kreatif dapat dicapai. Selain itu, sebagai usaha untuk menjayakan kandungan kebangsaan, budaya perkongsian kandungan atau maklumat perlu diterap dalam
kalangan pendidik.
5.3.4 Suruhanjaya Komunikasi dan Multimedia SKMM
SKMM adalah agensi penyelia dan penguatkuasa Akta Komunikasi dan Multimedia 1998 AKM 1998 iaitu akta berkaitan Undang-Undang Siber yang memantau industri
komunikasi dan multimedia di Malaysia. Aktiviti dan perkhidmatan yang dikawal oleh AKM 1998 termasuk penyiaran tradisional, telekomunikasi dan perkhidmatan dalam
talian, kemudahan dan rangkaian yang diguna bagi memberi perkhidmatan tersebut, serta kandungan yang dibekal menerusi kemudahan dan rangkaian. Sewaktu
penggubalan akta ini, input pakar tempatan adalah pada tahap yang minimum. AKM 1998 adalah akta yang diadaptasi dari pihak ketiga iaitu hasil konsultasi oleh Dr.
Terrence Austin Cutler, Principal Cutler Co. Australia. Cutler juga merupakan Ahli
Panel Penasihat Antarabangsa MSC sejak 1998. Akta ini didakwa pernah ditawar untuk dilaksanakan di Australia namun ditolak oleh kerajaan Australia. AKM 1998
adalah Akta yang berkaitan dengan percantuman sedangkan pada waktu penggubalan akta tersebut percantuman masih tidak dapat dilaksana kerana teknologi lebar jalur
tidak dapat menyokong percantuman ICT. Kerajaan Malaysia didakwa mengadaptasi akta tersebut bagi membuktikan bahawa Malaysia mempunyai Undang-Undang Siber,
Akta Komunikasi dan Multimedia, dan Bil Jaminan bagi menyokong gagasan MSC.
5.3.5 Maklumat Kerajaan
Bagi membentuk sebuah kerajaan yang telus, rakyat perlu diberi hak untuk mencapai dokumen rasmi sama ada berstatus rahsia besar atau rahsia. Dokumen kerajaan yang
dikelas sebagai rahsia atau rahsia besar perlu melalui proses pengkelasan semula selepas satu jangka waktu yang ditetapkan. Hal ini jelas termaktub dalam Akta Rahsia
Rasmi 1972 malah Seksyen 33 Akta Komunikasi dan Multimedia 1998 turut mengisytihar ketiadaan peruntukan di bawah akta tersebut yang membenarkan
sebarang penapisan maklumat berlaku. Namun begitu pengkelasan semula dokumen supaya maklumat dapat dicapai oleh rakyat tidak diamal oleh pelaksana dasar di
Malaysia. Dokumen rahsia terus berstatus rahsia walaupun melangkaui jangka masa yang ditetapkan. Keadaan ini menyumbang kepada kesukaran mendapat dokumen
tersebut walaupun sebaran maklumat kepada rakyat adalah penting terutamanya yang berkaitan dasar dan pelaksanaan dasar kerajaan. Selain itu maklumat seperti caj,
prosedur memperoleh lesen tertentu, yuran serta pemprosesan dalam talian untuk permohonan biasiswa dan permohonan perkhidmatan kerajaan sukar dicapai oleh
rakyat. Keadaan ini tidak membantu meningkatkan taraf hidup dan keselesaan rakyat.
Tidak sahaja terhad kepada maklumat rahsia, maklumat kerajaan yang lain juga sukar dicapai dan tersedia dalam keadaan minimal terutama capaian melalui dalam
talian. Batasan capaian kepada maklumat kerajaan bukan berpunca dari masalah polisi tetapi berkaitan dengan pengoperasian dan pelaksanaan. Antara punca yang dikenal
pasti ialah sikap kakitangan kerajaan terhadap maklumat kerajaan. Meskipun menyedari dari segi prinsip, semakin banyak maklumat disebar kepada rakyat adalah
semakin baik, namun dari sudut pelaksanaan, pegawai kerajaan didapati berhati-hati untuk mengeluarkan suatu maklumat. Pegawai kerajaan mahu memastikan agar
maklumat yang mereka keluarkan tidak menimbulkan masalah dan persoalan yang boleh membebankan mereka pada masa hadapan. Malah terdapat sebahagian pegawai
kerajaan yang bersikap cenderung bekerja dalam suasana orang ramai tidak mengetahui banyak maklumat kerajaan kerana beranggapan jika orang ramai
mengetahui banyak perkara tentang kerajaan, maka keadaan tersebut bakal menimbulkan masalah kepada mereka. Justeru, kakitangan kerajaan cenderung untuk
berpandangan bahawa maklumat kerajaan perlu didedah dengan kadar yang paling minimum kepada umum.
Laman web rasmi agensi kerajaan yang masih berada pada tahap yang minimum serta tidak menyedia maklumat yang sepatutnya dikatakan berpunca
daripada kakitangan agensi kerajaan yang tidak memahami atau mengamalkan konsep kitar hayat maklumat. Keadaan ini disumbang oleh beberapa faktor berikut:
a. Sebahagian kementerian masih belum menghayati teknologi maklumat
sebagai satu sumber untuk menyebar maklumat.
b. Kemampuan jabatan kerajaan untuk menyebar maklumat secara
konsisten dan berterusan belum sampai ke tahap yang memuaskan.
c. Pegawai berhati-hati dengan maklumat yang hendak disebar. Maklumat
perlu diolah dan dilakukan dengan betul kerana menjadi tanggungjawab pegawai kerajaan terbabit.
d. Proses mengolah dan menyedia maklumat dalam bentuk yang mudah
perlu kepada kemahiran dan latihan.
e. Pegawai kerajaan beranggapan bahawa penyebaran maklumat kerajaan
tidak memberi keuntungan sama ada kepada individu mahupun jabatan.
Selain itu, kegagalan menyedia maklumat yang sepatutnya pada masa yang tepat oleh kerajaan Malaysia juga berpunca dari faktor budaya. Kerajaan Malaysia
masih belum mempunyai budaya pendokumenan yang jelas. Berbeza dengan AS, pembangunan kandungannya adalah berkembang maju kerana terdapat tradisi
pendokumenan yang baik. Oleh kerana semua maklumat kerajaan didokumenkan, maklumat berkaitan dengan kerajaan AS boleh diperoleh dan dicapai dengan mudah
dan pantas. Di Malaysia, kegagalan menyedia maklumat yang sepatutnya kepada rakyat juga disebabkan agensi kerajaan yang kurang memberi komitmen, tidak
distruktur dan tidak mempunyai strategi jangka panjang. Agensi kerajaan didakwa sekadar melaksana operasi harian biasa. Pengkomputeran dalam agensi kerajaan juga
didapati masih rendah kerana tidak ada agensi kerajaan yang bertanggungjawab sepenuhnya terhadap usaha tersebut. Pada masa ini perkomputeran agensi kerajaan
diselia oleh MAMPU. Namun begitu MAMPU tidak mempunyai cukup keupayaan bagi mengurus pengkomputeran kerajaan kerana MAMPU bukan sebuah agensi
kerajaan yang mempunyai agenda kebangsaan. Tambahan pula pengkomputeran dalam agensi kerajaan hanyalah sebahagian daripada tanggungjawab yang dipikul oleh agensi
ini. Selain tidak mempunyai kuasa terhadap pengkomputeran pada peringkat negeri.
Bagi memperbaiki capaian dan pengedaran maklumat kerajaan, kerajaan Malaysia turut melaksana agenda kerajaan elektronik. Meskipun penggunaan ICT
semakin berkembang dalam kalangan kakitangan kerajaan, namun kerajaan elektronik belum dilaksana sepenuhnya. Antara puncanya adalah penggunaan kerajaan elektronik
secara intensif memerlukan masa yang panjang kerana aplikasi e-kerajaan bukan setakat aplikasi mel elektronik dan memuat turun dokumen tetapi melibatkan aplikasi
yang kompleks seperti perjanjian elektronik. E-kerajaan juga tidak dapat dilaksana sepenuhnya kerana terdapat dalam kalangan penjawat awam yang masih tidak mahir
mengguna teknologi maklumat terutamanya pegawai kanan. Selain daripada itu, kerajaan juga didakwa tidak mewajibkan penggunaan teknologi maklumat secara
serius.
5.3.6 Perpustakaan dan Perkhidmatan Maklumat
