Paedah Sengkalan tumrap Tiyang Jawi
41
kedadosan. Sengkalan ugi mratelakaken kadospundi priyantun Jawi kedah ngenut lampahing wekdal saha ewahing jaman. Lampahing wekdal saha ewahing jaman
nedahaken ewahipun sejarah ingkang miturut priyantun Jawi tansah ewah gingsir. Katrangan mekaten sami kadosta pamanggihipun filsuf
Yunani Kuno inggih menika Herakleitos lumantar Daliman, ingkang nedahaken: “panta rhei kai uden
mennei”, segalanya mengalir, tak sesuatupun yang tidak berubah tegesipun sedayanipun ewah gingsir, boten wonten setunggal menapa ingkang boten ewah.
Dudutan saking pamanggih wau bilih sengkalan saged merekam ewah- ewahaning jaman saha manungsa anggenipun ndherek ngupiya mbangun
eksistensi ingkang ndadosaken sejarah. Teges sanesipun bilih sengkalan saged nedahaken satunggaling jaman wekdal saking titikan sejarah kedadosan rikala
semanten. Sengkalan ngemu sedaya ewah-ewahaning sejarah holistic historicity
minangka wujud kodratipun manungsa, kadosta dipunandharaken dening Gasset lumantar Daliman 2012 bilih: “Man, in a word, has no nature, what he has is
history”. Pamanggih menika nedahaken bilih manungsa menika boten kagungan
patrap ingkang ajeg utawi sami, kala mangsa saged ewah sipatipun manungsa wau. Wondene ingkang ajeg dipungadhahi dening manungsa ingih menika
sejarahipun. Pramila, sengkalan nggadhahi teges ingkang wigati amargi nedahaken sejarahipun manungsa tumrap wekdal ingkang beda-beda.
42
Dudutanipun bilih konsep sengkalan minangka simbol historis ingkang nglambangaken priyantun Jawi menika saged mapan wonten ing maneka warni
dimensi pagesangan. Wonten ing papan ingkang gumathok, manungsa saged pikantuk wujud eksistensinipun. Ewadene wonten ing dimensi tartamtu kadosta
dimensi kultural saha filosofi, tingkat spiritual saha moralipun manungsa mindhak, boten badhe telas menapa malih ical.