaya
patrape wong wadon, kang nglarani? Geneya polatane padha katon pucet?
7
Adhuh, iba ta anggone nggegirisi dina iku, ora ana tandhinge;
iku dina karubedan tumrap Yakub, nanging bakal linuwaran.
8
Ing dina iku, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi
--, Ingsun bakal mutung pasangane saka ing gulune wong-wong iku lan medhoti tali-taline
kang ningseti lan wong iku bakal ora padha ngawula maneh marang wong ngamanca.
9
Wong iku bakal padha ngabdi marang Sang Yehuwah, Gusti Allahe lan marang Dawud,
ratune kang bakal Sunjumenengake.
10
He abdiningSun Yakub, sira aja wedi, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah
--, he Israel, sira aja miris
Amarga, lah Ingsun ngluwari sira saka ing panggonan adoh,
lan turunira saka ing nagaraning pambuwangan.
Yakub bakal mulih lan uripe bakal jenjem lan tentram,
ora ana kang ngeget-egeti.
11
Amarga Ingsun nunggil klawan sira, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah
--, prelu mitulungi sira.
Sakehing bangsa kang Sunpasrahi sira ana ing satengahe,
iku bakal Sunsirnakake, nanging sira ora bakal Suntumpes tapis.
Ingsun bakal nggebagi sira wewaton angger-angger,
nanging Ingsun babar pisan ora nganggep sira tanpa kaluputan.
12
Sanyata, mangkene pangandikane Sang Yehuwah:
Laranira wus banget, tatunira ora bisa ditambani
13
Ora ana kang mbelani wewenangira, ora ana tambane wudunira,
sira ora bakal bisa mari
14
Sakehe wong kang dhemen marang sira, wus padha lali marang sira,
wus ora ana kang nakokake sira maneh. Lah Ingsun wus nggebagi sira
kaya patraping satru klawan gebugan kang wengis.
Amarga kaluputanira akeh, sarta akeh cacahe dosanira.
15
Yagene sira sambat-sambat marga saka laranira,
saka perihira kang banget?
Sarehne kaluputanira akeh, sarta akeh banget cacahe dosanira,
mulane Ingsun nandukake iku kabeh marang sira.
16
Nanging kabeh kang nguntal sira, bakal kauntal dhewe,
lan sakehing satrunira bakal padha lumebu ing tawanan;
wong kang ngrayah sira, bakal padha dadi rayahan,
lan sakehing wong kang njarah sira bakal padha Sundadekake jarahan.
17
Amarga Ingsun bakal maluyakake sira, Ingsun bakal ngusadani memalanira,
-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --,
amarga wong iku padha ngarani sira wong buwangan,
yaiku kekarene kang ora ana kang nakokake babar pisan.
18
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Lah, Ingsun bakal mulihake kaanane
tarub-tarube Yakub, lan melasi papan-papan panggonane;
kutha iku bakal dibangun maneh ana ing sadhuwure jugrugane,
lan kratone bakal ngadeg ana ing panggonane lawas.
19
Kidung panuwun bakal keprungu ana ing satengahe,
uga swarane wong sukarena, Ingsun bakal ndadekake tangkar-tumangkar,
lan ora bakal suda maneh.
Ingsun bakal ndadekake wong iku padha linuhurake
lan ora disepelekake maneh
20
Anak-anake bakal dadi padha kaya biyen, lan pasamuwane bakal tetep lestari ana
ing ngarsaningSun. Ingsun bakal ngukum sakehing wong kang
padha meres.
21
Wong kang ngereh bakal jumedhul saka ing antarane wong-wong iku dhewe
lan wong kang ngwasani bakal muncul saka ing tengahe;
Ingsun bakal damel bisa seba wong iku, lan cedhak kalawan Ingsun.
Amarga sapa kang wani ngetohake nyawane supaya cedhak kalawan Ingsun?
Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
22
Dene sira bakal dadi umatingSun lan Ingsun dadi Allahira.”
23
Delengen Angin praharane Sang Yehuwah, yaiku bentering bebendune,
wus miyos nyamber-nyamber, -- angin lesus --
lan nempuh sirahe para wong duraka.
24
Bebendune Sang Yehuwah kang mulad-mulad iku
ora bakal sirep, nganti apa kang wus rinancang ana ing
galihe wus kaleksanan lan maujud;
ing wekasaning jaman sira bakal ngreti bab iku.
Prajanjian anyar 31:1-40
31
1
“Pangandikane Sang Yehuwah mangkene: Ing wektu iku Ingsun bakal
dadi Allahe sakehing kulawarga trah Israel lan iku kabeh bakal dadi umatingSun.
2
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Kekarening bangsa kang kalis ing pedhang
oleh sihpiwelas ana ing ara-ara samun Israel lunga ngupaya katentremane
3
Sang Yehuwah ngatingali aku saka ing kadohan, pangandikane:
Ingsun ngasihi sira klawan katresnan kang langgeng,
mulane Ingsun nglestarekake sih- susetyaningSun marang sira.
4
Ingsun bakal mbangun sira maneh, temah sira binangun,
he putri Israel Sira bakal ngrerengga awakira maneh
kinanthen trebang, lan metu kalawan jejogedan asukarena.
5
Sira bakal gawe kebon anggur maneh ana ing pagunungan Samaria;
dene para wong kang padha gawe iku bakal ngundhuh pametune uga.
6
Lah bakal tumeka ing titi-mangsane para wong kang jaga bakal padha
nguwuh-uwuh ana ing pagunungan Efraim:
Payo, padha munggah menyang ing Sion
sowan ing ngarsane Sang Yehuwah, Gusti Allah kita
7
Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah:
Padha surak-suraka tumrap Yakub klawan sukarena,
bungah-bungaha ing bab panggedhening para bangsa
Wartakna, memujia lan kandhakna: Sang Yehuwah wus mitulungi umate,
yaiku kekarene Israel
8
Lah, Ingsun bakal ngirid para wong iku saka ing tanah lor,
lan bakal ngumpulake wong-wong iku saka ing
poncoting bumi, panunggalane ana kang picak lan lumpuh,
ana wonge wadon kang lagi ngandheg bareng karo kumpulane wong kang nglairake
anak; baline mrene dadi pasamuwan kang
gedhe.
9
Tekane wong-wong iku kambi nangis, Ingsun bakal nganthi wong-wong iku
klawan paring panglipur; Ingsun bakal ngirid lakune menyang ing
kali-kali, liwat ing dalan kang rata, ana ing kono ora bakal padha kesandhung;
amarga Ingsun wus dadi ramane Israel, dene Efraim iku putraningSun pembayun.
10
He para bangsa, padha rungokna pangandikane Sang Yehuwah,
iku undhangna ing tanah-tanah pesisir kang adoh,
kandhakna: Panjenengane kang wus mbuyarake Israel
karsa ngempalake maneh lan rumeksa kaya pangon marang
pepanthaning wedhuse.
11
Amarga Sang Yehuwah wus ngluwari Yakub,
wus nebus saka ing tangane wong kang luwih rosa.
12
Mulane bakal padha teka karo surak-surak ana ing tenggere Sion,
sarta polatane sumringah, marga saka kamirahane Sang Yehuwah,
kang arupa gandum, anggur lan lenga, apadene cempe-cempe lan sapi-sapi;
uripe bakal kaya taman kang kaoncoran banyu,
sarta ora bakal katon nglayung maneh.
13
Ing wektu iku prawan-prawan padha seneng-seneng
jejogedan asukarena wong anom lan wong tuwa bakal padha
sumyak-sumyak. Ingsun bakal nyantuni rudatine dadi
kabungahan, nglipur lan mbungahake wong-wong iku
sawise padha nandhang prihatin.
14
Ingsun bakal maregi nyawane para imam kalawan kaluberan,
umatingSun bakal Sunwaregi kalawan kamirahaningSun.
Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
15
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Rongokna Ing Rama keprungu swaraning
tangis, tangis kang ngeres-eresi.
Rakhel nangisi anak-anake, lumuh linipur jalaran saka anak-anake,
amarga wus padha ora ana maneh.
16
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Ampeten anggonira nangis,
lan ampeten dlewering luh saka ing mripatira,
amarga tumrap kangelanira ana ganjarane, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah
--, anak-anakira bakal mulih
saka ing nagaraning mungsuh.
17
Isih ana pangarep-arep tumrap ing besuk kanggo sira,
anak-anakira bakal mulih menyang ing tlatahe dhewe,
-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --.
18
Ingsun wus miyarsa temenan panangise Efraim:
Paduka sampun ngrangket kawula, saha kawula sampun nampeni pangrangket
punika, kados pedhet ingkang boten linatih.
Kawula mugi Paduka wangsulaken, supados kawula mratobat,
amargi Paduka punika Sang Yehuwah, Gusti Allah kawula.
19
Sayektos, sareng kawula mratobat, kawula getun,
sareng kawula ngretos menggah badan kawula piyambak,
kawula ceblek-ceblek cethik kawula, minangka pratandhaning prihatos,
kawula rumaos isin lan wirang, amargi kawula nandhang kanisthan
ing wekdal nem-neman kawula.
20
Apa Efraim iku dudu putraningSun kang kinasih
utawa bocah klangenaningSun? Sabab samangsa Sunwelehake,
Ingsun tansah kengetan marang dheweke, marga saka iku panggalihingSun trenyuh,
ora kena ora Ingsun mesthi bakal paring piwelas.
Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
21
Sira ngadegna tugu-tugu ing ratan kanggo sira,
lan masanga tandha-tandha dalan, waspadakna dalan gedhe kang temenan,
yaiku dalan kang wus sira liwati Balia, he para kenya Israel,
balia menyang ing kutha-kuthanira kene
22
He bocah wadon kang wangkot, isih pira suwene anggonira monga-mangu?
Amarga Sang Yehuwah nitahake kang anyar ana ing bumi:
wong wadon ngrangkul wong lanang.”
23
Pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel, mangkene:
“Samangsa Ingsun wus mulihake kaanane
para wong iku, wong bakal ngucapake tetembungan iki maneh ana ing tanah Yehuda
lan ing kutha-kuthane: He papan panggonaning kabeneran,
he gunung kang suci, Sang Yehuwah muga mberkahana sira
24
Yehuda dalah sakabehe kutha-kuthane bakal tetep lestari ana ing prenahe, apadene
para wong tani, para kang nglembara klawan pepanthaning kewane.
25
Amarga Ingsun bakal damel segere wong kang sayah, lan wong
kang ngenes bakal Sunwaregi.”
26
Mulane aku tangi lan ndeleng; anggonku turu kapenak.
27
“Lah, bakal tumeka ing titi-mangsane, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah
--, Ingsun bakal ngluberi gotrahe Israel lan Yehuda klawan wiji manungsa lan kewan.
28
Kayadene ing maune Ingsun cepak-cepak nedya mbedhol lan ngebrukake para wong
iku, supaya bubrah, rusak lan cilaka, kaya mangkono uga Ingsun karsa mbangun lan
nenanem. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
29
Ing wektu iku bakal ora ana wong kang ngucap maneh:
Para bapa padha mangan woh mentah, anak-anake padha linu untune,
30
nanging: Saben wong bakal mati marga saka durakane dhewe; saben wong kang
mangan woh mentah, untune dadi linu.
31
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Lah bakal tumeka ing titi-mangsane, Ingsun
bakal damel prajanjian anyar karo wong Israel lan Yehuda,
32
ora kaya prajanjian kang Sundamel karo leluhure, nalika Ingsun
nganthi tangane, ing wektu ngentasake para wong iku saka ing tanah Mesir; prajanjian
iku wus diselaki; sanadyan Ingsun jumeneng Gusti, kang nguwasani wong-wong iku, --
mangkono pangandikane Sang Yehuwah --.
33
Nanging prajanjian kang bakal Sundamel karo wong Israel, sawuse wektu iku, --
mangkono pangadikane Sang Yehuwah -- iku mangkene: ToretingSun bakal Sunparingake
ana ing batine, sarta Sunserat ana ing atine; Ingsun banjur bakal jumeneng dadi Allahe lan
wong-wong iku bakal padha dadi umatingSun.
34
Apadene ora prelu wong aweh piwulang maneh marang pepadhane, utawa sadulure
mangkene: Kowe wanuha marang Sang Yehuwah Amarga wong iku kabeh, gedhe
cilik, bakal padha wanuh marang Ingsun, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --,
awit kaluputane bakal Sunapura lan dosane wus ora Sunengeti maneh.”
35
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, kang maringi srengenge kagawe madhangi
awan kang netepake rembulan lan lintang-lintang
kanggo madhangi bengi, lan ngebur sagara, nganti alune molak-malik,
-- asmane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi --:
36
“Kayadene katemtuan iku anggone ora bakal gumingsir saka ing ngarsaningSun,
-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --,
iya kaya mangkono uga trahe Israel ora bakal pegat-pegat anggone dadi bangsa
ana ing ngarsaningSun ing sauruting jaman.
37
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Kayadene langit ora kena ingukur,
lan dhasar-dhasaring bumi ngisor ora bisa katiti-priksa,
mangkono uga Ingsun ora bakal nampik sakehing tedhak turune Israel, marga
sakehing panggawene. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
38
Lah bakal tumeka ing titi-mangsane, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --
kutha iku bakal kabangun maneh konjuk marang Sang Yehuwah, wiwit saka ing menara
Hananeel tutug ing Gapura Pojok,
39
sarta pangukure katerusake tekan ing tengger
Gareb, banjur menggok marang Goa,
40
lan sawratane lebak iku dalah mayit-mayit lan
awune kurbane, apadene sakehing palemahan ing sapinggiring kali Kidron nganti tekan ing
pojoking Gapura Kuda, mangetan, iku bakal dadi sesengkerane Sang Yehuwah. Wong ora
bakal mbubrah utawa ngrubuhake maneh ana ing kang ing salawase.”
Panukone pategalan minangka tanggungan tumrap karaharjane
Yehuda kang bakal kelakon 32:1-44
32
1
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia ing tahun kang kaping
sapuluhe jumenenge Sang Prabu Zedhekia, ratu ing Yehuda, iku taun kang kaping wolulase
jumenenge Sang Prabu Nebukadnezar.
2
Ing wektu iku wadya-balane ratu ing Babil ngepung kutha Yerusalem, dene Nabi Yeremia
kinunjara ana ing plataraning pajagan ing kratone ratu ing Yehuda.
3
Nabi Yeremia anggone kakunjara ana ing kono dening Sang
Prabu Zedhekia, ratu ing Yehuda iku, awit kadakwa meca mangkene: “Yagene sira meca:
Mangkene pangandikane Sang Yehwuah: Lah, Ingsun bakal ngulungake kutha iki marang
tangane ratu ing Babil, supaya diebroki;
4
Zedhekia, ratu ing Yehuda, bakal ora bisa oncat saka tangane wong ing Kasdim nanging
mesthi bakal diulungake marang ratu ing Babil, temah dheweke bakal sapocapan adu arep,
sarta pandeng-pandengan karo dheweke.
5
Zedhekia bakal kaangkatake menyang ing Babil lan bakal manggon ana ing kana, nganti
Ingsun nggalih marang dheweke, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --. Manawa sira
perang nglawan wong ing Kasdim iku, sira ora bakal begja”
6
Pangandikane Nabi Yeremia: “Aku wus kadhawuhan dening Sang Yehuwah,
mangkene:
7
Lah, Hanameel, anake Salum, pamanira, bakal nemoni sira kalawan usul:
Pategilan kula ingkang wonten ing Anatot, sampeyan tumbas, amargi sampeyan ingkang
gadhah hak-nebus lan numbas.
8
Sawuse mangkono cundhuk karo pangandikane
Sang Yehuwah, Hanameel, nakdulurku, nuli nemoni aku ana ing plataraning pajagan lan
ngusulake marang aku: Pategilan kula ingkang wonten ing Anatot, ing tlatahipun Benyamin,
sampeyan tumbas, amargi sampeyan ingkang gadhah hak-ndarbeni lan hak-nebus;
sampeyan tumbas punika Aku banjur ngreti, yen prakara iku saka Sang Yehuwah.
9
Dadine aku nuku palemahan, kang ana ing Anatot
iku saka tangane Hanameel, anake pamanku mau lan nimbang dhuwite pitulas sekel salaka.
10
Aku nulis layang pratandha dol-tinuku, kang nuli kaecap lan kaseksekake, dhuwite
banjur daktimbang ana ing traju.
11
Aku banjur njupuk layang pratandha dol-tinuku,
iya kang kaecap, iya turunane kang bukakan.
12
Aku nuli masrahake layang pratandha mau marang Barukh bin Neria bin Makhseya ana
ing ngarepe Hanameel, anake pamanku iku, ana ngarepe para seksi kang padha melu
nandha-tangani layang pratandha mau, lan ana ngarepe kabeh wong Yehuda kang ana ing
plataraning pajagan kono.
13
Ana ing ngarepe para wong iku aku meling marang Barukh,
tembungku:
14
Mangkene pangandikane Sang
Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel: Layang-layang iki jupuken iya
kang mawa ecap, iya turunane kang bukakan, kabeh dokokna ana ing wadhah grabah supaya
awet suwe.
15
Amarga mangkene pangadikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi,
Gusti Allahe Israel: Wong bakal tuku omah, pategalan lan kebon anggur maneh ana ing
nagara kene.
16
Layang pratandha iku sawuse dakpasrahake marang Barukh bin Neria, aku
nuli ndedonga, aturku:
17
Dhuh Pangeran Yehuwah Saestu Paduka punika ingkang
nitahaken langit tuwin bumi, kaliyan karosan Paduka ingkang ageng, lan asta Paduka
ingkang kaegaraken. Boten wonten barang ingkang mokal kagem Paduka
18
Paduka ingkang ngatingalaken sih-susetya Paduka
dhateng tiyang ewon-ewon, ingkang malesaken dosanipun bapa dhateng anak-
anakipun ing sapengkeripun. Dhuh Gusti Allah ingkang agung tuwin kuwaos, asma
Paduka punika ingkang sinebut Sang Yehuwah, Gustinipun ingkang sarwa dumados.
19
Agung rancangan Paduka saha agung pakaryan
Paduka; tingal Paduka ngudaneni sadaya tindak-tanduking anakipun manungsa lan
paring ganjaran dhumateng saben tiyang timbang kaliyan tindak-tanduk miwah wohing
pandamelipun.
20
Paduka punika ingkang ngatingalaken pratandha tuwin kaelokan
wonten ing tanah Mesir, ngantos dumugi ing dinten punika dhateng Israel lan dhateng umat
manungsa, temah asma Paduka kasuwur, kados ingkang kacetha ing dinten punika.
21
Paduka sampun ngentasaken umat Paduka Israel saking tanah Mesir klayan pratandha
tuwin kaelokan, srana asta ingkang rosa saha kaacungaken, sarta kanthi pagiris ingkang
ngebat-ebati.
22
Punapadene Paduka sampun maringi tanah punika kados ingkang Paduka
prasetyakaken klayan supaos, dhateng para leluhuripun, bilih badhe Paduka paringaken,
tanah ingkang luber puwan saha maben.
23
Wasana sami mlebet ing tanah punika, ingkang lajeng dipunejegi, nanging sami
boten ngestokaken dhateng dhawuh Paduka, boten miturut dhateng Toret Paduka; sami
boten nglampahi sadaya ingkang Paduka dhawuhaken, supados dipun lampahi.
Milanipun Paduka ndhawahaken sadaya bilai punika.
24
Lah, tembok-tembok ingkang badhe kadamel ngepang lan mbedhah kitha punika
sampun celak; kalayan pedhang, pailan lan pageblug kitha punika sampun dipun
ulungaken dhateng tiyang Kasdim ingkang sami nempuh. Ingkang Paduka ngandikakaken
punika sampun kaleksanan; Paduka piyambak sampun nguningani.
25
Ewadene Paduka, dhuh Pangeran Yehuwah, sampun ngandika dhateng
kawula: Pategalan iku tukunen kalawan salaka sarta seksekna. -- Mangka kitha punika
sampun kaulungaken dhateng tanganipun tiyang Kasdim.”
26
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia mangkene:
27
“Sanyatane, Ingsun
iki Yehuwah, Gusti Allahe sakehing titah; apa ana barang kang mokal tumrap Ingsun?
28
Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Lah, Ingsun maringake kutha iki
marang tangane wong Kasdim lan marang Nebukadnezar, ratu ing Babil, lan dheweke
bakal mbedhah kutha iki.
29
Kutha iki bakal kaobong lan kadadekake areng dening wong
Kasdim kang merangi, dalah omah-omah kang payone kanggo papan kekutug nyembah
marang brahala Baal lan kanggo gawe sesajen omben-omben marang allah liyane, kanggo
nukulake gerahing galihingSun.
30
Amarga wong Israel lan wong Yehuda mung tansah
nglakoni kang ala ana ing ngarsaningSun wiwit nom-noman mula, sanyata, wong Israel mung
tansah nuwuhake gerahing panggalihingSun srana panggawening tangane, -- mangkono
pangandikane Sang Yehuwah --.
31
Lan kutha iki wiwit madege nganti saprene
tansah marakake duka lan mulad-mulading bebenduningSun, mulane mesthi Sunbengkas
saka ing ngarsaningSun,
32
marga saka sakehing piala kang dilakoni dening wong
Israel lan Yehuda, kang nukulake gerahing panggalihingSun, sarta dening para wong iku
dhewe, para ratune, para panggedhene, para imame, para nabine, wong Yehuda lan wong
kang manggon ing kutha Yerusalem.
33
Wong iku padha nyingkur Ingsun lan ora madhep
marang Ingsun, lan sanadyan anggoningSun merdi tanpa kendhat, lumuh ngrungokake lan
nanggapi pamerdiningSun.
34
Dewa-dewane
kang marakake najis dipapanake ana ing padalemaningSun, kang ing dhuwure
asmaningSun sinebut, kanggo najisake iku.
35
Padha ngadegake tengger-tengger pangurbanan kanggo nyembah marang
Baal ana ing Lebak Ben-Hinom, sarana ngobong anak-anake lanang lan wadon
minangka kurban marang Molokh, kadadekake kurban ing geni, sanadyan Ingsun ora tau
ndhawuhake lan babar pisan ora tau tuwuh ana ing panggalihingSun, yaiku bab nindakake
kanisthan iki, temah Yehuda tumiba ing dosa.
36
Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allahe Israel -- tumrap kutha
iki kang kokarani: wus diulungake marang tangane ratu ing tanah Babil, marga saka
pedhang, pailan lan pageblug:
37
Sanyatane, Ingsun ngempalake para wong iku saka
ing sakehing nagara, papan anggoningSun mbuyarake marga saka dukaningSun, mulad-
mulading bebenduningSun lan gedhening pamuringingSun, lan Ingsun bakal ngulihake
para wong iku mrene lan Sundamel tentrem pamanggone.
38
Para wong iku padha dadi umatingSun lan Ingsun jumeneng dadi Gusti
Allahe.
39
Karo maneh Ingsun bakal maringi padha tunggal budi lan tunggal tindak-tanduk,
temah padha sumuyud marang Ingsun ing sauruting jaman murih becike saturun-turune
besuk.
40
Ingsun bakal damel prasetyan langgeng kalawan umatingSun iku, manawa
Ingsun ora bakal nilar, nanging bakal damel becik. Ingsun bakal paring ati kang wedi-asih
marang Ingsun, supaya aja ngedohi Ingsun.
41
Ingsun bakal karenan damel becik marang wong-wong iku, marga saka wong-wong iku,
sarta Sundamel tuwuh ana ing nagara kene kalawan setya, kalawan gumolonging galih lan
gumolonging nyawaningSun.
42
Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah: “Kayadene anggoningSun
ndhatengake sakehing kasangsaran kang ngebat-ebati marang bangsa iki, iya kaya
mangkono uga anggoningSun ndhatengake kabegjan, kang wus Sunprasetyakake.
43
Wong bakal tuku palemahan maneh ana ing nagara
kene, kang kokarani: Iku papan cengkar kang ora didunungi manungsa lan kewan, iku wus
diulungake marang ing tangane wong Kasdim
44
Wong bakal tuku pategalan kalawan salaka, nulis layang bab doltinuku kang ingecap lan
sineksekake ana ing tlatah Benyamin, ing sakubenge Yerusalem, ing kutha-kuthane
Yehuda, ing kutha-kutha Pagunungan lan ing kutha-kutha ing Tanah Negeb. Amarga
Ingsun bakal mulihake kaanane para wong iku. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.”
Prasetya bab mulihake kaanane kutha Yerusalem lan Yehuda
33:1-13
33
1
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia kang kaping pindhone,
nalika isih kinunjara ana ing plataraning pajagan, wirasane:
2
“Mangkene pangandikane
Sang Yehuwah, kang nitahake bumi sarana mangun lan njejegake -- Sang Yehuwah iku
asmane --:
3
Sesambata marang Ingsun, Ingsun mesthi bakal maringi wangsulan
marang sira, lan Ingsun bakal paring sumurup marang sira, prakara-prakara kang gedhe
lan kang sinamar, yaiku bab-bab kang ora sira sumurupi.
4
Amarga -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allahe
Israel --, mungguh omah-omah kang ana ing kutha iki lan gedhong-gedhonging
kratone Sang Nata ing Yehuda kang dibubrah kanggo nanggulangi tembok-temboking
pangepungane mungsuh lan pedhang:
5
Wong bakal mangsah perang nglawan wong ing Kasdim lan kutha iki bakal kebak
mayiting manungsa kang wus Sunpateni marga saka dukaningSun lan mulad-mulading
bebenduningSun, awit Ingsun wus nyingidake wadananingSun saka ing kutha iki, marga
saka sakehing pialane.
6
Lah, Ingsun bakal nuwuhake kawarasan lan kawaluyan sarta
Ingsun bakal maluyakake wong iku lan paring karaharjan sarta katentreman nganti
luber-luber.
7
Ingsun bakal mulihake kaanane Yehuda lan Israel lan bakal Sunbangun maneh
kaya ing maune.
8
Ingsun bakal nucekake para wong iku saka ing sakabehe kaluputane
kang dilakoni, anggone nindakake dosa ana ing ngarsaningSun lan Ingsun bakal ngapura
sakehing kaluputan kang dilakoni kalawan anggone nindakake dosa lan anggone mbalela
marang Ingsun.
9
Lan kutha iki bakal dadi
bakuning kabungahan, kasuwur lan dadi pangaleman tuwin ingajenan tumrap Ingsun,
ana ing ngarepe sakehe bangsa ing bumi; kang wus padha krungu bab sakehing kadarman
kang Suntandukake marang bangsa iki; para bangsa bakal padha kaget lan gumeter, marga
saka sakehing kadarman lan karaharjan kang Suntandukake marang bangsa iku.
10
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Ing panggonan kene, kang kokarani wus
dadi jugrugan, ora didunungi manungsa lan kewan, ing kutha-kuthaning Yehuda lan ing
lurung-lurunge Yerusalem, kang sepi mamring iku, lan ora ana wonge kang ngenggoni lan
ora ana kewane,
11
bakal keprungu maneh sabawaning kabungahan lan sukarena,
swaraning penganten lanang lan wadon, swaraning wong kang padha ngucapake:
Ngaturna puji panuwun marang Sang Yehuwah, Gustining kang sarwa dumadi,
amarga Sang Yehuwah iku asih-darma, sih-susetyane iku langgeng ing salawase,
karo ngaturake kurban panuwun ana ing padalemane Sang Yehuwah. Amarga Ingsun
bakal mulihake kaanane nagara iki kaya ing maune. Mangkono pangandikane Sang
Yehuwah.
12
Pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi, mangkene: Ing tlatah
kene, kang wis dadi jugrugan, ora didunungi manungsa lan kewan, tuwin ing sakehing
kuthane, bakal ana pangonan maneh kanggo para pangon, kang mlegungake
wedhus-wedhuse ana ing kono.
13
Ing kutha-kutha Pagunungan, ing kutha-kutha
Tlatah Pagunungan, ing kutha-kutha ing Tanah Negeb, ing tlatahe Benyamin, ing saubenge
Yerusalem lan ing kutha-kuthane Yehuda, wedhus-wedhus bakal liwat maneh ana ing
sangisoring tangane kang ngetung. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.”
Prajanjian karo tedhak turune Sang Prabu Dawud lan tedhak turune Rama Lewi
33:14-26
14
“Pangandikane Sang Yehuwah mangkene: Lah, bakal tumeka ing mangsane
anggoningSun bakal nuhoni prasetya, kang Sunparingake marang tedhak turune
Israel lan Yehuda.
15
Ing wektu lan ing mangsa iku Ingsun bakal nuwuhake Trubusing kaadilan
tumrap Dawud, kang bakal nindakake kaadilan lan kabeneran ana ing nagara.
16
Ing wektu iku Yehuda bakal linuwaran lan Yerusalem
uripe bakal tentrem. Lan kalawan jeneng iki, iku bakal padha sinebut: Sang Yehuwah iku
kaadilan kita.
17
Amarga pangandikane Sang Yehuwah mangkene: Tedhak turune Dawud bakal
ora pedhot-pedhot nglungguhi dhamparing kratone bangsa Israel
18
Lan tedhak turune para imam bangsa Lewi uga ora kendhat-
kendhat nyaosake kurban obaran, lan kurban dhaharan, apadene kurban sembelehan ing
sauruting jaman, ana ing ngarsaningSun.”
19
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia, mangkene:
20
“Pangandikane Sang Yehuwah mangkene: Manawa sira bisa
mbubrah prasetyaningSun marang rina lan wengi, temah rina lan wengi ora netepi ing
wayahe,
21
ing kono prajanjianingsun marang abdiningSun Dawud uga bisa kabubrah, temah
ora duwe turun maneh kang nglungguhi dhamparing kratone, mangkono uga
prasetyaningSun karo bangsa Lewi, yaiku para imam kang dadi paladeningSun.
22
Kayadene bala ing langit kang tanpa wilangan kehe
tuwin kaya wedhining sagara kang ora kena tinaker, iya kaya mangkono uga anggoningSun
nangkar-nangkarake tedhak turune Dawud lan para wong Lewi, kang ngladeni Ingsun.”
23
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia, mangkene:
24
“Apa kang diucapake para wong iku ora sira gatekake: Turun rong
kulawarga, kang piniji dening Sang Yehuwah iku wus tinampik dening Panjenengane?
Kanthi patrap mangkono wong iku padha ngremehake umatingSun, amarga iku ora
dianggep dadi bangsa maneh.
25
Pangandikane Sang Yehuwah mangkene: Manawa Ingsun
ora nuhoni prasetyaningSun karo rina lan wengi, apadene tataning langit lan bumi,
26
ing kono Ingsun mesthi uga bakal nampik tedhak
turune Yakub lan abdiningSun Dawud, temah kendel anggoningSun ngangkat saka tedhak
turune, kang padha ngereh marang tedhak turune Abraham, Iskak lan Yakub. Amarga
Ingsun bakal mulihake kaanane para wong iku sarta iku bakal padha Sunwelasi.”
Nabi Yeremia ngandikakake bab pepesthene kang wekasan
Sang Prabu Zedhekia 34:1-7
34
1
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia, nalika Sang Prabu
Nebukadnezar, ratu ing Babil lan sakehing wadya-balane, sakehing karajan ing bumi,
reh-rehane, lan sakehing bangsa mangsah perang nglawan Yerusalem tuwin sakehing
kutha-kutha wewengkone:
2
“Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allahe
Israel: Sira lungaa, aturna marang Zedhekia, ratu ing Yehuda, pangandika iki: Mangkene
pangandikane Sang Yehuwah: Lah, Ingsun bakal ngulungake kutha iki marang ing
tangane ratu ing Babil, supaya diobong.
3
Lan sira dhewe ora bakal bisa oncat saka ing tangane, sira mesthi bakal kecekel lan
dipasrahake marang ing tangane; sira bakal mandeng adu-arep karo ratu ing Babil,
lan sapocapan karo dheweke, sarta sira bakal ditawan menyang ing Babil.
4
Ewadene sanadyan makaten, kawula aturi miyarsakaken
pangandikanipun Sang Yehuwah, dhuh Sang Prabu Zedhekia, ratu ing Yehuda, amargi
makaten pangandikanipun Sang Yehuwah tumrap panjenengan dalem: Sira ora bakal
mati dening pedhang
5
Sira bakal mati kanthi
tentrem. Sira isih bakal dikurmati sarana obong-obongan kaya para leluhurira, para
ratu ing jaman biyen, ing sadurunge sira; mangkono uga sira isih ditangisi kalawan
tembung pangadhuh: Adhuh Gusti Sanyata Ingsun kang ndhawuhake pangandika iki.
Makaten pangandikanipun Sang Yehuwah.”
6
Nabi Yeremia banjur ngaturake pangandika iku marang Sang Prabu Zedhekia, ratu ing
Yehuda, ana ing Yerusalem,
7
nalika wadya- balane ratu ing Babil nempuh perang nglawan
Yerusalem lan kekarene kutha-kuthane Yehuda, yaiku Lakhis lan Aseka, amarga
panunggalane kutha-kuthane Yehuda mung kari iku kang isih ana balowartine.
Janji marang para batur Ibrani ora ditetepi
34:8-22
8
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia, sawuse Sang Prabu Zedhekia damel
prajanjian karo rakyat ing Yerusalem kabeh supaya ngundhangake kamardikan,
9
supaya saben wong ngluwarana bature bangsa Ibrani,
iya lanang iya wadon, amrih dadi wong mardika, temah ora ana wong sawiji-wijia
kang duwe batur wong Yehuda, sadulure.
10
Sakehing panggedhe, lan rakyat kabeh kang padha melu ing prajanjian iku padha nyarujuki
manawa saben wong bakal ngluwari bature lanang lan wadon, supaya padha dadi wong
mardika, temah ora ana wong sawiji-wijia
kang duwe batur panunggalane wong iku. Wong-wong padha nyarujuki lan padha
mardikakake para bature.
11
Nanging sawuse iku padha salin gagasan, banjur njupuk
batur kang wus padha dimardikakake, padha dipeksa ngenger maneh, lanang lan wadon.
12
Banjur ana pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia, mangkene:
13
“Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allahe Israel: Ingsun piyambak wus
damel prajanjian kalawan para leluhurira, ing nalika padha Sunentasake saka ing tanah
Mesir, saka ing tanah pangawulan, isine:
14
Ing sawuse pitung taun sira siji-sijine kudu mardikakake sadulure bangsa Ibrani kang wus
padha ngedol awake marang sira; dheweke bakal padha ngenger nem taun suwene, nuli
kudu kokluwari banjur dadi wong mardika. Nanging para leluhurira ora padha ngestokake
lan nggatekake marang dhawuhingSun.
15
Ing dina iki sira wus padha mratobat lan nglakoni
apa kang bener ana ing ngarsaningSun, amarga saben wong wus padha ngundhangake
kamardikan marang sadulure lan sira wus prajanji ana ing ngarsaningSun ana ing
padaleman, kang ing sadhuwure sinebut asmaningSun.
16
Nanging sira banjur padha salin gagasan lan njemberake asmaningSun:
sira sawiji-wijine padha mbaleni bature lanang lan wadon, kang wis sira mardikakake miturut
pepenginane, lan meksa para wong iku dadi baturira maneh.
17
Mulane pangandikane Sang Yehuwah mangkene: Sira ora padha
ngestokake dhawuhingSun, kang supaya saben wong ngundhangake pangluwaran
marang sapepadhane lan sadulure, mulane lah, Ingsun ngundhangake tumrap sira, --
mangkono pangandikane Sang Yehuwah --, kebebasan marang pedhang, pageblug
lan pailan. Sira bakal Sundadekake kang njalari girise sakehing karajan ing bumi.
18
Lan Ingsun bakal ngulungake para wong kang nerak prajanjianingSun lan ora nuhoni
isining prajanjian, kang digawe ana ing ngarsaningSun kanthi nyigar pedhet dadi
loro, sarta banjur lumaku ing antaraning sigarane,
19
para panggedhe Yehuda, para panggedhe Yerusalem, punggawa karaton,
para imam lan rakyat kabeh kang wus mlaku ing antarane sigaraning pedhet iku,
20
wong iku bakal padha Sunulungake marang tanganing mungsuhe, lan para wong kang
ngarah nyawane, wasana mayite banjur bakal dadi pakane manuk ing awang-awang
lan kewan ing bumi.
21
Uga Zedhekia, ratu ing Yehuda dalah para panggedhene bakal
Sunulungake marang tanganing mungsuh lan marang wong kang ngarah nyawane tuwin
marang ing tangane wadya-balane ratu ing Babil, kang ing wektu iki padha budhalan
ninggal sira.
22
Pangandikane Sang Yehuwah mangkene: Lah, Ingsun wus paring dhawuh
lan mangsulake wadya-bala iku menyang ing kutha kene, banjur nempuh perang, mbedhah
lan ngobong kutha iki. Kutha-kuthane Yehuda
bakal Sundamel ludhes, nganti ora ana wong kang ngenggoni.”
Kasetyane para wong Rekhab 35:1-19
35
1
Pangandikane Sang yehuwah marang Nabi Yeremia ing jamane Sang
Prabu Yoyakim bin Yosia, ratu ing Yehuda, mangkene:
2
“Lungaa maranana wong trah Rekhab, rembugana karo para wong iku lan
iriden menyang ing padalemane Sang Yehuwah ana ing sawijining kamar, nuli ombenana
anggur”
3
Aku banjur marani Yaazanya bin Yeremia bin Habazinya dalah para sadulure lan
para anake kabeh, cekake: sakehing gotrahe Rekhab.
4
Aku ngirid wong-wong iku menyang ing padalemane Sang Yehuwah, menyang
ing kamare para anake Hanan bin Yigdalya, abdining Allah; iya iku kamar ing sandhinge
kamare para panggedhe ing sadhuwuring kamare Maaseya bin Salum, jaga-gapura.
5
Ana ing ngarepe para kulawargane Rekhab aku nyelehake tuwung-tuwung kebak anggur
lan cangkir-cangkir, aku nuli kandha marang wong-wong mau: “Kowe padha ngombea
anggur”
6
Nanging padha mangsuli: “Kula sami boten ngombe anggur, amargi Eyang
Yonadab bin Rekhab, leluhur kula, sampun meling dhateng kula sadaya makaten: Kowe
lan saanak-anakmu kabeh aja padha ngombe anggur ing salawas-lawase,
7
aja gawe omah, aja nyebar wiji, aja gawe lan nduweni
kebon anggur, nanging padha manggona ing kemah-kemah ing salawase urip, supaya kowe
dawa umurmu ana ing tanah, kang kokenggoni dadi wong neneka
8
Kula sami ngestokaken piwelingipun Eyang Yonadab bin Rekhab,
leluhur kula, ing bab samukawis ingkang dados piwelingipun dhateng kula sadaya, supados
kula sami boten ngombe anggur salaminipun gesang, inggih punika kula piyambak, semah
kula, anak-anak kula jaler estri,
9
supados kula boten damel griya ingkang kula enggeni, boten
gadhah kebon anggur, utawi pategilan sarta wiji,
10
nanging tetep sami manggen wonten ing kemah kemawon saha setya ngestokaken
kados ingkang dados piwelingipun Eyang Yonadab, leluhur kula.
11
Nanging nalika Sang Prabu Nebukadnezar, ratu ing Babil nglurugi
tanah punika, kula lajeng sami wicanten: Payo padha ngungsi menyang Yerusalem marga
saka tekane wadya-bala ing Kasdim lan ing Aram iku Makaten jalaranipun kula lajeng
sami manggen wonten ing Yerusalem.”
12
Ing wektu iku Sang Yehuwah paring pangandika marang Nabi Yeremia, mangkene:
“Pangandikane Sang Yehuwah, Gustining kang sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel mangkene:
13
Mangkata lan tutura marang wong ing Yehuda lan wong isine kutha Yerusalem: Apa
sira ora tampa piwulang yaiku ngrungokake pangandikaningSun?
14
Pancen, piwelinge Yonadab bin Rekhab iku isih diestokake,
yaiku anggone dheweke meling marang tedhak turune, supaya aja ngombe anggur
lan tumeka saprene wong iku padha ora ngombe anggur, amarga padha ngestokake
marang piwelinge leluhure. Ingsun piyambak tansah ngandikani sira, nanging sira padha ora
ngrungokake marang Ingsun.
15
Ingsun wus ngutus marani sira sakehe abdiningSun, yaiku
para nabi, tanpa kendhat anggone mituturi: Padha mratobata saka tindak-tandukira kang
ala, panggawenira owahana supaya becik, aja ngetutwuri allah liyane lan aja sujud
nyembah marang iku, temah sira bakal tetep manggon ana ing tanah kang Sunparingake
marang sira lan leluhurira. Nanging sira padha suthik nggatekake lan ngestokake marang
Ingsun.
16
Lah, tedhak turune Yonadab bin Rekhab padha setya ngestokake piwelinge
para leluhure, nanging bangsa iki wegah ngrungokake marang Ingsun.
17
Mulane pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang
sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel: Lah Ingsun bakal ndhawahake marang Yehuda lan
sakehing wong isine kutha Yerusalem sakehe kasangsaran, kang wus Sunagem ngancam
wong-wong iku; amarga Ingsun wus paring pangandika marang para wong iku, nanging
padha ora ngrungokake, lan Ingsun wus nimbali wong-wong iku, nanging padha ora
mangsuli.”
18
Nanging Nabi Yeremia ngandika marang bani Rekhab: “Mangkene pangandikane Sang
Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel: Sarehne sira padha ngestokake
marang piwelinge Yonadab, leluhurira,
ngukuhi marang sakehing piwelinge, lan tetep padha nglakoni kaya piwelinge marang
sira,
19
mulane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel ngandika
mangkene: Tedhak turune Yonadab bin Rekhab bakal ora pedhot-pedhot ngladeni Ingsun ing
salawas-lawase.”
Kitab pamecane Nabi Yeremia kaobong dening Sang Prabu Yoyakim
36:1-32
36
1
Nalika ing taun kangkaping pate paprentahane Sang Prabu Yoyakim
bin Yosia, Sang Yehuwah paring pangandika marang Nabi Yeremia mangkene:
2
“Njupuka layang gulungan tulisen ana ing kono sakehing
pangandika kang Sundhawuhake marang sira tumrap Israel, Yehuda lan sakehing bangsa,
wiwit nalika Ingsun medhar pangandika marang sira, yaiku wiwit jamane Yosia,
nganti saprene.
3
Samangsa turune Yehuda krungu bab sakehing bilai, kang Sunrancang
bakal Suntandukake marang wong-wong iku, bokmanawa siji-sijine bakal mratobat
saka polah-tingkahe kang ala, temah Ingsun ngapura kaluputan lan dosane.”
4
Dadine Nabi Yeremia banjur ngundang Barukh bin Neria,
Barukh nuli nulisi ana ing layang gulungan terus bae saka ing lesane Nabi Yeremia
sakehing pangandika, kang kadhawuhake dening Sang Yehuwah.
5
Ing sawijining dina Nabi Yeremia dhawuh marang Barukh mangkene: “Aku iki lagi
ana alangan ora bisa munggah menyang ing padalemane Sang Yehuwah.
6
Dadine ing dina puwasa kowe bae kang macakake
pangandikane Sang Yehuwah saka ing gulungan kang koktulis terus bae saka
ing cangkemku iku marang wong akeh ana ing padalemaning Sang Yehuwah; iku
sira wacakna uga marang sakehe wong Yehuda kang teka saka ing kutha-kuthane.
7
Bokmanawa pasambate sumengka ing ngarsane Sang Yehuwah, banjur sawiji-wijine
padha mratobat saka ing polah-tingkahe kang ala iku, amarga gedhe bebendune
lan mulad-mulading deduka kang diagem ngancam dening Sang Yehuwah marang
bangsa iki.”
8
Barukh bin Neria nindakake ceples kaya kang kadhawuhake Nabi Yeremia,
yaiku macakake pangandikane Sang Yehuwah saka kitab iku ana ing padalemane Sang
Yehuwah.
9
Dene nalika ing taun kang kaping limane paprentahane Sang Prabu Yoyakim
bin Yosia, ratu ing Yehuda, ing sasi kasanga, diundhangake puwasa ana ing ngarsane
Sang Yehuwah tumrap sakehing wong ing Yerusalem lan rakyat kabeh kang teka ing
Yerusalem saka ing kutha-kutha Yehuda.
10
Barukh nuli macakake pangandikane Nabi Yeremia saka ing kitab iku marang rakyat
kabeh ana ing padalemane Sang Yehuwah, ing kamare Gemarya, anake panitra Safan,
ana ing plataran ndhuwur, ing sangareping
gapuraning padalemane Sang Yehuwah kang anyar.
11
Bareng Mikhaya bin Gemarya bin Safan krungu sakehing pangandika saka ing kitab
mau,
12
banjur mudhun menyang ing kratone Sang Prabu menyang ing kamare panitra.
Ing kono katon sakehing panggedhe padha lenggahan yaiku: panitra Elisama, Delaya bin
Semaya, Elnatan bin Akhbor, Gemarya bin Safan, Zedhekia bin Hananya lan sakehing
panggedhe liyane.
13
Mikhaya banjur ngaturi pirsa marang para panggedhe mau sakehing
pangandika kang dirungu, nalika Barukh macakake kitab iku marang wong akeh.
14
Para panggedhe mau tumuli dhawuh marang
Yehudi bin Netanya bin Selemya bin Kusyi supaya matur marang Barukh: “Gulungan
kang mentas kokwacakake marang wong akeh iku gawanen lan mrenea”
15
Barukh tumuli mara karo nggawa gulungan mau.
Dhawuhe para panggedhe: “Lungguha lan iku wacakna marang aku kabeh”
16
Bareng para panggedhe krungu pangandika iku kabeh,
banget kagete lan banjur padha sapocapan: “Kita kedah enggal-enggal ngaturaken
sakathahing pangandika punika dhateng Sang Prabu”
17
Banjur padha takon marang Barukh, tembunge: “Tutura marang aku kabeh,kapriye
carane anggonmu nulis sakehing pangandika iki”
18
Wangsulane Barukh marang wong-wong iku: “Sakathahing pangandika punika kula
tampi lajeng kemawon saking tutukipun Nabi Yeremia, lajeng kula serati mawi mangsi
wonten ing kitab.”
19
Para panggedhe nuli celathu marang Barukh: “Lungaa lan ndhelika
bareng karo Nabi Yeremia Aja nganti ana wong kang nyumurupi panggonanmu”
20
Para panggedhe mau banjur padha sowan marang ing ngarsane Sang Prabu
ana ing plataran, sawise gulungan mau disinggahake ana ing kamare panitra Elisama.
Nuli ngaturake pangandika iku kabeh marang Sang Prabu.
21
Sang Prabu banjur dhawuh marang Yehudi mundhut layang gulungan mau
saka ing kamare panitra Elisama. Yehudi nuli macakake kitab iku marang Sang Prabu lan
sakehing panggedhe kang padha ngadeg ana ing sandhinge Sang Prabu.
22
Nalika iku pinuju sasi kasanga lan Sang Prabu lagi lenggah
ana ing bale kanggo mangsa atis; rada kepara ngarsane Sang Prabu ana geni prapen
murub.
23
Saben-saben Yehudi rampung pamacane oleh telu utawa patang kaca, Sang
Prabu nyebit-nyebit layang iku mawa lading pangirisan, banjur kabucal ing prapen, nganti
layang gulungan iku entek kaobong ana ing prapen mau.
24
Sang Prabu apadene para punggawane kang padha mireng pangandika
iku ora ana kang kejot utawa nyuwek-nyuwek pangagemane.
25
Sanadyan Elnatan, Delaya lan Gemarya wus padha ngaturi supaya aja
mbesmi layang gulungan iku, ewadene Sang Prabu ora karsa ndhahar ature.
26
Sang Prabu malah dhawuh marang Pangeran Yerahmeel,
Seraya bin Azriel lan Selemya bin Abdeel supaya nyekel jurutulis Barukh lan Nabi
Yeremia, nanging Sang Yehuwah ngumpetake wong loro mau.
27
Sawuse Sang Prabu mbesmi gulungan kang ngemot pangandika kang ditulis dening Barukh
katampan saka ing lesane Nabi Yeremia iku, Sang Yehuwah paring pangandika marang Nabi
Yeremia mangkene:
28
“Njupuka gulungan liyane tulisana sakehing pangandika, kang
ana ing gulungan kang dhisik lan kang wus diobong dening Yoyakim, ratu ing Yehuda kae.
29
Yoyakim, ratu ing Yehuda iku sira tuturana mangkene: Makaten pangandikanipun Sang
Yehuwah: Sira wus ngobong gulungan iku sarta kandha: Geneya sira nulis ana ing
kono, manawa ratu ing Babil mesthi bakal teka nyirnakake nagara kene lan mbengkas
manungsa lan kewan ing kono?
30
Amarga saka iku -- makaten pangandikanipun Sang
Yehuwah tumrap Sang Prabu Yoyakim ratu ing Yehuda --: Dheweke ora bakal duwe
turun kang nglungguhi dhampare Dawud, lan mayite bakal gilang-gilang, temah kepanasan
ing wayah awan lan kadhemen ing wayah bengi.
31
Ingsun bakal ngukum dheweke, tedhak turune lan para kawulane marga
saka kaluputane; Ingsun bakal ndhatengake marang wong-wong iku, marang sakehe
wong kang manggon ing Yerusalem tuwin marang wong Yehuda sakehing bilai kang wus
Sunagem ngancam wong iku kabeh, nanging pangandikaningSun ora dirungokake.”
32
Nabi Yeremia nuli mundhut gulungan liyane lan diparingake marang panitra Barukh
bin Neria, kang nulisi kang katampan terus bae saka ing lesane Nabi Yeremia sakehing
pangandika kang kamot ana ing layang kang wus diobong dening Sang Prabu Yoyakim, ratu
ing Yehuda iku. Apa maneh isih diwuwuhi pangandika akeh tunggale iku.
Sang Prabu Zedhekia mundhut pitedah marang Nabi Yeremia
37:1-10
37
1
Sang Prabu Zedhekia bin Yosia jumeneng ratu nggentosi Sang
Prabu Khonya bin Yoyakim; Sang Prabu Nebukadnezar, ratu ing Babil wus
njumenengake panjenengane dadi ratu ing nagara Yehuda.
2
Nanging panjenengane sapunggawane apadene rakyate ing nagara
kono padha ora nggugu marang pangandikane Sang Yehuwah, kang kadhawuhake lumantar
Nabi Yeremia.
3
Nuju ing sawijining dina Sang Prabu Zedhekia utusan Yukhal bin Selemya lan Imam
Zefanya bin Maaseya marang ing ngarsane Nabi Yeremia, kadhawuhan nglantarake
pangandikane: “Kula sami sampeyan dongakaken dhateng Sang Yehuwah, Gusti
Allah kita”
4
Dene ing nalika samana Nabi Yeremia isih saged mlebet-medal ing
satengahingrakyat; panjenengane durung dicemplungake ing pakunjaran.
5
Dene wadya-balane Sang Pringon wus budhal saka
ing Mesir; bareng para wong Kasdim kang
ngepung Yerusalem krungu, banjur padha ninggal kutha iku.
6
Nuli ana pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia, mangkene:
7
“Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allahe
Israel: Matura marang ratu ing Yehuda kang ngutus sira, supaya nyuwun pitedah marang
Ingsun: Delengen wadya-bala kang wus budhal saka Mesir arep mbiyantu sira, bakal
bali menyang ing Mesir nagarane.
8
Nanging wong Kasdim bakal bali nempuh perang
nglawan kutha iki, dibedhah lan diobong.
9
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Sira aja ngapusi awakira dhewe, kalawan
ngucap: Para wong Kasdim wus lunga kabeh ing salawase Mangka ora padha lunga ing
salawase
10
Lan saupama sira nggepuk lan bisa ngalahake sakehe bala Kasdim, kang
merangi sira iku nganti mung ana kekarene kang ketaton banget, ana ing pakemahane
dhewe-dhewe bakal padha gumregah lan ngobong kutha iki.”
Nabi Yeremia dikunjara 37:11-16
11
Nalika wadya-bala ing Kasdim wus ninggal kutha Yerusalem jalaran wedi karo balane
Sang Prabu Pringon,
12
Nabi Yeremia banjur tindak saka Yerusalem menyang tlatah
Benyamin prelu ngurus pangedume warisan ing antarane sanak sadulure.
13
Nalika mlebet ing gapurane tlatah Benyamin, ing kono
ana sawijining lurah jaga kang aran Yeria bin Selemya bin Hananya; iku nuli nyekel
Nabi Yeremia, kalawan ngucap sora: “Kowe arep mbalik ngeloni wong Kasdim”
14
Lan sanadyan Nabi Yeremia mangsuli: “O goroh
iku, aku ora mbalik melu wong Kasdim”, nanging ora dipaelu dening Yeria, iku banjur
nyekel Nabi Yeremia lan diladekake marang para panggedhe.
15
Para panggedhe mau padha duka banget marang Nabi Yeremia
lan nyapu panjenengane sarta banjur dilebokake ing omah tahanan, ana ing omahe
panitra Yonatan; omah iku wus kadadekake pakunjaran.
16
Kaya mangkono lelakone Nabi Yeremia kang banjur dicemplungake ing kulah
tandhon banyu ing jero lemah. Lan Nabi Yeremia suwe anggone ana ing kono.
Sang Prabu Zedhekia mindhah panggonane ngunjara Nabi Yeremia
37:17-21
17
Nuju ing sawijining dina Sang Prabu Zedhekia utusan wong mundhut Nabi
Yeremia. Nuli kalawan sidheman Sang Prabu ndangu marang Nabi Yeremia: “Punapa
wonten pangandikanipun Sang Yehuwah?” Unjuk wangsulane Nabi Yeremia: “Wonten
Panjenengan dalem badhe kaulungaken dhateng ing astanipun ratu ing Babil.”
18
Nabi Yeremia nuli matur marang Sang Prabu
Zedhekia: “Punapa dosa kawula ingkang kawula tandukaken dhateng panjenengan
dalem, dene kawula ngantos panjenengan dalem lebetaken ing pakunjaran?
19
Wonten ing pundi para nabi panjenengan dalem ingkang
sampun meca, bilih ratu ing Babil boten badhe nempuh perang nglawan panjenengan dalem
saha nagari punika?
20
Sapunika, dhuh gusti kawula Sang Prabu, paduka mugi karsaa
midhangetaken. Panyuwun kawula mugi dumugia ing ngarsa dalem. Kawula mugi
sampun paduka wangsulaken dhateng ing griyanipun panitra Yonatan; kawula mesthi
dipun pejahi wonten ing ngrika.”
21
Sang Prabu Zedhekia banjur paring dhawuh, supaya Nabi
Yeremia ditahan ana ing plataran pajagan lan saben dina supaya diparingi roti sairis saka
ing dalan tukang roti, nganti saenteke roti ing kutha kono. Mangkono dadine Nabi Yeremia
tetep ana ing plataran pajagan.
Nabi Yeremia dicemplungake ing sumur; ditulungi dening Ebed-Melekh
38:1-13
38
1
Nanging Sefaca bin Matan, Gedalya bin Pasyhur, Yukhal bin Selemya lan
Pasyhur bin Malkia padha krungu tembung kang tanpa pedhot diucapake dening Nabi
Yeremia marang sakehing wong:
2
“Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Sing sapa
manggon ana ing kutha kene bakal mati dening pedhang, kaliren utawa pageblug;
nanging sing sapa metu saka kene nemoni bala Kasdim, iku bakal lestari urip, nyawane
bakal dadi rayahane lan dheweke lestari urip.
3
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Kutha iki bakal diulungake marang ing tangane
balane ratu ing Babil, bakal dibedhah.”
4
Para panggedhe mau nuli padha munjuk marang
Sang Prabu: “Saenipun tiyang punika dipun pejahi Ujer sarana ngucap makaten punika
piyambakipun nglemesaken semangatipun para prajurit, ingkang taksih manggen wonten
ing kitha ngriki, punapadene semangatipun rakyat sadaya. Sayektos, tiyang punika boten
ngudi dhateng karaharjaning bangsa, nanging cilakanipun.”
5
Sang Prabu Zedhekia ngandika: “Prayoga, wong iku ana ing tanganira Amarga
ratu ora bisa nindakake apa-apa, kang nyulayani sira”
6
Wong-wong iku banjur padha nyekel Nabi Yeremia lan dicemplungake ing
sumur kagungane Pangeran Malkia kang ana ing plataran pajagan; anggone nyemplungake
Nabi Yeremia mawa dhadhung. Sumure iku asat, mung ana endhute, dadine Nabi Yeremia
nuli ambles ana ing endhutan kono.
7
Nanging nalika keprungu dening Ebed- Melekh, wong Etiopia iku -- dheweke iku
sawijining abdidalem kaputren, kang manggon ana ing kraton -- manawa Nabi Yeremia
kacemplungake ing sumur -- nalika samana Sang Prabu pinuju lenggah ana ing gapura
Benyamin --,
8
Ebed-Melekh banjur metu saka ing kraton sarta munjuk marang
Sang Prabu:
9
Dhuh Gusti kawula Sang Prabu, pandamelipun tiyang-tiyang punika
awon tumrap Nabi Yeremia, inggih punika
anggenipun nyemplungaken piyambakipun ing sumur, piyambakipun temtu pejah
kaliren wonten ing ngriku Amargi ing kitha rotinipun sampun telas.”
10
Sang Prabu nuli paring dhawuh marang Ebed-Melekh, wong
Etiopia iku, pangandikane: “Ngajaka wong telu, Nabi Yeremia entasna, sadurunge
mati”
11
Ebed-Melekh banjur ngajak wong telu mlebu ing kadhaton ing gudhang
sandhangan, papan pasimpenan barang- barang; ana ing kono njupuk sandangan
gombal-gombalan lan amoh-amohan, nuli ngudhuni tali marang Nabi Yeremia, kang
ana ing sumur iku.
12
Ebed-Melekh, wong Etiopia banjur nguwuh-uwuh marang Nabi
Yeremia: “Sandhangan gombal-gombalan lan amoh-amohan punika panjenengan trapaken
ing sangandhapipun cangklakan panjenengan, minangka ganjelipun tangsul” Nabi Yeremia
banjur tumindak mangkono.
13
Wong-wong mau banjur narik taline lan ngentasake
Nabi Yeremia saka ing sumur. Mangkono dadine Nabi Yeremia manggon tetep ana ing
plataraning pajagan.
Pirembugan kang wekasan karo Sang Prabu Zedhekia
38:14-28
14
Sang Prabu Zedhekia ndhawuhi wong nyowanake Nabi Yeremia marang ing ngarsane
ana ing gapura katelu ing padalemane Sang Yehuwah. Pangandikane Sang Prabu
marang Nabi Yeremia: “Kula badhe miterang satunggaling prakawis dhateng sampeyan,
sampun ngantos nutupi satunggal-tunggala dhateng kula”
15
Atur wangsulane Nabi Yeremia marang Sang Prabu Zedhekia:
“Saupami kawula ngaturaken dhateng panjenengan dalem, panjenengan dalem rak
badhe mejahi kawula, ta? Saha manawi kawula ngaturi rembag panjenengan dalem mesthi
boten kadhahar”
16
Sang Prabu Zedhekia nuli supaos dhedhemitan marang Nabi Yeremia,
pangandikane: “Demi asmanipun Sang Yehuwah ingkang gesang, ingkang maringi
nyawa punika dhateng kula sadaya, sampeyan boten badhe kula pejahi lan boten badhe kula
pasrahaken dhateng para tiyang ingkang sami ngarah dhateng nyawa sampeyan punika”
17
Sawuse mangkono Nabi Yeremia nuli matur marang Sang Prabu Zedhekia: “Makaten
pangandikanipun Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, Gusti Allahipun Israel: Manawa
sira metoni lan masrahake uripira marang para prawirane ratu ing Babil, nyawanira bakal
ingayoman lan kutha iki ora bakal kaobong; sira dalah sakulawarganira bakal lestari urip.
18
Nanging manawa sira ora masrahake uripira marang para prawirane ratu ing Babil, kutha
iki bakal dipasrahake marang tangane wong Kasdim, banjur bakal kaobong; sira dhewe
bakal ora bisa oncat saka ing tangane.”
19
Sang Prabu Zedhekia nuli ngandika marang Nabi
Yeremia: “Kula ajrih dhateng para tiyang Yehuda ingkang sampun sami mbalik tumut
tiyang Kasdim punika, temah kula badhe dipun angge gegujengan.”
20
Unjuke Nabi Yeremia: “Prakawis punika boten badhe
kelampahan Kawula aturi miyarsakaken pangandikanipun Sang Yehuwah menggah
prakawis ingkang sampun kawula unjukaken dhateng panjenengan dalem; kawontenan
panjenengan dalem badhe sae saha sarira dalem badhe karimatan.
21
Nanging manawi panjenengan dalem boten karsa masrahaken
sarira dalem, pangandikanipun Sang Yehuwah makaten, ingkang kadhawuhaken dhateng
kawula.
22
Sadaya pawestri ingkang taksih kantun wonten ing kratonipun Sang Nata
ing Yehuda badhe kairid medal dhateng sangajengipun para prawiranipun ratu ing
Babil, kaliyan nguwuh-uwuh: Kowe dibujuk lan dikalahake
dening para mitra-mitramu. Nanging lagi bae sikilmu keblesek ing
endhut, wong iku wis padha bali mulih.
23
Sadaya garwa saha para putra dalem sami dipun irid medal dhateng ing sangajengipun
tiyang Kasdim. Saha panjenengan dalem piyambak boten badhe saged oncat saking
tanganipun, nanging panjenengan dalem badhe kacepeng dening ratu ing Babil. Tuwin
kitha punika badhe dipun besmi.”
24
Ing kono pangandikane Sang Prabu Zedhekia marang Nabi Yeremia: “Sampun
ngantos wonten tiyang ingkang ngretos rembag punika, supados sampeyan boten
pejah.
25
Manawi para pengageng mangretos, bilih kula rembagan kaliyan sampeyan, temtu
sami murugi sampeyan sarta wicanten: Kula sampeyan cariyosi, punapa ingkang sampeyan
unjukaken dhateng Sang Prabu, saha punapa ingkang dipun pangandikakaken Sang
Prabu dhateng sampeyan, sampun ngantos sampeyan tutupi, mindhak sampeyan kula
pejahi
26
Ing ngriku sampeyan wangsulana makaten: Aku ngaturake panyuwunan marang
ing ngarsane Sang Prabu, murih aku aja dibalekake marang omahe Yonatan lan banjur
mati ana ing kana.”
27
Para panggedhe pancen banjur padha marani lan takon marang Nabi
Yeremia, nanging padha diwangsuli plek kayadene piwelinge Sang Prabu. Nabi Yeremia
ditogake bae, amarga ora ana rembug kang kebrojol marang sapa-sapa.
28
Mangkono dadine Nabi Yeremia tetep ana ing plataran
pajagan, nganti dinane Yerusalem kabedhah.
Bedhahe kutha Yerusalem 39:1-10
2Ra 24:20--25:21, 2Bb 36:17-21, Ym 52:3-30
39
1
Kacarita nalika Yerusalem dibedhah -- sajroning taun kang kaping sangane
paprentahane Sang Prabu Zedhekia, ratu ing Yehuda, ing sasi kasepuluh, Sang Prabu
Nebukadnezar, ratu ing Babil, kadherekake wadya-balane, ngepung kutha Yerusalem;
2
ing sajrone tahun kang kaping sawelase paprentahane Sang Prabu Zedhekia, ing
sasi kapat, nalika tanggal sanga sasi iku, balowartine kutha iku kabedhah --
3
para prawirane ratu ing Babil iku, banjur ngejegi
gapura tengah, yaiku: Sang Nergal-Sarezer, panggedhe saka Sin-Magir, Senapati, lan Sang
Nebusyazban, panggedhening kraton lan para prawira liyane, abdine ratu ing Babil.
4
Bareng Sang Prabu Zedhekia, ratu ing Yehuda, mirsa iku kabeh banjur lolos,
kadherekake para wadya-balane, anggone nilar kutha iku ing wayah bengi, miyos
ing dalan ing patamananing Sang Prabu, nglangkungi gapura ing antarane balowarti
loro, banjur dharat ngener ing Araba-Yarden.
5
Nanging diburu dening wadya-bala Kasdim lan Sang Prabu Zedhekia kacandhak ana ing
lebak Yerikho; panjenengane dicepeng nuli diirid menyang Ribla, ing tanah Hamat, marang
ing ngarsane Sang Prabu Nebukadnezar, ratu ing Babil, kang netepake paukumane.
6
Sang Nata ing Babil nuli dhawuh nyembeleh para putrane Sang Prabu Zedhekia ana ing
ngarsane ana ing Ribla; sakehing panggedhene Yehuda padha disembeleh uga dening ratu ing
Babil.
7
Tumuli tingale Sang Prabu Zedhekia dicuplak, wasana dikecrek mawa rante
tembaga, ditawan menyang ing tanah Babil.
8
Wadya-bala Kasdim padha ngobongi kraton lan omah-omahe rakyat, banjur njugrugake
balowartine Yerusalem.
9
Sang Nebuzaradan, panggedhening prajurit pengawal, banjur
nawan para kekarening rakyat kang isih ana ing kutha iku, lan wong-wong padha mbalik
ngrojongi mungsuh apadene kekarening para kriya, padha dibuwang menyang ing
Babil.
10
Nanging saperanganing rakyat, yaiku para wong mlarat kang ora duwe apa-apa,
ditinggal ana ing tanah Yehuda dening Sang Nebuzaradan, panggedhening prajurit
pengawal. Ing kala semana wong-wong padha diparingi pakebonan anggur lan pategalan dadi
darbeke.
Sang Prabu Nebukadnezar dhawuh supaya Nabi Yeremia diayomi
39:11-14
11
Tumrap Nabi Yeremia, Sang Prabu Nebukadnezar, nata ing Babil, wus paring
dhawuh lumantar Sang Nebuzaradan panggedhening prajurit pengawal, mangkene:
12
“Wong iku boyongen lan sira openana, aja sira kapak-kapakake, nanging turutana
apa kang dadi panjaluke marang sira”
13
Sang Nebuzaradan, panggedhening prajurit pengawal, lan Sang Nebusyazban,
panggedhening kraton, tuwin Sang Senapati Nergal-Sarezer, lan sakehing prawira-agunge
nata ing Babil, padha utusan wong --
14
padha didhawuhi ngirid Nabi Yeremia saka ing
plataran pajagan, kang banjur kapasrahake marang Gedalya bin Ahikam, bin Safan supaya
diluwari, kareben kondur menyang ing daleme. Mangkono dadine Nabi Yeremia tetep manggen
ana ing satengahing rakyat.
Janji marang Ebed-Melekh manawa bakal diluwari
39:15-18
15
Nalika Nabi Yeremia isih dikunjara ana ing plataran pajagan tampa dhawuh saka Sang
Yehuwah, mangkene:
16
“Maranana Ebed- Melekh, wong Etiopia iku lan kandhanana:
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel:
Sanyata, pangandikaningSun tumrap kutha iki bakal Sunleksanani murih cilakane lan ora
murih raharjane, lan iku kabeh bakal kelakon ana ing ngarepira ing wektu iku uga.
17
Ing nalika iku uga -- mangkono pangandikane
Sang Yehuwah --, Ingsun bakal ngluwari sira lan ora Sunulungake marang tangane
wong kang sira wedeni,
18
nanging Ingsun mesthi bakal ngluwari sira; sira ora bakal
mati dening pedhang, nyawanira bakal sira rebut kaya rayahan, amarga sira kumandel
marang Ingsun. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.”
Nabi Yeremia ana ing daleme Gedalya 40:1-6
40
1
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia, sawuse diluwari
saka Rama dening Sang Nebuzaradan, panggedhening prajurit pengawal, kang
wus dhawuh nguculi rante kang kanggo
ngecrek astane ana ing satengahing para wong buwangan saka ing Yerusalem lan
Yehuda, kang arep diangkatake menyang ing pambuwangan ing tanah Babil.
2
Panggedhening prajurit pengawal iku wus nimbali Nabi Yeremia lan banjur ngandika:
“Sang Yehuwah, Gusti Allah sampeyan sampun ngancam badhe ndhatengaken
bilai tumrap panggenan punika,
3
lan punika sapunika sampun kalampahan.
Sang Yehuwah sampun nindakaken, punapa ingkang dipun dhawuhaken ing saderengipun,
amargi sampeyan sadaya sami nglampahi dosa wonten ing ngarsanipun saha boten
mirengaken dhateng pangandikanipun, temah kalampahan prakawis punika tumrap ing
sampeyan.
4
Dene ing dinten punika kula sampun nguculi rante ingkang wonten ing
tangan sampeyan. Manawi sampeyan purun tumut kula dhateng tanah Babil, sumangga
kula badhe rumeksa dhateng sampeyan. Nanging manawi sampeyan boten kesdu
tumut kula dhateng Babil, sampeyan boten prelu pangkat Sumangga sampeyan tingali
sawradinipun tanah punika ginelar wonten ing ngajeng sampeyan; sampeyan kenging kesah
dhateng pundi kemawon ingkang sampeyan anggep sae saha leres.
5
Sampeyan kenging wangsul dhateng panggenanipun Gedalya
bin Ahikam bin Safan, ingkang sampun dipun tetepaken dening Sang Prabu ing Babil
mengku kitha-kitha Yehuda lan sampeyan saged manggen nunggil kaliyan piyambakipun
wonten ing satengahipun rakyat, utawi dhatenga pundi kemawon ingkang sampeyan
anggep sae, sampeyan kenging mriku” Panggedhening prajurit pengawal mau nuli
ngaturi sangu pangan lan ganjaran, nuli dililani tindak.
6
Nabi Yeremia dadine banjur tindak menyang ing daleme Sang Gedalya bin
Ahikam ing Mizpa, lan manggen nunggil karo panjenengane ana ing satengahe rakyat, kang
isih kari ana ing nagara kono.
Bab anggone Sang Gedalya dadi gupernur lan banjur disedani
40:7--41:18
2Ra 25:22-26
7
Nalika sakehe senapatining wadya-bala kang isih ana ing jaban kutha lan para
prajurite padha krungu, manawa Sang Prabu ing Babil wus netepake Sang Gedalya bin
Ahikam bin Safan dadi kang mengku nagara kono, lan wus dipasrahi panguwasa tumrap
wong lanang, wong wadon lan bocah-bocah yaiku golongane wong mlarat, kang ora
padha katut kabuwang menyang ing tanah Babil,
8
tumuli padha nemoni Sang Gedalya mau ana ing Mizpa, yaiku: Sang Ismael
bin Netanya, Sang Yohanan bin Kareah, Sang Seraya bin Tankhumet, para putrane
Sang Efai wong Netofa lan Sang Yezanya, putrane priyayi ing Maakha, kadherekake
wadya-balane.
9
Sang Gedalya bin Ahikam bin Safan nuli supaos: “Sampun sami sumelang
ngawula dhateng tiyang Kasdim. Kula aturi sami dedalem wonten ing nagari ngriki saha
kula aturi ngawula dhateng ratu ing Babil, kawontenan panjenengan temtu badhe dados
sae.
10
Dene kula piyambak, kula manggen wonten ing Mizpa saha dados wakil wonten
ing ngajengipun tiyang Kasdim, ingkang sami badhe ndhatengi kita; nanging panjenengan
sadaya punika sami kula aturi ngempalaken piwedaling anggur, wowohan saha lisah, lajeng
kasimpen minangka pasadhiyan, saha sami dedalem ing kitha-kitha, ingkang panjenengan
karsakaken.”
11
Nalika sakehe wong Yehuda, kang ana ing Moab, ing antarane bani Amon ing Edom
lan ing nagara-nagara liyane padha krungu warta, yen ratu ing Babil wus ngendelake
bae kekarene rakyat manggon ing Yehuda, lan matah Sang Gedalya bin Ahikam bin
Safan mengku wong-wong mau,
12
sakehing wong Yehuda kang pating blesar ana ing
ngendi-endi, banjur padha bali menyang tanah Yehuda lan sowan marang Sang Gedalya
ing Mizpa; iku padha ngundhuhi anggur lan woh-wohan akeh banget.
13
Nuju ing sawijining dina Sang Yohanan bin Kareah lan sakehing senapati kang isih ana
ing jaban kutha padha nemoni Sang Gedalya ana ing Mizpa
14
lan padha matur marang panjenengane: “Punapa panjenengan pirsa,
bilih Sang Prabu Baalis, ratunipun bangsa Amon, sampun utusan Ismael bin Netanya,
nyedani panjenengan?” Nanging Sang
Gedalya bin Ahikam ora pracaya marang para panggedhe iku.
15
Sang Yohanan bin Kareah nuli matur sesidheman marang Sang Gedalya
ana ing Mizpa: “Keparenga kula kesah mejahi Ismael bin Netanya punika, ingkang boten
ngantos konangan sinten-sinten. Punapaa ta dene panjenengan ngantos kasedanan, temah
tiyang Yehuda ingkang sampun sami nglempak ndherek panjenengan punika lajeng pating
blesar malih lan kekantunanipun Yehuda sami manggih tiwas?”
16
Ewadene Sang Gedalya bin Ahikam mangsuli Sang Yohanan bin Kareah:
“Sampun tumindak makaten, awit punapa ingkang panjenengan ngandikakaken bab
Ismael punika dora.”
41
1
Nalika sasi kapitu Sang Israel bin Netanya bin Elisama -- panjenengane
iku tedhaking ratu lan dadi prawira-agunging ratu -- kanthi wong sepuluh sowan marang
ngarsane Sang Gedalya bin Ahikam ana ing Mizpa. Ing nalika semana padha kembul
dhahar roti ana ing Mizpa.
2
Sang Ismael bin Netanya klawan kancane sepuluh kang
padha ndherek mau banjur padha nyedani Sang Gedalya bin ahikam bin Safan kalawan
pedhang; kaya mangkono anggone Sang Ismael nyedani panjenengane, sawuse
ditetepake dening Sang Nata ing Babil mengku nagara iku.
3
Sakehing wong Yehuda kang padha nunggal karo Sang Gedalya ing Mizpa
lan para wong Kasdim, yaiku para prajurit kang tinemu ana ing kono, uga dipateni dening
Sang Ismael.
4
Esuke sawise nyedani Sang Gedalya -- ing kala semana durung ana kang nyumurupi --
5
ana wong saka Sikhem, Silo lan Samaria, cacahe wolung puluh, kang padha cukur
jenggot, panganggone rowak-rawek, lan awake pating glaret; wong iku padha nggawa
kurban dhaharan lan menyan arep disaosake ana ing padalemane Sang Yehuwah.
6
Sang Ismael bin Netanya nuli medal saka Mizpa
methukake para wong mau kambi muwun. Bareng ketemu karo wong iku pangandikane
marang wong-wong iku: “Sowana marang ngarsane Sang Gedalya bin Ahikam”
7
Nanging bareng wong-wong mau padha tekan ing
tengah kutha, padha disembelehi dening Sang Ismael bin Netanya dibiyantu dening
wong kang padha ndherekake; mayit-mayite diuncalake menyang ing sumur.
8
Nanging panunggalane ana sepuluh kang matur marang
Sang Ismael: “Kula mugi sampun panjenengan pejahi, amargi kula taksih gadhah tandhon
ingkang kula dhelikaken wonten ing jawi kitha inggih punika: gandum, sir, lisah
tuwin maben” Dadine padha dieman, ora dipateni bareng karo kanca-kancane.
9
Dene sumur panggonane Sang Ismael nguncalake
mayit-mayite para wong kang padha dipateni mau, sumur gedhe yasane Sang Prabu Asa
kanggo nanggulangi Sang Prabu Baesa, ratu ing Israel; sumur iku diiseni mayit-mayite
wong kang padha dipateni Sang Ismael bin Netanya.
10
Sang Ismael banjur nawan kabeh kekarening rakyat kang ana ing Mizpa: para
putrine Sang Prabu lan sakehing wong kang isih kari ana ing Mizpa kang didadekake
reh-rehane Sang Gedalya bin Ahikam dening Sang Nebuzaradan, panggedhening prajurit
pengawal; Sang Ismael bin Netanya nawan para wong iku lan banjur sumedya sumingkir
menyang ing tlatahe bani Amon.
11
Nanging Sang Yohanan bin Kareah dalah para prawiraning wadya-bala kang padha
krungu bab pokal gawene Sang Ismael bin Netanya mau,
12
banjur padha nglumpukake balane kabeh mangkat mangsah perang
nglawan Sang Ismael bin Netanya. Katututan ana ing telaga ing Gibeon.
13
Bareng sakehing rakyat kang padha ndherek Sang Ismael
padha ndeleng Sang Yohanan bin Kareah apadene sakehe wadya-bala, padha seneng
atine.
14
Sakehing wong kang ditawan dening Sang Ismael saka ing Mizpa, iku padha mbalik
ndherek Sang Yohanan bin Kareah.
15
Nanging Sang Ismael bin Netanya kanthi wong wolu
bisa oncat saka ing astane Sang Yohanan lan ngungsi menyang tlatah Amon.
16
Sang Yohanan bin Kareah lan sakehe prawiraning wadya-bala kang padha ndherek,
nglumpukake sakehe kekarening rakyat kang kabandhang dadi tawanan dening Sang
Ismael bin Netanya saka ing Mizpa, sawise nyedani Sang Gedalya bin Ahikam, yaiku
para wong lanang, para prajurit, para wong wadon, bocah-bocah lan para punggawa
kraton kang digawa bali saka Gibeon;
17
nuli padha mbacutake lakune lan leren ana ing
pondhokan darbeke Kimham ing sacedhake Betlehem, sedyane arep terus menyang ing
tanah Mesir,
18
kanggo nyingkiri wadya-bala Kasdim kang diwedeni, amarga Sang Ismael
wus nyedani Sang Gedalya bin Ahikam, kang wus kaangkat dening ratu ing Babil dadi kang
mengku nagara iku.
Nabi Yeremia ngengetake supaya aja ngungsi menyang Mesir
42:1-22
42
1
Sakehing prawiraning wadya-bala, kalebu Sang Yohanan bin Kareah
lan Sang Azarya bin Hosaya, dalah rakyat kabeh, wiwit kang cilik tumeka kang gedhe
nuli padha sowan,
2
lan matur marang Nabi Yeremia: “Kaparenga kula sami ngaturaken
panyuwunan wonten ing ngarsa panjenengan. Panjenengan mugi karsaa ndongakaken kula
sadaya dhumateng Sang Yehuwah, Gusti Allah panjenengan, kangge ingkang taksih
kantun punika sadaya; amargi tiyang ingkang cacahipun kathah namung kantun kula ingkang
namung sakedhik punika ingkang taksih kantun kados ingkang panjenengan pirsani
piyambak punika.
3
Mugi Sang Yehuwah, Gusti Allah panjenengan, nyumerepaken
dhateng kula sadaya, margi pundi ingkang kedah kula langkungi lan punapa ingkang
kedah kula lampahi.”
4
Wangsulane Nabi Yeremia marang para wong iku: “Panyuwunmu
wis dakrungu Lah, aku arep ndedonga
marang Sang Yehuwah, Gusti Allahmu, kayadene panyuwunmu iku, lan sakehing
pangandika, kang kaparingake minangka wangsulan, bakal dakkandakake marang kowe
kabeh; satembung bae ora ana kang bakal dakunthet”
5
Atur wangsulane wong-wong mau marang Nabi Yeremia: “Mugi Sang
Yehuwah dadosa seksi ingkang setya tuhu lan kenging dipun pitados ingkang tumuju
dhateng kula sadaya, manawi kula boten ngestokaken sadaya pangandikanipun Sang
Yehuwah, Gusti Allah panjenengan, ingkang panjenengan dhawuhaken dhateng kula.
6
Saea awona, kula badhe mirengaken sabdanipun Sang Yehuwah, Gusti Allah
kita, ingkang panjenengan sowani margi saking panyuwun kula dhateng panjenengan,
supados kula manggih wilujeng, awit kula sami ngestokaken dhateng sabdanipun Sang
Yehuwah, Gusti Allah kita.”
7
Bareng wus sepuluh dina Nabi Yeremia tampi dhawuh saka Sang Yehuwah.
8
Nabi Yeremia nuli nimbali Sang Yohanan bin Kareah
lan sakehe prawiraning wadya-bala, kang padha ndherek, tuwin rakyat kabeh kang
cilik tumeka kang gedhe.
9
Nabi Yeremia nuli ngandika marang wong-wong iku: “Mangkene
pangandikane Sang Yehuwah, kang daksowani marga saka panyuwunmu, prelu ngunjukake
panyuwunan ana ing ngarsane.
10
Manawa sira tetep manggon ana ing nagara kene, Ingsun
bakal mbangun lan ora bakal mbubrah sira. Ingsun bakal ndadekake tuwuhira lan ora
bakal mbedholi sira, amarga Ingsun keduwung anggoningSun ndhatengake bilai marang sira.
11
Aja padha wedi marang ratu ing Babil, kang padha kokwedeni. Aja wedi marang
dheweke, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --, amarga Ingsun kang nunggal
kalawan sira, nylametake sira lan ngluwari sira saka ing tangane.
12
Ingsun bakal ndadekake sira oleh sih-piwelas, temah dheweke
mesakake marang sira lan ngendelake bae kowe manggon ana ing tanahira.
13
Nanging manawa sira lumuh ngrungokake sabdane
Sang Yehuwah, Gusti Allahira, sarta ngucap: Aku emoh manggon ana ing tanah kene,
14
awit gagasanira: Ora Aku arep mangkat menyang tanah Mesir, ana ing kana aku ora
bakal ngalami paprangan, ora bakal krungu kalasangka lan ora ngrasakake luwe, lan
aku bakal padha manggon ana ing kana,
15
he kekarening Yehuda, saiki rungokna pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa
dumadi, Gusti Allahe Israel: Manawa sira kedereng sumedya menyang ing tanah Mesir,
nuli sira sida mangkat, lan manggon ana ing kana dadi wong neneka,
16
pedhang kang sira wedeni iku bakal nututi sira menyang
tanah Mesir lan ora kendhat-kendhat sira bakal diuber-uber dening si luwe, kang
koksamari iku, temah sira mati ana ing kana.
17
Sakehing wong kang sumedya menyang ing tanah Mesir arep manggon ana ing kana dadi
wong neneka, bakal mati dening pedhang, kaliren lan pageblug; siji bae ora ana kang
bisa luwar utawa oncat saka ing bilahi, kang Sundhatengake marang wong iku.
18
Sanyata, mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, Gusti Allahe
Israel: Kayadene kasoking dedukaningSun lan mulad-mulading bebenduningSun tumrap
wong kang manggon ana ing Yerusalem, mangono uga kasoking dedukaningSun
tumrap sira, samangsa sira lunga menyang Mesir. Sira bakal dadi ipat-ipat, pagiris, supata
lan cecampahan. Sira ora bakal ndeleng panggonan iki maneh.
19
Sang Yehuwah wus ngandika marang sira, he kekarening
Yehuda: Poma sira aja menyang Mesir Pikiren temenan, aku wus ngelingake marang
kowe ing dina iki
20
Kowe wus mblithuk awakmu dhewe, lan marakake nyawamu kena
ing bebaya, nalika kowe akon aku sowan marang ing ngarsane Sang Yehwuah, Gusti
Allahmu kanthi piweling: Kula panjenengan dongakaken dhateng Sang Yehuwah, saha
lajeng panjenengan ngandikakaken dhateng kula sadhawuhipun Sang Yehuwah, Gusti Allah
kita, supados sami kula estokaken
21
Nanging sanadyan aku wus nyumurupake marang kowe
ing dina iki, ewadene kowe ora ngrungokake sabdane Sang Yehuwah, Gusti Allahmu, yaiku
ora miturut marang sakehing pangandikane kang dakterusake marang kowe.
22
Mulane, pikiren kang temenan, manawa kowe kabeh
bakal padha mati dening pedhang, kaliren lan pageblug ana ing panggonan kang
kokimpi-impi arep kokenggoni dadi wong neneka.”
Nabi Yeremia kapeksa ngungsi menyang ing tanah Mesir
43:1-7
43
1
Bareng Nabi Yeremia wus rampung anggone nglantarake marang rakyat
kabeh sakehing pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allahe, kang marga saka dhawuhe Sang
Yehuwah, Gusti Allahe, kapratelakake marang para wong iku, yaiku: sakehing pangandika
kang kasebut ing dhuwur,
2
Sang Azarya bin Hosaya lan Sang Yohanan bin Kareah sarta
sakehing wong kang padha gumunggung iku padha banjur matur marang Nabi Yeremia:
“Pangandika panjenengan punika dora Sang Yehuwah, Gusti Allah kita boten ngutus
panjenengan supados ngandika: Sira aja lunga menyang tanah Mesir, supaya manggon dadi
wong neneka ana ing kana,
3
nanging Barukh bin Neria ingkang ngojok-ojoki panjenengan
supados ngandika makaten dhateng kula, kanthi sedya badhe masrahaken kula dhateng
ing tanganipun tiyang Kasdim ingkang lajeng badhe mejahi kula, punapadene ngangkataken
kula dados tiyang tawanan dhateng Babil.”
4
Sang Yohanan bin Kareah lan sakehing prawiraning wadya-bala lan rakyat kabeh
padha lumuh ngrungokake sabdane Sang Yehuwah, supaya tetepa manggon ana ing
tanah Yehuda.
5
Sang Yohanan bin Kareah
lan sakehe prawiraning wadya-bala nuli nglumpukake kekarene sakehing wong
Yehuda, yaiku sakehing wong kang wus mulih saka ing antarane para bangsa, panggonane
anggone padha pating slebar, kang banjur arep manggon ana ing tanah Yehuda,
6
para wong lanang, para wong wadon, bocah-bocah para
putrane putri Sang Prabu lan sadhengah wong kang padha ditinggal dening Nebuzaradan,
panggedhening bala pengawal, kanggo Gedalya bin Ahikam bin Safan; mangkono uga
Nabi Yeremia lan Barukh bin Neria.
7
Banjur padha budhal menyang ing tanah Mesir,
amarga padha ora gelem ngrungokake marang sabdane Sang Yehuwah. Lakune wus tekan ing
Takhpanhes.
Nabi Yeremia meca, manawa Mesir bakal ditelukake dening
Sang Prabu Nebukadnezar 43:8-13
8
Ana pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia ana ing Takhpanhes mangkene:
9
“Njupuka watu kang gedhe-gedhe lan pendhemen ana ing lemah lempung
sacedhake gapura kadhatone Sang Pringon ing Takhpanhes, ana ing ngarepe para wong
Yehuda iku,
10
banjur padha kandhanana: Mangkene pangadikane Sang Yehuwah,
Gustining sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel: Lah, Ingsun ngutus wong supaya nimbali
Nebukadnezar, ratu ing Babil abdiningSun
iku, supaya ngadegake dhampare ana ing sadhuwure watu-watu kang Sundhawuhake
supaya dipendhem iku, lan nggelar babuding kamulyane ana ing kono.
11
Lan samangsa iku teka, bakal nggepuk tanah Mesir:
Sing marani pati, maranana pati Sing menyang ing tawanan, menyanga ing
tawanan Sing marani pedhang, maranana pedhang
12
Dheweke bakal ngurubake geni ana ing kabuyutane para allah ing Mesir lan bakal
ngobong utawa ngangkuti iku dadi tawanan. Lan bakal ngresiki tuma-tuma ing tanah
Mesir kayadene para pangon anggone metani sandhangane, nuli bakal lunga saka kono
tanpa alangan.
13
Dheweke bakal ngrusak tugu-tuguning brahala Betsyemes kang ana
ing Mesir lan bakal ngobongi kabuyutane para allahe Mesir iku.”
Pamecane Nabi Yeremia kang wekasan ana ing Mesir
44:1-30
44
1
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia kanggo sakehing wong
Yehuda kang manggon ana ing tanah Mesir, ing Migdol, ing Takhpanhes, ing Memfis lan
ing tanah Patros:
2
“Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi,
Gusti Allahe Israel: Sira wus padha ngalami sakehing bilai kang wus Sundhawahake
marang Yerusalem, lan sakehing kuthane
Yehuda. Lah iku kabeh saiki wus dadi jugrugan lan wus ora ana wong siji-sijia kang manggon
ana ing kono.
3
Iku jalarane marga saka piala kang wus dilakoni, kang nuwuhake gerahing
panggalihingSun, yaiku anggone sesaji kurban lan ngabekti marang allah liyane, kang
ora disumurupi dhewe, sira dhewe utawa leluhurira.
4
Ingsun ora kendhat-kendhat wus ngutus para abdiningSun, para nabi, kanthi
piweling: Poma aja nindakake kanisthan kang Sunsengiti iku
5
Nanging ora padha ngrungokake lan ora ngestokake sarta
ora banjur ninggal pialane lan ora sesaji kurban maneh marang allah liyane.
6
Mulane mulad-mulading bebendu lan dedukaningSun
wus kaesokake lan mbesmi kutha-kuthane Yehuda lan lurung-lurunge Yerusalem, temah
dadi jugrugan lan samun kaya kaanane ing wektu iki.
7
Saikine, mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi,
Gusti Allahe Israel: “Yagene sira nekakake bilai gedhe marang awakira dhewe? Sira arep
numpes para wong lanang, wong wadon, bocah-bocah lan bayining wong Yehuda,
nganti ora ana kekarene apa-apa.
8
Yagene sira nuwuhake gerahing panggalihingSun
kalawan penggawening tanganira, yaiku sesaji kurban marang allah liyane ing tanah Mesir,
kang sira parani amarga sumedya manggon ana ing kono dadi wong neneka? Kena apa
sira arep dadi ipat-ipat lan cecampahan ana ing satengahing sakehe bangsa ing bumi?
9
Sira apa wis ora kelingan marang pialane
para leluhurira, para ratu ing Yehuda, para panggedhe apadene pialanira dhewe lan para
bojonira kang ditindakake ana ing tanah Yehuda lan ing lurung-lurunge Yerusalem?
10
Wong iku padha ora rempu atine nganti tumeka saprene, padha ora wedi lan ora
netepi Toret lan pranataningSun kang wus Sunparingake marang sira lan para leluhurira.
11
Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, Gusti
Allahe Israel: Lah, Ingsun bakal ngadhepake wadananingSun marang sira murih bilainira,
yaiku Ingsun bakal numpes sakehe wong Yehuda.
12
Ingsun bakal mulung kekarening wong Yehuda, kang sumedya lunga menyang
ing tanah Mesir, prelu manggon ana ing kana dadi wong neneka; wong iku bakal padha
mati kabeh ana ing tanah Mesir; bakal padha ambruk mati dening pedhang lan bakal tiwas
dening kaliren, wiwit kang cilik tumeka kang gedhe; wong iku bakal padha mati dening
pedhang lan kaliren apadene bakal dadi ipat-ipat, pagiris, supata lan cecampahan.
13
Ingsun bakal paring paukuman marang wong kang manggon ana ing tanah Mesir iku,
kayadene anggoningSun ngukum Yerusalem, yaiku kalawan pedhang, kaliren lan pageblug,
14
temah saka kekarene Yehuda, kang wus menyang ing tanah Mesir nedya manggon ana
ing kono dadi wong neneka, ora ana siji-sijia kang bisa oncat lan luwar bisa bali mulih
menyang ing tanah Yehuda, kang banget dikangeni lan nedya manggon ana ing kono
maneh; sanyata wong iku ora bakal padha bisa bali mulih, kejaba wong sawatara kang
padha ngungsi.”
15
Tumuli sakehe wong lanang kang padha ngreti manawa bojone padha sesaji kurban
marang allah liyane, lan sakehe wong wadon kang padha ana ing kana, wong
akeh banget, yaiku rakyat kang manggon ana ing tanah Mesir lan ing Patros, padha
mangsuli, tembunge:
16
“Menggah punapa ingkang panjenengan ngandikakaken atas
asmanipun Gusti Allah punika, kula boten badhe mirengaken dhateng panjenengan,
17
nanging kula sami badhe nglajengaken nindakaken punapa ingkang sampun kula
ucapaken, inggih punika sesaji kurban dhateng raja putri ing langit lan ngaturaken kurban
unjuk-unjukan dhateng panjenenganipun, kados ingkang sampun sami kula lampahi, kula
piyambak lan leluhur kula, punapadene para ratu saha pengageng kula ing kitha-kithanipun
Yehuda lan ing lurung-lurungipun Yerusalem. Nalika samanten kula sami gadhah tetedhan
cekap, kula sami rumaos begja lan boten ngalami karibedan.
18
Nanging wiwit kula sami nyampuni anggen kula sesaji kurban lan
ngaturaken kurban unjuk-unjukan dhateng raja putri ing langit, kula sami kekirangan
samukawis lan sami kasirnakaken dening pedhang tuwin kaliren.”
19
Para wong wadon mau padha numpangi: “Manawi kula sesaji
kurban lan ngaturaken kurban unjuk-unjukan dhateng raja putri ing langit punika, punapa
boten kanthi kasumerepan dening semah kula, ugi anggen kula sami damel tetedhan atur-atur
ngemba recanipun lan ngaturaken kurban unjuk-unjukan dhumateng panjenenganipun
punika?”
20
Sawise iku Nabi Yeremia ngandika marang rakyat iku kabeh, marang para wong lanang,
para wong wadon, lan sakehe wong kang ngaturi wangsulan iku:
21
“Malah iya kurban kang kokobong dhewe ana ing kutha-
kuthaning Yehuda lan ing lurung-lurunge Yerusalem lan diobong dening para leluhurmu,
para ratumu, para panggedhemu lan rakyat ing nagara, apa dudu iku kang diengeti lan digalih
dening Sang Yehuwah?
22
Sang Yehuwah wus ora tahan maneh mirsani polah-tingkahmu
kang ala lan kanisthan kang padha koklakoni, mulane nagaramu wis dadi jugrugan, pagiris
lan ipat-ipat sarta ora ana kang ngenggoni kayadene kang wus kelakon saiki iki.
23
Kowe wis padha sesaji kurban lan wis padha nglakoni
dosa ana ing ngarsane Sang Yehuwah, padha ora ngrungokake pangandikane Sang Yehuwah
lan ora manut marang Torete, pranatane lan tatanane, yaiku jalarane kowe banjur padha
ketaman ing bilai kayadene kang wus kelakon saiki iki.”
24
Nabi Yeremia nuli ngandika marang rakyat kabeh dalah sakehe wong wadon iku: “Padha
rungokna pangandikane Sang Yehuwah, he para wong Yehuda, kang ana ing tanah Mesir.
25
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel:
Sira, para wong lanang lan bojonira Sira wus padha ngleksanani apa kang dadi ujarira,
yaiku: aku bakal padha netepi temenan, nadar kang wus daklairake, sumedya sesaji
kurban lan ngaturake kurban unjuk-unjukan marang raja putri ing langit. Iya becik
Wujudna lan luwarana nadarira temenan
26
He wong Yehuda kang manggon ana ing tanah Mesir, padha ngrungokna pangandikane
Sang Yehuwah. Lah, Ingsun wus supaos, demi asmaningSun kang agung, -- pangandikane
Sang Yehuwah -- manawa asmaningSun ora bakal disebut dening sawiji-wijining wong
Yehuda ana ing saindenging tanah Mesir, kalawan ngucapake: Demi Gusti Allah kang
gesang
27
Lan Ingsun njaga murih cilakane lan ora murih begjane; sadhengah wong
Yehuda kang ana ing tanah Mesir, bakal tiwas dening pedhang lan kaliren, nganti satapise.
28
Mung ana sawatara kang bisa oncat saka ing pedhang -- cacahe mung sethithik --
kang bakal bali mulih saka Mesir menyang tanah Yehuda. Dene sakehing kekarene wong
Yehuda kang wus menyang ing tanah Mesir sumedya manggon ana ing kono dadi wong
neneka bakal nyumurupi tembunge sapa kang kelakon: pangandikaningSun apa kandhane
wong-wong iku.
29
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Iki kang minangka tenger, yen
Ingsun bakal ndhawahake paukuman marang sira ana ing panggonan kene, supaya sira
sumurupa manawa Ingsun bakal ngleksanani apa kang Sunpangandikakake amrih
kasangsaranira.
30
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Lah, Ingsun bakal ngulungake
Pringon Hofra, ratu ing Mesir marang ing tanganing mungsuhe, lan ing pangwasaning
para wong kang ngarah nyawane, kayadene anggoningSun ngulungake Zedhekia, ratu ing
Yehuda, marang ing tangane Nebukadnezar, ratu ing Babil, mungsuhe kang ngarah
nyawane.”
Panglipure Nabi Yeremia marang Barukh 45:1-5
45
1
Pangandikane kang diluntakake Nabi Yeremia marang Barukh bin Neria,
rikala Barukh ing taun kapate jumenenge Sang Prabu Yoyakim bin Yosia, ratu ing
Yehuda, wus nulisi sakehing pangandika mau ana ing kitab, tinampan saka ing tutuke
Nabi Yeremia:
2
“Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi,
Gusti Allahe Israel tumrap kowe, he Barukh
3
Sarehne sira wus ngucap: Adhuh cilaka aku, dene Sang Yehuwah wus muwuhi kasusahan
marang prihatinku Aku nglentrih marga saka anggonku sambat-sambat lan aku ora
oleh katentreman.
4
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Lah, apa kang Sunyasa,
bakal Sunbubrah, lan apa kang Suntanem bakal Sunbedholi, malah sanadyan nganti
saindenging nagara
5
Sira aja ngarah marang prakara kang muluk-muluk kanggo sira dhewe
Poma aja sira gayuh Awitdene, lah, Ingsun
ndhatengake bilai tumrap sakehing titah, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --,
nanging sira iku bakal Sunparingi nyawanira kayadene rayahan ana ing ngendi-endia
panggonan kang bakal sira parani.”
PAMECA TUMRAP BANGSA-BANGSA LIYANE
BAB 46-51
Pangandikane Sang Yehuwah tumrap para bangsa
46:1
46
1
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia tumrap para bangsa.
Tumrap Mesir 46:2-28
2
Tumrap Mesir. Tumrap wadya-balane Sang Prabu Pringon
Nekho, ratu ing Mesir, kang ngadegake kemah ana ing sapinggire bengawan Efrat,
ing sacedhake Karkhemis lan kang diasorake dening Sang Prabu Nebukadnezar, ratu ing
Babil, nalika ing taun kang kaping pate paprentahane Sang Prabu Yoyakim bin Yosia,
ratu ing Yehuda:
3
“Cepakna tameng gedhe lan tameng cilik lan majua perang
4
He para bala jaranan,
jaranira abah-abahana lan tunggangana Nataa gelarira kalawan nganggo topong,
asahana tumbakira, ngrasuka kerenira
5
Yagene Sunpirsani padha giris
sarta padha mundur? Prawirane padha kasoran,
mlayu sar-saran, tanpa nolah-noleh,
pagiris saka keblat papat, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah
--.
6
Wong kang cancingan ora bisa lumayu, pahlawan ora bisa oncat,
ana ing sisih lor ing sapinggire bengawan Efrat
padha kejengklok lan ambruk.
7
Sapa ta kang mbludag kaya bengawan Nil lan kang banyune molak-malik kaya kali?
8
Iya iku Mesir kang mbludag kaya bengawan Nil,
lan banyune molak-malik kaya kali. Sumbara: Aku arep ngluberi lan nutupi bumi
nyirnakake kutha saisine.
9
He jaran, padha nyandera He kareta perang, padha mbalapa
He para prawira mangsaha perang He kowe wong Etiopia lan wong Put
kang asikep tameng lan wong Lidia kang menthang gandhewa
10
Iki dinane Pangeran Yehuwah, Gustining sarwa dumadi,
dina piwales dina tumibaning piwales marang para
mungsuhe. Pedhang bakal memangsa nganti wareg,
lan nguyup getihe nganti marem. Amarga Gusti Allah, Gustining sarwa dumadi
nganakake kurban sembelehan ing tanah lor
ing sacedhake bengawan Efrat.
11
He kenya putri Mesir, menyanga ing Gilead njupuk beboreh
Ora ana gunane anggonmu tetamba akeh, kowe ora bakal bisa mari
12
Para bangsa wus padha krungu mungguh cacadmu,
bumi wus kebak pasambatmu, amarga para prawira padha tunjang-
tinunjang, sakarone bareng ambruk.”
13
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia, bab rawuhe Sang Prabu
Nebukadnezar, ratu ing Babil, arep nelukake tanah Mesir:
14
“Wartakna ana ing Mesir, lan kandhakna ana ing Migdol
Kandhakna ana ing Memfis lan ing Takhpanhes
Tuturana: Nataa gelar lan samektaa, amarga ing saubengira wus gusis,
kamangsa ing pedhang
15
Yagene Apis keplayu sapinira lanang apa ora kuwawa
nanggulangi?
Sanyata, Sang Yehuwah wus nelukake dheweke
16
Saka ing antaranira akeh kang kejengklok lan ambruk,
kang siji kandha marang sijine: Payo padha ngulihi bangsa kita,
tanah kalairan kita, prelu ngendhani pedhang kang ngamuk
iki
17
Nyebuta jenenge Pringon, ratu ing Mesir: Tukang ribut kang ora migunakake wektu
kang becik.
18
Demi Ingsun kang gesang, -- mangkono pangandikane Sang Prabu
kang asmane Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, --
tekane bakal prasasat gunung Tabor kang munggul ing antarane gunung-
gunung liyane, kaya gunung Karmel ing pinggiring sagara.
19
He putri Mesir kang wis suwe pamanggonira nyepakna samubarang kang kanggo
lakunira menyang ing pambuwangan.
Amarga Memfis bakal dadi sepi mamring, dinadekake jugrugan kang ora dienggoni
maneh.
20
Mesir iku pedhet kang bregas, nanging ana laler cathak siji kang nekani
saka lor.
21
Uga prajurit buruhan kang ana ing kono, iku kaya pedhet-pedhet kang lemu,
padha minger lan lumayu bebarengan,
padha ora bisa nanggulangi, amarga dinaning bilai nempuh marang
wong-wong iku, yaiku mangsa tibaning paukumane.
22
Swarane kaya ula kang ngeses, samangsa padha maju kanthi wadya-bala;
padha nempuh marang dheweke klawan nggawa wadung
kayadene para blandhong.
23
Wong iku padha negori alase, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah, -- sanadyan ora kena dileboni:
amarga luwih akeh katimbang walang, tanpa wilangan cacahe.
24
Putri Mesir dadi kawirangan dipasrahake marang ing tangane bangsa
saka ing lor.”
25
Pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel: “Lah,
Ingsun ndhatengake paukuman marang dewa Amon saka Tebe, marang Pringon dalah tanah
Mesir, para dewane lan para ratune, yaiku marang Pringon dalah para wong kang pracaya
marang dheweke.
26
Ingsun bakal ngulungake wong-wong iku marang ing tangane wong
kang ngarah marang nyawane, yaiku ing tangane Nebukadnezar, ratu ing Babil lan para
punggawane. Nanging sawise iku, nagara iku bakal dienggoni kaya dhek jaman kuna, --
mangkono pangandikane Sang Yehuwah --.
27
Dene sira, he abdiningSun Yakub, aja wedi, he Israel, aja kuwatir
Amarga lah, Ingsun mitulungi sira saka ing panggonan kang adoh,
tuwin turunira saka ing nagara pambuwangane.
Yakub bakal bali mulih lan urip ayem sarta tentrem,
tanpa ana kang gawe giris.
28
Dene sira, he abdiningSun Yakub, aja wedi, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah
--, amarga Ingsun nganthi sira,
sakehing bangsa ing nagara, panggonan anggoningSun mbuyarake sira,
iku bakal Sunsirnakake, nanging sira iku ora bakal Suntumpes,
Ingsun bakal nggitiki sira manut ing angger-angger,
nanging Ingsun babar pisan ora nganggep sira
tanpa kaluputan.”
Tumrap wong Filisti 47:1-7
47
1
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia tumrap bangsa Filisti,
sadurunge Sang Pringon nelukake Gaza.
2
“Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Lah banyu kang mbludag ngamuk saka lor
dadi kali kang banjir ngelebi nagara saisine,
kutha dalah kang manggon. Manungsa bakal padha sesambat,
sarta wong kang manggon ing kutha bakal padha nangis,
3
krungu gumedering sikile jaran-jarane kareta,
lan gumledheging rodhane. Para bapa padha ora tumoleh,
ngelingi marang anak-anake maneh amarga tangane wis lemes,
4
jalaran wus tumeka ing dinane tumrap panumpesing sakehe wong Filisti
lan anggone nyirnakake sadhengah pambiyantu kang isih ana
tumrap Tirus lan Sidon. Lah, Sang Yehuwah bakal numpes wong
Filisti, yaiku kekarening wong kang teka
saka ing pulo Kaftor.
5
Gaza wis dadi gundhul, Askelon wis meneng cep.
He Asdod, kekarene wong Enak, isih sapira suwene anggonira mbeleki
awakira?
6
Adhuh pedhange Sang Yehuwah, isih sapira suwene anggonmu banjur
leren? Lumebua ing warangkamu maneh,
menenga lan lerena
7
Nanging kapriye bisane leren? Rak Sang Yehuwah kang dhawuh?
Menyang ing Askelon lan ing pasisir, iya mrana iku anggone Panjenengane
ndhawuhi”
Tumrap Moab 48:1-47
48
1
Tumrap Moab. Mangkene pangandikane Sang
Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel:
“Bilai Nebo, amarga kutha iku wus karusak Kiryataim wus kawirangan lan wus
karebut Kutha-beteng iku kawirangan lan giris
2
Kamulyane Moab wus sirna Ana ing Hesybon wong ngrantam bilai
tumrap kutha iku: Payo padha disirnakake bangsa iku
He Madmen, uga sira bakal dibungkem, sira bakal kaoyak-oyak dening pedhang.
3
Rungokna Pasambat saka ing Horonaim: Karusakan Gempuran gedhe
4
Moab wus digempur nganti lebur, pasambating wong keprungu nganti tekan
Zoar.
5
Lah, wong padha munggah ing unggah-unggahan Luhit karo nangis.
Lah, ing dalan udhun-udhunan menyang Horonaim,
keprungu pasambat marga tinempuh ing sangsara.
6
Lumayua, ungsekna nyawanira; dadia kaya kuldi alas ing pasamunan
7
Lah, sarehne sira ngendelake betengira, lan kasugihanira,
sira uga bakal karebut. Kamos bakal menyang ing pambuwangan,
bareng karo para imam lan panggedhene.
8
Juru pangrusak bakal nekani saben kutha, ora ana kutha kang bisa oncat
Lebak bakal rinusak, tanah ngare sirna babar pisan,
kaya kang dadi pangandikane Sang Yehuwah.
9
Moab wenehana swiwi, supaya bisa lunga mabur;
kutha-kuthane bakal dadi sepi mamring, ora ana wong kang manggon ing kono
maneh.
10
Kenaa ing ipat-ipat wong kang nindakake ayahane Sang Yehuwah kanthi sembrana,
lan kenaa ing ipat-ipat wong kang menggak
pedhange anggone ngwutahake getih
11
Moab uripe tentrem wiwit nom-nomane, uripe ayem kaya anggur meneb ana ing
endheg-endhege, ora diiling saka ing wadhah kang siji marang
ing sijine, ora tau klebu ing pambuwangan,
mulane rasane ora malih lan gandane ora owah.
12
Mulane, lah bakal tumeka ing titi-mangsane, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah,
-- Ingsun bakal ngutus para tukang kang bakal ngiling nyuntaki wadhah-wadhahe lan
ngremuk guci-gucine.
13
Dene Moab bakal kawirangan marga saka Bathara Kamos, padha
kayadene turune Israel anggone kawirangan marga saka Betel, kang dadi andel-andele.
14
Kapriye dene sira wani ngucap: Aku kabeh iki pahlawan,
wong kang gagah prakosa tumrap ing perang
15
Juru pangrusak wus nempuh nagara Moab dalah kutha-kuthane,
para nom-noman pilihan wus padha kasembelehan,
-- mangkono pangandikane Sang Prabu kang asmane Sang Yehuwah, Gustining
sarwa dumadi. --
16
Bilaine Moab wus meh teka, kasangsarane enggal bakal nekani.
17
He wong kang ana ing saubenge, padha nangisana,
he wong kang padha weruh jenenge Kandhakna: Lah tetengering pangwasane,
tekening kamulyan wus putung
18
He putri ing Dibon kang wis suwe manggon ana ing kono,
lengsera saka ing kaluhuranira lan lungguha ing tlethongan
Amarga juru pangrusak Moab wus mangsah nempuh sira,
sarta nyirnakake panggonan-panggonanira kang ana balowartine.
19
He para wong ing Aroër, ngadhanga ing pinggir dalan lan ngungaka
Takona marang kang padha keplayu lan bisa oncat,
takona, apa kang wus kelakon
20
Moab wus kawirangan, amarga giris. Nangisa lan sesambata,
wartakna ana ing kali Arnon: Sanyata, nagara Moab wus rusak
21
Tanah lempar kang dhuwur wus padha katibanan paukuman, uga kutha-kuthane:
Holon, Yahas, Mefaat,
22
Dibon, Nebo, Bet- Diblataim,
23
Kiryataim, Bet-Gamul, Bet-Meon, Keriot, Bozra
24
lan sakehing kutha-kutha ing tanah Moab kang adoh lan kang cedhak.
25
Sungu kekuwataning Moab wus putung, sarta bau panguwasane wus pepes
Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
26
Dheweke endemana, amarga ngegungake awake dhewe ana ing ngarsane Sang
Yehuwah. Moab bakal glimpangan ana ing utah-utahane, lan dheweke dhewe uga bakal
dadi pepoyokaning wong.
27
Apa maune dudu Israel kang dadi poyokan? Apa dheweke
ana ing satengahe para maling, nganti dene sira gedheg-gedheg, saben sira ngrembug
dheweke?
28
He wong ing tanah Moab, tinggalen kutha-kuthanira
lan manggona ana ing gunung parang Dadia kaya manuk dara kang nusuh ana ing
cangkeming guwa.
29
Aku wus padha krungu bab gumunggunge Moab,
-- banget anggone kumlungkung, -- bab kumingsune, gumunggunge lan
kumlungkunge, sarta gumedhene atine
30
Ingsun wus nguningani kumenthuse, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah, -- ora bener tembunge, ora patut
solah-tingkahe.
31
Mulane aku arep nangisi Moab, arep sesambat marga saka Moab kabeh
lan ngadhuh-adhuh marga saka wong Kir-Heres
32
Aku bakal nangisi kowe, ngluwihi anggonku nangisi Yaezer
he wis anggur Sibma Elung-elungmu mrambat tekan ing sagara,
nggedhabyah tekan ing Yaezer. Si pengrusak wus ambruk
nibani panenanmu mangsa katiga lan oleh-olehaning anggurmu.
33
Sukarena lan giyak-giyak wus sirna, saka kebon woh-wohan lan saka ing tanah
Moab. Ingsun wus ngedohake anggur saka ing
pamipitan, tukang ngiles wus ora ana kang ngiles,
suraking kabungahan wus ora keprungu maneh.
34
Hesybon lan Eleale gembar-gembor, wong padha ngumbar swarane nganti tekan Yahas,
saka Zoar tekan Horonaim lan Eglat-Selisia, amarga banyune kali Nimrim uga wus asat.
35
Pangandikane Sang Yehuwah: Ingsun bakal mbubarake wong Moab anggone aweh
kurban obaran ing tengger pangurbanan, lan kekutug marang allahe.
36
Marga saka iku kayadene Ingsun trenyuh miyarsa swaraning suling, mangkono uga
galihingSun trenyuh nguningani kaanane Moab lan kaanane para wong Kir-Heres;
sakehing bandhane kang ditumpuk-tumpuk rak wis ilang kabeh?
37
Lah, saben sirah diplonthos lan sadhengah jenggot dicukur,
kabeh tangan ana belekane lan padha nganggo sandhangan prihatin ana ing lambunge.
38
Ing payon-payonaning omah ing Moab lan ing
alun-alune mung ana kasusahan thok; -- lah, Ingsun wus ngepruk Moab kaya wadhah
beling, temah ora ana wong kang seneng marang iku, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah. --
39
Iba kagete Moab Iba wirange Moab, nganti ngumpetake raine Moab wus
dadi pepoyokan lan pagiris tumrap wong ing saubenge kabeh.
40
Amarga -- mangkene pangandikane Sang Yehuwah: --
Lah, tekane nglayang kaya manuk garudha,
lan ngegarake swiwine ing sadhuwure tanah Moab.
41
Kutha-kutha padha dibedhah, beteng-beteng pananggulangan digempur,
atine para prawiraning Moab ing kala semana kaya atine wong wadon kang lagi nglarani.
42
Moab bakal mari anggone dadi bangsa, amarga ngegungake dhiri ana ing ngarsane
Sang Yehuwah.
43
He wong isine nagara Moab,
pagiris, luwangan lan kalajiret dadi pandumanira;
-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
44
Kang keplayu marga saka pagiris bakal kecegur ing luwangan,
kang krekelan saka ing luwangan kena ing jiret.
Lah, Ingsun ndhatengake iki kabeh marang Moab,
ing taun tibaning paukumane, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah. --
45
Ana ing pangaubane Hesybon, para wong kang keplayu padha mandheg,
entek kakuwatane, nanging banjur ana geni kang metu saka ing
Hesybon, urubing geni saka ing kratone Sihon,
kang mangsa pilingane wong Moab lan pathake para wong kang gawe ribut.
46
Cilaka sira, he Moab, sira bakal tumpes, he bangsa kang
nyembah marang Bathara Kamos. Amarga anak-anakira lanang wus padha
cinulik dadi bandhangan lan anak-anakira wadon dadi tawanan.
47
Nanging besuk Ingsun bakal mulihake kaanane Moab.
Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.” Tekan samene pangandikane bab paukuman
tumrap Moab.
Tumrap bani Amon 49:1-6
49
1
Tumrap bani Amon. Mangkene pangandikane Sang
Yehuwah: Apa ora ana turune Israel,
apa ora ana ahli warise? Kena apa Bathara Milkom ndarbeni Gad,
lan bangsane ngenggoni kutha-kuthane?
2
Mulane, lah bakal tumeka ing titi-mangsane -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah, -- Ingsun bakal damel anane
surak ramening paprangan, nglawan Raba kuthane bani Amon.
Kutha iku bakal dadi punthuk kang garing, lan kutha-kutha wewengkone bakal padha
diobongi, dene Israel bakal ngebeki wong-wong kang
biyen ndarbeni iku -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah. --
3
He Hesybon, nangisa, amarga si pangrusak wus mangsah nempuh,
he para putri ing Raba, nganggoa sandhangan prihatin, prihatina,
ngubengana kutha klawan tatuning belekan,
amarga Milkom bakal katawan menyang ing pambuwangan
bareng karo para imam lan para panggedhene.
4
He putri kang kumlungkung, sira kok ngegung-ngegungake lebak-
lebakira lan ngendelake raja-brananira sarta
ngucap: Sapa kang wani teka nempuh aku?
5
Lah, Ingsun ndhatengake pagiris marang sira,
-- mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah, Gustining sarwa dumadi, --
saka ing sakehing panggonan ing saubengira temah sira padha pating jlerit
lumayu manut parane dhewe-dhewe, lan ora ana kang nglumpukake para wong
kang pating blesar iku.
6
Nanging sawise mangkono Ingsun bakal mulihake
kaanane bani Amon iku. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.”
Tumrap Edom 49:7-22
7
Tumrap Edom. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah,
Gustining sarwa dumadi: “Apa wus ora ana kawicaksanan ing
Teman? Pamrayogane para wong limpad ing budi
apa wis ilang? Kawicaksanane apa wis musna?
8
He wong ing kutha Dedan, mlayua dikebat, ndhelika ing guwa-guwa
Amarga Ingsun bakal ndhatengake bilai marang Esap
ing samangsa Ingsun ngukum dheweke.
9
Yen juru ngundhuhi anggur nekani sira, bakal ora ngarekake turahaning
pangundhuhe? Yen ana maling ing wayah bengi nekani sira,
rak bakal ngrusak sasenenge?
10
Nanging Ingsun wus mblejedi Esap, ngeblakake papan-papan pandhelikane
temah ora bisa umpetan maneh. Turune wis tumpes, dene sadulur-sadulure
apadene tangga-tangga bangsane wis ora ana maneh.
11
Tinggalen anak-anakira kang lola, bakal Sunuripi,
cikben randha-randhanira kumandel marang Ingsun”
12
Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah: “Sanadyan para wong kang ora
pantes ngombe isining tuwung iku, kapeksa wis ngombe, apa iya sira bakal luwar saka
ing paukuman? Sira ora bakal luwar saka ing paukuman, nanging mesthi ngombe
13
Amarga Ingsun wus supaos, demi Ingsun piyambak, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah --, Bozra bakal dadi garing, ciri, jugrugan lan ipat-ipat lan sakehe kuthane
bakal dadi jugrugan kang langgeng”
14
Aku wus krungu warta saka Sang Yehuwah,
sawijining utusan wus kadhawuhan menyang ing satengahing para bangsa:
“Padha ngumpula, majua, nempuha, samektaa ing perang
15
Amarga lah, Ingsun wus ndadekake sira asor
ana ing antarane para bangsa, diremehake ana ing antarane manungsa.
16
Trajangira kang nggegirisi lan kumlungkunge atinira, ngloropake sira,
iya sira kang ana ing guwa-guwa parang, lan kang ana ing dhuwur gunung
Sanadyan sira gawe susuhira ana ing papan kang dhuwur,
kaya manuk garudha, Ingsun bakal mlorodake sira saka ing kono,
-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
17
Edom bakal dadi garing; saben wong kang ngliwati panggonan kono kaget semu
gumun lan ngeses marga sakehing wewelake
18
Kayadene nalika Sodom lan Gomora sarta kutha-kutha ing saubenge diobrak-abrik --
pangandikane Sang Yehuwah -- ora ana wong siji-sijia kang manggon lan ora bakal ana
manungsa siji bae kang dedunung ing kono.
19
Lah, kayadene singa kang jumedhul saka ing alas gegrumbulane bengawan Yarden, marani
pasuketan panggonaning pepanthan wedhus, mangkono uga Ingsun bakal ndadekake wong
iku dadakan padha lumayu saka ing nagara kono sarta matah ana ing kono sapa kang
Sunpiji. Amarga sapa kang kaya Ingsun? Sapa
kang wani ndakwa Ingsun? Pangon sing endi kang wani adu arep karo Ingsun?
20
Mulane rungokna kekancingane Sang Yehuwah tumrap
Edom lan rantamane Pangeran tumrap wong ing Teman.
Menawa kang cilik dhewe saka ing antarane pepanthan wedhus bakal diseret.
Menawa pasuketane dhewe bakal ngrasa kaget
semu gumun marga saka kaanane iku.
21
Bumi bakal horeg marga saka swarane tibane;
panjerite keprungu nganti tekan ing sagara Teberau.
22
Lah banjur mumbul mabur kaya manuk garudha,
nglayang lan ngegarake swiwine ing dhuwure Bozra.
Atine para prawiraning Edom ing dina iku bakal kaya atine wong wadon kang lagi
nglarani.”
Tumrap Damsyik 49:23-27
23
Tumrap Damsyik. “Hamat lan Arpad padha wirang,
amarga padha krungu warta kang ala; atine dheg-dhegan marga semplah,
ora bisa tentrem.
24
Damsyik wis ora duwe krekat, mengo arep lumayu,
kecandhak ing pagiris,
karupekan lan krasa lara kaya wong wadon kang lagi nglarani,
kaya wong wadon kang lagi nglairake.
25
Lah, kutha kang dadi pangaleman lan gambira iku wus ditinggal prung.
26
Mulane para nom-nomane bakal padha ambruk
ana ing alun-alune lan sakehing prajurite bakal padha ora
cemuwit ing dina iku. -- Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
--
27
Ingsun bakal ngurubake geni ana ing balowartine kutha Damsyik
lan ngobong kratone Benhadad.”
Tumrap suku-suku bangsa Arab 49:28-33
28
Tumrap Kedar lan karajan-karajane Hazor, kang digecak kaesorake dening Sang Prabu
Nebukadnezar, ratu ing Babil. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah:
“Samektaa, majua perang nglawan Kedar, para wong ing sisih wetan sirnakna
29
Kemah-kemah lan pepanthaning wedhuse karayaha nganti gusis, dalah tendha-
tendha lan sakehing pirantine. Unta-untane kabandhangana kabeh uga,
lan padha kasurakana: Pageger saka keblat papat
30
Lumayua, ngungsia dikebat, ndhelika ing guwa-guwa,
he wong ing kutha Hazor -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
Amarga Nebukadnezar, ratu ing Babil wis gawe putusan tumrap sira kabeh
lan wus gawe rancangan tumrap sira.
31
Samektaa, majua perang nglawan bangsa kang santosa uripe,
kang manggon klawan ayem-tentrem, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah,
-- apadene kang ora duwe gapura utawa slarak
sarta mencil pamanggone.
32
Unta-untane bakal dadi jarahan lan raja-kayane kang akeh cacahe iku dadi
rayahan. Ingsun bakal mbuyarake marang keblat
papat sakehing wong kang nyukur pucuking
rambute mubeng lan Ingsun bakal ndhatengake bilai tumrap
marang para wong iku, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah. --
33
Hazor bakal dadi pandhelikane asu ajag, dadi papan ngenthak-enthak ing
salawas-lawase. Ora ana wong siji-sijia kang bakal manggon
ing kono lan ora ana manungsa siji bae kang bakal
dedunung ana ing kono maneh.”
Tumrap Elam 49:34-39
34
Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia tumrap Elam, ing nalika wiwit
jumenenge Sang Prabu Zedhekia, ratu ing Yehuda:
35
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining kang sarwa dumadi:
“Lah Ingsun mutung gandhewane Elam, yaiku bakune kakuwatane.
36
Ingsun ndhatengake marang Elam angin papat saka keblat papat lan bakal mbuyarake
wong-wong iku marang keblat papat, temah ora ana bangsa siji-sijia kang ora ketekan
wong Elam kang pating blesar mau.
37
Ingsun ndadekake girise Elam ana ing ngareping mungsuhe
lan ing ngarepe para wong kang ngarah nyawane,
Ingsun bakal ndhatengake bilai marang Elam,
yaiku dedukaningSun kang mulad-mulad, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah. -- Ingsun bakal ngutus pedhang mburu
wong-wong mau nganti Sunsirnakake kabeh.
38
Ingsun bakal ngadegake dhamparingSun ana ing Elam,
lan Ingsun bakal nyirnakake para raja lan para panggedhe ing kono
-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
39
Nanging besuk Ingsun bakal mulihake kaanane Elam. Mangkono pangandikane Sang
Yehuwah.”
Tumrap Babil 50:1-46
50
1
Pangandikane Sang Yehuwah lumantar Nabi Yeremia tumrap Babil lan tanahe
para wong Kasdim:
2
“Undhangna ana ing antarane para bangsa lan wartakna,
ngadegna tunggul lan wartakna, aja disidhem, kandhakna:
Babil wus bedhah, Bathara Bel nandhang wirang,
Bathara Merodakh wus nandhang giris. Brahalane padha wirang,
para dewane kang nistha padha katempuh ing pagiris.
3
Ana sawijining bangsa kang nempuh Babil saka ing lor,
njalari tanahe dadi garing, ora ana kang ngenggoni maneh,
manungsa apadene kewan kabeh padha keplayu larud.
4
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Ing wektu lan ing mangsa iku
wong Israel bakal teka bebarengan karo wong Yehuda;
wong iku bakal padha lumaku karo nangis
ngupaya Sang Yehuwah, Gusti Allahe;
5
wong iku padha takon dalan menyang Sion, parane mrana:
Payo kita padha nunggal karo Sang Yehuwah,
nunggal ing prajanjian kang langgeng, kang ora bisa dilalekake.
6
Maune umatingSun kaya wedhus-wedhus kang ketriwal,
padha kesasar ditogake bae dening para pangone,
diuja saba ana ing gunung-gunung, padha lumaku saka ing gunung menyang
ing tengger, temah lali marang plegungane.
7
Padha dimangsa dening wong kang padha mrangguli nganti entek;
lan para satrune padha ngucap: Aku padha ora luput
Amarga iku wus padha nglakoni dosa marang Sang Yehuwah papaning
kabeneran, Sang Yehuwah, kang dadi pangarep-arepe
para leluhure
8
Padha lumayu saka ing laladan Babil, saka ing nagarane wong Kasdim
Metua Dadia kaya wedhus-wedhus lanang, kang manggedheni pepanthane
9
Amarga lah, Ingsun ngebahake lan nangekake bangsa golongan
gedhe saka ing tanah lor, supaya nglawan Babil.
Wong-wong iku padha masang gelar kanggo nglawan mungsuhe,
saka ing kono anggone mbedhah kutha. Panah-panahe kaya pahlawan kang begja,
kang ora tau bali nglenthung.
10
Nagarane bangsa Kasdim bakal dadi jarahan,
sakehe wong kang njarah-rayah bakal padha lega atine.
-- Mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
11
He wong kang padha ngrayah bandhaningSun,
sanadyan sira padha seneng-seneng lan suka-parisuka,
tuwin mencolot-mencolot kaya pedhet ana ing pangonan,
sarta mbeker-mbeker kaya jaran lanang,
12
ewadene biyungira nandhang wirang banget
lan wong wadon kang nglairake sira klicutan
Lah, dheweke dadi kang buncit dhewe, ing antarane para bangsa,
dadi pasamunan, dadi alas, lan pasuketan garing
13
Marga saka bebendune Sang Yehuwah, nagara iku ora bakal didunungi manungsa
maneh, dadi tanah garing babar pisan.
Saben wong ngliwati Babil bakal kaget semu gumun,
tuwin ngeses marga wewelak kang disandhang.
14
He para bala kang asikep gandhewa masanga gelar kanggo nempuh Babil
saka keblat papat. Lepasna panahira aja nganggo ngeman
panah, amarga iku nglakoni dosa marang Sang
Yehuwah.
15
Padha nempuha kambi surak-surak saka ing keblat papat
Wonge wis asrah bongkokan, saka-sakane wis rubuh,
pager-pagere wis ambruk Lah iku piwalese Sang Yehuwah.
Tibakna piwalesira. Tandukna kayadene kang ditandukake
16
Sirnakna juru nyebar saka ing Babil, sarta wong ngerit ing mangsa panen
Kanggo nyingkiri pedhang kang nggegirisi iku,
saben wong bakal ngulihi bangsane, lan lumayu menyang nagarane.
17
Israel iku kaya wedhus kang dibuyarake, dioyak-oyak dening singa akeh.
Wiwitane dimangsa dening ratu ing Asyur, wekasane saiki balunge diklethak-klethak
dening Nebukadnezar, ratu ing Babil.
18
Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah,
Gustining sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel: Lah Ingsun ngukum ratu ing Babil lan nagarane
kayadene anggoningSun ngukum ratu ing Asyur.
19
Nanging Ingsun bakal ngulihake
Israel menyang ing pangonane, supaya nyengguta suket ana ing gunung Karmel lan
ing Basan tuwin ana ing pagunungan Efraim lan Gilead.
20
Ing wektu lan ing mangsa iku wong bakal nggoleki kaluputane Israel,
nanging ora bisa nemokake, lan uga dosane Yehuda nanging iya ora ketemu, amarga
Ingsun bakal maringi pangapura marang kekarene kang Sunparengake lestari urip.
Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
21
Padha ngluruga menyang Merataim, majua nempuha wong ing Pekod
Patenana lan tumpesen bangsa iku, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah
--. Poma tindakna trep kaya kang
Sundhawuhake
22
Gumuruh swaraning perang ing nagara kono,
kang nuwuhake karusakan akeh
23
Gada kang kanggo saindenging bumi kok banjur remuk bubuk, ajur mumur
mangkono Babil kok banjur dadi sangsara nggegirisi
mangkono ana ing antarane para bangsa
24
He Babil, Ingsun masang kalajiret kanggo sira,
temah sira kejiret, ora sira nyana. Sira konangan lan pancen kecekel
amarga sira wis nantang Sang Yehuwah.
25
Sang Yehuwah wis mbikak gedhong parawatane
lan ngedalake dedameling bebendune, amarga ana pakaryan kagem Gusti Allah.
Gustining sarwa dumadi, ana ing nagarane wong Kasdim.
26
Payo padha nekani saka ing keblat papat, lumbung-lumbunge wengakna,
isine tumpuken, undhung-undhungen lan rusaken
lan aja nganti ana kekarene sethithik- thithika
27
Sakehing sapine patenana, cikben mati kabeh disembeleh
Cilaka wong-wong iku, amarga wus tumeka ing mangsane,
yaiku wektu anggone padha tampa paukuman.
28
Padha rungokna Para wong kang keplayu lan kang bisa oncat saka ing nagara Babil,
padha teka lan ngabari ana ing Sion, bab piwalese Sang Yehuwah, Gusti Allah
kita; piwales marga saka padalemane kang
suci.
29
Klumpukna sakehing bala kang asikep gandhewa,
sakehing bala-panahan, supaya nglawan Babil
Ngadegna kemah-kemah pangepungan, supaya aja ana kang bisa oncat
Walesen satimbang karo panggawene, trapna marang wong-wong iku kang plek
karo kang dilakoni dhewe.
Amarga tumindak murang tata ana ing ngarsane Sang Yehuwah, Kang
Mahasuci, Gusti Allahe Israel.
30
Mulane para nom-nomane padha ambruk ana ing alun-alune
lan sakehing prajurite padha bakal tinumpes ana ing kono, ing dina iku.
-- Mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
31
He sira kang murang tata, lah Ingsun bakal nglawan sira,
-- mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah, Gustining sarwa dumadi --
amarga wus tumeka ing wektunira Ingsun ngukum sira.
32
Si murang tata bakal kesandhung lan tiba sarta ora ana kang nangekake maneh.
Ingsun bakal nyumed geni ana ing kutha-kuthane
kang bakal ngobong apa bae kang ana ing sakubenge.
33
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi: Wong Israel lan
Yehuda padha bareng tinindhes. Sakehing wong kang nawan wong-wong iku, tetep
anggone nahan, ora gelem ngluwari tawanane.
34
Nanging Juru-Panebuse iku santosa, asmane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi.
Mesthine Panjenengane mbelani prakarane umate, supaya padha oleh katentreman
ana ing bumi, nanging ndhatengake pagiris marang para wong kang manggon ing Babil.
35
Pedhang bakal nempuh bangsa Kasdim,
namani wong ing Babil, ngenani para panggedhe lan para wong
wicaksana, -- mangkono pangandikane Sang
Yehuwah. --
36
Pedhang nempuh marang juru mbebatang, temah konangan yen bodho
Pedhang ngenani para prawirane, temah padha giris.
37
Pedhang ngenani jaran lan karetane perang,
nempuh sakehing bala warna-warna kang ana ing tengahe,
temah padha dadi kaya wong wadon Pedhang ngenani raja-branane,
temah dijarah ing wong
38
Pedhang ngenani sakehing banyune, temah dadi asat
Amarga nagara iku kebak reca, wong-wong mau padha edan marga saka
brahalane
39
Mulane sato kewan pasamuwan lan asu ajag bakal padha manggon ana ing kono, lan uga
manuk unta bakal nusuh ana ing kono. Nagara iku ora bakal dienggoni maneh ing wong
sabanjure lan ora bakal didunungi maneh dening turun-turune.
40
Padha kayadene nalika Gusti Allah molak-malik tanah Sodom lan
Gomora sarta kutha-kutha ing sacedhake, mangkono uga ora bakal ana wong kang
manggon ana ing kono maneh lan ora ana manungsa siji-sijia kang dedunung ana ing
kono maneh. Mangkono pangandikane Sang
Yehuwah.
41
Lah, ana sawijining bangsa kang teka saka ing lor, bangsa kang gedhe, lan
akeh para ratu kang mangsah perang saka poncoting bumi.
42
Padha asikep gegaman panah lan tumbak; padha ambeksiya, ora
kadunungan sih-piwelas. Swarane gumuruh kaya banyuning sagara, padha nunggang
jaran, asikep gegaman kaya arep nglurug perang, nempuh marang sira, he, putri ing
Babil
43
Ratu ing Babil wus krungu warta bab iku, temah tangane krasa lemes tanpa daya,
krasa sesek, ngrasakake lara kayadene wong wadon kang lagi nglarani.
44
Lah, kaya singa kang jumedhul metu saka gegrumbulaning
alas ing bengawan Yarden, kang nekani ara-ara pangonan pepanthaning wedhus,
iya mangkono anggoningSun ndadekake wong-wong padha lumayu dadakan saka ing
nagara kono, lan Ingsun nuli netepake wong liyane kang Sunpiji. Amarga sapa kang kaya
Ingsun? Sapa kang wani ndakwa marang Ingsun? Apa ana pangon kang tahan ana ing
ngarsaningSun?
45
Mulane padha rungokna putusan kang wus Suntetepake tumrap Babil
lan rancangan-rancangan kang wus kadamel tumrap nagarane wong Kasdim: Yaiku kang
ringkih dhewe ing antarane pepanthaning wedhus bakal diseret. Apadene ara-ara
pangonane dhewe krasa kaget semu gumun ing ngatase para wong iku.
46
Bumi bakal horeg marga krungu pawarta: Babil wus
bedhah, tangise bakal keprungu ana ing antarane para bangsa”
Paukumane Sang Yehuwah marang Babil 51:1-64
51
1
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah:
“Lah, Ingsun ngebahake semangat pangrusak
tumrap Babil lan wong ing tanah Kasdim.
2
Ingsun bakal ngutus juru napeni kang bakal napeni
lan nyaponi nagarane nganti resik, amarga anggone ngepung ing dinaning
karubedan saka ing keblat papat.
3
Bala pemanah menthanga gandhewane incerna marang kang nginceng,
lan wong kang aklambi kere Aja ngeman marang para nom-nomane,
sakehing wadya-balane tumpesen
4
Para wong kang padha pinatenan bakal ambruk
ana ing nagarane bangsa Kasdim lan wong kang tatu abot ana ing lurung-
lurunge.
5
Lah Israel lan Yehuda ora ditinggal dadi randha dening Sang Yehuwah,
Gusti Allahe kang sarwa dumadi, amarga nagarane wong Kasdim iku wis
kebak kaluputan ana ing ngarsane Kang Mahasuci, Gusti
Allahe Israel.
6
Lumayua saka ing tengahe tanah Babil, saben wong goleka slameting nyawane,
supaya sira aja padha katut katumpes marga saka kaluputane
Amarga iki dinaning piwalese Sang Yehuwah; Panjenengane ngganjar marang para wong
Babil.
7
Maune Babil iku kaya tuwung kencana ana ing astane Sang Yehuwah,
kang ngendemi wong salumahing bumi. Para bangsa padha ngombe anggure,
yaiku jalarane padha dadi edan.
8
Dumadakan Babil ambruk lan remuk; tangisana Babil iku
Jupukna lenga boreh kanggo nambani tatune,
bokmanawa bisa waras
9
Maune aku arep padha nambani Babil, nanging ora bisa waras.
Tinggalen bae, payo padha mulih menyang tanahku
dhewe-dhewe Sanyata paukumane wus sundhul ing langit,
nganti papak karo mega
10
Sang Yehuwah wus ndadosake nyata sakehing kabeneran kita;
payo padha nyritakake pakaryane Sang Yehuwah,
Gusti Allah kita ana ing Sion
11
Panahe padha lancipana, tameng-tameng padha cepakna
Sang Yehuwah wus nggigah semangate para ratu
ing Media,
amarga rantamane nglawan Babil iku yaiku murih sirnane,
iku pamalese Sang Yehuwah, kanggo malesake padalemane kang suci.
12
Acungna tunggul-tunggule marang balowartine Babil,
pajagane santosakna Para wong jaga padha prenahna,
nganakna cegatan Amarga Sang Yehuwah wus ngrantam
lan uga bakal nindakake apa kang wus kagem ngancam wong kang manggon
ing Babil.
13
He kowe kang padha manggon ana ing pinggiring
bengawan lan sugih raja-brana, iki wus tekan ing wekasaning umurmu,
wus tekan ing watesing uripmu
14
Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi wus supaos demi sarirane piyambak:
Sanadyan sira kebak manungsa nganti kaya walang,
nanging wong bakal padha nguwuh marang sira
panguwuhing perang.
15
Sang Yehuwah kang nitahake bumi sarana pangwasane,
kang nalesi jagad klawan kawicaksanane, lan kang mbeber langit klawan limpading
galihe.
16
Samangsa Panjenengane ngedalake swantene,
gumrujug saraning banyu ing langit,
Panjenengane nginggahake pedhut lan mega saka ing poncoting bumi,
lan damel kilat bareng lan udan sarta ngedalake angin saka ing susuhe.
17
Saben wong iku satemene bodho, ora duwe kawruh,
lan saben kemasan bakal nandhang wirang marga reca ukir-ukiran garapane.
Amarga reca cor-corane iku goroh, ora kadunungan nyawa.
18
Sakabehe iku muspra, gegaweane mung dadi pepoyokan
lan bakal kalebur ing wektu tumibaning paukuman.
19
Ora mangkono mungguh Panjenengane kang dadi pandumane Yakub,
amarga Panjenengane kang nitahake samubarang kabeh,
lan Israel dadi taler kagungane, asmane sinebut Sang Yehuwah, Gustining
sarwa dumadi.
20
Sira iku maune dadi gada tumrap Ingsun, gegamaning perang:
Kalawan sira Ingsun ngremuk para bangsa, kalawan sira Ingsun nyirnakake
krajan-krajan.
21
Kalawan sira Ingsun ngremuk jaran dalah kang nunggangi,
kalawan sira Ingsun ngejur kareta perang dalah kang nunggang.
22
Kalawan sira Ingsun ngremuk wong lanang lan wong wadon,
kalawan sira Ingsun ngejur wong tuwa lan wong anom,
kalawan sira Ingsun ngejur jaka lan prawan,
23
kalawan sira Ingsun ngremuk para pangon lan
pepanthaning wedhuse, kalawan sira Ingsun ngremuk petani lan sapi
kang kanggo mluku, kalawan sira Ingsun ngejur para bupati lan
para panggedhe
24
Apadene Ingsun bakal paring piwales marang Babil lan sakehing wong Kasdim
marga saka sakehing pialane, kang ditandukake marang Sion, kaya kang sira
sipati dhewe. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
25
He gunung pangrusak, lah, Ingsun dadi mungsuhira,
-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, --
kang nglebur salumahing bumi Ingsun bakal ngagagake astaningSun
marang sira, nggolingake sira saka ing parang-parang
lan ndadekake sira dadi gunung geni kang wis sirep.
26
Wong ora bakal njupuk watu saka sira kanggo watu pepojok
utawa tetates, nanging sira bakal dadi panggonan kang
garing ing salawase. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
27
Ngadegna tunggul ana ing bumi, ngunekna kalasangka ana ing tengahe
para umat, para bangsa padha samektakna ing perang
nglawan Babil balane karajan-karajan kumpulna
-- Ararat, Mini lan Askenas -- ngadegna senapati nglawan Babil,
ngajokna jaran-jaran kang kehe kaya walang
28
Samektakna para bangsa marang perang, para ratu ing Media,
karo para bupati lan para panggedhene, lan sadhengah nagara kang dibawahake.
29
Bumi gonjang-ganjing lan horeg, amarga rantamane Sang Yehuwah
tumrap Babil lagi katindakake, yaiku supaya nagara Babil dadi tanah kang
cengkar, lan ora ana kang ngenggoni.
30
Para prawiraning Babil wus padha leren anggone perang,
padha thenguk-thenguk ana ing beteng-beteng,
kuwanene wus ilang, wis dadi kaya wong wadon.
Omah-omahe wus kaobong, slaraking gapurane tugel
31
Playangan kilat lumayu susul-sumusul. Para juru warta padha susul-sumusul,
padha nyaosi kabar marang ratu ing Babil, yen kuthane wis padha diejegi saka ing
keblat papat,
32
sabrangane wus padha diejegi, beteng-beteng kang kanggo nanggulangi
wus diobongi, para prajurit wis padha giris.
33
Sebab mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi,
Gusti Allahe Israel: Putri ing Babil iku kayadene pamipitan,
ing wektune wong ngiles-iles. Sadhela engkas bakal wus mangsa panen.
34
Aku dimangsa, dijuwing-juwing dening Sang Prabu Nebukadnezar,
ratu ing Babil, diselehake kaya mangkok kothong.
Panjenengane nguntal aku kaya naga, kang wetenge kebak pangananku kang
enak-enak, aku dibuwang.
35
Babil katampeka ing panganiaya lan paniksa kang pancena tumempuh
marang aku: kaya mangkono kudune celathune wong
ing Sion, getihku cikben tumempuh marang wong ing
Kasdim, kaya mangkono kudune ujare Yerusalem.
36
Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah:
Lah, Ingsun bakal ngembani prakaranira, lan malesake sira:
Ingsun bakal ngasatake sagarane lan mateni sumbere banyu.
37
Babil bakal dadi tumpukan gempuran,
pandhelikane asu ajag, panggonan kang marakake ngungun lan
ngeses-ngeses lan dadi cecampahan,
ora ana kang ngenggoni.
38
Padha bebarengan nggero kaya singa nom, lan nggereng kaya anak singa.
39
Manawa wus padha krasa sumuk, Ingsun bakal nyawisi bujana,
bakal Sunendemi supaya mumet, lan banjur ambruk ing salawas-lawase,
sarta ora bakal bisa tangi maneh. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
40
Ingsun bakal ngebrukake wong-wong iku, kang nuli disembeleh kaya cempe,
sarta kaya wedhus gembel lan wedhus jawa lanang.
41
Kapriye dene kutha Sesakh, kang dadi pangalemaning jagad
bisa kabedhah lan diebroki Kapriye dene Babil banjur dadi margane
trenyuh mawor gumun ana ing antarane para bangsa
42
Sagara wus rob ngelebi tanah Babil, alun-alune gumuruh ngebyuki.
43
Kutha-kuthane wus dadi tanah ludhes, tanah mati lan ara-ara samun,
kang ora didunungi manungsa lan ora diambah ing wong siji-sijia.
44
Ingsun bakal ngukum Bathara Bel ing Babil,
lan mutahake apa kang wus diuntal. Bangsa-bangsa ora bakal ndilir maneh,
amarga balowartine Babil uga wus jugrug.
45
He umatingSun, metua saka ing antarane Saben wong nylametna nyawane saka
ing bebendune Sang Yehuwah kang mulad-mulad
46
Atinira aja kekes lan giris marga saka pawarta kang keprungu ana ing nagara:
manawa ing taun iki kang sumebar kabar iki lan ing taun ngarep kabar iku, manawa
kekerasan saya ndadra ana ing nagara sarta manawa pangwasa kang wengis nglawan
padha wengis.
47
Mulane lah, bakal tumeka ing titi-mangsane, Ingsun nglebur reca-reca ing
Babil; sawrataning nagarane bakal nandhang wirang lan sakehing wong kang pinatenan
padha ambruk ana ing satengahe.
48
Dene langit lan bumi lan sakehe kang padha ana
ing kono bakal rame nyuraki Babil, samangsa para juru pangrusak teka saka ing lor. --
Mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
49
Babil bakal ambruk marga wong kang padha mati ing antarane Israel padha kaya
wong ing saindenging jagad kang mati dening Babil.
50
Kowe, wong kang padha oncat saka ing pedhang, padha lungaa, aja mandheg-
mandheg Elinga marang Sang Yehuwah ing tanah kang adoh lan Yerusalem timbula
maneh ana ing atimu
51
Kawula sami isin, amargi kula mireng pawartos bab pamada lan
panyamah ingkang ngebeki bumi, dene tiyang ngamanca sami mlebet ing papan-papan
suci ing padalemanipun Sang Yehuwah.
52
Mulane mangkene pangandikane Sang
Yehuwah: Lah bakal tumeka ing titi-mangsane Ingsun bakal nglebur reca-recane lan ing
saindenging nagarane wong bakal padha nggluruh marga tatu sinuduk.
53
Sanadyan Babil mumbula tekan ing langit lan yasa
beteng-beteng ana ing papan kang dhuwur, nganti ora kena diparani, atas dhawuhingSun
iku bakal ditekani para juru pangrusak, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
54
Mara rungokna Pasambat saka ing Babil lan karusakan kang banget saka nagarane
bangsa Kasdim
55
Amarga Pangeran Yehuwah ngrusak tanah Babil lan nglerenake swarane
kang sora. Sanadyan alun-alune gumuruh kaya banyu gedhe lan swarane saya rame,
56
ewasamono para juru pangrusak bakal nekani tanah Babil, para prawirane bakal
padha dicekeli lan gandhewane bakal padha remuk, amarga Sang Yehuwah iku Gusti Allah
kang paring piwales; Panjenengane mesthi bakal nandukake piwales.
57
Ingsun bakal ngendemi para pangarepe, para wonge kang
wicaksana, para bupatine, para panggedhene lan para prawirane, temah padha ambruk
keturon ing salawas-lawase, ora bakal tangi maneh. Mangkono pangandikane Sang Nata,
kang asmane: Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi.
58
Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi:
Balowartine Babil kang kandel bakal digempur nganti warata karo lemah,
gapura-gapurane kang dhuwur bakal diobong,
satemah kangelane para bangsa padha tanpa guna
lan kesel-sayahe para talering bangsa mung padha
dadi pakaning geni bae.”
59
Piwelinge Nabi Yeremia marang Sang Seraya bin Neria bin Makhseya, nalika Sang Seraya
ndherek tindake Sang Prabu Zedhekia, ratu ing Yehuda, menyang ing Babil, nalika ing taun
kang kaping pate jumenenge. -- Sang Seraya iku ing wektu iku dadi kepala ubarampening
kraton. --
60
Nabi Yeremia wus nulisi ing kitab sakehing bilai, kang bakal nempuh Babil yaiku
sakehing pangandika kang tinulisan ana ing kono tumrap Babil. --
61
Pangandikane Nabi Yeremia marang Sang Seraya: “Manawa kowe
tekan ing Babil, mbudidayaa, supaya kowe bisa macakake sakehing pangandika iki,
62
lan munjuka: Dhuh Yehuwah, Paduka sampun
ngandika tumrap kitha punika, bilih badhe Paduka tumpes saisinipun sadaya, ngantos
boten wonten ingkang ngenggeni, inggih manungsa inggih kewan, lan kitha punika
badhe dados tanah ingkang pejah ing salami- laminipun
63
Manawa anggonmu macakake layang iki wis rampung, nuli bandhulana watu
lan cemplungna ing bengawan Efrat
64
kambi ngucapa: Kaya mangkene bakal amblese kutha
Babil lan ora bakal timbul maneh, marga saka sakehing bilai kang Suntempuhake marang
kutha iku.”
Tekan samene pangandikane Nabi Yeremia.
Sang Prabu Zedhekia ratu ing Yehuda Rusake kraton Yehuda
52:1-30
2Ra 24:18--25:21 2Bb 36:11-21 Ym 39:1-10
52
1
Sang Prabu Zedhekia yuswa selikur taun nalika jumeneng ratu, dene
anggone ngasta paprentahan ing Yerusalem lawase sawelas taun. Kang ibu asmane
Hamutal, putrane putri Sang Yeremia saka ing Libna.
2
Panjenengane nindakake apa kang ala ana ing ngarsane Sang Yehuwah plek karo apa
satindake Sang Prabu Yoyakim.
3
Marga saka bebendune Sang Yehuwah kelakone prakara iki
tumrap Yerusalem lan Yehuda, yaiku, anggone banjur padha kabucal dening Sang Yehuwah
saka ing ngarsane. Sang Prabu Zedhekia mbalela nglawan
ratu ing Babil.
4
Mulane nalika ing taun kang kaping sangane jumenenge, ing sasi kang
kaping sapuluh tanggal kaping sapuluh Sang Prabu Nebukadnezar ratu ing Babil kanthi
wadya-balane nempuh Yerusalem. Banjur padha masang kemah ngepung Yerusalem
lan ngadegake tembok pangepungan ana ing saubenge.
5
Kaya mangkono anggone kutha iku kinepung nganti tumeka ing taun
kang kaping sawelase jumenenge Sang Prabu Zedhekia.
6
Ing tanggal sanga sasi kapat, nalika pailan ing kutha kono wus
banget lan wis ora ana kang dipangan dening rakyat ing kono,
7
balowartine kutha nuli dibedhah. Bareng Sang Prabu mirsa prakara
iku banjur lolos sabalane nilar kutha kono ing wayah bengi, tindak miyos ing gapura
ing sela-selaning balowarti loro, cedhak ing taman raja, sanadyan bala Kasdim ngepung
Yerusalem temugelang. Anggone padha lumayu ngener lebak Araba-Yarden.
8
Nanging bala Kasdim mburu Sang Prabu lan Sang Prabu
Zedhekia kecepeng ana ing lebak Yerikho; para wadya-balane wus padha pating slebar ninggal
panjenengane.
9
Sang Prabu kabanda lan diirid sowan menyang ing ngarsane Sang Nata ing
Babil ana ing Ribla ing tanah Hamat; Sang Nata banjur netepake paukumane.
10
Ratu ing Babil dhawuh nyembeleh putra-putrane Sang
Prabu Zedhekia ana ing ngarsane, mangkono uga sakehing para panggedhene Yehuda iya
pada disembelehi ana ing Ribla.
11
Sang Prabu Zedhekia banjur dicuplaki tingale sarta dibesta
kalawan rante tembaga, wasana digawa menyang Babil, katutup ana ing pakunjaran,
nganti tumeka ing sedane.
12
Nalika sasi kalima tanggal kaping sapuluh -- iku taun kang kaping sangalase jumenenge
Sang Prabu Nebukadnezar, ratu ing Babil -- Sang Nebuzaradan, panggedhene wadya-bala
pengawal, kang ngladeni Sang Nata ing Babil, rawuh ing Yerusalem.
13
Padalemane Sang Yehuwah, kadhatone Sang Prabu
lan sakehe omah ing Yerusalem, sakehe daleme para panggedhe padha diobongi.
14
Balowarti sakubenge kutha Yerusalem dijugrugi dening bala Kasdim kang padha
ndherek panggedhening wadya-bala pengawal mau.
15
Saperangane wong kang ringkih dhewe, lan kekarene wong kang isih manggon
ana ing kono, tuwin para wong kang malik tingal mbalik ndherek ratu ing Babil, apadene
kekarene para tukang padha diangkatake menyang ing pambuwangan dening Sang
Nebuzaradan, panggedhening prajurit pengawal iku.
16
Mung panunggalane para wong mlarat ing tanah kono, ana sawatara
kang ditinggal dening Sang Nebuzaradan, panggedhening wadya-bala pengawal mau,
supaya dadi juru kebon anggur lan among tani.
17
Saka-sakane tembaga kang ana ing padalemane Sang Yehuwah kareta panyangga
lan segaran tembaga kang ana ing padalemane Sang Yehuwah padha dirusak dening bala
Kasdim tuwin sakehing tembagane diusungi menyang tanah Babil.
18
Kwali-kwali, sorok- sorok, lading-lading, bokor-bokor panyiraman
lan piring-piring apadene sakehing piranti tembaga kang kanggo nindakake pangibadah,
dijupuki kabeh.
19
Uga jembangan-jembangan, padupan-padupan, bokor-bokor panyiraman,
kwali-kwali, padamaran-padamaran, piring- piring lan tuwung-tuwung, kang emas lan kang
salaka, kajupukan dening panggedhening wadya-bala pengawal mau.
20
Dene saka loro, segaran siji lan sapi tembaga rolas kang
ana ing sangisore kareta panyangga, kang
kayasa dening Sang Prabu Suleman, kanggo padalemane Sang Yehuwah, iku nganti ora
kena dibobot tembagane sakehing piranti iku.
21
Dene saka-saka iku, saka siji dhuwure wolulas asta lan dibuleti lawe kang dawane
rolas asta, kandele patang nyari lan ing jerone growong.
22
Ing sadhuwure ana krebile tembaga, kang siji iku dhuwure limang asta,
lan diubengi anam-anaman lan woh-wohan delima, kabeh tembaga. Lan saka kang
kapindho uga kaya mangkono.
23
Mungguh wohe delima ana sangang puluh nem woh
delima kang awujud gambar mbrenjul, cacahe woh-wohan delima iku kabeh ana satus
ngubengi anam-anaman iku.
24
Panggedhening wadya-bala pengawal iku banjur nyepeng Imam Seraya, pangarepe
tetuwane para imam, lan Imam Zefanya, imam pangkat loro, lan jaga-gapura telu.
25
Saka kutha kono kang dicekel sawijining punggawa
kraton kang diangkat dadi panggedhene para prajurit, lan abdidaleme Sang Prabu pitu kang
ana ing kutha kono, lan panitraning senapati kang ngumpulake rakyat dadi prajurit,
apadene wong sawidak saka antarane rakyat ing sajroning kutha kono.
26
Nebuzaradan panggedhening wadya-bala pengawal mau
dhawuh nyekel para wong iku kang banjur diladekake marang ngarsane ratu ing Babil,
ana ing Ribla.
27
Raja ing Babil nuli dhawuh mateni para wong iku ana ing Ribla ing
tanah Hamat. Mangkono anggone wong
Yehuda padha diangkatake menyang ing pambuwangan saka ing tanahe.
28
Iki cacahe rakyat kang diangkat menyang ing pambuwangan dening Sang Nebuzaradan:
nalika ing taun kapitune, telung ewu telulikur jiwa saka ing Yehuda;
29
nalika taun kang kaping wolulase jamane Sang Prabu
Nebukadnezar, wolung atus telung puluh loro jiwa saka ing Yerusalem;
30
nalika ing taun kang kaping telulikur jamane Sang Prabu
Nebukadnezar, kang diangkatake menyang ing pambuwangan dening Sang Nebuzaradan,
panggedhening wadya-bala pengawal mau pitung atus patang puluh lima jiwa saka ing
Yehuda; gunggunge kabeh ana patang ewu nem atus jiwa.
Sang Prabu Yoyakhin kinasihan 52:31-34
2Ra 25:27-30
31
Wusana nalika ing taun kang kaping telung puluh pitu sawuse Sang Prabu Yoyakhin,
ratu ing Yehuda, kabucal, nalika sasi karolas tanggal selawe ing sasi iku, Sang Prabu
Ewil-Merodakh, ratu ing Babil, ing taun jumenenge, ngatingalake piwelase marang
Sang Prabu Yoyakhin, ratu ing Yehuda, sarta banjur ngluwari panjenengane saka ing
pakunjaran.
32
Sang Prabu Ewil-Merodakh tangkepe grapyak marang panjenengane
sarta maringi kalenggahan kang luwih dhuwur katimbang karo ratu kang bebarengan karo
panjenengane ana ing Babil.
33
Sang Prabu Yoyakhin kepareng lukar pengagemane
pakunjaran lan ing salawase sugenge diparengake ajeg dhahar roti ana ing ngarsane
ratu ing Babil.
34
Lan mungguh panggesangane ing saben dinane diparingi dening Sang Nata
ing Babil, ing sajege sugenge nganti tumeka ing sedane.
KIDUNG PANGADHUH
Gempure lan sepine Yerusalem 1:1-22
1
1
Adhuh lae, kutha iku kok sepi temen, kang dhek biyen reja banget
Wus dadi kaya randha kang maune linuwih ana ing satengahe
para bangsa. Kang biyen dadi ratune kutha-kutha,
saiki dadi jajahan.
2
Ing wayah bengi nangis kelara-lara, pipine adus luh;
ing antarane para kang nresnani, ora ana siji bae kang aweh panglipur.
Mitrane kabeh wus padha nyidrani, wus malih dadi satrune.
3
Yehuda wus ditinggal dening kang padha ngenggoni,
marga saka sangsara lan saka abote anggone dikawulakake;
saiki dumunung ing antarane para bangsa, ewadene ora bisa oleh katentreman;
sapa bae kang nempuh bisa ngejegi ing mangsa nemahi karubedan.
4
Dalan-dalan kang anjog ing Sion kebak prihatin,
marga ora ana kang padha nekani riyaya, gapurane sepi nyenyet kabeh,
para imame padha ngesah, para prawane padha sedhih,
dene Sion dhewe pepes atine.
5
Para mungsuhe padha nguwasani, lan satrune padha seneng-seneng.
Pranyata Sion diganjar kasusahan dening Pangeran Yehuwah,
marga akeh panerake; anak-anake padha lumaku ana ing ngarepe
satrune kayadene tawanan.
6
Putri ing Sion wus koncatan kamulyane kabeh,
para pemimpine padha kaya menjangan kang ora nemu panggonan kanggo
nyenggut; nglentroh anggone lumaku,
ana ing ngarepe kang ngoyak-oyak.
7
Ing dinane kasangsaran lan kasusahan Yerusalem kelingan
marang sakehing raja-brana kang dadi duweke dhek biyen;
nalika wonge katelukake dening mungsuh, lan ora ana kang mitulungi,
para satrune padha nyawang lan padha gumuyu,
marga saka karusakane.
8
Yerusalem banget anggone gawe dosa, satemah kaanane najis;
kabeh kang biyen padha ngajeni, saiki padha ngremehake,
marga weruh anggone kawudan; Yerusalem dhewe sambat-sambat
kambi mungkur.
9
Kanajisane kelet ing poncoting jubahe, wus ora mikir bab bakal wekasane,
anggone tiba kanteb banget, ora ana wong kang nglipur.
“Dhuh Yehuwah, mugi karsaa mirsani kasangsaran kawula,
margi pun mengsah ngegungaken badanipun piyambak.”
10
Si satru gumrageh tangane marang raja-branane Yerusalem kabeh,
malah Yerusalem ndeleng para bangsa anggone padha lumebu ing papan
pasucene, mangka Paduka, dhuh Yehuwah, sampun
ngawisi tiyang-tiyang punika, boten kenging lumebet ing pasamuwan
Paduka.
11
Wong saisine Yerusalem kabeh padha sambat-sambat,
padha golek roti; raja-branane diijolake pangan,
kanggo nyambung uripe. “Dhuh Yehuwah, mugi karsaa mirsani,
dene samanten kanisthan kawula.
12
Heh kowe kang padha liwat, apa kowe ora padha mreduli?
Sawangen lan tamatna, apa ana kasusahan kaya
kang ditandukake dening Pangeran Yehuwah marang aku,
supaya aku nandhang sedhih banget, nalika bebendune mulad-mulad?
13
Panjenengane ngintunake geni saka ing dhuwur,
kang manjing ing balung-balungku; Panjenengane masang jaring ana ing
ngarepe sikilku, aku didhesek mundur,
sarta aku digawe kaget, lan kelaran nganti sadina muput.
14
Sakehing panerakku iku pasangan kang abot,
sawijining bebuletan, damelaning astane Pangeran,
kang ditumpangake ana ing guluku, satemah njalari enteking kakuwatanku.
Pangeran wus ngulungake aku marang ing tangane para wong kang aku ora
kaconggah nandhingi.
15
Pangeran wus mbucal sakehe para gegedhugku
kang ana ing wewengkonku. Pangeran wus damel pista kanggo nglawan
marang aku, kanggo nyirnakake para wong nonomanku.
Pangeran wus ngidak-ngidak putri Yehuda, para kenya,
kaya patrape ngiles-iles meres anggur.
16
Marga saka iku aku nangis, mripatku ngetokake luh carocosan,
awitdene juru panglipur kang bisa nglejarake atiku wus adoh;
anak-anakku padha bingung, marga si satru rosa banget.”
17
Sion ngegarake tangane,
nanging ora ana wong kang nglipur; Pangeran Yehuwah wus nglempakake
tangga-tanggane, supaya padha nglawan marang Yakub.
Yerusalem wus dadi najis, ana ing satengahe mungsuh-mungsuh
mau.
18
“Pangeran Yehuwah iku kang leres, awit aku wus mbalela marang
pangandikane; heh sakehe bangsa, padha rungokna
lan sawangen prihatinku, para wong nonomanku lanang lan wadon
wus padha lunga dadi tawanan.
19
Aku ngundang para kang daktresnani, nanging iku padha ngapusi aku,
para imamku lan para tuwa-tuwaku, wus padha ngajal kabeh ana ing kutha,
nalika padha golek pangan kanggo nyambung uripe.
20
Dhuh Yehuwah, Paduka mugi karsaa mirsani, anggen kawula ajrih sanget
punika, saha anggenipun nyawa kawula
ngolang-ngaling punika, manah kawula molak-malik wonten ing
nglebet kawula, awitdene kesangeten anggen kawula
mbalela, wonten ing jawi anak-anak kawula katumpes
dening pedhang, wonten ing salebetipun griya dening
sesakit pes.
21
Paduka mugi karsaa midhangetaken, kadospundi anggen kawula sesambat,
mangka boten wonten ingkang nglipur kawula,
mengsah-mengsah kawula sami mireng bab kasangsaran kawula,
lajeng sami bingah, awit Paduka ingkang ndhatengaken punika
Dinten ingkang sampun Paduka undhangaken punika mugi kadhatengna,
saha mengsah-mengsah wau mugi sami dadosa kados kawula
22
Piawonipun sadaya mugi sumengkaa dhateng ing ngarsa Paduka,
saha tiyang-tiyang wau lajeng mugi sami Paduka etrapi punapa ingkang
sampun Paduka tandukaken dhateng kawula,
margi saking kathahipun duraka kawula; awit kathah panggresah kawula,
sarta manah kawula nandhang sakit.”
Bebendune Gusti Allah marang Sion 2:1-22
2
1
Adhuh lae, putri Sion, banget temen anggone kinemulan ing mendhung
dening Pangeran ing sajroning bebendune, kamulyane Israel wus kabuwang
Panjenengane saka ing langit menyang ing bumi.
Ancik-anciking sampeyane ora diengeti nalika Panjenengane duka.
2
Pangeran nyirnakake sakehe pategalane Yakub,
ora nganggo pinaringan sih-piwelas. Panjenengane ing sajroning bramatyane
nggempuri sakehe betenge putri ing Yehuda.
Karajan dalah para panggedhene padha kabanting ing bumi
lan didamel sawiyah-wiyah.
3
Marga saka mulad-mulading bebendune, sakehe sungune Israel padha dipokahi,
nalika mungsuh wus cedhak Pangeran ngingkedake astane tengen,
Panjenengane mbesmi Yakub kaya geni kang mulad-mulad
kang mangsa ing sakubenge.
4
Pangeran menthang gandhewane kaya mungsuh,
lan ngacungake astane tengen kaya satru, mateni sakabehe kang nengsemake
pandeleng kang ana ing tarube putri Sion,
bebendune kaesokake kayadene geni.
5
Pangeran wus malih dadi kaya mungsuh, Israel kalebur,
sakehing kedhatone karemuk, beteng-betenge padha kadadekake
gempuran, kasusahan lan pasambate putri ing Yehuda
kadadekake akeh.
6
Tarube piyambak karusak kaya kebon, papan masamuwane kabubrah.
Ana ing Sion Pangeran Yehuwah wus damel laline wong
marang riyaya lan sabat, raja lan imam wus padha ditampik,
marga saka bramatyane.
7
Pangeran mbucal misbyahe piyambak, pasucene katilar,
temboking kadhatone padha dipasrahake marang ing tangane mungsuh;
mungsuh mau padha ngumbar swara ana ing Padalemaning Allah,
memper kaya kramean ing dina riyaya.
8
Pangeran Yehuwah wus damel putusan ndadekake gempuran
balowartine putri Sion, kabeh wus diukur srana tali ukuran,
astane ora mingsed saka anggone bakal ngrisak,
balowarti ing jaba lan ing jero padha kadadekake ngadhuh-adhuh lan
ngenes kabeh.
9
Gapurane padha ambles ing bumi, Pangeran Yehuwah ngrisak lan nugel-nugel
slarake; rajane lan panggedhene padha dumunung
ana ing antarane bangsa manca. Ora ana pitedah saka Sang Yehuwah
dalah para nabine padha ora tampa wahyu saka Panjenengane.
10
Para tuwa-tuwane putri Sion, padha nglosod ana ing lemah,
padha nguwur-uwuri awu ing sirahe lan manganggo bagor.
Para prawan ing Yerusalem, padha tumungkul konjem ing bumi.
11
Mripatku nganti nggerong dening luh, remuk bubuk atiku,
atiku ajur mumur, marga tumpese putrine bangsaku,
dene bocah cilik lan bayi padha sumaput ana ing ara-araning kutha.
12
Padha takon marang biyunge: “Endi rotine lan anggure?”,
nalika padha sumaput ana ing alun-alune kutha
kaya wong kang gugur ana ing paprangan, sarta padha pegat nyawa
ana ing pangkone biyunge.
13
He, putri ing Yerusalem, aku bisa mratelakake apa marang kowe,
lan kowe kena dakupamakake apa? He, putri kenya ing Sion,
kowe kena dakupamakake apa, kanggo nglipur kowe,
marga gempuranmu ambane kaya sagara, sapa kang bisa marasake kowe?
14
Para nabimu padha nyaritakake marang kowe
wahyu kang cidra lan kothong. Padha ora mratelakake kaluputanmu
supaya kowe banjur waras maneh. Wangsit-wangsit kang goroh lan nasarake
kang dikandhakake marang kowe.
15
Sakehe wong kang liwat, padha keplok-keplok marga meruhi kowe,
padha ngeses-ngeses lan gedheg-gedheg,
tumrap putri ing Yerusalem, ujare: “Apa iki kutha kang kaaranan luwih
dening endah, dadi kasenengane wong salumahing bumi kabeh?”
16
Sakehe mungsuhmu padha ngunek- unekake kowe,
padha ngeses-ngeses lan nggeget untu, ujare: “Iku wus padha daksirnakake”
“La, yaiki dina kang dakarep-arep, wus dakalami lan daksipati”
17
Pangeran Yehuwah wus nindakake apa kang karancang,
wus netepi apa kang dadi pangandikane, kang diundhangake wiwit dhek jaman biyen,
wus nggempur tanpa pangeman, mungsuh didadekake seneng ing ngatase
kowe, sungune satru-satrumu wus didhuwurake.
18
Sambat-sambata marang Pangeran kanthi seru,
he, putri ing Sion, rina-wengi luhmu
milia kaya kali, awakmu aja kokasokake,
mripatmu aja nganti leren
19
Tangia, ngadhuh-adhuha ing wayah bengi, ing wiwitaning giliraning jaga bengi;
isining atimu esokna kaya banyu, ana ing ngarsaning Pangeran,
tanganmu egarna marang Panjenengane, amrih uripe anak-anakmu,
kang semaput marga saka luwe, ana ing pojoke lurung-lurung.
20
Dhuh Yehuwah, Paduka mugi karsaa mirsani saha niti-priksa,
sinten ingkang Paduka etrapi makaten punika,
punapa tiyang estri kedah nedha wohing wetenganipun piyambak,
inggih bayi-bayi ingkang taksih wonten ing bopongan;
punapa imam tuwin nabi kedah dipun pejahi wonten ing
pasucenipun Pangeran?
21
Nem-neman lan tiyang sepuh, sami gilang-gilang wonten ing margi,
prawan-prawan lan jaka-jaka kawula, sami pejah dening pedhang,
sami Paduka pejahi nalika Paduka bendu, Paduka pragad tanpa pangowel.
22
Kados-kados ing dinten pahargyan Paduka nimbali
sadaya ingkang kawula sami ajrihi saking kiwa-tengen.
Nalika Pangeran Yehuwah bendu, boten wonten tiyang satunggal kemawon
ingkang saged oncat utawi wilujeng. Lare-lare ingkang kawula uthun-uthun saha
kawula gula-wenthah, sami dipun pejahi dening mengsah kawula.
Panglipur sajroning kasangsaran 3:1-66
3
1
Aku iki wong kang ngalami sangsara marga saka panggebaging dukane
Pangeran.
2
Panjenengane nundhung lan nglampahake aku
ana ing pepeteng kang ora ana padhange.
3
Lah aku katibanan ing astane marambah- rambah,
nganti sadina muput.
4
Daging lan kulitku didamel susut, balungku padha ditugeli.
5
Pangeran ngedegake tembok ngungkuli aku,
ngupengi aku kalawan kaprihatinan lan kasusahan.
6
Aku dipapanake ing panggonan kang peteng,
kaya wong kang wus mati suwe.
7
Aku dipepeti, dalan metu ditutup kabeh sarta ditaleni nganggo rante kang abot.
8
Sanadyan aku sambat-sambat lan bengok-bengok nyuwun tulung,
pandongaku ora dipiyarsakake.
9
Dalan-dalanku padha dipepeti nganggo watu tatahan,
didadekake ora kena diambah.
10
Panjenengane prasasat bruwang kang ngadhang marang aku,
lan prasasat singa ana ing pandhelikan.
11
Dalan-dalanku dienggokake, aku disempal-sempal
lan ndadosake aku bingung.
12
Gandhewane wus dipenthang lan aku kang dadi lesaning jemparinge.
13
Jemparinge kang ana ing endhonge padha dilepasake kabeh,
padha manjing ing atiku.
14
Aku dadi pepoyokane bangsaku kabeh, digawe lagu pangece nganti sadina muput.
15
Aku diwaregi kalawan pepait lan diombeni butrawali.
16
Untuku diremuk, srana aku diparingi mangan krikil,
lan aku diblesekake ing lebu.
17
Nyawa kawula Paduka pisahaken saking ing katentreman,
kawula kasupen dhateng kabegjan.
18
Ing kono pangiraku: Misuwurku wus sirna, lan pangarep-arepku marang Pangeran
Yehuwah wus ilang.
19
“Paduka mugi ngengeti kasangsaran saha anggen kawula kalunta-lunta,
punapadene wontenipun butrawali lan wisa.”
20
Nyawa kawula tansah kengetan dhateng prakawis punika,
saha nglemprek wonten ing lebet kawula.
21
Nanging iki kang dakrasakake, lan kang njalari aku duwe pangarep-arep:
22
Sih-kamirahane Pangeran Yehuwah iku tanpa pedhot,
lan sih-kawelasane ora ana enteke.
23
Tansah lumintu, ganti-gumanti saben esuk.
Saestu ageng kasetyan Paduka punika
24
Osiking atiku: “Pangeran Yehuwah iku dadi pandumanku,
mulane dakarep-arep.”
25
Pangeran iku sae tumrap wong kang padha nganti-anti,
tumrap nyawa kang ngupaya Panjenengane.
26
Becik manawa wong nganti-anti marang pitulungane Sang Yehuwah
kalawan sabar.
27
Becik manawa wong lanang mikul pasangan nalika nome.
28
Iku lungguha dhewekan lan menenga, manawa lagi dietrapi dening Pangeran
Yehuwah.
29
Ambruka lan nempelna raine ing lebu, bokmanawa isih ana pangarep-arep.
30
Pipine diulungna marang kang napuk, dinganti wareg anggone dipoyoki.
31
Awit Pangeran Yehuwah anggone nyebratake
ora ing salawase.
32
Amarga sanadyan Panjenengan maringi kaprihatinan,
iya nuli paring palimirma, cundhuk karo sih-kadarmane.
33
Awit ora kalawan lila-legawaning galihe manawa maringi kasusahan lan kaprihatinan
marang para anake manungsa.
34
Manawa ana wong kang ngidak-idak
sakehe wong tawanan ing salumahing bumi,
35
manawa wewenanging wong dienggokake ana ing ngarsane Kang Mahaluhur,
36
manawa wong ditanduki kang ora adil tumrap prakarane,
iku apa ora diuningani dening Pangeran Yehuwah?
37
Sapa ta kang ngandika lan samubarang kabeh banjur ana?
Apa dudu Pangeran kang ndhawuhake?
38
Kang ala lan kang becik iku wijile apa ora saka lesane Kang Mahaluhur?
39
Yagene wong urip padha nggresah? Saben wong nggresaha marga saka
dosane
40
Mara, payo padha naliti lan mriksa urip kita,
sarta padha bali sowan marang Sang Yehuwah.
41
Mara, payo padha ngulukake ati lan tangan kita
marang Gusti Allah ing swarga lan munjuk:
42
Kawula sampun nerak lan mbalela, mangka Paduka boten paring pangapunten.
43
Paduka singeban bebendu, sarta mbujeng kawula, Paduka pejahi
tanpa piwelas.
44
Paduka singeban mendhung, satemah pandonga kawula boten saged
nembus.
45
Kawula sami Paduka dadosaken jember lan nistha
wonten ing satengahipun para bangsa.
46
Sakathahipun mengsah kawula, sami ngungel-ungelaken kawula.
47
Kawula kataman pagiris sarta kalajiret, karisakan lan pagempuran.
48
Luh kawula mili kados lepen awit saking risaking putrinipun bangsa
kawula.
49
Luh kawula tansah crocosan, tanpa wonten kendelipun;
50
ngantos Pangeran Yehuwah ngudaneni saking nginggil
saha mirsani saking swarga.
51
Mripat kawula ngantos kraos perih awit saking kawontenanipun para putri ing
kitha kawula.
52
Kawula dipun uber-uber kados peksi dening tiyang ingkang sami mengsah
dhateng kawula tanpa sabab.
53
Kawula dipun cemplungaken dhateng luweng gesang-gesangan,
sarta dipun banggali sela.
54
Toya mbanjiri sirah kawula, kawula nginten: “Bilai aku saiki.”
55
“Dhuh Yehuwah, kawula nyebut asma Paduka
saking dhasaring luweng ingkang lebet.
56
Paduka miyarsakaken swara kawula. Paduka sampun ngantos nutupi talingan
Paduka tumrap pangadhuh saha pasambat kawula.
57
Nalika kawula sesambat dhateng Paduka, Paduka celak sarta ngandika: Aja wedi.”
58
“Dhuh Yehuwah, Paduka sampun mbelani prakawis kawula,
sarta sampun ngluwari gesang kawula.
59
Dhuh Yehuwah, Paduka sampun nguningani
anggen kawula dipun etrapi ingkang boten adil;
Paduka mugi karsaa maringi kaadilan
60
Paduka sampun nguningani pangigit- igitipun tiyang-tiyang wau
saha sadaya pangrantamipun dhateng kawula.”
61
“Dhuh Yehuwah, Paduka sampun midhangetaken pamemadanipun,
dalah pangrantamipun dhateng kawula;
62
punapadene wicantenipun tiyang-tiyang ingkang sami nglawan dhateng kawula,
sarta malih pangangen-angenipun awon tumrap kawula sadinten muput
63
Mugi Paduka pirsani ngadeg-linggihipun, kawula kadadosaken lagu pepoyokanipun.”
64
“Dhuh Yehuwah, Paduka badhe nandukaken piwales dhateng tiyang-
tiyang wau, miturut ing sapandamelipun.
65
Paduka badhe mangkotaken manahipun, mugi sami kadhawahana laknat Paduka.
66
Dhuh Yehuwah, Paduka badhe mbujeng tiyang-tiyang wau klayan bebendu,
sarta sami badhe Paduka sirnakaken saking sangandhaping langit”
Kasangsarane Sion kang nggegirisi 4:1-22
4
1
Adhuh lae, emas iku kok surem temen, emas murni kok malih;
watu-watu suci iku padha kabuwang ana ing pojoke saben lurung.
2
Para anake Sion kang aji, padha karo kaya emas tuwa,
adhuh, kok dipadhakake karo pengaron lemah
gaweaning tangane kundhi.
3
Sanadyan asu ajag iya ngulungake susune nusoni anake,
nanging putrining bangsaku wus dadi mentala,
kaya manuk unta ing sagara wedhi.
4
Ilate bocah pasuson kraket ing cethake dening kasatan;
bocah-bocah padha njaluk roti, nanging ora ana kang ngwenehi.
5
Wong kang kulina mangan kang sarwa enak,
padha kaluwen ana ing lelurung, kang kulina linggih ing bantal gluga,
padha nglemprak ana ing pawuhan.
6
Durakaning putrine bangsaku ngungkuli dosane Sodom,
kang diwalik sajroning sakedhep netra, tanpa katiban ing tangan.
7
Para pemimpine resike ngungkuli salju, lan luwih putih tinimbang susu,
abanging awake ngungkuli merjan, pasemone memper watu manila;
8
nanging saiki rupane ireng ngungkuli angus, kang ana ing lurung-lurung padha
pangling, kulite kelet karo balung-balunge,
garing kaya kayu.
9
Luwih begja kang kapupu ing pedhang, tinimbang kang mati kaluwen,
kang ngenes lan mati marga tegale ora ana pametune.
10
Tangane wong wadon kang welasan wus padha ngolah anak-anake,
kanggo pangane nalika putrining bangsaku rusak.
11
Pangeran Yehuwah wus ngebyukake sakehe bramatyane,
ngesokake bebendune kang mulad-mulad, sarta wus nyumed geni ana ing Sion
kang mangsa dhasar-dhasare.
12
Para raja ing sajagad lan sarupane wong isine donya padha ora
pracaya yen mungsuh lan satru bisa lumebu
ing gapurane Yerusalem.
13
Iku kelakon mangkono marga saka dosane para nabine
lan pialane para imame, kang padha ngwutahake getihe wong kang
ora luput, kang ana ing satengahe.
14
Padha nuk-nukan kaya wong tuna-netra ana ing lurung-lurung,
najis dening getih, nganti wong ora bisa nggepok marang sandhangane.
15
Paha dielokake: “Sumingkir, najis. Sumingkir, sumingkir, aja nggepok”,
nuli padha lunga lan nglambrang; para bangsa banjur padha ngucap:
“Iku padha ora kena manggon ana ing kene maneh”
16
Pangeran Yehuwah piyambak mbuyarake wong-wong mau,
bakal ora diudaneni maneh. Para imam padha ora diajeni
dalah para wong tuwa iya ora diwelasi.
17
Mripatku tansah ngarep-arep pitulungan, nanging tanpa guna;
saka menara pajagan olehku ngarep-arep marang bangsa kang ora bisa mitulungi.
18
Wong-wong mau padha ndingkik lakuku, nganti aku padha ora bisa metu ing
alun-alunku; wus ndungkap ajalku, wus puput uripku,
aku wus padha tekan ing wekasaning uripku.
19
Kang padha ngoyak-oyak aku rikate ngungkuli manuk garudha ing
awang-awang, aku padha diburu ana ing gunung-gunung,
lan dicegat ana ing pasamunan.
20
Wong kang jinebadan dening Pangeran Yehuwah, napasing uripku kabeh
kacemplung ing luwenganing wong-wong mau,
wong kang dakkira: “Ana ing pangaubane
aku bakal padha urip ana ing tengahe para bangsa.”
21
Heh, putri ing Edom, kang manggon ing tanah Us,
bungaha lan giyak-giyaka, tuwunge uga bakal tumeka ing kowe,
kowe bakal mendem nganti kawudan.
22
He, putri ing Sion, kaluputanmu wus ilang, Pangeran Yehuwah ara bakal marengake
kowe dibuwang maneh, nanging kaluputanmu, he putri ing Edom,
bakal diwales lan dosa-dosamu bakal digelar.
Pandonga murih kabangun maneh 5:1-22
5
1
Dhuh Yehuwah, Paduka mugi ngengeti punapa ingkang sampun sami kawula
alami, mugi Paduka karsaa mirsani
saha ngudaneni dhateng kawontenan kawula ingkang asor punika.
2
Tanah pusaka kawula sampun dhumawah dhateng bangsa sanes,
griya-griya kawula dhateng tiyang ngamanca.
3
Kawula sami dados lare lola, boten gadhah bapa,
biyung kawula sami kados randha.
4
Anggen kawula ngombe toya srana tumbas, sarta anggen kawula ngangge kajeng
mawi mbayar.
5
Kawula sami dipun bujeng-bujeng wonten ing celakan,
sami sayah nanging boten angsal ngaso.
6
Kawula sampun sami ngathungaken tangan dhateng tiyang Mesir,
saha dhateng tiyang Asyur, supados sageda nedha tuwuk.
7
Para leluhur kawula ingkang sami damel dosa
sampun boten wonten, kawula ingkang katempah ing
durakanipun.
8
Rencang tumbasan sami mrentah kawula, boten wonten ingkang ngluwari kawula
saking tanganipun.
9
Anggen kawula pados tedha klayan toh pejah
margi saking wontenipun pedhang ing pasamunan.
10
Kulit kawula mengangah kados prapen, margi saking sangeting kaluwen.
11
Para tiyang estri ing Sion sami dipun roda-peksa,
makaten ugi prawan-prawan ing kitha-kithanipun Yehuda.
12
Para pemimpin sami kagantung dening tanganipun mengsah,
para sesepuh boten dipun urmati.
13
Tiyang nem-neman sami dipun kedahaken mikul gilingan,
lare-lare sami ambruk margi kawraten anggenipun ngrembat kajeng.
14
Para sepuh sami boten keklempakan malih wonten ing gapuraning kitha,
para nem-neman kendel anggenipun nylempung.
15
Kabingahaning manah kawula sampun ical, beksan kawula sami malih dados
kasisahan.
16
Makutha sampun dhawuh saking sirah kawula, adhuh memelas;
amargi kawula sampun sami damel dosa.
17
Inggih margi saking makaten punika manah kawula sakit,
inggih margi saking makaten punika mripat kawula lajeng dados bliwur.
18
Awit saking redi Sion ingkang sampun ludhes,
segawon-segawon wana sami pating kluyur wonten ngriku.
19
Dhuh Yehuwah, Paduka punika jumeneng langgeng,
dhampar Paduka boten ewah gingsir ing salami-laminipun.
20
Kenging punapa dene Paduka ngantos boten enget
dhateng kawula sadaya ing salaminipun, punapaa dene kawula Paduka tegakaken
ngantos lami?
21
Dhuh Yehuwah, kawula mugi sami Paduka wangsulaken dhateng Paduka,
temahan sami badhe mratobat, kawontenan kawula mugi Paduka pulihaken
malih kados kala rumiyin.
22
Utawi punapa Paduka badhe nampik dhateng kawula sadaya babar-pisan?
Punapa Paduka duka sanget dhateng kawula?
YEHESKIEL