Kagol Manahipun Wujud Konflik Psikis Paragatama Lintang wonten ing Novel

Saking pethikan wonten ing nginggil, Lintang ngraos bingung amargi anggenipun nyang-nyangan siti pertanian kangge bisnisipun kirang sedasa yuta. Sedaya dhana saha depositonipun Bu Padma sampun dipunginakaken. Pancen Lintang tasih gadhah simpenan arupi perhiasan saha permata, ananging menika kangge mbangun griya saha miwiti usahanipun. Id ndadosaken Lintang bingung badhe kados pundi anggenipun nyekapi kekirangan ingkang sedaya yuta menika. Sasampunipun Lintang nindakaken usahanipun, Lintang ugi ngraos bingung amargi kekirangan modhal. Raos bingung menika saged dipuntingali wonten ing pethikan menika. “Lha ning modhale priye? Dhuwitmu cukup?” “Ya iku sing rada dadi pikiran. Karepku mbiyen dakgarap mbaka sethithik, karo njajagi pasaran. Nanging bareng aku ketemu Pak Harjuna, iku lho priyayi sing duwe villa ngarep kuwi, dheweke eksportir. Khususe bidhang agrobisnis. Dheweke gelem kerja sama karo awake dhewe. Pikiranku kok dadi owah. Kita kudu ngolah kebun kuwi kanthi intensip. Emane kita kebentus ing nggon modhal, Bu. Dhuwitku ora cukup yen kanggo nangani pakaryan kanthi gedhen-gedhenan.” Nalika Prau Gonjing, 1993: 52. Saking pethikan wonten ing nginggil, sejatosipun Lintang badhe garap usahanipun sekedhik mbaka sekedhik. Ananging sasampunipun kepanggih kaliyan Pak Harjuna ingkang dados eksportir, Lintang dipunajak kerja sama kaliyan Pak Harjuna. Id ndadosaken Lintang ngraos bingung amargi kekirangan modhal kangge nangani usaha kanthi ageng. Raos bingung ugi dipunraosaken dening Lintang nalika wonten tiyang ingkang ngancam piyambakipun. Raos menika saged dipuntingali saking pethikan menika. Lintang ora ngerti. Sapa wong kang ana samburine para utusan kang ngancam dheweke iku. yen wong mau jahat, kok ya bebudene apik. Sebab sawise ana kesepakatan mau, let seminggu dheweke wis nampa bayaran jreng. Lan Lintang isih diwenehi wektu telung sasi kanggo ngrampungake urusan karo para karyawane. Nanging yen wong mau apik, kok gelem ngrampas usahane? batine Lintang. “Ah. Mangka aku kena hukum karma. Sebab lemah iki mbiyene olehku tuku uga kanthi cara peksan,” parupuse Lintang pungkasane. Sebab dheweke emoh mumet – mumet mikiri soal iku maneh. Dheweke wis sadar sawise dituturi ibune werna – werna. Mula kabeh pacoban ya ditampa kanthi iklas. Urip iki wis ana kang ngatur. Manungsa mung kari nglakoni. Nalika Prau Gonjing, 1993:93. Saking pethikan wonten ing nginggil, Lintang dipunancam kaliyan tiyang ingkang boten dipuntepang. Id ndadosaken Lintang ngraos bingung sinten ingkang wonten ing sawingkingipun utusan ingkang ngancam piyambakipun. Menawi tiyang menika jahat, ananging bebudenipun sae, menawi tiyang menika sae ananging tega ngrampas usahanipun.

d. Sedhih

Sedhih inggih menika ngraos susah banget Poerwadarminta, 1939: 552. Tiyang ingkang ngraos sedhih ateges manahipun saweg ngraos susah banget saha boten bingah. Raos sedhih dipunsebabaken saweg nandang kawontenan ingkang boten ngremenaken. Raos sedhih ingkang dipunraosaken dening paraga Lintang sages dipuntingali saking pethikan menika. “Lha nanging sapa sing ora serik, wong lagi mbobot ditinggal slewengan karo wadon liya. Sapa sing bisa nampa yen wong lanang kang sasuwene iki tansah dibekteni tega tumindah culika kanthi nyolok mata.” Luhe Lintang bali tumetes kelingan marang celdam kang ditemokake neng njero kopere bojone. Ora ana kang luwih lara saliyane dikhianati dening wong kang paling ditresnani. Nalika Prau Gonjing, 1993: 8. Saking pethikan wonten ing nginggil, Lintang dipunkhianati dening garwanipun ingkang tansah dipuntresnani inggih menika Gino. Lintang