Ater-ater kudu dikramakake : di- malih dipun- ; kok- malih sampeyan ; dak- malih kula Ater-ater kudu dikramakake : di- malih dipun- ; kok- malih panjenengan ; dak- malih kula

c. Ater-ater kudu dikramakake : di- malih dipun- ; kok- malih sampeyan ; dak- malih kula

d. Panambang kudu dikramakake : -e malih …–ipun ; -en malih sampeyan- …. ; -ana malih sampeyan….i ; -na malih sampeyan-….aken ; -mu malih …-sampeyan; -ku malih …-kula Penganggone basa krama lugu a. Kanggo rembugan tumrap wong sing drajade kurang luwih padha, wis ulina, padhadene ajen-ingajenan, nanging ora kurmat banget. b. Kanggo rembugan tumrap wong sing drajade luwih asor; nanging durung kulina, utwa wis kulina nanging kepengin ngajeni. c. Kanggo sesorah sing asipat umum, ora mawa unggah-ungguh marang sawijine wong utawa golongan tartamtu. 2. Krama Alus Wewatone basa krama alus : a. Tembung-tembung sing ana krama inggil, dene sing mung ana kramane wae kudu dikramakake. b. Tembung-tembung sing magepokan karo dhiri pribadhine dhewe ora oleh dikramakake inggil, nanging tumrap wong sing diajak guneman lan sing diajeni kudu nggunakake krama inggil.

c. Ater-ater kudu dikramakake : di- malih dipun- ; kok- malih panjenengan ; dak- malih kula

d. Panambang kudu dikramakake : -e malih …–ipun ; -en malih panjenengan- …. ; -ana malih panjenengan….i ; -na malih sampeyan- ….aken ; -mu malih …-panjenengan; -ku malih …-kula Penganggone basa krama alus a. Kanggo rembugan tumrap wong sing status sosiale kurang luwih padha, padhadene ajen-ingajenan, kang kurmat banget, jalaran ora kulina. b. Kanggo rembugan tumrap wong sing status sosiale luwih dhuwur. Yen kaceke akeh nyebut dhiri pribadhi c. Kanggo sesorah sing swasanane prelu unggah-ungguh kanthi jangkep, upamane pranatacara sesorah pambagyaharja, utawa sawijining pahargyan. d. Kanggo ngripta basa tinulis sing prelu nggunakake unggah ungguh basa jangkep tumrap para nupiksa. Tuladha Ngoko lugu : yen kowe lunga menyang Muntilan, apa aku oleh melu? Ngoko alus : yen panjenengan tindak menyang Muntilan, apa aku kepareng ndherek? Krama lugu : menawi sampeyan kesah dhateng Muntilan, menapa kula angsal tumut? Krama alus : menawi panjenengan tindak dhateng Muntilan, menapa kula kepareng ndherek? lunga – kesah – tindak kowe – sampeyan – panjenengan oleh – angsal – kepareng melu – tumut – ndherek

C. Metode Pembelajaran

1. Ceramah 2. Pemodelan 3. Praktekunjuk kerja Langkah-Langkah Pembelajaran Tahap Fase Rincian Kegiatan Nilai Karakter Waktu Kegiatan Awal Tahap Situasional  Guru melakukan apersepsi.  Guru membuka pelajaran dengan berdoa jika jam pertama  Apersepsi misalnya ragam basa Jawa ana pira?  Guru memberikan pengantar tentang kompetensi yang harus dicapai siswa pada hari itu yaitu Berbicara dengan menggunakan bahasa Jawa ngoko dan krama - Kereligiusan - Kepedulian - Kedemokratisan - Kecerdasan 5 menit Kegiatan Inti Tahap Eksplorasi  Guru menanyakan pengetahuan siswa tentang ragam - Kecerdasan - Kepedulian 5 menit