AAK culture library I
Javanese Manuscripts
www.alangalangkumitir.wordpress.com AAK culture library
58
139. Mapan sampun mirsa warti yen kang ibu kawelas arsa, esmu
bramatya manahe, lajeng kinen nimbalana, dhumateng ingkang putra, Pangran Dipanegareku, ing Tegalarja tan ana.
140. Lajeng kinen ngupadosi, kepanggih neng guwa Secang, lajeng
lancaran lampahe, tan kondur mring Tegalarja, mapan lajeng kewala, saking kuwatosing kalbu, Jeng Pangran dhateng kang
rama.
141. Tan antara sampun prapti, ing kadipaten semana, mapan nuju
bakda ngisane, Pangeran Dipanagara, mapan lajeng kewala, malebet panepen iku, salat sampunira bakda.
142. Mapan lajeng den timbali, Kanjeng Pangran Adipatya, pinarak
neng gedhong pangkeng, Pangeran Dipanagara, pan sampun prapta ngarsa, Kanjeng Pangran sareng dulu, wau dhumateng
kang putra.
143. Kumembeng waspanya mijil, Pangeran Dipanagara, mapan ya
mengkono maneh, ring sampunira atata, sakalihan kang driya, Kangjeng Pangran dipatyeku, mapan aris angandika.
144. Paran ta kulup sireki,, eHyangira kawelas arsa, kang lawang
pinepet mangko, nora kena yen manjinga, marang kedhaton ika, margane mengkono iku, kulup iya eHyangira.
145. Pan kagawa ingsun yekti, wus sun duga Kanjeng rama, marang
ingsun sida supe, pratondha iku kewala, iya marang eHyangira, paran ta kulup sireku, ingkang dadi karepira.
146. Sapira ingsun pribadi, apadene eHyangira, mapan wis wareg
rasane, kulup kamuktene donya, nadyan silih matiya, apan wus sedheng nakingsun, nanging sira kaya ngapa.
147. Lan adhi adhinireki, paran baya olahira, mengkana Pangran duk
anon, pangandikane kang rama, apan ing tyas mengkana, marmaning ana wakingsun, iya teka Kangjeng Rama.
148. Kanjeng rama ana iki, iya teka Kanjeng eyang nanging Kanjeng
eHyang mangko, mapan darbe putra liya, lan wayah, pasthi iya, dadya ngadegsuranipun, Pangeran Dipanagara.
149. Anulya matur wotsari, wau dhumateng kang rama, yen mekatenna
karsane, Kanjeng Hyang yektos punika, supe dhatengpaduka, nging amba nuwun pangestu, sasaged-saged kawula.
150. Bilih menawi marengi, wonten pitulunging suksma, Kanjeng
Pangran ngandika lon, ya kulup sakarepira, sun amini kewala, dene ingsun iki kulup, mapan Hyang wus nora kena.
151. Yen meluwa bicareki, wus mongsa bodhowa sira, nadyan silih
upamane, tumeka lara palastra, ingsun melu kewala, lan tan darbe anakingsun, saliyane nanging sira.
AAK culture library I
Javanese Manuscripts
www.alangalangkumitir.wordpress.com AAK culture library
59
152. Nanging adhinira siji, si bagus mongsa bodhoha, sun titip marang
sira bae, apa ing sakarepira, ingsun pasrah kewala, Pangran Dipanegareku, mapan aris aturira.
153. Bilih marengi dewaji, anuhun pamit kawula, mantuk mring
Tegalarjane, derapon sampun kawentar, dhumateng tiyang liyan, lawan malih amba suwun, pun paman Jayasantika.
154. Kenging kawula kanthi, nulya Raden Jasantika, tinimbalan prapta
age, mapan lajeng kinawuhan, wus tepang kalihira, Kangjeng Pangran dipatyeku, wus pracaya mring kalihnya.
155. Pangran Dipanegareki, lan Raden Jayasantika, kalilan kalih wus
lengser, saking ngarsane kang rama, kondur mring Tegalarja, dadya langkung repetipun, gung rembag tan wonten nyana.
156. Kanjeng Pangran Adipati, tan owah pasoanira, mengkana winarna
mangko, den menggung Jayasantika, pan kinen lumebeta, mring Pangran Dipanegareku, mring loji pan sampun panggya.
157. Lawan Jankerrapet iki, dene kang kinarya marga, mring den
Jayasentikane, anenggih Kapitan Cina, pun Jingsing ingkang nama, nulya mretelakaken iku, Rahaden Jayasantika.
158. Ing sanes karanya sami, punapa dene kang nama, Kanjeng raja