Sikarini, lampah 17, pêdhotan 6-6-5

iya atinira, kang sinabdan muwus, pangucapingong, 5. alêrês sadarum, duk ing ratri wau, ingsun akrama, nèng prajèng Kairo, ya ta sakwèhning wong, kang wus gumuyu, sangkin sru gumuywa, myarsa pamuwusing, Bedredin Hasan, janma kang wyajnana, wau malih nabda, eling-elingên, 6. kang bêcik karuhun, yêkti sira ngimpi, dadi sirèku, têgêsipun maksih, ya impên-impènên, Bedredin Hasan, anauri angling, manira tan liwung, salir wuwus ngong, sayêkti sadarum, suwawi ta kula, kita jarwani, 7. kadi paran lamun, ingsun angimpia, maring Kairo, jêr sayêktinira, manira anangka, malah-malah ngong, lagi palakrama, pangantèn wanita, kongsi ping sapta, winawèng ngarsèngwang, sabên-sabên salin, busananira, 8. miwah ngong andulu, wong bucu drukanta, yun dhinaupkên, lan graha manira, lan malih sun minta, sinurupêna, busananingsun sa-, mi wontên ing pundi, myang sêrbaningong, tuwin kuji isi, arta mas nalika, ngong nèng Kairo, 9. nadyan Bedredin Ha-, san, puguh mastani, yêkti wuwusnya, sakwèh kang rumêngya, tansah dènira gu-, muyu kewala, lalu wèh kodhêngi-, ra Bedredin Hasan, tan buh pinikir, pinanggyèng wandanya [182] rèhning suwandagni, sampun sumuluh, 10. sapathikanira, Nararya Sèhriyar, Kèn Serah Sadhe, kèndêl acarita, ratrinira malih, linajêngakên, pukulun Bedredin, Hasan maksih puguh, dènnya mastani, lêrês kang inucap, wau sahadaya, sigra umadêg, 11. yun mêsat mring kitha, sakathahing janma, samya tut wuri, prakatha nênantya, winastanan wiwal, tantara kathah, kang sami tumonton, wênèh sing jênela, lèn aking dwara, ane kang anunggal, kang samya tut wuri, Bedredin Hasan, 12. tumutur asanti, winastan wong gingsir, nadyan tan uning, nalarirèng ngarsa, Bedredin Hasan la-, lu kuwuring tyas, ya ta lampahira, têkèng ngarsaning wi-, smaning wong priya, utsahanira a-, sade lêmpêr nuju, warungnya mênga, 13. sigra dèn lêbêti, mamrih mahwal saking, janma kwèh wau, de kang sade lêmpêr, ing nguni dadya bèng-, goling durjana, kang asring bêbegal, lampahing juragan, nadyan wus pindhah, wismanèng Dhamaskus, miwah amantuni, pakarti dhustha, 14. maksih kinawêsan, de janma kang uning, ing dhèwèkira, marma kang tut wuri, mring Bedredin Hasan, dupi andulu, janma sade lêmpêr, sadarum umêntar, sowang-sowangan, ri wusnya numilag, kang samya adulur, wong sade lêmpêr, 15. tanya kathah-kathah, lèn ta kyan ranira, miwah kang bêkta, mring prajèng Dhamaskus, wangsulaning wuwus, Bedredin Hasan, malèhkên têdhaknya, lan lalising yayah, [183] rêkyana patih, myang prawitanira, mentar sing Balsorah, rikala supta, 16. nèng makaming bapa, tangi pinanggih nèng, praje 92 Kairo, anangku akrama, wusana martakkên, kodhênging driya, de ta kongsi angne 93 , praja ing Dhamaskus, tan wrin ing lampah, janma sade lêmpêr, anauri sabda, kata andika, 17. lalu karya gawok, yèn tuan andhahar, rêmbag kawula, sakwèhning kang sampun, andika wartakkên, mring kula wau, ywa kongsi winêdhar-, kên mring sanèsira, kêdah darana, manganti karsaning, Hyang Kang Maha Luhur, dènnya nirnakkên, 18. kasudran andika, de sungkawèng driya, wus kasinggihan, kita ngong aturi, kèndêl nèng wismèngwang, sarèhning kula, tan adarbe wêka, ywan sarju ing karsa, ngong alap suta, yèn wus panudyèng tyas, andika pan kêni, malayèng kutha, 19. tanpa singgan-singgun, wit kita tan myarsa, pangucap kadi, 92 prajèng 93 ane kang sampun kalakyan, pamuwus mangkana nora dadyakkên, kaurmataning su-, tanirèng pêpatih, ewadene ta, parêng wit tan ana, kang ginalih yogya, mung mangkonèku,

63. Sulanjari, lampah 20, pêdhotan 4-4-6-6

1. Bedredin Hasan anulya, sinungan busana, juru sade lêmpêr, wangwang sira mamèt sêksi, yèn Bedredin Hasan, wus inalap wêka, têtêp Bedredin Hasan a-, nunggil tukang lêmpêr, silih nama Hasan, winulang akarya lêmpêr, nohan kang winuwus, sutanira patih, 2. Samsidin Muhammad dupi, tangi Bedredin Ha-, san tana kaèksi, sang dyah nyidhêp yèn umimba, tan arsa amungu, mring ku-[184]- sumaningrum, anyipta tan wun maluywa, ing sadangunira, manghèr kang wisata, Patih Samsidin Muhammad, prapta dhodhog kwara, sapathikèng putra, 3. arda sungkawaning driya, awit dèn pitênah, mring narendra Mêsir, praptanira muhung arsa, belani rudati-, nira, ingkang putra, kyai patih sarya asanti, dupi sutanira, myarsa swarèng yayah, madêg angêngakkên dwara, nguswastaning rama, rèhning sang rêtnayu, 4. cinipta sru orêming tyas, ing wusananira, masêmu garjita, dahat kawismayèng patih, wêkasan abêndu, pangandikanira, cilaka wong lir sirèku, de kinaniaya, têka sênênging tyas, katara solahirana, ing ngarsa manira, Kèn Seherah Sadhe, 5. kèndêl dènira carita, wit sampun rahina, ratrinira malih, dumugèkkên katanira, samangka dêlingya, Gusti Patih Gyafar, anglajêngakên carita, dupi sang rêtnayu, wruh bênduning yayah, margi dènirèsmu arsya, tumulya umatur, rama ingkang mugi, 6. sampun runtik mring kawula, wit tan kalêpatan, laki ulu 94 dede, janma bucu ingkang dahat, kawula gêthingi, wus prasasat sato, 94 ulun ing kadrukanta pribadi, kang wau anindya, binabingunging kwèh, kongsi kinêdya umentar, sarta asingidan, de ta lintunira, 7. kanang gamêl bucu wau, sujanma alistya, tur amêrak ati, punika laki kawula, kya patih sumambung, bêngis wuwusira, paran ujarira iku, dadine wong bucu, ing saratri iki, datan nendra lawan sira, kang putra nauri, sayakti yèn botên, 8. kanthi kawula aguling, [185] tan kalih lènira, muhung janma mudha, kang ulun aturkên wau, netranya balalak, imba kèndêl rêmêng, kyana patih tan darana, myarsakkên turira, ing putra sang rêtna, kamantyaning wuyungira, sumojar heh cêndha-, la wong lir sirèku, 9. dene arsa karya liwung, lan wuwus kadyèku, sang dyah anambungi, tuan kang arsa bêbingung, dhumatêng kawula, kya patih manabda, lah apata nora tuhu, wong bucu kanthinta, supta ratri mau, sang dyah mojar èsmu sêrêng, bok sampun andika, nêbutkên wong bucu, 10. wong bucu kêni ing sarik, punapa ta tan wus, ulun miyarsakkên, bab janma bucu puniku, ing sapisan malih, kawula umatur, ratri wau janma bucu, tan nendra lan ulun, kanthi kula supta, sujanma taruna ingkang, ulun turkên wau, sapunika kadi, 11. tan têbah ing purugira, Samsidin Muhammad, tumulya umimba, yun mangruruh janma mudha, kang iniwên wau, nanging tan pinanggih, kagyat manon gamêl bucu, kang sinumpat ing jim, pan maksih anungsang, rêkyana patih atanya, paran wahanannya, kita mêngkonèku, 12. sapa ingkang darbe karya, mêngkono mring sira, kang liningan dupi, miyat kya patih nauri, dhuh-dhuh de punika, tuan kang adarbe, karsa andhaupkên kula, lawan atmajanta, adrêwya kalulut, maesa tur jim druongsa, ulun mangsa kêni, paduka loropkên, 13. miwah ta mangsa kênia, andika bêbujuk, Rêtna Serah Sadhe, dènira carita têkèng, samana akèndêl wi-[186]-t sampun rahina, nanging ratrinira malih, lumaju ing kata, samangka turira,