PPPPTK TK DAN PLB BANDUNG © 2017
115
4
Téater téh asalna tina bas Yunani theatron nu hartina tempat pikeun lalajo. Téater mangrupa istilah lianna pikeun drama, tapi mibanda
ma‘na anu leuwih lega batan drama. Kalawan leuwih lega, téater téh nyaéta rupaning pintonan anu dipintonkeun hareupeun jalma réa,
pros‘esna ngawengku milih téks atawa naskah, nafsirkeun naskah, ngagarap naskah, mintonkeun, jeung prosés maham atawa aprésiasi.
4. Unsur Intrinsik Drama
Drama mibanda unsur-unsur intrinsik nu ngawéngku téma, palaku jeung karakterna, latar, galur, amanat, prolog, monolog, dialog, jeung épilog.
a. Téma Téma nyaéta inti pikiran anu ngajiwaan carita atawa jadi dadasar carita,
sipatna bisa nembrak bisa ogé nyamuni. Téma dina drama aya tilu rupa: 1 téma komédi humor, 2 drama tragédi carita anu pinuh ku
katiunggaraan, jeung 3 mélodrama drama anu museurkeun caritana kana konflik batin palakuna.
b. Palaku jeung Karakterna Palaku nyaéta tokoh atawa ngaran-ngaran, boh jalma boh sasatoan, anu
ngalalakon dina carita. Dumasar kana kalungguhanana, palaku dibagi jadi dua, ngawengku 1 palaku utama, nyaéta palaku anu nyekel peran
tokoh puseur ti mimiti tepi ka ahir carita; 2 palaku tambahan, nyaéta palaku anu marengan atawa mantuan palaku utama atawa anu jadi
lawan palaku utama. Ari dumasar kana peran atawa sipatna, palaku bisa doipasing-pasing jadi: 1 palaku protagonis, nyaéta palaku anu mibanda
pasipatan hadé; jeung 2 palaku antagonis, nyaéta palaku anu mibanda pasipatan goréng atawa jahat tur bisa jadi lawan pikeun palaku
protagonis.
c. Latar Latar nyaéta gambaran kasang tukang waktu, tempat, kaayaan,
pajamanan, lingkungan, suasana, jeung saterusna, anu jadi kasang tukang atawa ngalantarankeun lumangsungna kajadian dina carita.
4 KD
PPPPTK TK DAN PLB BANDUNG © 2017
116
d. Galur Galur nyaéta runtuyan kajadian anu ngawangun hiji carita. Dina drama
galur carita téh sok diatur jadi babagian carita anu disebutbabak. Babak diwangun ku sababaraha adegan. Babak mangrupa bagian panggedéna
dina carita drama, diatur ku pangarangna gumantung kana panjang pondokna lalakon. Umumna, pikeun nandaan hiji babak tepi kana
pungkasanna sok ditandaan ku parobahan setting, boh mangrupa latar waktu kajadian boh tempat kajadian.
Adegan mah mangrupa bagian-bagian tina unggal babak. Hiji adegan ukur ngagambarkeun hiji suasana, nu mangrupa bagian tina kaayaan
anu nyampak dina hijhi babak. Pikeun nandaan pungkasan adegan biasana aya pros‘es nambahan atawa ngurangan palaku, tapi teu
ngarobah latarna.
e. Amanat Amanat nyaéta amanatanu hayang ditepikeun ku pangarang ka nu maca
atawa nu lalajo.
f. Prolog Prolog nyaéta bagian bubuka atawa pangjajap sacra umum perkara
lalakon anu baris dipintonkeun dina pintonan drama. Umumna, pungsi prolog pikeun nataharkeun sangkan nu lalajo saregep jeung asup kana
suasana lalakon. Eusi bubuka drama dina wangun prolog téh bisa katerangan pasualan, jalan carita, kasang tukang carita, palaku, jeung
sajabana, patali jeung lalakon anu baris dipintonkeun.
g. Monolog Monolog nyaéta paguneman saurang palaku jeung dirina sorangan.
Ayana monolog téh mantuan nu nongton ngarasakeun atawa mikanyaho suasana atawa parasaan palaku.
h. Dialog Dialog nyaéta paguneman antara saurang palaku jeung palaku lianna.
Dialog mangrupa bagian anu kalintang pentingna dina drama, nepi ka hiji karya sastra teu bisa disebut drama upama taya unsur dialogna.
PPPPTK TK DAN PLB BANDUNG © 2017
117
4
i. Épilog
Épilog
nyaéta bagian pamungkas dina pintonan drama nu eusina biasana méré sawangan atawa kacindekan kana lalakon anu
dipintonkeun.
5. Aprésiasi jeung Ékspési Drama a. Maca Naskah Drama
