PPPPTK TK DAN PLB BANDUNG
© 2017
71
jadi susunan anyar luyu jeung kaedah anu baku lulugu. Ieu nu disebut sistem nembrak open sistem tina basa manusa anu béda tina sora
sastoan anu sipatna sistem nutup closed sistem, nyaéta tiap sorana mangrupa babagian tina sasadiaan repertoire anu tangtu tur saeutik, nu
ngabalukarkeun pikeun asupna hal anyar. Cindekna, yén komunikasi sato sipatna imitative, henteu produktif, béda jeung basa atawa sistim
komunikasi manusa anu produktif atawa kréatif.
c. Yén basa téh manasuka arbitrariness
Sakumaha geus diterangkeun ti heula yén basa téh manasuka atawa arbitrer maksudna nyaéta taya hubungan pasti antara nu ditepikeun ku
omongan substansi fonik atawa tulisan substansi grafik kana kedaling nu ditepikeun. Dina tiap basa manusa méh-méhan teu aya nu bisa diduga
predictable jeung taya hubungan logis antara lambanga jeung obyékna. Dina tataran analisis basa, arbitrer téh tetela rinéka variatif. Sinteksis
kurang arbitrer dibndingkeun jeung kandaga kecap. Ku ayana sipat arbitrer téh, jumlah kalimah dina hiji basa tan wates wangén. Komunikasi sasatoan
tingkat arbitrerna relatif kurang.
d. Yén basa téh siligénti interchangéability
Dina enas-enasna antara panyatur jeung pamiarsa bisa siligénti peran atawa silihkirim pesen omongan. Hiji waktu panyatur jadi pamiarsa, kitu
deui sabalikna pamiarsa jadi panyatur. Sok sanajan kitu, prosés alur komunikasina mah sarua baé. Prosés di panyatur dimimitian ku
purwaucap, tuluy kana decoding, nepi ka fonasi kedaling.
Ieu ciri téh ayana ngan dina komunikasi manusa, nyaéta ku ayana silih pikaharti di antara parapihak nu keur ngalakukeun komunikasi téa. Ieu
hubungan komunikasi téh ku ayana beungkeutan ajen-inajen lingustik atawa non-lingustik.
PPPPTK TK DAN PLB BANDUNG
© 2017
72 e. Yén basa téh pamencar displacement
Dina diri manusa téh aya dua pakakas nu digunakeun dina makéna basa, nyaéta a fasilitas fisik, kayaning: tikoro, irung, biwir, létah, jst., jeung b
fasilitas non-fisik, kayaning: akal, rasa, pikiran, uteuk, jst. Ku éta dua fasilitas téh, manusa bisa ingét kana kajadian bihari, kamari, kiwari, jeung
pingburi. Dina palebah dieu pisan manusa manusa mibanda pamencar displacement, nyaéta basa bisa dipake pikeun ngacu kana hal-hal anu
nyata atawa anu teu nyata abstrak ti mangsa baheula nepi ka mangsa ayeuna, malah narawangan pikahareupeun.
Pamencar téh mangrupa kamampuh pikeun nyaritakeun hiji hal nu jauh, boh nu patali jeung waktu boh nu patali jeung tempat. Nya ku hal ieu pisan
manusa bisa mekarkeun élmu pangawéruh.
f. Yén basa téh mandiri spesifikasi
