Nampi sumbangan Tatacara upacara pawiwahan
149
badhe dipunlamar. Bab kasebat dipunsebataken wonten ing Serat Centhini jilid II pupuh 130 sekar Pocung pada 27 ing ngandhap menika.
Ing arine dhatenge lamaranipun, Ki Juru pinarak, aneng madyane pandhapi, kadang warga sawatara aneng ngarsa.
Terjemahan : Pada hari lamaran datang, ki Juru duduk di tengah pendapa. Beberapa sanak
saudara ada di depan. Konteks cariyos saking pethikan kasebat inggih menika wonten ing dinten
lamaranipun rawuh, Ki Juru lenggah ing samadyaning pandhapi. Saperangan saderekipun wonten ing ngajeng. Saking pethikan menika saged dipuntingali bilih
nalika acara lamaran, tiyang sepuhipun pihak kakung ngawontenaken persiapan lan ngempalaken sederek-sederekipun kangge nglamar wanita pilian putranipun.
Ngempalaken sederek-sederekipun wau gadhah ancas supados lamaran kasebut saged dipunseksikaken. Miturut Pringgawidagda 2006, 31-32 kangge tiyang Jawi, seksi
kasebut wigatos sanget wigatos sanget menawi ing dinten salajengipun wonten perkawis saengga ingkang gegayutan saked dipuntuntut kanthi moral utawi hukum.
Salajengipun tamu menika ngandharaken kabetahananipun kanthi cara nyukakaken layang ingkang dipunbekta. Layang kasebut dipuntampi dening tiyang
sepuhipun calon penganten putri. Tiyang sepuh calon penganten putri cinocogaken cacah kaliyan pratelanipun. Saksampunipun cocog kaliyan tetembungan ingkang
dipunandharaken wonten ing layang, para tamu dipunsuguhi lan nalika badhe kondur dipunsukani berkat. Bab kasebat dipunsebataken wonten ing Serat Centhini jilid II
pupuh 130 sekar Pocung pada 29 dumugi 31 ing ngandhap menika.
150
Ingkang ngirid wusing matur parlunipun, kanthi srat pratelan, nulya sugata lumadi, wedang dharan ganten eses wangi ngambar.
Nyai juru sekaliyan kyai juru, nampeni priyangga, miturut isarat nenggih, cinocogaken cacahe lawan pratelan.
Sampun rujuk anetepi criyosipun, ing uni sriyatna, sawusing binujakrami, ingangsulan pamit mantuk wus linilan.
Terjemahan : Tamu yang datang berkata dan menyatakan keperluannya dengan surat rincian
yang mereka bawa. Kemudian jamuan dihidangkan terdiri atas minuman, makanan, sirih, rokok yang semerbak harum.
Nyai Juru dan Kiai juru menerima sendirii menurut catatan. Kemudian dicocokkan jumlah dengan catatan perinciannya.
Setelah cocok sesuai dengan kata-kata yang diucapkan pada bunyi surat. Setelah tamu-tamu utusan dijamu dan diberi berkat sebagai ulih-ulih, mereka
minta diri pulang.
Konteks cariyos ing pethikan ing nginggil menika inggih menika ngandharaken nalika Kyai Juru nampi lamaran. Kyai Juru lan Nyi Juru nampi piyambak miturut
isaratipun. Nyocogaken cacah kaliyan pratelanipun. Sampun cocog lan jumbuh kaliyan tetembungan ingkang dipunandharaken wonten laying. Sasampunipun para tamu
utusan dipunsuguhi lan dipunsukakaken berkat, lajeng pamit kondur. Miturut Pringgawidagda 2006: 28-31, miturut caranipun, lamaran saged
dipunbedakaken dados kalih inggih menika kanthi langsung lan boten langsung. Miturut data babagan lamaran menika, cara ingkang dipunginakaken kangge lamaran
inggih menika ingkang lamaran boten langsung amargi migunakaken layang. Layang lamaran kasebut dipunpasrahaken dening petugas khusus utawi congkok. Limrahipun
wangsulan saking lamaran kasebut boten dipunparingaken langsung sasampunipun
151
lamaran dipunaturaken, nanging nengga lamaran kasebut dipunrembag dening kaluwarga.
Nanging ing wekdal samenika acara lamaranipun sampun beda lelampahanipun. Amargi calon penganten kekalih limrahipun sampun sumerep,
saengga sasampunipun sarujuk kangge nikah, surat lamaran menika dipunlampahaken minangka pralambang kangge ngandharaken niat kangge krama kaliyan calon
penganten putri.